فایل ورد کامل ورزش ترکیبی و آموزش خیره شدن بصری موجب افزایش دقت قدم برداشتن در افراد مبتلا به نوروپاتی محیطی دیابتی می شود

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

این مقاله، ترجمه شده یک مقاله مرجع و معتبر انگلیسی می باشد که به صورت بسیار عالی توسط متخصصین این رشته ترجمه شده است و به صورت فایل ورد (microsoft word) ارائه می گردد

متن داخلی مقاله بسیار عالی، پر محتوا و قابل درک می باشد و شما از استفاده ی آن بسیار لذت خواهید برد. ما عالی بودن این مقاله را تضمین می کنیم

فایل ورد این مقاله بسیار خوب تایپ شده و قابل کپی و ویرایش می باشد و تنظیمات آن نیز به صورت عالی انجام شده است؛ به همراه فایل ورد این مقاله یک فایل پاور پوینت نیز به شما ارئه خواهد شد که دارای یک قالب بسیار زیبا و تنظیمات نمایشی متعدد می باشد

توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل ورزش ترکیبی و آموزش خیره شدن بصری موجب افزایش دقت قدم برداشتن در افراد مبتلا به نوروپاتی محیطی دیابتی می شود،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

تعداد صفحات این فایل: ۲۲ صفحه

مقدمه: بیماران مبتلا به دیابت و نوروپاتی محیطی دیابتی (DPN) حین راه رفتن با دقت کمتری قدم برمی دارند، این می تواند در افزایش ریسک زمین خوردن نقش داشته باشد. این مقاله به بررسی اثرات یک مداخله ی چندوجهی بر دقت قدم برداشتن در بیماران مبتلا به دیابت و DPN می پردازد.
روش ها: ۴۰ نفر پژوهش را آغاز نمودند، از این میان ۲۹ نفر هر دو آزمایش پیش از مداخله و پس از مداخله را انجام دادند، ۸ بیمار مبتلا به DPN و ۱۱ بیمار مبتلا به دیابت بودند اما نوروپاتی نداشتند (D) و ۱۰ نفر هم سالم بودند. دقت قدم برداشتن پیش و پس از مداخله با حرکت شرکت کنندگان در امتداد یک پیاده رو که به صورت گام برداشتن نامنظم طراحی شده بود، سنجیده شد. شرکت کنندگان به مدت ۶ هفته، یکبار در هفته، در یک جلسه ی یک ساعته، شامل تمرین مقاومتی با وزنه های سنگین و آموزش بصری-حرکتی حضور یافتند.
نتایج: بیمارانی که در مداخله ی درمانی حضور یافتند، دقت قدم برداشتن خود را ارتقا بخشیدند (DPN:+45%; D: +36%; p<0.05). گروه دیابتی غیرمداخله ای (D-NI) هیچگونه تفاوت معناداری در دقت قدم برداشتن پیش و پس از مداخله از خود نشان ندارند (۷-%).
بحث: بهبود دقت قدم برداشتن مشاهدهشده در بیماران دیابتی و DPN به عنوان نتیجه ی این مداخله ی درمانی نوین، می تواند در کاهش ریسک زمین خوردن نقش داشته باشد. این مداخله ی چندوجهی، امر نویدبخشی برای ارتقای تحرک عمومی و ایمنی بیماران حین راه رفتن بوده و می توان آن را به عنوان بخشی از برنامه های درمانی کلینیک ها لحاظ نمود.

کلیدواژه ها: راه رفتن | زمین خوردن | ورزش | ردیابی چشمی | قدم زدن

عنوان انگلیسی:

Combined exercise and visual gaze training improves stepping accuracy in people with diabetic peripheral neuropathy

~~en~~ writers :

Joseph C: Handsaker a, Steven J: Brown a, Milos Petrovic b,, Frank L: Bowling c, Satyan Rajbhandari d, Dilwyn E Marple-Horvat a, Andrew J:M: Boulton c,e, Neil D: Reeves

Introduction: Patients with diabetes and diabetic peripheral neuropathy (DPN) place their feet with less accuracy
whilst walking, which may contribute to the increased falls-risk. This study examines the effects of a multifaceted intervention on stepping accuracy, in patients with diabetes and DPN.
Methods: Forty participants began the study, of which 29 completed both the pre and post-intervention tests, 8
patients with DPN, 11 patients with diabetes but no neuropathy (D) and 10 healthy controls (C). Accuracy of
stepping was measured pre- and post-intervention as participants walked along an irregularly arranged stepping
walkway. Participants attended a one-hour session, once a week, for sixteen weeks, involving high-load resistance exercise and visual-motor training.
Results: Patients who took part in the intervention improved stepping accuracy (DPN: +45%; D: +36%) (p b
۰.۰۵). The diabetic non-intervention (D-NI) group did not display any significant differences in stepping accuracy
pre- to post- the intervention period (7%).
Discussion: The improved stepping accuracy observed in patients with diabetes and DPN as a result of this novel
intervention, may contribute towards reducing falls-risk. This multi-faceted intervention presents promise for
improving the general mobility and safety of patients during walking and could be considered for inclusion as
part of clinical treatment programmes.

Keywords: Walking | Falls | Exercise | Eye-tracking | Gait

$$en!!