پاورپوینت کامل الکفایه فی علم الروایه ۲۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل الکفایه فی علم الروایه ۲۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل الکفایه فی علم الروایه ۲۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل الکفایه فی علم الروایه ۲۲ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ پانویس
۵ منابع مقاله
۶ وابسته‌ها

ساختار

کتاب با مقدمه کوتاهی در اشاره به موضوع اثر و اهمیت آن آغاز و مطالب در قالب ابواب متعدد و متنوعی، عرضه شده است.

شرح حال نسبتا مفصلی از نویسنده، در انتهای کتاب آمده است.

گزارش محتوا

به‌منظور آشنایی با این کتاب ارزشمند، به فرازها و برخی از موضوعات مطرح‌شده در آن و نیز برخی ویژگی‌های کتاب، اشاره می‌شود:
نویسنده در این کتاب، بابی تحت عنوان «باب ذکر ما یقبل فیه خبر الواحد و ما لا یقبل فیه» گشوده و پس از آنکه به این مسئله پرداخته که «خبر واحد در مسائل اصول دین که نیازمند علم و قطع است، فاقد حجیت است»، مواردی را که خبر واحد حتی در احکام، غیر قابل پذیرش است، چنین برشمرده است: «و لا یقبل خبر الواحد فی منافاه حکم العقل و حکم القرآن الثابت المحکم و السنه المعلومه و الفعل الجاری مجری السنه و کل دلیل مقطوع به»؛ یعنی خبر واحد در آنجا که با حکم عقل و حکم ثابت و محکم قرآن و حکم سنت معلوم و فعل جاری مجرای سنت و هر دلیل قطعی، مخالف باشد، مردود است[۱].

او همچنین پس از تقسیم روایات به متواتر و آحاد، روایات آحاد را به سه دسته تقسیم کرده است که عبارتند از:

روایاتی که صحت آنها قطعی است؛
روایاتی که بطلان آنها مسلم است؛
روایاتی که بطلان آنها مشخص نیست.

او روایات دسته نخست را روایاتی دانسته که عقل یا نص قرآن یا سنت متواتر، با آن همگام باشد، یا امت بر تصدیق آن، اجماع داشته باشند، یا همگان آن را تلقی به قبول کنند. آنگاه درباره دسته دوم، چنین آورده است: «راه شناخت این دسته از روایات، به این است که عقل و ادله صریح عقلانی، صحت مضمون آنها را انکار کند، نظیر روایتی که از قدمت اجسام یا انکار صانع یا نظایر آن، سخن بگوید، یا آنکه با نص قرآن یا سنت متواتر، مخالف باشد یا امت بر انکار آن، اجماع داشته باشند، یا آنکه روایت، ناظر به کاری از امور دین باشد که مکلفین را به دانستن آن ملزم ساخته و در جهل به آن، عذرشان را مردود شمرده باشد…. یا آنکه از کاری بزرگ و گزارشی عظیم مثل طغیان همه مردم یک منطقه علیه حاکم آن، یا بسته شدن راه خانه خدا برای مسلمانان از سوی دشمنان خبر آورد، اما به صورتی خاص که علم‌آور نباشد، نقل شده باشد. این امر، حکایت از بطلان این روایت دارد؛ زیرا عادت اقتضا دارد که در چنین مواردی، اخبار و روایات، به صورت فراوان نقل شود»[۲].

بر اساس گفتار نقل‌شده از نویسنده، او در زمینه معیارهای صحت روایات یا نقد آنها، از کتاب، سنت، عقل و اجماع نام برده است. البته باید دانست که محدودیت طریق روایت به‌رغم ناظر بودن آن به یک حادثه و رخداد بزرگ، مربوط به نشانه‌های مجعول بودن روایات است نه معیار نقد آنها[۳].

خطیب‌ بغدادی‌ در این‌ کتاب، بابی را به‌ موضوع تدلیس در حدیث و احکام آن اختصاص داده و در گزارشی، از رواج تدلیس در کوفه خبر داده است[۴]. تدلیس در حدیث،‌ به معنای کتمان عیبی است که در سند روایت وجود دارد. دانشمندان علوم حدیث، تدلیس را به دو‌ گونه‌ کلی تدلیس اسناد و شیوخ تقسیم کرده‌اند. تدلیس اسناد بدین معناست که راوی از کسی که وی‌ را‌ دیده‌ و از او استماع حدیث کرده است، آنچه را که نشنیده، به‌گونه‌ای‌ روایت‌ کند که تصور شود از وی شنیده است؛ یا از کسی که وی را‌ دیده، ولی‌ از وی حدیثی نشنیده، به‌گونه‌ای روایت کند که تصور شود از وی‌ حدیث‌ شنیده