پاورپوینت کامل تذکره ریاض العارفین (هدایت) ۳۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تذکره ریاض العارفین (هدایت) ۳۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تذکره ریاض العارفین (هدایت) ۳۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تذکره ریاض العارفین (هدایت) ۳۸ اسلاید در PowerPoint :

تذکره ریاض العارفین (هدایت)

پدیدآوران

اشیدری، گیتا (مقدمه، تصحیح و تعلیقات)

هدایت، رضا قلی بن محمد هادی (نویسنده)

رادفر، ابوالقاسم (مقدمه، تصحیح و تعلیقات)

عنوان‌های دیگر

ریاض العارفین

ناشر

پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگى‏

مکان نشر

تهران – ایران

سال نشر

۱۳۸۵ ش

چاپ

۱

شابک

‎۹۶۴-۴۲۶-۲۹۵-۶

موضوع

شاعران ایرانی – سرگذشت‌نامه

شعر فارسی – مجموعه‌ها

عارفان – سرگذشت‌نامه

زبان

فارسی

تعداد جلد

۱

کد کنگره

‏‎‏PIR‎‏ ‎‏۳۵۴۳‎‏ ‎‏/‎‏ه‎‏۴‎‏ر‎‏۹‎‏

کتابخوان

مشاهده

تذکره ریاض العارفین، به زبان فارسی، اثر رضاقلى‌خان طبرستانى، متخلص به هدایت، مشتمل بر احوال و آثار تعدادى از عرفاى شاعر است.

ساختار

کتاب که مشتمل بر احوال و آثار سى‌صد و پنجاه و چهار تن از شعراى عرفا و عرفاى شعرا است، از یک حدیقه، دو روضه و یک فردوس و یک خلد تشکیل شده است.

نثر کتاب، ادیبانه و فصیح است، ولى بر اثر بى‌دقتى‌هاى مؤلف، اشتباهات زیادى در آن راه یافته است؛ از جمله، نسبت شعر درى دادن به شقیق بلخى و بایزید بسطامى، ثبت تاریخى نادرست براى وفات بسیارى از صاحبان تراجم و افرادى غیر عارف را از هل عرفان به شمار آوردن.

گزارش محتوا

اثر حاضر، مشتمل بر یک حدیقه در مقدمات و دو روضه و یک فردوس و یک خلد به شرح زیر است:

حدیقه

این حدیقه که در مقدمات تصوف نگاشته شده، مشتمل بر شش گلبن است که به آنها اشاره مى‌شود:

۱. در بیان تصوف: بزرگان صوفیه، در این باره سخنان زیادى فرموده‌اند، مانند: «تصوف، فناء ناسوتیت و ظهور لاهوتیت است»، «تصوف، اکتساب فضائل و محو رذائل است»، «تصوف، رفض هوا و ملازمت تقواست» و…

۲. در بیان طبقات سالکین طریقت: مشرب عرفاى صوفیه، این است که صوفى، یک فرقه است، ولى به اعتبار رجوع ایشان به خلق جهت ارشاد، مسمى به شیخ و مجذوب مى‌شوند و ایشان دو طایفه‌اند: اول، مشایخ که به واسطه کمال متابعت رسول مختار و ائمه اطهار به مرتبه‌ى کمال رسیده‌اند؛ یعنى بعد از فناء در احدیت ذات، به خلق رجوع مى‌نماید که از آن، تعبیر به بقاء باللّه مى‌نمایند و این فرقه، کامل و مکملند. طایفه دوم، کسانى هستند که در وادى فناء چنان مفقود و نابود گردیده‌اند که اثرى و خبرى از ایشان به ناحیه‌ى بقاء نرسیده.

۳. در امر به ذکر و اظهار فضل اهل ذکر و مجلس ایشان: صوفیه، مى‌گویند که آیات و احادیث زیادى در امر به ذکر کثیر وجود دارد که جهولى انکار آن نمى‌تواند نمود. در «اصول کافى»، در تمجید اهل ذکر، از امام صادق(ع) حدیثى نقل شده است که ابتداى آن، این است: «ما من شىء الا و له حد ینتهى الیه الا ذکر الله فلیس له حد».

