پاورپوینت کامل تذکره الأولیاء (زوار) ۴۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تذکره الأولیاء (زوار) ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تذکره الأولیاء (زوار) ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تذکره الأولیاء (زوار) ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ جغرافیاى کتاب
۴ وابسته‌ها

ساختار

درون‌مایه کتاب، در یک مقدمه و ۷۲ باب گنجانده شده است که هر یک از آنها، زندگى، حالات، اندیشه‌ها و سخنان عارفى را در بر دارد.

نقل‌ها و روایت‌های «تذکره الاولیاء»، التقاطى از مطالب دیگر کتاب‌هاست که عطار به انگیزه چکیده‌نویسى، اِسنادهاى دراز را حذف کرده و کوشیده است که از افزودن توضیحات بر سخنان مشایخ بپرهیزد. بخشى از مطالب کتاب وى، به‌ویژه کلمات و سخنان مشایخ، از منابع عربى ترجمه شده است. او، هم‌چنین به دسته‌بندى مطالب برگرفته از منابع گوناگون بر پایه نام هر عارف پرداخته است.

کتاب، نثرى شیوا و دل‌نشین و دل‌پسند و سبکىشاعرانه دارد.

گزارش محتوا

نخستین باب کتاب، به حالات و سخنان امام جعفر صادق(ع) و آخرین باب آن، به حسین بن منصور پارسى، معروف به حلاّج(م ۳۰۹) مى‌پردازد.

عطار، در این اثر نمى‌خواسته است شرح حال(بیوگرافى) بنویسد. هیچ‌یک از تذکره‌هاى عرفانى به شیوه بیوگرافى نیست و عارفان، هیچ‌گاه بیوگرافى‌نویس نبوده‌اند، زیرا بیوگرافى‌نویسى که در سه یا چهار سده اخیر در غرب پدید آمده، بر اصولى فلسفى استوار شده است. نویسنده بیوگرافى، مجموعه‌اى از عوامل اقتصادى، اجتماعى، سیاسى و حتى روانى را برمى‌شمرَد و درباره شخصیت افراد به داورى مى‌پردازد، اما چیزى که نزد او مهم است، ویژگى تاریخى آنان است. چنین چیزى در کتاب عطار دیده نمى‌شود؛ یعنى تذکره‌هاى او شرح حال زندگى تاریخى افراد نیست.

بیوگرافیست، بر زندگى زیستى و فیزیکى تأکید مى‌کند. شرح زندگى فرد خاص از آغاز زندگى تا پایان آن در چنین شرح حالى مى‌آید و حتى روى‌دادهاى اجتماعى و خانوادگى فرد که عامل اصلى احوال و آراى وى به شمار مى‌روند، در آن گزارش مى‌شود. این اعتقاد از سویى پى‌آمد اندیشه اصالت تاریخ)Historicism(؛ یعنى اصیل بودن عوامل تاریخى (عوامل اجتماعى و خانوادگى و اقتصادى و سیاسى) است و از سوى دیگر، به رمانتیسیسم مدرن نسب مى‌برَد که در آن مجموعه‌هاى پراکنده اطلاعات موجود درباره زندگى افراد گرد هم مى‌آیند و با برشمردن عوامل اجتماعى و روانى، علت‌ها و انگیزه‌هاى افکار و اندیشه‌هاى آنان تجزیه و تحلیل مى‌شوند. خود این گرایش تاریخى، بر گونه‌اى از Positivism فکرى استوار است؛ یعنى اصالت داشتن چیزهایى که حصول و تحصل خارجى دارد و عقل‌پذیر مى‌نمایند. بنا بر این، تنها بر پایه آنها مى‌توان چیزى را با دیگرى سنجید و درباره درستى آن داورى کرد و ازاین‌رو، درباره متون عرفانى و تصوف و اقوال و احوال اولیا، به جایى راه نمى‌توان برد، زیرا لطیفه تصوف در ساخت عالم معنا و معنویت رخ مى‌دهد. بارى، چیزهایى که از اولیا دیده یا شنیده مى‌شود، ظاهرى دارند که اصل(باطن) آنها در قلوب آنان مى‌گذرد و به زبان درنمى‌آید. خود عطار، در این باره مى‌گوید: «سخنان مشایخ طریقت، از اعیان است؛ نه از بیان و از علم لدنى است؛ نه از علم کسبى و از جوشیدن است؛ نه از کوشیدن». وى، از همین روى، در آثارش از بزرگان معاصر خویش، حتى تا نزدیک به پنجاه سال پیش از خود، هیچ یاد نمى‌کند و به هیچ روى، به اوضاع سیاسى و اجتماعى سخت روزگار خویش؛ یعنى دوران حمله مغول به ایران نمى‌پردازد.

