پاورپوینت کامل تاریخ طبری (ترجمه) ۳۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تاریخ طبری (ترجمه) ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تاریخ طبری (ترجمه) ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تاریخ طبری (ترجمه) ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ منابع مقاله
۵ وابسته‌ها

ساختار

کتاب با مقدمه مؤلف آغاز و مطالب در شانزده جلد، در دو بخش تاریخ جهان و اسلام ارائه شده است.

بخش تاریخ اسلام، به ترتیبِ سال‌شمار هجرى و منحصر به رویدادهاى سیاسى و شرح جنگ‌هاست.

تاریخ جهان، ترتیب سال‌شمار نداشته و ترتیب آن، موضوعى است، اگر چه در تنظیم مطالب، تقدم زمانى حفظ شده است.

هدف نویسنده، ذکر تاریخ شاهان و پیامبران الهى بوده و مطالب را با بحث درباره زمان و ماهیت و مقدار آن از ابتداى خلق آدم آغاز کرده است؛ در این خصوص، بعد از نقل گزارش‌هاى مفصّل از راویان اخبار، به عقاید ادیان و امت‌هاى گوناگون و آراى زردشتیان استناد شده است.

قسمت اعظم مباحث، مجموعه‌اى از روایات گوناگون از راویان مختلف است که به شکلِ معمولِ روایتِ خبر، نقل شده است، بدین صورت که ابتدا سلسله راویان و سپس خبر گزارش مى‌شود؛ بنابراین کتاب، صرفاً نقلى بوده و مؤلف دخل و تصرفى در منابع خود نکرده و مطالب را بدون در نظر گرفتن صحت و سقم آن‌ها ضبط نموده است.

وى از یک سو با امانتدارى کامل و در نوع خود بى‌نظر، روایات متعدد و متنوع راجع به هر واقعه را آورده است؛ اما از سوى دیگر، مطالب غیر واقعى، افسانه‌هاى حماسى و نیز خلط و سهوهایى در کتابش دیده مى‌شود؛ از این رو باید محتواى هر روایت بررسى و با روایات دیگر مقایسه و مختصات و مسائل آن معلوم گردد.

شیوه نقل نویسنده، معلوم مى‌دارد که وى از منابع مکتوب استفاده کرده است. او هر گاه از منابعى استفاده کرده که اجازه نقل حدیث از آن‌ها داشته، با بیان «حَدِّثنا»، «أَخبَرنا»، «کَتَبَ الىّ» گزارش داده است و هر گاه از منابعى سود جسته که اجازه نقل حدیث نداشته، با ذکر «قالوا»، «حَدّثوا»، «رُوِىَ» و «ذُکِرَ» گزارش آورده است.

وى گاه مطلبى را از یک روایت با ذکر «امّا» بیان کرده که احتمالاً تفسیر و تعبیر خود او از محتواى یک روایت بوده است.

شیوه گزارش و شکل روایات کتاب یکسان نیست که سبب آن، میزان اهمیت و کثرت حوادث، محتواى روایات و تأثیر زمان بر آن‌ها بوده است.

مؤلف در چند جاى کتاب توضیح مى‌دهد که چرا از بین همه اقوام و ملل دنیا فقط تاریخ شاهان ایران را نوشته است. او مى‌گوید که اقوام دیگر، تاریخ مشخص و پادشاهىِ پیوسته نداشته‌اند تا بتوان بناى تاریخ را بر روزگار ملوکشان نهاد.

شیوه تدوین مطالب (کنار هم قرار دادن روایات مختلف و گاه متضاد درباره یک واقعه) ارزش کتاب را براى محقق امروزى به مراتب بیشتر و امکان نقد و ارزیابى را براى او فراهم کرده است.

کتاب به سبب تفصیل، قدمت و روش خاص مؤلف، اثرى منحصر به فرد و معتبر مى‌باشد.

گزارش محتوا

بخش تاریخ جهان، مشتمل است بر مقدمه‌اى درباره زمان و حدوث آن، داستان آفرینش، قصص انبیا از حضرت آدم(ع) تا حضرت مسیح(ع) و تاریخ ایرانیان از ابتدا تا پایان دوره ساسانى.