۴. در تبیین ذکر و فکر اهل عرفان: طریقه‌ى اهل معرفت و سلوک، ذکر و فکر است و بیشتر، ذکر خفى است که اهل سلوک، بر اساس اجازه به آن مشغول مى‌شوند و ذکر خفى، از ذکر جلى افضل است و براهین عقلى و نقلى در این رابطه، بى‌حساب است و تمام عرفا، این طریقه را داشته‌اند و در نظم و نثر خود اشاره کرده‌اند.

اما فکر ایشان، در نظر داشتن صورت مرشد است، به جهت جمعیت خاطر. سالکى را که فناى در شیخ معین نشود، وى را به ولایت کلیه محرمیت حاصل نمى‌گردد، چرا که مرشد ظاهر، عکس مرشد کل(ع) است و هر قدر که به واسطه‌ى مرشد ظاهر، روح سالک قوى‌تر مى‌شود، به مرشد باطن، قریب‌تر مى‌گردد.

۵. در تعریف انسان کامل و سلسله‌ى اهل طریقت: هر طایفه و قومى به وجهى و اعتبارى، انسان کامل را به نامى مى‌خوانند که مقصود ایشان را زبان‌دانان مى‌دانند، مانند قطب، ولى، غوث، خلیفه اللّه، صاحب زمان، شیخ، پیشوا، دانا، بالغ، مکمل، کامل، آیینه‌ى گیتى‌نما، تریاق فاروق، یگانه‌ى عصر، ساقى دوران و الى غیر ذلک.

در سلسله اهل طریقت گفته مى‌شود که ابویزید بسطامى، از حضرت صادق(ع) و کمیل بن زیاد نخعى، از امیرالمؤمنین(ع) و ابراهیم ادهم، از امام زین‌العابدین(ع) و شیخ معروف کرخى، از امام رضا(ع) تحصیل این علم کرده‌اند و بقیه‌ى سلسله‌ها، هر یک، به نوعى، به یکى از حضرات معصومین(ع) منتهى مى‌شوند.

۶. در ذکر بعضى از اصطلاحات عارفین: این طایفه‌ى عالیه، عبارات و اصطلاحات خاصى دارند که بدون اطلاع و استحضار از آن، درک کلام ایشان متعذر است. مؤلف، در این گلبن، به بیان اصطلاحاتى از قبیل انسان، آیینه، ابر، پیر مغان، بزم، تجلّى، ترسا و ترسابچه، تمکین و تلوین، تواجد، وجد، وجود، جمع، تفرقه، جمع الجمع و… مى‌پردازد و از منابع صوفیه استفاده مى‌کند.

روضه اول

این روضه، در ذکر عرفا و مشایخ، به ترتیب حروف تهجى، از ابا یزید بسطامى تا یوسف تبیینى هندى است که عبارتند از:

ابا یزید بسطامى، ابوالحسن خرقانى، ابوسعید مهنه، انصارى هروى، احمد جامى، امین بلیانى، ابوالوفا خوارزمى، اوحدى مراغه‌اى، اوحدى کرمانى، آذرى طوسى، اسیرى لاهیجى، ابوعلى رودبارى، ایزدى یزدى، انسى جنابندى، ابوعلى مصرى، ابراهیم اردوبارى، ابراهیم بدخشانى، اسیرى اصفهانى، ابراهیم لارى، ابوذر بوزجانى، امیر مازندرانى، ابوعبدالله شیرازى، بو حفص خوزى، برهان کرمانى، بابا شاه عراقى، بیدل دهلوى، بینواى بدخشانى، بسحق شیرازى، بهائى عاملى، تمکین بمى، تشبیهى کاشى، ثابت بدخشانى، جامى جامى، جمالى دهلوى، جمالى اردستانى، جلال‌الدین محمد بلخى رومى، حمید‌الدین ناگورى، حسین هروى، حسین بیضاوى، حسن شاملو، حزین لاهیجى، حسین کاشى، حقى خوانسارى، حسان اسدى، خسرو دهلوى، خواجوى کرمانى، خلیل طالقانى، خیال هروى، خاطرى کاشى، داعى شیرازى، رافعى نیشابورى، رضى غزنوى، روزبهان شیرازى، رضى آرتیمانى، رایج هندى، رفیعاى نایینى، زرکوب تبریزى، زین‌الدین خوافى، زرگر اصفهانى، زین‌الدین تایبادى، سعد‌الدین حموى، سلطان‌ولد رومى، سیف‌الدین باخزرى، سحابى استرآبادى، سرمد کاشى، سعدى شیرازى، شقیق بلخى، شهاب سهروردى، شرف عر