پاورپوینت کامل تفسیر علی بن ابراهیم ۳۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تفسیر علی بن ابراهیم ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تفسیر علی بن ابراهیم ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تفسیر علی بن ابراهیم ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ تحقیقى گسترده در مورد این کتاب
۵ پانویس
۶ منابع مقاله
۷ وابسته‌ها

ساختار

کتاب، در دو جلد تنظیم شده است. جلد اول، حاوى تفسیر ۱۶ سوره (از آغاز سوره حمد تا پایان سوره نحل) و جلد دوم، مشتمل بر تفسیر ۹۸ سوره (از آغاز سوره بنى اسرائیل تا پایان سوره ناس) است.

کتاب، با دیدگاه حدیثى نوشته شده، ازاین‌رو مؤلف، از ظاهر آیات، با استناد به روایات، به آسانى دست کشیده است. هم‌چنین کتاب، از تفاسیر تأویلى شمرده شده و تأویل‌هاى دور از ذهن در آن بسیار است.[۳]

گزارش محتوا

بسیارى از آیات، به فضایل اهل‌بیت(ع) یا مثالب دشمنانشان تفسیر شده که معناى باطنى آیات به شمار مى‌آید. در این تفسیر تنها روایات گردآورى نشده است، بلکه گاهى آیات و کلمات موجود در آنها، بدون استنادِ روشن به روایات، تفسیر شده و شأن نزول آیات به تفصیل بیان گردیده و قصص انبیا و وقایع زمان پیامبر و مباحث فقهى حجم گسترده‌اى از کتاب را تشکیل داده است.

گاهى معانى مختلف واژه‌هاى مشترک در قرآن، ذکر شده است.[۴] و از آیات دیگر و روایات و اشعار شاعران بر تفسیر یک آیه، دلیل اقامه شده است.[۵] و گاه به نظر عامه اشاره شده است.[۶]

در مقدمه تفسیر موجود، مباحث کلى علوم قرآنى به‌صورت تقسیم‌بندى آیات در حدود پنجاه عنوان به نقل از على بن ابراهیم مطرح شده، سپس با ذکر آیه یا آیه‌هایى به توضیح این عناوین پرداخته شده است. آشفتگى این مقدمه و عدم تطابق کامل فهرست عناوین با شرح آن، حاکى از وجود اختلالى در کتاب است. در این مقدمه از ناسخ و منسوخ، محکم و متشابه، خاص و عام و سبک خاصى در قرآن به نام منقطع معطوف سخن رفته است.[۷] و گفته شده که ترتیب آیات در هنگام جمع‌آورى آنها به هم خورده است.[۸]

على بن ابراهیم، از تحریف قرآن سخن گفته[۹] و آیاتى را ذکر کرده است که تأویل آنها در تنزیل یا با تنزیل یا قبل از تنزیل یا بعد از تنزیل است.[۱۰]

وى، از آیات قرآن براى رد مذاهب مختلف غیر اسلامى، مانند بت‌پرستان و زنادقه و دهریه[۱۱] و برخى از فرق اسلامى، مانند معتزله، قدَریه-که به نظر وى همان مُجبِره‌اند و نیز دیدگاه‌هاى نادرست دیگر، استفاده مى‌کند[۱۲] و با آوردن روایاتى اجمالا به مذهب امر بین امرین اشاره مى‌نماید.

روش تفسیر قرآن به قرآن، با دیدگاهى تأویلى، در مواضع بسیارى از تفسیر دیده مى‌شود[۱۳]

واژه‌هاى فارسى یا معرب کنادیج(جمع کندو)، انابیر (جمع انبار)، فولاذ و مادیانه[۱۴]) مى‌تواند نشانه غیر عرب بودن مؤلف کتاب باشد. هم‌چنین به کار بردن صیغه فعل جمع در جایى که فاعل اسم ظاهر باشد(همچون «قلن ازواجه») بر طبق گویش غیر معروف عربى در مواردى از کتاب دیده مى‌شود[۱۵]

وضعیت کتاب

تفسیر على بن ابراهیم، چندین بار به چاپ رسیده که اولین بار، در ۱۳۱۳ بوده است.

