پاورپوینت کامل اردبیل در گذرگاه تاریخ ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اردبیل در گذرگاه تاریخ ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اردبیل در گذرگاه تاریخ ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اردبیل در گذرگاه تاریخ ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت
۴ منابع مقاله

ساختار

جلد اول کتاب؛ مشتمل بر پنج گفتار است که هر گفتار نیز به طور معمول مشتمل بر فصول و بخش‌های متعددی است. از گفتار ششم تا دهم در جلد دوم و از گفتار یازدهم تا پانزدهم نیز در جلد سوم آمده است.

گزارش محتوا

مطالب مجلدات کتاب به ترتیب عبارت است از:

۱- جغرافیای اردبیل و تاریخچه آن تا زمان مشروطیت مورد بررسی قرار گرفته است. در بخش‌هایی از این جلد مى‌خوانیم:

«اردبیل یکی از شهرای کهن ایران است، به طورى که بسیاری از مورخان اسلامی بنای شهر اردبیل را به فیروز ساسانی (۴۵۳-۴۵۹م) نسبت داده‌اند و از اینرو نام آن را باذن پیروز، پیروزآباد یا فیروزگرد آورده‌اند؛ اما آنچه از منابع و اسناد برمى‌آید بنای اردبیل خیلی قدیمى‌تر از زمان فیروز بوده و حتی سابقه آن را به دوره اشکانی هم رسانده‌اند.

در زمان خلافت حضرت علی(ع) ولایت آذربایجان نخست با سعید بن ساریه خزاعی و سپس با اشعث بوده، در زمان ولایت اشعث اکثر مردم آذربایجان اسلام آورده بودند و قرآن مى‌خواندند. او گروهی از اعراب اهل عطا و دیوان را در اردبیل سکونت داد و به آنان امر کرد که مردم این سامان را به اسلام دعوت کنند. اشعث اردبیل را پایتخت خود ساخت و در مدت حکومت او اردبیل آباد شد. به دستور وی مسجدی در اردبیل بنا کردند و این مسجد بعدها توسعه یافت زمانی که سپاهیان عرب در آذربایجان و اردبیل بودند عشیره‌های عرب از کوفه، بصره و شام بدانجا روی آوردند. اینان هر چقدر توانستند برای خود زمین بدست آوردند و گروهی از ایشان زمین‌های ایرانیان را خریدند و عده‌ای از زارعین نیز برای حفظ خود زمین‌ها را به آنان سپردند و خود کشاورز آنان شدند.

در اواخر قرن دوم هجری که آذربایجان همچنان به دست خلفای بغداد اداره مى‌شد یک نهضت مذهبی که مبتنی بر احساسات ملی و عقاید مزدکی بود، به نام خرمدینان پدید آمد. بابک در حدود سال ۲۰۱ هجری قمری به پیشوایی خرمدینان رسید ‎و در اردبیل و حوالی آن مدت ۲۲ سال مبارزه او با دولت عباسی طول کشید. پنجاه سال بعد از شکست خرمدین؛ یعنی از سال ۲۷۶ تا سال ۳۱۷ هجری در آذربایجان سلسله ساجیان به وجود آمد. مرکز ساجیان نخست در مراغه بود. بعداً به اردبیل انتقال یافت، اولاد محمد بن ابى‌الساج تا سال ۳۲۵ هجری در اردبیل و بردع و مراغه حکمرانی می‌کردند. نخستین سکه‌هایی که نام اردبیل دارد مربوط به این خاندان است. پس از ساجیان سلسله دیلمی مسافران با سالاریان جای آن را گرفت؛ ولی دولت سالاریان نیز مستعجل بود».

۲- با گفتاری در رابطه با بررسی تاریخی حوادث و اتفاقات این شهر در زمان پهلوی آغاز شده است. گفتارهای بعد به زبان و مذهب و آداب و رسوم و نیز ابنیه و آثار تاریخی آن اختصاص یافته است. در گفتار آخر نیز نقدهای بزرگان پیرامون کتاب آورده شده است.

بابا صفرى به نقل از کتاب بحرالانساب ابن‌عتبه احمد بن على بن الحسین الحسنى نوشته است: «از فرزندان صالح امام موسى کاظم علیه‌السلام پنج نفر به اسامى حمزه، قدرالدین، قوام‌الدین، بدرالدین و صدرالدین از بغداد روى به ولایت رى نهادند و چون به این شهر رسیدند، متفرق شدند. هدف آنان تفسیر احکام اسلام و ارشاد مردم بود و به همین خاطر به رى و اردبیل عزیمت کردند که آن دو شهر مرکز ایران و آذربایجان بودند. حمزه و صدرالدین به سوى اردبیل رهسپار شدند و آن جا را موطن خویش قرار داده، اقامت کردند و در این شهر درگذشتند. مقبره حضرت حمزه(ع) در روستاى کلخوران در جوار بقعه شیخ امین‌الدین جبرییل، پدر شیخ صفى‌الدین اردبیلى و در شمال آستانه کوچک او ساخته شده و قبر حضرت صدرالدین(ع) هم در یک کیلومترى غرب آن قرار دارد».

گزارش‌هایی نیز از ساخت و ساز ابنیه و اماکن مذهبی در زمان خود مى‌دهد: «در تابستان سال ۱۳۵۰ خورشیدی مسجد سابق پیر مادر را خراب کردند و مسجد جدیدی با دیوارهای آجری و تیرآهن بر جای آن بنا کردند و در قسمتی از کف مسجد برای قرار دادن پایه ستون جایی را کنده بودند که در آن استخوان‌های زیادی از انسان‌های فوت کرده به چشم می‌خورد».

مراسمات مذهبی و عزادارى‌ها از بخش‌های خواندنی این جلد مى‌باشد. در بخشی از فصل دوم چنین می‌خوانیم: «اصولاً عزاداری در اردبیل در تمام طول سال برگزار می‌شود. معمولاً صبح‌های جمعه یا عصر جمعه به هیات‌هایی که هر هفته در منزل یکى‌شان جمع می‌شوند و نوحه‌خوانی می‌کنند و سینه‌زنی. هر هیاتی پرچم‌ها و علائم خاصی دارد. این عزاداری‌ها با مناسبت‌های روز هم تناسب دارد و بسته به حال و هوای آن زمان ادعیه‌ها و نوحه‌ها خوانده می‌شوند.

طشت‌گذاری، سنتی کهن است، شاید تمثیلی از رفع تشنگی عزاداران حسین(ع) در مقابل تشنگی او. سه روز مانده به مح