پاورپوینت کامل خیالی، احمد بن موسی ۱۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل خیالی، احمد بن موسی ۱۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل خیالی، احمد بن موسی ۱۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل خیالی، احمد بن موسی ۱۲ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ نام، لقب، کنیه و نسب
۲ ولادت
۳ عادات و خلقیات
۴ تحصیلات
۵ اساتید
۶ شاگردان
۷ آثار
۸ پانویس
۹ منابع مقاله
۱۰ وابسته‌ها

نام، لقب، کنیه و نسب

تراجم‌نویسان بر اینکه نام وی احمد بن موسی است، اتفاق نظر دارند؛ چنان‌که اشاره دارند که لقبش شمس‌الدین است. او در میان اهل ‎علم به خیالی شهرت دارد.

به دلیل مذهب حنفی‌اش او را «حنفی» و به دلیل نسبتش به روم وی را «رومی» نیز خوانده‌اند[۱].

ولادت

در منابع، اشاره دقیق یا تقریبی به زادگاه وی نشده است و نهایت چیزی که درباره‌اش می‌توان گفت این است که وی از علمای ترک بوده و در دولت عثمانی زندگی کرده است[۲].

به‌جز زرکلی در «الأعلام»، کسی به‌صراحت به سال تولد خیالی اشاره نکرده و سایرین (به‌جز طاش کبری‌زاده و شوکانی) تنها تاریخ وفات وی یا مدت عمرش را آورده‌اند. به‌هرحال، هم تاریخ ولادتش اختلافی است و هم تاریخ وفاتش و دستیابی به اطلاعات دقیق در این مورد نیازمند تحقیق است. وفاتش را در اوایل دهه ۸۶۰ و سال‎های ۸۶۲، ۸۷۰ و ۸۸۶ق، ذکر کرده‌اند. درباره سال ولادتش نیز میان سال‎های ۸۲۹ و ۸۲۳ق، اختلاف است. به نظر می‌رسد اگر به تصریح زرکلی به سال تولدش در ۸۲۹ق/۱۴۲۵م و به قول لکنوی و دیگران در مورد سال وفاتش در ۸۶۲ق/۱۴۵۸م اعتماد شود، عمر خیالی ۳۳ سال شده و به‌نوعی بین اختلافات، جمع صورت می‌پذیرد[۳].

عادات و خلقیات

او در روز یک ‎مرتبه غذا می‌خورد و به همین دلیل بسیار نحیف بود. شاگردش «غیاث‌الدین» می‌نویسد: من دو سال ملازم او بودم و در شهر «ازنیق» نزد او قرائت کردم. هیچ‎گاه ندیدم خوشحال باشد یا بخندد. دائم الصمت و همواره مشغول به عبادت و ملاحظه در دقائق علمی بود و جز در مباحثات علمی، صحبت نمی‌کرد[۴]. احمد خیالی، همان طور که در علم‌آموزی می‌کوشید، در عمل به آداب سلوک نیز تلاش می‌کرد؛ وی تصوف و تلقین ذکر را به‌صورت عملی تجربه کرد. ا