پاورپوینت کامل الله‌شناسی ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل الله‌شناسی ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل الله‌شناسی ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل الله‌شناسی ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ پانویس
۵ منابع مقاله
۶ وابسته‌ها

ساختار

کتاب حاوی دو مقدمه و سی‌وشش مبحث است. روش نویسنده در این مباحث چنین است که دو یا چند مبحث را با هم ذکر می‌کند.

هرکدام از جلدهای سه‌گانه دارای دوازده مبحث هستند. جلد اول، در پنج بخش، جلد دوم و سوم هرکدام در چهار بخش تنظیم شده است. هر جلد، مشتمل بر دوازده مبحث است.

گزارش محتوا

مباحث جلد اول با آیات سی‌وپنجم تا سی‌وهشتم از سوره نور آغاز می‌شود. نویسنده برای توضیح این چهار آیه شریفه از استاد خود علامه طباطبایی کمک می‌گیرد و درباره تفسیر اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ النور: ۳۵، می‌گوید: خدای سبحان نوری است که آسمان‌ها و زمین به‌واسطه او ظهور پیدا می‌کنند و این همان معنی است که از آیه شریفه اراده شده است؛ زیرا در اینجا نور اضافه به آسمان‌ها و زمین شده، سپس حمل بر خدا (اسم جلاله و الله) شده است. بر این مبنا، سزاوار است قول کسی که می‌گوید: «این بخش از آیه به معنای «الله منور السموات و الأرض»؛ یعنی الله نوردهنده آسمان‌ها و زمین است». عمده غرض او آن است که مراد از نور در اینجا نور مستعار قائم به موجودات و وجودی که حمل بر موجودات می‌شود، نیست[۲].

نویسنده در پایان، می‌گوید: از تفصیل و شرح مطالب آن بزرگ‎مرد (علامه طباطبایی) استفاده می‌گردد که: «الله» اسم جامع کمال از جمال و جلال الهی است که دربرگیرنده همه اسماء و صفات کلیه و جزئیه است. چون بحث ما در الله‌شناسی است باید این کلمه مبارکه جلاله را ازهرجهت بررسی نمود تا تمام اطراف و جوانب مسئله روشن گردد؛ از نور ذات بحت و وجود صرف تا نور اسماء و صفات کلیه، آن‌هم در مراتب و درجات متفاوته تا برسد به نور اسماء و صفات جزئیه تا هیولای مبهمه که ماده کثیفه قابله عروض اجناس و فصول و انواع است.

باید دید کیفیت نزول قدیم در حادث و کلیت در جزئیت و انوار محضه در انوار مشوبه به ظلمت و به‌طور کلی الله در اسم احدیت و در اسم واحدیت چگونه است.

کیفیت نزول نور مطلق در شبکه‌های تعین، یکی پس از دیگری چگونه است. معنی ولایت کلیه و مطلقه که واحد است و از اختصاصات حضرت الله است، کدام است و برای بحث در این مقام، استمداد از آیه مبارکه نور بسیار حائز اهمیت است.[۳].

مبحث بعدی کتاب درباره رؤیت خداوند است. نویسنده بدین منظور از دو آیه پنجاه‌وسه و پنجاه‌و‎چهار سوره فصلت کمک گرفته است.

او می‌گوید: جمیع موجودات ماسوی‌الله، آیات خدا هستند؛ خواه در جهان خارج از نفس بنی آدم و خواه در نفس بنی ‎آدم. لهذا هیچ‎یک از مخلوقات، وجود استقلالی ندارند، بلکه همگی آیات و نشانه‌ها و آیینه‌ها و مرایی جمال‌نمای ذات اقدس حق هستند و چون این آیه‌ها و آیینه‌ها ابداً جنبه خودنمایی ندارند، بلکه همه‌شان خدانما هستند، بنابراین در هر یک‎یک از آن‌ها می‌توان خدا را دید؛ زیرا آیه، بما هی آیه، فقط جهت ارائه صاحب آیه است و خود را به‌هیچ‎وجه من الوجوه نشان نمی‌دهد[۴].

نویسنده در مبحث بعدی رابطه عاشقانه خالق و مخلوق را به نمایش می‌گذارد. او در این زمینه از آیه شش سوره انشقاق بهره برده است و می‌گوید: اعاظم از حکمای اسلام به ثبوت رسانیده‌اند که میان حضرت رب العزه و میان آفریدگانش یک نوع جذب و انجذابی وجود دارد که از آن تعبیر به عشق می‌کنند. عشق خدا به مخلوقاتش آن‌ها را به وجود آورده است و به هریک از آن‌ها طبق استعدادهای مختلف و ماهیات متفاوت لباس هستی و بقا پوشانیده و به صفات خود به هرکدام متناسب با خودشان متصف نموده است. این عشق است که عالم را بر سر پا نموده است و این حرکت را از افلاک گرفته تا زمین‌نشینان و از ذره تا دره، موجود و به‌سوی او در تکاپو انداخته است.

زندگی و حیات و عیش و حرکت ماسوای الله هم به‌واسطه عشقی است که خدا در فطرت و نهادشان گذاشته است..[۵].

امکان لقای خداوند برای مؤمنین، از مباحث بعدی کتاب است. نویسنده برای این مبحث از یک‎صدودهمین آیه از سوره کهف کمک گرفته است و می‌گوید که لقاء و زیارت خدا فقط برای ایمان‌آورندگان به خدا امکان‌پذیر است؛ درصورتی‌که به‌هیچ‎وجه من الوجوه با وی شریک و همتا و انبازی را به‌جای ننهند، نه به‌طور جلی و نه به‌طور خفی، نه در مقام وجود و ذات، نه در مقام اسم و وصف، نه در مقام فعل و کردار. باید فقط و فقط خداوند را مؤثر بدانند[۶].

نویسنده درباره لقاءال