پاورپوینت کامل الرسائل (رسائل آخوند ملاصدرا) ۲۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل الرسائل (رسائل آخوند ملاصدرا) ۲۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل الرسائل (رسائل آخوند ملاصدرا) ۲۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل الرسائل (رسائل آخوند ملاصدرا) ۲۶ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ پانویس
۵ منابع مقاله
۶ وابسته‌ها

ساختار

کتاب، فاقد مقدمه است و ترتیب خاصى در چینش رسائل، مد نظر نبوده است.

گزارش محتوا

رسائل مذکور در کتاب، به ترتیب عبارتند از:

رساله فی اتصاف الماهیه بالوجود:
یکى از بحثهاى دامنه‌دار و مفصل در تاریخ کلام و فلسفه اسلامى که در این رساله بدان پرداخته شده، مسئله اشتراک معنوى یا لفظى وجود است که ابتدا به‌عنوان مسئلهاى کلامى مطرح شده و سپس به فلسفه راه یافته است. از آنجا که وجود به‌عنوان عامترین یا یکى از عامترین مفاهیم، هم بر واجب و هم بر ممکن قابل حمل است و در قالب لفظ بهیکسان محمول براى هر دو واقع مىشود، متکلمان را با این پرسش مواجه ساخته است که آیا این محمول در حمل بر واجب و ممکن به یک معناست؟ یا اینکه در هریک به معناى خاصى است و هیچگونه اشتراک معنوى بین آنها وجود ندارد؟ گروهى گمان کرده‌اند که وحدت معنوى وجود، مستلزم اثبات شرکت بین واجب و ممکن و منافى مقام عزت و عظمت ربوبى است و بنابراین منکر اشتراک معنوى وجود شده و وجود را در هر شىء به معناى خود همان شىء دانسته‌اند.[۱]
رساله فی التشخص:
«تشخص«عنوان رساله دیگر ملاصدراست. مسئله تشخص که در کتب فلسفى ذیل مسئله «کلی «و «جزئی «و آن نیز ذیل مباحث مربوط به ماهیت مطرح مىشود، یکى از مسائل مهم فلسفى است که خود منشأ پیدایى مسائل فلسفى دیگرى شده و در باب آن، آرا و ابحاث متفاوتى مطرح شده است؛ بدین صورت که در فصلى که بحث از ماهیت و احکام و لواحق آن یا خواص اجزاى آن و یا اعتبارات آن منعقد شده، این مطلب طرح شده است که چون صرف تصور ماهیت نوعیه من حیث هى، مانع از فرض اشتراک و شرکت در آن نیست (و این همان خاصیت کلیت ماهیت در ذهن است) و فرد ماهیت، صرف تصورش مانع از اشتراک است، پس ناگزیر در فرد علاوه بر ماهیت نوعیه، خصوصیت دیگرى هم هست که به‌واسطه آن، فرد و شخص تصورش مانع از اشتراک با غیر مىشود (و این همان جزئیت به معناى فلسفى است) و سپس این پرسش مطرح شده است که آنچه فرد را داراى چنین خاصیت و خصوصیتى مى‌کند، چیست؟ از آنجا که تشخص به معناى یادشده در واقع همان جزئیت به معناى فلسفى آن است، مناسب است در این مقام، کلیت هم به معناى فلسفى آن مطرح شود تا از باب «تعرف الأشیاء بأضدادها «امکان شناخت دقیقتر تشخص نیز فراهم شود. #:اگر کلى و جزئى بودن در فلسفه را از احکام وجود و بهعبارتدیگر از عوارض ذاتى وجود بشمار آوریم و به همین دلیل، تقسیم وجود به کلى و جزئى را نیز از تقسیمات عمومى وجود بشمار آوریم، نمىتوانیم مقسم کلیت و جزئیت را مفهوم که تقیید به موطن ذهن دارد، قرار دهیم، بلکه باید مثل سایر معقولات ثانیه فلسفى، آنها را به معنایى بهکار ببریم که مقید به ذهن و یا خارج نباشند.[۲]
ازاین‌رو، اگر مقسم کلى و جزئى را مفهوم قرار دهیم و بگوییم هر مفهومى اگر ممتنع الصدق بر افراد بسیار نباشد کلى است و اگر ممتنع الصدق بر افراد بسیار باشد جزئى، چون مقسم را مفهوم قرار دادهایم، علاوه بر اینکه از آغاز، بحث را از محور فلسفى آن خارج کرده ایم و سخن از اقسام موجود به میان نیاوردهایم، خود داراى یک اشکال درونى نیز هست؛ زیرا مفهوم از آن جهت که مفهوم است، ممتنع الصدق بر افراد بسیار نیست. به این ترتیب هم باید مقسم را از مفهوم تغییر دهیم و هم تقسیم را خالى از خلل و اشکال به انجام برسانیم. از سوى دیگر، چون قبول صدق بر امور بسیار، از ویژگی‌های مفهوم بودن و از معقولات ثانیه منطقى است، هرگز در معناى فلسفى «کلی «که از محمولات فلسفى است، اخذ نمىشود.[۳]
رساله فی سریان الوجود:
سومین رساله این اثر، «سریان الوجود«نام دارد. یکى از رسائل صدرالمتألهین رسالهاى است با نام «سریان الوجود«یا «سریان نور وجود الحق فی الموجودات «که مربوط به کیفیت رابطه واجب تعالى با موجودات و ممکنات است و چون ملاصدرا در این رساله، نهایتا به تثبیت و تشیید رأى مشهور به ذوقالتأله یا وحدت وجود و کثرت موجود مىپردازد،