پاورپوینت کامل تفسیر مقاتل بن سلیمان ۴۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تفسیر مقاتل بن سلیمان ۴۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تفسیر مقاتل بن سلیمان ۴۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تفسیر مقاتل بن سلیمان ۴۶ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ دیدگاه متأخران
۲ روش تفسیر
۳ پل نویا و تفسیر مقاتل
۴ تحقیق تفسیر مقاتل
۵ پانویس
۶ منابع مقاله

دیدگاه متأخران

آیت‌الله معرفت در جلد دوم تفسیر و مفسران، صفحه ۱۵۰ به بعد دیدگاه متأخران را درباره تفسیر مقاتل این چنین مى‌نویسد:

«باآنکه این تفسیر در دوران ظهورش و از همان ابتدا مورد توجه بوده و نظر دانشمندان را به خود جلب نموده است و از همان دوران نخست، همگان از تفسیر او بهره مى‌بردند، ولى در دوران متأخر یک نوع بى‌مهرى نسبت به آن احساس مى‌شود و عامل آن، عملکرد نارواى راویان این تفسیر است که در آن تصرف نموده و گرچه اندک بر آن افزوده‌اند. این تفسیر از طریق عبدالله بن ثابت مقرى از پدرش ثابت بن یعقوب توزى از ابوصالح هذیل بن حبیب دندانى از مقاتل بن سلیمان روایت شده است. فؤاد سزگین مى‌گوید: «ابوصالح، در برخى موارد روایات دیگرى را بر متن تفسیر مقاتل افزوده است». گاه شده اضافات به‌گونه‌اى است که گمان مى‌رود متن تفسیر مقاتل است و حتى در آنجا که صریحا به مقاتل نسبت داده مى‌شود، برخى از بزرگان – احیانا – تردید دارند که به‌درستى گفته مقاتل باشد؛ مثلاًدرباره حلّ رموز حروف مقطعه اوایل سور در این تفسیر، به حساب جمل (ابجدى) روى آورده، ولى طبرى این مطلب را با عنوان «قال بعضهم» مطرح مى‌کند و مى‌گوید: «خوش نداشتم قائل آن را نام ببرم؛ زیرا ناقل از وى، از کسانى نیست که مورد اعتماد باشد»… مواردى در این تفسیر به چشم مى‌خورد که انتساب آنها به مقاتل مشکوک است و شاید از تصرفات راویان تفسیر باشد؛ مانند تفسیر آیه «و إذ قلنا للملائکه» ، به «الذین خلقوا من مارج من نار السموم» و این جاى شگفتى دارد که چگونگى آفرینش فرشتگان را از شعله آتش سوزنده پنداشته است؛ درصورتى‌که خداوند، آفرینش جنّ را چنین وصف کرده، نه ملایک را… در این‌گونه موارد، احتمال مدسوس بودن مى‌رود که با دست راوى نخست یا دیگران بر تفسیر مقاتل افزوده شده است. دلیل بر آن، آنکه هیچ‌یک از مفسرانى که بنا بر استیعاب داشته‌اند، چنین مطالبى را نه از مقاتل و نه از تفسیر وى نقل نکرده‌اند.

آرى، همان بلایى که بر تفسیر على بن ابراهیم قمى آمده و به دست راوى آن، دگرگونى در آن رخ داده، عینا بر تفسیر مقاتل نیز آمده و دچار دگرگونى و احیانا بى‌اعتبارى گردیده است، ولى در مجموع-با قطع نظر از موارد مشکوک یا مدسوس، تفسیر شیوا و ارزشمندى است و یکى از کهن‌ترین و سرشارترین ذخایر میراث فرهنگى اسلامى است. گوهرهاى ناب آن براى فرهیختگان به‌خوبى تابناک و تشخیص آن از ناروا براى اهل تحقیق به‌آسانى میسور است. بدین ترتیب این تفسیر، امروزه براى پژوهندگان مسائل قرآنى و تفسیر، غنیمتى ارزنده است».

دکتر شحاته مى‌گوید: «درباره او همه چیز گفته‌اند، ولى درباره تفسیرش همگى او را ستوده‌اند، به‌ویژه مقام علمى و شخصیت وى جاى تردید ندارد و امروزه نباید غفلت کنیم و از چنین میراث ارزنده‌اى چشم بپوشیم، در جهت منقولات وى باید دقت نمود، ولى در جهت عقلانى، تفسیرش همچون دریایى خروشان است که از همه پیشى گرفته است. اگر ما از تفسیر مقاتل غفلت ورزیم، همانا بخش بزرگى از میراث فرهنگى و فکرى خویش را از دست داده‌ایم، بلکه اولین دستاورد تفسیر عقلانى را از دست داده‌ایم…»[۳]

بدین ترتیب بس جفاست که این تفسیر گران‌قدر را به‌طور کامل، بى‌اعتبار جلوه دهیم و بى‌اعتبارى آن را معلول سهل‌انگارى و سستى کار مقاتل بدانیم؛ چنان‌که فؤاد سزگین چنین قضاوتى بى‌جا را درباره او روا داشته است «تاریخ التراث العربی، ج۱، ص۸۵، فؤاد سزگین».

