پاورپوینت کامل حسین بن محمد سلطان العلماء ۳۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حسین بن محمد سلطان العلماء ۳۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حسین بن محمد سلطان العلماء ۳۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حسین بن محمد سلطان العلماء ۳۶ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ولادت
۲ خاندان
۳ فرزندان
۴ تحصیلات
۵ وزارت
۶ ویژگی‌ها
۷ بزرگان این خاندان
۸ گفتار دانشمندان
۹ اساتید
۱۰ شاگردان
۱۱ وفات
۱۲ آثار
۱۳ پانویس
۱۴ وابسته‌ها

ولادت

در سال ۱۰۰۱ هجرى قمرى در اصفهان چشم به جهان گشود.

خاندان

نسب او به امام چهارم امام زین‌العابدین‌ علیه‌السلام مى‌رسد و اجداد او از علماء و حکام مازندران بوده‌اند. جد اعلاى او سید میر بزرگ مرعشى مدتى از عمر شریفش را در مازندران حکومت مى‌کرده است. اولین کسى که از این خاندان به اصفهان رفت و در آنجا ساکن شد، میر نظام‌الدین على بن میر قوام‌الدین محمد است که در أعیان الشیعه دربار او اینطور آمده است: «کان من علماء الحدیث و الفقه و الأصولیین»[۱]

سید شجاع‌الدین محمود بن میر سید على، جد سلطان العلماء و پدر بزرگوارش سید رفیع‌الدین محمد بن محمود نیز از بزرگان علم و فضل در زمان خود بوده‌اند.

فرزندان

سلطان العلماء داراى چهار پسر بوده است که دربار آنان مؤلف أعیان الشیعه اینطور مى‌نویسد: «السید إبراهیم بن سلطان العلماء (م ۱۰۹۸ ق)، کان فقیهاً محدثاً أصولیاً متکلماً شاعراً قرأ على والده»[۲]

او داراى تصانیف متعددى بوده است که در الذریعه اینطور آمده است: «الحواشی على کتب کثیره من الأصول و الفقه و غیرها للسید میرزا إبراهیم بن سلطان العلماء»[۳]

سید حسن بن سید حسین سلطان العلماء: «کان عالماً فاضلاً فقیهاً محدثاً متکلماً من تلامذه والده»[۴]

سید محمد بن سید حسین سلطان العلماء: «کان فقیهاً عالماً محدثاً ورعاً قرأ على والده، و له آثار عملیه و حواشی على کتب الفقه و الحدیث»[۵]

و راجع به چهار فرزند اینطور آورده است: «کلهم علماء فضلاء»[۶]

تحصیلات

سید حسین بن محمد در خاندان علم و فضل چشم به جهان گشود و رشد کرد. بهترین استاد و مربى او پدر بزرگوارش بود. با شروع به تحصیل، با ملا خلیل بن غازى (متوفاى ۱۰۸۹ قمرى) هم‌درس و هم‌بحث مى‌شود. این دو علاوه بر اینکه هم‌درس بوده‌اند، هم‌سن نیز بوده‌اند.

در مورد ملا خلیل در ریاض العلماء اینطور گفته شده است: «فاضل متکلم أصولی جامع دقیق النظر قوی الفکر من أجله مشاهیر عصرنا و أکمل أکابر فضلاء دهرنا.[۷]

صاحب أمل الآمل دربار او مى‌گوید: «فاضل علامه حکیم متکلم محقق موفق فقیه محدث ثقه جامع للفضائل ماهر معاصر»[۸]

داشتن چنین هم‌بحث و همراهى فاضل، در رشد علمى سلطان العلماء تأثیر بسزایى داشته است. این دو علاوه بر استفاده از محضر پدر بزرگوار سلطان العلماء، از محضر شیخ بهائى (متوفاى ۱۰۳۰ قمرى) و ملا محمد زمانى و ملا حسین یزدى ندوشتى نیز، نهایت استفاده را برده‌اند.

ارتباط او با ملا خلیل به حدى بوده که کتاب «شافی فی شرح الکافی» تألیف ملا خلیل را به اسم سلطان العلماء منتشر نموده است.[۹]

وزارت

به تدریج با رشد علمى خلیفه السلطان، او مورد عنایت شاه عباس اول واقع شده و پس از وفات سلمان خان در سال ۱۰۳۳ قمرى، به وزارت گماشته مى‌شود.

در همان زمان پدر بزرگوار ایشان میرزا رفیع محمد صدر، صدارت شاه عباس را به عهده داشته و آن دو، در یک خانه به مراجعات مردم پاسخ مى‌داده‌اند.

سلطان العلماء حدود چهار تا پنج سال وزارت شاه عباس را به عهده داشته و علاوه بر آن، داماد او نیز بوده و در سال ۱۰۳۳ با دختر او ازدواج کرده است.

از این ازدواج چهار پسر به نامهاى سید ابراهیم، سید حسین، سید رفیع‌الدین محمد و سید على که همه از فضلا و بزرگان زمان خود و داراى مقام اجتهاد و استنباط بوده‌اند، حاصل شده است.

ایشان پس از رحلت شاه عباس، مدت دو سال وزارت شاه صفى را به عهده داشته که در یکى از جنگها بین او و شاه صفى درگیرى پیش مى‌آید که جزئیات آن در منابع تاریخى موجود نیست. در نتیج این درگیرى، او در سال ۱۰۴۱ از وزارت عزل شده و تمام فرزندانش کور شده و خود او نیز به قم تبعید گشت.

او در قم بین ده تا پانزده سال مشغول به مطالعه و تدریس و تألیف مى‌گردد که کتاب حاشیه بر معالم‌الدین را نیز در این زمان نوشته است.

بعد از مدتى شاه صفى او را به اصفهان خوانده و او را به وزارت منصوب کرد. هنگامى که خلیفه السلطان براى حج به مک مکرمه رفته بود، شاه صفى از دنیا رفت و شاه عباس دوم به سلطنت رسید و پس از قتل میر تقى خان در سال ۱۰۵۲، او را به وزارت منصوب کرد که تا آخر عمر شریفش در سال (۱۰۶۴ قمرى)، مدت هشت سال و شش ماه وزارت شاه عباس دوم را به عهده داشت.

ویژگی‌ها

از ویژگی‌هاى مهم سلطان العلماء استعداد سرشار او است. او در حالى که مدتى از عمر شریفش را در منصبهاى اجرایى مشغول به کار بوده، از نظر علمى نیز تا حدى رشد کرده که نمون آن تألیف کتاب‌هاى متعدد در رشته‌هاى مختلف منطق، اخلاق، تفسیر، فقه و اصول است.

از خصوصیات دیگر این بزرگوار اینکه سرپرستى بسیارى از علویین و فقرا و اهل علم را به عهده داشته و شبهاى تاریک غذا براى آنان مى‌برده و بین آنان توزیع مى‌کرده است.

از دیگر آثار او اقام نماز جمعه در اصفهان و ترتیب دفاترى براى اوقاف بوده است.

او چندین بار به زیارت خان خدا رفته که چند بار آن با پاى پیاده بوده است.

وى مدارس علمیه‌اى را بنیان نهاده و اولین کسى است که مراکز درمانى را در دولت صفویه بنیان نهاده است.

نمون دیگر آن، تدریس آن بزرگوار است. در أعیان الشیعه به نقل از سید شهاب‌الدین تبریزى اینگونه نوشته شده: «کان من أشهر مدرسی عصره، یحضر درسه نحو ألفین و یصعد المنبر و یلقی الدرس. بل قیل إنه لم ینصب فی عصر الصفویه منبر لمدرس کما نصب له»[۱۰