پاورپوینت کامل التنبیه علی سبیل السعاده ۲۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل التنبیه علی سبیل السعاده ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل التنبیه علی سبیل السعاده ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل التنبیه علی سبیل السعاده ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ منابع مقاله

ساختار

کتاب با مقدمه مصحح در معرفى کتاب آغاز و مطالب متن اثر نیز در قالب بیست نکته، ارائه شده است.

فارابى در این کتاب، به شیوه‌اى متفاوت از اثر دیگرش «احصاء العلوم»، به تقسیم‌بندى علوم پرداخته است. وى در این شیوه، معارف را به دو گروه تقسیم کرده و معتقد است که هر یک از این دو گروه را صناعت‌هایى است و صناعت‌ها نیز بر دو قسم مى‌باشند: یکى آن‌هایى که تنها از راه علم به آن معرفت داریم و دیگرى، علمى که ممکن است بدان عمل شود.

وى این قسم اخیر را به دو شعبه تقسیم کرده است: یکى، علمى که انسان در شهر با آن عمل مى‌کند مانند پزشکى، تجارت و کشاورزى و قسم دیگر، علمى که انسان در روش اخلاقى خود به آن نیازمند است و با آن کارهاى نیک و درست را تشخیص مى‌دهد.

گزارش محتوا

فارابى در ابتدا، به تعریف سعادت پرداخته و آن را مطلوب‌ترین خیرات معرفى نموده است. به نظر وى، ما مى‌بینیم وقتى که به سعادت مى‌رسیم، پس از آن به هیچ وجه براى هیچ غایتى به جز خود سعادت تلاش نمى‌کنیم، از این‌رو مى‌فهمیم که سعادت، چیزى است که ذاتاً مطلوب است و هیچ وقت براى غیرخودش، مورد طلب قرار نمى‌گیرد.

وى احوال انسان که در طول زندگى و حیات براى او به وجود مى‌آید را بر دو قسم تقسیم کرده است: برخى از آن‌ها احوالى است که سزاوار ستایش یا سرزنش خاص نیست و برخى آن است که چون براى انسان رخ دهد، سزاوار ستایش یا سرزنش مى‌گردد.

وى معتقد است انسان با احوالى که سزاور ستایش یا سرزنش نیست، به سعادت نمى‌رسد، بلکه آن‌چه انسان به وسیله آن به سعادت مى‌رسد، احوالى است که براى انسان رخ مى‌دهد و در عین حال سزاوار حمد و ذم است.

وى احوال شایسته مدح و ذم را نیز بر سه دسته تقسیم کرده است:

افعالى که در آن‌ها انسان مى‌باید از بدنش به عنوان ابزار استفاده کند، مثل ایستادن، نشستن و نگاه کردن.
عوارض نفس مثل شهوت، لذت، شادمانى، خشم و چیزهایى از این دست که به این‌ها شبیه است.
تمیز و تشخیص‌هایى که به وسیله ذهن انجام مى‌شود.

این سه دسته احوال و افعال، امورى هستند که انسان در هیچ زمانى از زندگى خود از آن‌ها خالى نیست.

فارابى، اختیار را وسیله‌اى براى رسیدن به سعادت دانسته و معتقد است کارهاى خوبى که به طور اتفاقى از انسان سر مى‌زند و یا به طور اجبارى بر او تحمیل مى‌شود، باعث سعادت نمى‌گردد، بلکه سعادت وقتى حاصل مى‌شود که انسان، کارهاى خوب را با میل و اختیار خویش انجام داده باشد. همچنین نه وقتى که کارهاى خوب را فقط در بعضى از امور و در بعضى وقت‌ها با رغبت انجام دهد، بلکه وقتى که در تمام افعالش و در تمام طول حیاتش خوب را برگزیند.

وى در ادامه، به بحث در امورى پرداخته که افعال و عوارض تمییز نفسانى به وسیله آن به حالتى مى‌رسند که بى‌تردید، با آن به سعادت مى‌توان رسید. او معتقد است هر انسان از آغاز خلقت خویش، با نیرویى سرشته شده است که به وسیله آن مى‌تواند افعال و عوارض نفسانى و تمییز خود را چنان که سزاوار است شکل دهد.

مطلب دیگرى که فارابى به آن پرداخته، بحث در مورد چیزى است که به وسلیه آن اخلاق جمیله براى انسان تبدیل به ملکه مى‌شود و سپس در پى آن، به چیزى پرداخته است که به وسیله آن، کمک مى‌شود تا نیروى ادراک درست در انسان به صورت ملکه درآید. مقصود وى از ملکه، این است که نیکویى چنان باشد که زوال آن ناممکن گردد یا لااقل بسیار دشوار، بنابراین وى مى‌گوید تمامى اخلاق؛ زیبا و زشت آن، اکتسابى است و براى انسان ممکن است و هرگاه نفسش در موردى به خلقى نزدیک شد، خوب یا بد، باز هم براى انسان ممکن است که با اراده خویش، به ضد آن خلق منتقل شود و آن‌چه انسان به وسیله آن، خلقى را کسب مى‌کند یا نفس خود را از خلقى در درونش در حال شکل‌گیرى است به خلق دیگر منتقل مى‌کند، عادت است.

منظور فارابى از عادت، تکرار کردن یک کار به دفعات بسیار در زمانى طولانى و در اوقاتى به هم نزدیک است و از آنجا که معتقد است خُلق جمیل نیز از عادت پدید مى‌آید، به بررسى نحوه پدید آمدن خلق جمیل و قبیح پرداخته است.

به باور وى، فعل از خلق نشأت مى‌گیرد و خلق از عادت و کمال انسان نیز در خلق اوست و اعتدال، راز سلامتى اس