سید طیب جزایرى نیز آن را تصحیح کرده و در ۱۳۸۶، در نجف، به چاپ رسانده است. نسخه مصحَح وى، در ۱۴۰۴ و ۱۳۶۷ش، در قم به چاپ رسیده است.

تحقیقى گسترده در مورد این کتاب

مقدمه تفسیر با رساله‌اى در علوم قرآنى به نام «محکم و متشابه» شباهت‌هاى بسیارى دارد. رساله مذکور، منسوب به سید مرتضى علم الهدى است.[۱۶] و متن کامل آن، در جلد نود«بحار الانوار»[۱۷] درج شده است. این رساله، روایت واحد مفصلى است از حضرت على(ع) به نقل از نعمانى در تفسیر قرآن که با یک سند متصل به امام صادق(ع) مى‌رسد. در سند روایت، نام راویان ضعیفى چون حسن بن على بن ابى حمزه دیده مى‌شود. در این رساله، نخست، فهرست انواع آیات قرآنى ذکر شده که با فهرست عناوین تفسیر، شباهت بسیارى دارد، ولى فهرست روایت نعمانى دقیق‌تر و منظم‌تر است. مقایسه شرح تفصیلى عناوین در دو کتاب، از گستردگى روایت نعمانى حکایت مى‌کند؛ حتى مباحث تازه‌اى همچون وجوه معایش خلق[۱۸]) و حدود فرایض[۱۹] در این روایت دیده مى‌شود که در مجموع، حجم رساله را به پنج برابر مقدمه تفسیر على بن ابراهیم رسانده است.

در «بحار»، پس از نقل رساله نعمانى، از رساله‌اى مشابه، تألیف سعد بن عبداللّه اشعرى نام برده شده که مطالب آن با ترتیبى دیگر، مشابه مطالب این روایت است. دو باب از این رساله، در «بحار الانوار»[۲۰] نقل شده که بى‌شباهت به مباحث تفسیر قمى نیست و نیز مطالبى دیگر از آن به نام تفسیر سعد بن عبدالله در مجلدات مختلف «بحار» نقل شده است.[۲۱] آقا بزرگ طهرانى، این رساله را کتاب «ناسخ القرآن و منسوخه و محکمه و متشابهه» مى‌داند[۲۲] که نجاشى، در ترجمه سعد بن عبدالله، براى وى ذکر کرده است. بررسى ارتباط دقیق این سه متن با یک‌دیگر مى‌تواند به شناخت بهتر تفسیر على بن ابراهیم، تصحیح اغلاط مقدمه آن و نیز تصحیح دو متن دیگر یارى رساند. هم‌چنین نام کتاب «الناسخ و المنسوخ»، در شمار آثار على بن ابراهیم، پس از نام کتاب تفسیر، ممکن است با مقدمه تفسیر موجود ارتباط داشته باشد.

اکنون نسخه‌اى با عنوان تفسیر على بن ابراهیم در دست است که نخستین بار، حسن بن سلیمان حلى به نقل از شهید اول(متوفى ۷۸۴)، منقولاتى از این نسخه را دیده و سپس در کتب متأخر، مانند«بحار الانوار»، روایات آن، در ابواب مختلف پراکنده شده است. در این نسخه، بارها عباراتى دیده مى‌شود که به تفسیر على بن ابراهیم ارجاع مى‌دهد[۲۳] به علاوه این تفسیر، از معاصران على بن ابراهیم، همچون احمد بن ادریس(متوفى ۳۰۶) و حسین بن محمد بن عامر و حُمَید بن زیاد(متوفى ۳۱۰) و محمد بن جعفر رزّاز (متوفى ۳۱۶)، نیز روایات بسیار دارد و حتى احادیثى از محدّثان متأخر از وى، همچون ابن عقده(۲۴۹ – ۳۳۲) و محمد بن عبداللّه بن جعفر حِمیرى و ابن همام اسکافى(متوفى ۳۳۶)، در این کتاب دیده مى‌شود که خود على بن ابراهیم در هیچ سندى از آنها روایت نمى‌کند.

از سوى دیگر، در این کتاب،