پاورپوینت کامل الموسوعه الفقهیه المیسره و یلیها الملحق الأصول ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل الموسوعه الفقهیه المیسره و یلیها الملحق الأصول ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل الموسوعه الفقهیه المیسره و یلیها الملحق الأصول ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل الموسوعه الفقهیه المیسره و یلیها الملحق الأصول ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ منابع مقاله

ساختار

نویسنده در ابتداى اثر ضمن یک مقدمه مفصل به تبیین شریعت اسلام و قواعد فقهى آن و سپس به مطالعه مذهب اهل‌بیت(ع) و تاریخ فقه و اصول در امامیه پرداخته است. متن کتاب در هشت مجلد تنظیم شده که تنها بخش اصطلاحات اصولى در انتهاى مجلد هشتم ذکر شده است. شیوه نگارش فرهنگ‌نامه بدین ترتیب است که هر اصطلاح فقهى یا اصولى ابتدا به لحاظ لغت و اصطلاح معنا و سپس احکام مربوط به آن ذکرشده است.

گزارش محتوا

از آنجا که علم فقه پهنه‌اى وسیع دارد و مسائل آن بسیار متنوع است، اجراى شیوه دایره‌المعارف در آن به منظور عرضه آن به نسل امروز و جهان معاصر بسیار ضرورى مى‌نمود. با درک این ضرورت، مراکز پژوهشى اهل‌سنت دو دایره‌المعارف بزرگ فقهى, یعنى دایرهالمعارف فقهى معروف به جمال عبدالناصر و دایره‌المعارف فقهى کویتى را، انتشار دادند که حرکت مهم و قابل توجهى در کیفیت تدوین فقه اسلامى بود.

در فقه شیعى این آرزو برآورده نشده بود تا اینکه پس از انقلاب اسلامى و تشکیل حکومت اسلامى برمبناى فقه شیعه، این ضرورت بیشتر و بیشتر جلوه کرد.

«الموسوعه الفقهیه المیسره» به قلم محمدعلى انصارى نخستین دایرهالمعارف در فقاهت شیعى است و گامى ارزنده در این باره که جلد اوّل آن به زیور تبع آراسته شده و به خانواده دایرهالمعارف‌ها پیوسته است.

اثر حاضر نسبت به دیگر دائرهالمعارف‌هایى که اهل سنت نوشته است برترى دارد که در ادامه با دو دائره-المعارف مذکور مقایسه مى‌گردد.

برخى ویژگى‌هاى این دائرهالمعارف ارزشمند به شرح ذیل است:

استقلال در شیوه و عمل: مؤلف در کار خود روش ویژه‌اى دارد و شیوه آن با دو دایره‌المعارف جمال عبدالناصر و کویتى متفاوت و نسبت به آنها ممتاز است.
تفاوت آن با دایرهالمعارف جمال عبدالناصر کاملاً واضح است، از آن رو به اشارتى در این باره اکتفا مى‌کنیم: براى نمونه در عنوان (حرف الف که پس از آن همزه یا باء باشد) عناوین (آبد)، (آسن)، (آفه)، (ابانه)، (ابکم)، در دایرهالمعارف جمال عبدالناصر آمده است که هیچ یک از آنها در الموسوعه المیسره وجود ندارد. در همین بخش نویسنده، عناوین (آباء)، (آجام)، (آجر)، (آفاق)، (آفاقى)، (آداب)، (آمین)، (ابضاع)، (ابوان) را به بحث گذاشته، حال آن‌که دایرهالمعارف جمال عبدالناصر به آنها اشارتى هم ندارد. به لحاظ محتوا و زیر عناوین مشترک نیز تفاوت فاحشى میان این دو وجود دارد و اصولاً موسوعه جمال عبدالناصر اشکالات و کمبودهاى فراوانى دارد که بررسى آن خود پژوهش مستقلى مى طلبد.
یکى از اشکالات دایرهالمعارف کویتى، تکثیر بى‌دلیل عناوین است، گویا متصدیان آن در پى زیاد کردن عناوین و شماره‌هاى آن بوده‌اند و گاه شمارى از عناوین کلامى و غیرفقهى را نیز بر آن افزوده‌اند. براى نمونه در بحث از «بدعت» که باید از احکام فقهى آن بحث شود، بحث مفصّلى پیرامون «دواعى البدعه» شده است و هفت مطلب در زیر همین عنوان مورد بحث قرار گرفته که عبارتند از: الجهل بوسایل المقاصد، الجهل بالمقاصد، الجهل بالسنه، تحسین الظن بالعقل، اتباع المتشابه، اتباع الهوى، مداخل هذه الاهواء.
پرواضح است که هیچ کدام از این مطالب تحقیق و بحث فقهى نمى‌طلبد و از قلمرو آن بدور است. همچنین در بحث و بررسى عناوین توبه مطلب را مورد بررسى قرار داده که شش مورد آن به طور مسلم فقهى نیست؛ آن موارد عبارتند از: التوبه من بعض الذنوب، عدم العودِ من الذنب، اقسام التوبه، توبه النصوح، من تقبل توبتهم و من لاتقبل.عمده مباحث یادشده جنبه کلامى و برخى از آنها بُعد اخلاقى دارند و اگر بُعد فقهى آن ملحوظ باشد، بسیار کم‌رنگ و ناچیز است.
در اینجا مناسب است به نکته‌اى دیگر از موسوعه فقهى کویتى اشاره کنیم، متصدیان این موسوعه زیرعنوانهاى هر موضوع اصلى را شماره‌گذارى کرده‌اند و گویى تمایل داشته‌اند رقم شماره‌ها هرچه بیشتر بالا رود. از این رو گاه بى‌دلیل شماره‌ها را افزوده و ارقام را بالا برده‌اند. براى نمونه در بحث از «إبراء» به یک مطلب کلى اشارتى کوتاه در حدود دو سطر کرده و آن را سى‌ونهمین بحث خود قرار داده‌اند. آن مطلب کلى این است که ابراء گاه از «کلّى فی الذمه أو ابراء عن‌الدین» است و گاه از «مال معین خارجى». آنگاه بحث از هریک از این دو عنوان را مجدداً شماره گذارى کرده، «ابراء عن‌الدین» را در حدود سه سطر به بحث گذاشته‌اند و آن را چهلمین بحث خود قرار داده و آنگاه ابراء از مال مشخص و معین را چهل و یکمین بحث خود شمرده‌اند. پیداست که این شماره‌گذارى اضافى است و لازم بود تنها عنوان اصلى را شماره‌گذارى مى‌کرد.
همین روش در شماره‌گذارى عنوان کلى «التعلیق والتقیید والاضافه فی الابراء» و زیر عنوانهایش تکرار شده است. در بحث و بررسى «ابراء» بیش از چهل عنوان را به بحث گذاشته‌اند که برخى از آنها محصلى ندارد. همچنین برخى از موضوعاتى که بدانها اشارت رفت مانند: ابوان، ابهام و… ارزش و جنبه فقهى ندارد و یا طرح آن اصولاً بى‌ثمر است.
به لحاظ زیرعنوانها و اصطلاحات فرعى نیز تفاوت فاحشى میان این دو وجود دارد. نمونه را در بحث