پاورپوینت کامل محمد بن زیاد اعرابى ۱۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل محمد بن زیاد اعرابى ۱۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل محمد بن زیاد اعرابى ۱۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل محمد بن زیاد اعرابى ۱۸ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ تولد
۲ دودمان
۳ اساتید
۴ شاگردان
۵ آثار
۶ وفات
۷ پانویس
۸ منابع مقاله
۹ وابسته‌ها

تولد

او در سال ۱۵۰ق، در شهر کوفه به دنیا آمد.

دودمان

برخى پدر او را برده‌اى از اهل سند دانسته‌اند. قفطى به نقل از جاحظ نیز اشاره مى‌کند که او عرب اصیل نبوده است. وى در کودکى پدر خود را از دست داد و مادرش به همسرى مفضل ضبى راوى بزرگ اشعار عرب درآمد.

اساتید

وى نزد مفضل نخستین مایه‌هاى شعر، لغت عربى و آیین روایت آن‌ها را کسب کرد و به گفته فرّاء که خود، او را نزد مفضل دیده بود، از رشته‌هاى ادب، به شعر، معانى شعر، نوادر و غریب علاقه بیشترى نشان مى‌داد.

ابن اعرابى، مانند دیگر راویان و دانشمندان زمان، برای کسب علم دو منبع در اختیار داشت: یکى علماى بزرگ و دیگرى اعراب بادیه. مى‌دانیم که وى از میان دانشمندان معاصر، علاوه بر مفضل، با کسایى نیز همنشینى داشت و از او نوادر و نحو آموخت. از استادان او، بجز کسایى که بزرگ‌ترین پایه‌گذار مکتب نحو کوفه بود، به دو تن دیگر یعنى قاسم بن مَعْن مسعودى و ابومعاویه ضریر نیز اشاره کرده‌اند که بى‌گمان، پیرو مکتب کوفیان بودند.

وى از استادان مکتب بصره به شدت روى برمى‌تافت و با بزرگ‌ترین آنان، اصمعى و ابوعبیده، دشمنى مى‌ورزید، گرچه منازعات میان پیروان دو مکتب، بیشتر سیاسى- اجتماعى بود تا علمى، زیرا بسیارى از بزرگان مکتب کوفه (مثلاً کسایى)، نزد استادان بصره درس خوانده‌اند. ابن اعرابى نیز با واسطه از ابوزید انصارى استاد مکتب بصره، علم مى‌آموخت و تصریح شده است که وى «علم بصریان» را اخذ کرد و روایت هیچ کس به اندازه روایت او به بصریان شبیه نبود. در مورد منبع دوم، یعنى اعراب بادیه، وى رنجى برخود هموار نساخت و به گروه‌هایى از اعراب بنى اسد و بنى عقیل که در حاشیه کوفه جاى گزیده بودند، اکتفا کرد. اما اشکال بزرگ این اعراب، آن بود که دانشمندان بصره به روایات آنان و یا به فصاحت زبان‌شان اعتماد نداشتند و از این رو برخى از آنان، ابن اعرابى را نیز مورد انتقاد قرار داده‌اند. در سند دیگرى که مؤید روایت بالاست، از قول محمد بن فضل بن سعید بن سلم که پدرش شاگرد ابن اعرابى بوده، چنین آمده است که وى از حیث دانش، تنک مایه بود تا این‌که جماعتى از اعراب یمامه بیامدند و او از آنان دانش بسیار اخذ کرد.

شاگردان

احتمالاً وى از جوانى به کار تدریس پرداخت و کار او اندک اندک بالا گرفت و مجلس درس پرابهتى تشکیل داد. به گفته منابع متأخرتر، حقوق او هر ماه هزار درهم بوده است. این مجلس سالیان دراز برپا بود و بنا به روایتى که گویا از ابن ندیم سرچشمه گرفته- هرچند که آن را از قول ثعلب نقل کرده‌اند- و در تمام کتاب‌هاى دیگر تکرار شده، ۱۰۰ تن در آن درس حاضر مى‌شدند و شخصیت معروفى چون ثعلب بیش از ۱۰ سال در آن مجلس درس خواند.

وى به رغم شهرتى که کسب کرد، هرگز نتوانست به دستگ