البته کسانى بر اینند که دغدغه عطار از دید صورى، اعتقادى نیست و ازاین‌رو، به رغم هجویرى، روش‌مندانه دیدگاه‌هاى صوفیه را بررسى نمى‌کند و اختلاف‌هاى لفظى و اصطلاح‌هاى عرفانى را نمى‌آورد یا به رغم انصارى، درباره برخى از مفاهیم اعتقادى (اسلامى / صوفیانه) چیزى نمى‌گوید، زیرا او بیشتر شاعر و سراینده دست کم چند مثنوى است و تنها اثر منثور او(همین کتاب)، پى‌آمد کوشش‌هاى شاعرى او به شمار مى‌آید. بر پایه این دیدگاه، «تذکره الاولیاء» منبعى تاریخى نیست، بلکه بیشتر در زمینه پژوهش درباره تذکره اولیا به سبک ادبى (شعرى – روایى) به کار مى‌آید.

نویسنده، مى‌داند که روش و دیدگاه اولیا با یک‌دیگر یک‌سان نیست، اما از این روى که آنان را در راه حق مى‌داند، آنان را در جاى خود مى‌ستاید و به همین دلیل، از امام ششم شیعیان، حضرت صادق(ع) و چهار امام اهل سنت یاد مى‌کند؛ چنان‌که از آن چهار تن، امام شافعى اهل‌بیت رسول را آشکارا ستایش مى‌کند:

اگر ستایش آل محمد خلاف سنّت است

بگذار که جن و انس مرا گمراه بدانند

هر چند این کتاب، به شرح حال شمارى از مردان عارف مى‌پردازد، در سرگذشت‌هاى آنان تأثیرگذارى زنان نیز دیده مى‌شود و افزون بر این، زنان عارفى، مانند رابعه عدویه و فاطمه (همسر احمد خضرویه) در آن یاد شده‌اند که به عرفان و سلوک گراییده بودند؛ براى نمونه، نویسنده، سیماى مادرانه زن را در ماجراى مادر بایزید بسطامى مى‌نگارد و از همسران عارفانى مانند فضیل عیاض یا ابراهیم ادهم به بزرگى یاد مى‌کند؛ حتى کنیزکان، معشوقان و پیرزنان بر اثر اندرزهاى نیکوى خود، در شرح‌حال‌های «تذکره الاولیاء» جایگاه برجسته‌اى دارند. الگو بودن زندگى اولیا (زنان و مردان واصل) براى افراد عادى، شاید فاصله‌اى میان آنان بنماید، اما اثر عطار براى از میان بردن این فاصله سامان یافته است و تجسمى از آن تجربه‌هاى ناب آنان به شمار مى‌رود. متن این کتاب، بر پایه گفتارهاى عارفان و آموزه‌هاى قولى آنان نه رفتارهایشان، استوار است. هدف نویسنده، این نیست که گزارش زندگى افراد را تنها از دید تاریخى نقل کند، بلکه هدف او، این است که مطالب سودمند را که در آموزش به کار مى‌آیند، به دوست‌داران پیروى از اولیا منتقل کند.

جغرافیاى کتاب

الف) پیشینه:

سنت تألیف مجموعه‌هاى دربردارنده سخنان اولیا، از کار سترگى سرچشمه مى‌گیرد که از سده دوم هجرى براى گردآورى گفتارها (احادیث) و رفتارهاى پیامبر(ص) و صحابه آن حضرت آغاز شد، زیرا سنّت و قرآن مجموعه‌هاى مکتوبى‌اند که قانون اسلامى (شریعت) بر آن استوار است. اعتبار و درستى سلسله سند احادیث، موجب درست دانستن آنها مى‌شد و هدف علم رجال، تعیین صحّت و سقم همین سندها بود؛ چنان‌که نخستین معیار پذیرفتنى در این باره، پیوستگى سلسله محدثان به پیامبر شمرده مى‌شد؛ بنا بر این، مؤلفان آرام آرام به گردآورى شرح احوال اصحاب پیامبر و تابعان آنان روى آوردند و ازاین‌رو، شاخه بسیار مهمى از تاریخ‌نگارى اسلامى؛ یعنى نوشتن زندگى‌نامه رونق گرفت و امت اسلامى از سده دوم تاریخ اسلام، با سامان دا