مقاتل، نام ۳۰ تن از کسانى را که از آنها تفسیر نقل کرده است، در مقدمه جلد ۱، ص۲۵ بیان نموده است.

روش تفسیر

این تفسیر، به‌صورت پیوسته، تمامى آیات را – آنجا که به تبیین نیاز داشته – تفسیر کرده است.

عقل و نقل، هردو، رعایت شده و با عبارت‌هایى کوتاه و فشرده و درعین‌حال، رسا و شیوا، بیشتر بر اساس تفسیر قرآن به قرآن تکیه داشته است و شیوه وى در توفیق و جمع بین آیات، بیشتر ابداع خود اوست.

روش کلى مفسر در ورود و خروج مطالب به این شکل بوده که ابتدا مشخصات کلى سوره شامل مکى یا مدنى بودن و تعداد آیات را ارائه مى‌دهد، سپس فراز به فراز آیات را با کمک آیات دیگر معنا مى‌نماید. بعد از معنا، به شأن نزول‌ها مى‌پردازد و به تعبیر دکتر شحاته، مفصل‌ترین تفسیر در نقل شأن نزول‌ها مى‌باشد و اکثر روایاتش غیر ضعیف است؛ منتهى به دلیل حذف سند روایات اسباب نزول، صحیح و ضعیف آن مخلوط شده است؛ خصوصا اسرائیلیات در آن وارد گشته است.

شحاته مى‌نویسد: دخول اسرائیلیات در عصر صحابه آغاز گردید، ولى در عصر تابعین زیاد شده است. آیه ۳۰ سوره بقره، آیه ۲۵۵ بقره و… نمونه‌هایى از این‌گونه‌اند. اثرپذیرى مقاتل از اسرائیلیات بیشتر در داستان انبیاى گذشته متبلور است و نیز در داستان ازدواج پیامبر(ص) با زینب. مستشرقین نیز این مطالب را از تفسیر مقاتل و امثال او نقل کرده‌اند.

در آخر سوره نیز روایاتى در فضل سور بیان مى‌دارد. البته اطلاعاتى را نیز دکتر شحاته در ابتداى سوره‌ها اضافه نموده و در مقدمه هر سوره بحثى راجع به مقصود و مضمون اجمالى آن بیان داشته است.

پل نویا و تفسیر مقاتل

پل نویا درباره روش مقاتل مى‌نویسد: «در حقیقت مقاتل قرآن را بر طبق سه روش مى‌خواند که مى‌توان آنها را روش‌هاى لفظى، تاریخى و استعارى نامید:

قرائت لفظى: نخستین وظیفه‌اى که مقاتل در قرائت قرآن (تبیین قرآن) بر عهده مى‌گیرد، توضیح لفظى یا کلمه به کلمه واژگان قرآنى است. مقاتل با این کار در حقیقت ترجمه‌اى از قرآن به یک زبان عربى دوم، که البته آسان‌تر است، به دست مى‌دهد. این ترجمه احتمالا براى مردمان غیر عرب، به‌ویژه ایرانیان فراهم آمده است». در این بخش، مقاتل قواعدى را در بیان الفاظ ارائه مى‌دهد. دکتر شحاته در جلد ۵، ص۵۸، تعدادى از آنها را برمى‌شمرد و معتقد است به ۲۴۸ مورد مى‌رسند، از آن جمله‌اند در جلد ۱، ص۹۶، ذیل آیه ۳۰ سوره بقره در معناى «بحمد ربهم» ؛ یعنى «بأمر ربهم» و ص۴۵۸ ذیل آیه ۱۰ سوره مائده «الجحیم» ؛ یعنى «ما عظم من النار». ایشان معتقدند احاطه مقاتل بر این کلیات، تفسیر او را از دیگران در جنبه قرآن به قرآن ممتاز نموده است.

پل نویا مى‌نویسد: «در تفسیر مقاتل، قرائت (تبیین کلمات) با توجه به سیاق کلام که معنى کلمه را براى مقاتل روشن مى‌کند، صورت مى‌گیرد و این معنا در ترجمه بازگردانده مى‌شود. مقاتل برخلاف ابن عباس هیچ‌گاه از بستر کلام قرآن خارج نمى‌شود، تا کلمه‌اى را مثلاًبا توجه به استعمالات اعراب در اشعار ما قبل اسلام توضیح دهد، بلکه بیشتر براى روشن کردن معنى کلمه از سیاق کلام قرآنى مدد مى‌گیرد.

البته مقاتل از این معنا غافل نمى‌ماند که کلماتى را که منشأ عربى ندارند یا مأخوذ از یک لهجه غیر قریشى‌اند، مشخص کند (در نظر مقاتل برخلاف مفسران بعدى قبول وجود کلمات غیر عربى در قرآن مشکلى ایجاد نمى‌کند)، ولى او هیچ‌گاه از خود متن قرآن منفک نمى‌شود و به یمن همین روش تحلیل لفظى