پاورپوینت کامل دیوان ایرج‌میرزا ۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دیوان ایرج‌میرزا ۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دیوان ایرج‌میرزا ۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دیوان ایرج‌میرزا ۲۰ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ پانویس
۵ منابع مقاله
۶ وابسته‌ها

ساختار

کتاب با قصیده‌ای در ستایش نظام‌السلطنه مافی و ۳۵ قصیده دیگر آغاز شده است. پس از آن غزل‌ها، مثنوی‌ها، قطعه‌ها، رباعی‌ها، مربع ترکیب، قالب‌های نو و در انتهای کتاب نیز غزل‌ها و قطعه‌ها و مثنوی‌های ناتمام و بیت‌های پراکنده ذکر شده است.

گزارش محتوا

به دنبال تحولات اساسی در نظام اجتماعی – ‌سیاسی ایران در دوره‌ مشروطه‌، ادبیات نیز دستخوش تغییر و تحول بنیادین شد و این دگرگونی نه فقط در محتوا که در شیوه بیان و نحوه کارکرد زبان نیز آشکار گردید. اگرچه، تنی چند از ادیبان‌ و شاعران‌ بودند‌ که نه از این و نه‌ از‌ آن‌ حیث کمترین جنبشی در حال و کارشان پدید نیامد؛ همچون ادیب پیشاوری و ادیب نیشابوری؛ نیز تنی چند بودند که با تأثیرپذیری شدید‌ از‌ انقلاب‌ مشروطه، بیشتر محتوا و کمتر زبانِ شعرشان، تحول یافت‌؛ همچون‌ ادیب‌الممالک فراهانی و محمدتقی بهار؛ دسته‌ای که از آنان به شاعران قلب مشروطیت تعبیر می‌کنند. اما در بین‌ شاعران‌ عصر‌ مشروطه، شعر ایرج‌میرزا هم از نظر محتوا و هم از نظر سبک‌ و زبان‌ و نحوه‌ بیان، چهره‌ای متفاوت دارد؛ تا آنجا که برخی صاحب‌نظران معتقدند که اساسی‌ترین‌ درون‌‌مایه‌های شعر مشروطه به زبان طنز مورد انتقاد او قرار گرفته است. نیز او را در حیطه زبان و گفتار و بیان ادبی از دیگران ممتاز می‌دانند‌ و حق نیز همین است؛ چه، با اندک نگاهی به دیوان ایرج درمی‌یابیم‌ که‌ در فضای شعر وی – با آن زبان خاصش – از آن شور و شرر و داغ‌ و درد‌ شعرهای‌ عشقی و عارف، آن فاتحه‌خوانی‌های سید اشرف حسینی و ناله‌های زار بهار در سوگ مشروطه،‌ خبری‌ نیست. هرچند، انقلاب مشروطیت و دگرگونی‌هایی که در عرصه سیاست و جامعه روی داد‌، حال‌ و هوای‌ این شاهزاده قاجار را نیز – که زمانی از صاحب‌منصبان و مداحان دربار بود – ‌عوض کرد‌، ظاهرًا‌ این‌ دگرگونی تا به آنجا نبوده است که در رثای آزادی و وطن ازدست‌رفته، خوناب از مژه بگشاید و سیل خون به دامن روانه کند یا در‌ آرزوی‌ آبادی سرزمین مادری زاری کند و شاید همین امر مایه جدایی‌ زبان وی از زبان دیگران و دوری آن از‌ شعارگونگی‌ باشد[۱].

تنها‌ شعر‌ حقیقتاً‌ وطن‌پرستانه ایرج، همان است که‌ در رثای کلنل محمدتقی ‌خان پسیان سروده است. الفاظ‌ و تعابیر، لحن و بیان و غنای عاطفی شعر هم بیانگر تأثر عمیق شاعر از فقدان‌ یک منادی آزادی و عدالت‌ و مبارز‌ راه میهن است و از خلال آن می‌توان‌ آرزوهای میهنی شاعر و دلبستگی او را به آرمان‌های‌ وطن‌خواهانه به‌وضوح تشخیص داد:

دلم به حال تو ای دوستدار ایران سوخت

که چون تو شیر نری را در این کنام کنند[۲]‏

شعر ایرج، ویژگی‌هایی دارد که نظام‌ زبانی‌ او را از نظام‌های زبانی‌ معاصرانش متمایز می‌کند. شعر‌ او‌ نه فقط از حیث تنوع‌ معنایی‌، که از حیث ساختار جمله، کاربرد دستور زبان، کنش و واکنش واژه‌ها، تصویر‌سازی‌ و گاه نمادپردازی و کاربرد زیبایی‌شناختی زبان‌ در‌ بین‌ هم‌عصرانش برجسته‌ است‌[۳].

کاربرد زبان عامیانه در شعر ایرج در سطح وسیعی صورت می‌گیرد که غالباً ً‌ آن‌ را با نوعی طنز و