پاورپوینت کامل تذکره الطریق فی مصائب حجاج بیت الله العتیق ۲۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تذکره الطریق فی مصائب حجاج بیت الله العتیق ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تذکره الطریق فی مصائب حجاج بیت الله العتیق ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تذکره الطریق فی مصائب حجاج بیت الله العتیق ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت
۴ منابع مقاله

ساختار

کتاب در یک مقدمه، پنج زمان و یک خاتمه تدوین شده است. شروع هر «زمان» با اشعارى از مؤلف است که ضمن اشاره به آن «زمان»، آنچه را که موضوع آن زمان بوده بیان کرده است.

گزارش محتوا

نویسنده بیش از سه سال را در عراق و حجاز به سر برده است؛ اما گزارش حاضر تنها مربوط به زمانى مى‌شود که از کربلا راهى حجاز شده و سفرش بیش از یک سال به درازا کشیده است. پیش از این سفر وى مدت‌ها در کربلا ساکن بوده است.

در این سفر مادرش نیز او را همراهى مى‌کرده و کاروان آنان راه جبل را به عنوان راه رسیدن به مکه انتخاب کرده است. جز آن که به تدریج و ناخواسته به سمت جنوب کشیده شده و عملاً گرفتار وهابى‌ها در راه نجد شده است. پیشنهاد یک مجتهد پیش از حرکت این بوده است که به راه شام بروند؛ اما او قبول نکرده و بعداً از این بابت تأسف مى‌خورد.

امتیاز این سفرنامه در چندین نکته بس مهم است. نخست آن که کهن‌ترین سفرنامه دوره قاجارى است که در اختیار ماست. دوم آن که نویسنده آن یک شاهزاده فرهیخته هندى است که فرهنگ بسیار ویژه شیعى دارد و علاقه‌مندى‌اش به حفظ تاریخ‌ها و سال‌ها بسیار گسترده و جدّى است. سوم آن که تنها سفرنامه‌اى است، از سفر کسى که به هر دلیل دیر به حج رسیده و مجبور شده است، قریب یک سال را در مدینه و مکه سپرى کند تا موسم حج جدید فرا رسد.

بدون شک نویسنده سفرنامه‌اش را به صورت روزانه یا به قول خودش «روزنامچه یوم به یوم» نوشته است. جزئیاتى که وى در این سفرنامه به دست داده و ثبت حرکات روزانه مؤلف، حاکى از این واقعیت است؛ اما حدس مى‌توان زد که کتاب را پس از بازگشت از سفر تدوین نهایى کرده و بعد از یک مرور، مطالبى بر آن افزوده است.

نخستین تاریخ در این کتاب ۲۶ شوال ۱۲۳۰ است و آخرین تاریخ به کار رفته در این سفرنامه، ۱۶ جمادى‌الاولى سال ۱۲۳۲ است. سومین تاریخ که در مقدمه به آن اشاره شد، و چند سطر پیش گذشت، مربوط به ۲۱ شوال ۱۲۳۳ زمان تحریر نهایى کتاب است. وى در جایى در کتاب در راه بازگشت از سفر حج مى‌نویسد: «بیست و هفتم صفر ۱۲۳۲ روز پنج‌شنبه: امروز سه سال کامل شد ما را، از هند از ملک خودم مدراس کرناتک روانه‌ى عتبات عالیات عرش درجات شده، براى حجّ و زیارات حضرات ائمه- علیهم‌السّلام-، الحمدللّه کما هو اهله و مستحقّه. سال چارم از امروز شروع شد.»

زبان سفرنامه، فارسی ساده و روان و تحت تأثیر فارسی از نوع هندى آن است. با این حال، تأثیر هندى در آن در حد انتظار نیست و از این بابت، دشوارى خاصى براى خواندن ایجاد نمى‌کند. با این همه، مى‌توان به لحاظ زبانى آن را در کنار فارسی آن روزگار هند، مورد تأمل زبانشناسه‌گانه قرار دارد. بسیارى از لغاتى که در این کتاب به‌کار رفته است، کاربرد رایجى در فارسی ندارد، گرچه ریشه و اساسى در زبان فارسی دارد.

در این سفرنامه، شاید هیچ چیزى به اندازه دقت وى درباره تواریخ و ثبت آنها خودنمایى نمى‌کند. ذهن وى به شدّت تاریخى و تقویمى است و هر چیزى را با دقت ثبت مى‌کند. وى اولاً گزارش روزانه تمام این یک سال و اندى را که در سفر بوده، ولو در حد یک یا دو خط به دست داده و هیچ روزى را از قلم نینداخته است.

تقویم تاریخى شیعه را از اعیاد و وفیات امامان و بزرگان دین تماماً یادآور شده و در این جهت تقریباً همه موارد را آورده است. افزون بر تقویم تاریخى شیعه، تقویم عبادى را هم مدّ نظر دارد و روزهاى روزه‌دار بودن و عبادات ویژه ایام خاص را هم گویا در بیشتر موارد از زادالمعاد علامه مجلسى به دست مى‌دهد. مى‌دانیم که وى بعدها کتابى با عنوان انیس الشیعه نوشت که دقیقاً تقویم تاریخى و عبادى شیعه بود. تاریخ وفات برخى از اقوام و خویشان و نیز سالگرد آنان را در روزهاى معین، همین‌طور تاریخ تولد خودش، تاریخ وفات زوجه‌اش و بسیارى از تواریخ دیگر را با دقت بیان مى‌کند.

وى در موارد مهم از تاریخ‌گذارى کتاب؛ از جمله اول ماه‌ها، دو تاریخ به دست مى‌دهد که هر دو هجرى قمرى است؛ اما یکى از هجرت پیامبر(ص) و همان تاریخ معمول نبوى است و دیگرى از جلوس امام على(ع) بر مسند خلافت که از نخستین ماه سال ۳۶هجرى است؛ مثلاًچنین: «غرّ