در دوره باستانى ایران، تاریخ یمن گنجانده شده است، در بخش راجع به حضرت مسیح(ع) فهرست شاهان روم آمده و در بخش راجع به ساسانیان اقوام و ملوک حیره ذکر شده‌اند.

نویسنده در بحث از آفرینش و پراکنده شدن فرزندان آدم بر روى زمین، احادیثى از پیامبر(ص) نقل کرده و براى تأیید آن‌ها، آیاتى از قرآن کریم آورده و توضیح داده است. وى در این مبحث بیش از هر مبحث دیگرى در کتابش، نظر شخصى خود را بیان کرده است.

وى داستان آفرینش و تاریخ پیامبران بنى‌اسرائیل را عمدتاًً از قول راویان مسلمان و به استناد آیات قرآن شرح داده است. در این بخش، مطالب صرفاً صبغه دینى داشته و پاره‌اى از آرا و عقاید اهل کتاب (اسرائیلیات) اغلب از طریق راویانى؛ مانند «وَهْب بن مُنبِّه در آن راه یافته است. وى همچنین عقاید ایرانیان را درباره آفرینش و این که برخى کیومرث را اولین انسان دانسته‌اند، به تفصیل بیان کرده است.

نویسنده در قسمت تاریخ ایران، منابع خود را بیان نکرده و به ذکر «مطّلعان» یا «دانشوران پارسى» یا «قالوا» اکتفا کرده است. وى در این بخش، صرفاً از منابع ایرانى استفاده کرده، از جمله در قسمتى که درباره اسکندر گزارش داده است. طبرى در مورد ملوک‌الطوایف تحت نام «اشکانى» نام پادشاهان اشکانى را بدون هیچ تفصیلى درباره آنان آورده است.

روایات کتاب درباره تاریخ ساسانى، بسیار مفصّل‌تر از دوره‌هاى قبل و به نحو بارزى متضمن مطالب تاریخى است، گر چه مطالب غیر واقعى و داستانى نیز دارد. نویسنده در این قسمت نیز منابع خود را ذکر نکرده است، جز در مواردى که از راویان مسلمان نقل قول مى‌کند.

کتاب در این بخش، به دلیل تنوع منابع (اعم از ایرانى و غیرایرانى) و تفصیل مطالب با جزئیات بالنسبه دقیق، بر تواریخ هم زمان آن برترى دارد. به علاوه، نویسنده از نقل مطالبى که منشأ شعوبى و رنگ حماسى دارند، احتراز کرده است، از جمله حکایاتى را که برخى تواریخ راجع به دربار و زندگى خصوصى پادشاهان؛ مثلاً خسرو پرویز، آورده‌اند، نیاورده است.

وى در تاریخ یمن، داستان «تُبَّع» و داستان فتح قلعه «الحَضْر» در عهد اردشیر بابکان و نیز توجیهات مذهبى راجع به علایم و آثار زوال حکومت ایران در عهد خسرو پرویز، از روایات متنوع اسلامى بهره بسیار برده؛ اما درباره آخرین شاهان ساسانى مقارن فتوح مسلمانان، این کار را نکرده است.

بخش تاریخ اسلام، با زندگى رسول اکرم(ص) آغاز شده و تا پایان سال ۳۰۲ق ادامه مى‌یابد. نویسنده تمدن اسلامى را کلى واحد دانسته و بدون در نظر گرفتن تمایزات جغرافیایى، زبانى و قومى روایات خود را بیان کرده است.

وى روایات راجع به زندگى رسول اکرم(ص) را با دقتى که معمول تفسیر قرآن و احکام دینى است، نقل کرده که سبب آن، وقوف وى به عنوان فقیه و محدّث بر سیره ایشان و نیز اهمیت آن نزد فقها، بوده است.

منبع اصلى وى در تاریخ، زندگى رسول اکرم(ص)، روایات ابن اسحاق بوده که آن‌ها را به صورت روایات منفرد و با ذکر اِسناد و در برخى موارد بدون ذکر اسناد، نقل کرده است. کتاب به جهت اشتمال بر مقدار زیادى از روایات اب