پاورپوینت کامل ماوراء الفقه ۲۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ماوراء الفقه ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ماوراء الفقه ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ماوراء الفقه ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ پانویس
۵ منابع مقاله
۶ وابسته‌ها

ساختار

کتاب با مقدمه مؤلف آغاز و مطالب در ده جلد، تنظیم شده است.

گزارش محتوا

اثر حاضر، تنها کتاب مستقلی است که در زمینه رابطه فقه با دیگر دانش‌ها نوشته شده است. نویسنده در این کتاب تلاش کرده است ارتباط فقه با سایر علوم را در همه ابواب رایج فقهی که به کتاب معروف است، پیگیری نماید. وی در مقدمه کتاب می‌آورد: «این کتاب به مباحث برون‌فقهی می‌پردازد، نه مباحث درون‌فقهی؛ چراکه فقه همچون سایر علوم با رشته‌های علمی گوناگون و نیز آگاهی‌های بسیاری ارتباط دارد که این ارتباط خارج از قلمرو اصلی فقه است و بحث از این ارتباط‌ها موضوع اصلی این کتاب است… علم فقه علمی است که عهده‌دار بیان احکام و استدلال بر آنها در شریعت اسلامی است و هدف اساسی علم فقه همین است… و هدف اصلی این کتاب، پرداختن به مباحث برون‌فقهی است؛ یعنی رشته‌های علمی و اطلاعاتی که بر تعدادی از مسائل علم فقه تأثیر می‌گذارد، ولی خود آن مسائل از فقه نیست، بلکه از علوم یا اطلاعات خارج از فقه است‌«‌. وی در ادامه می‌آورد: «فقه با علوم بی‌شماری ارتباط دارد که نه این کتاب و نه کتابی گسترده‌تر از آن نمی‌تواند به آنها احاطه داشته باشد، بلکه شاید در توان یک شخص نباشد که به همه آنها بپردازد»[۱].

فصول این کتاب، ارتباط فقه را با فلسفه، لغت، نحو، منطق، نجوم، فیزیک، شیمی، پزشکی، روان‌شناسی، جامعه‌شناسی، ریاضیات و سایر رشته‌های علمی و بسیاری از اطلاعات عمومی به‌روشنی نشان می‌دهد، ولی بااین‌همه ذکر نمونه‌هایی لازم است. آنگاه وی نمونه‌هایی از ارتباط فقه با رشته‌های علمی را چنین بیان می‌کند:

علم فقه با علم هیئت در چند جنبه ارتباط دارد، از جمله در ضبط ماه‌ها با گردش ماه [برای روزه و حج] و ضبط حرکت خورشید برای اوقات نماز [و روزه]؛
علم فقه با علم جغرافی برای یافتن جهت قبله و موارد دیگر ارتباط دارد؛
علم فقه با لغت برای فهمیدن معنای واژه‌های به‌کاررفته در کتاب و سنت ارتباط دارد؛
علم فقه با علم اقتصاد از این جهت ارتباط دارد که به‌صورت مفصل به معاملات می‌پردازد؛
علم فقه با امور مالی در مباحث خمس، زکات، صرافی و تبادل ارزها ارتباط دارد؛
علم فقه با علم شیمی از جنبه تحریم مشروبات الکلی و موارد دیگر ارتباط دارد؛
علم فقه با علم ریاضی در موارد زیادی ارتباط دارد که روشن‌ترین مورد آن کتاب ارث است؛
علم فقه با علم منطق برای ترتیب دادن برهان‌ها و استدلال‌های صحیح ارتباط دارد؛
علم فقه با علم عرفان از جهت فهمیدن طهارت معنوی و تقرب معنوی که در عبادات شرط است، ارتباط دارد؛
علم فقه با علم نحو برای فهمیدن مقصود جملات کتاب و سنت ارتباط دارد؛
علم فقه با علم پزشکی از چند جنبه ارتباط دارد، نظیر فهمیدن عادت ماهیانه، تشخیص وفات؛
علم فقه با علم جامعه‌شناسی از چند جنبه ارتباط دارد، مثل مباحث اجتهاد و تقلید‌، تحریم احتکار و سایر اموری که بر جامعه مؤثر است؛
ارتباط فقه با علم تفسیر از جنبه فهمیدن ‌‌آیات ‌‌الاحکام و سایر مواردی است که به تفسیر نیاز‌ دارد‌؛
علم فقه با علم درایه ارتباط دارد، از جهت تفکیک احادیث معتبر از احادیث غیر معتبر‌؛
علم فقه با فلسفه ارتباط دارد که این ارتباط در مباحث سحر‌، تنجیم و غیر آن‌ روشن‌ می‌شود[۲].

وی در ادامه می‌گوید: «اما ارتباط علم فقه با علم اصول، کتاب و سنت، ارتباطی تنگاتنگ است؛ چراکه بدون این سه، اساسا علم فقهی وجود ندارد». وی تأکید می‌کند که علوم مرتبط با علم فقه، بسیار زیاد و بی‌شمار است، ولی در این کتاب به علومی می‌پردازد که ارتباطشان با فقه استوارتر و روشن‌تر است[۳].

ایشان مباحث را از کتاب اجتهاد و تقلید شروع و تا کتاب‌ دیات‌ که آخرین کتاب ‌فقهی «شرائع‌ الإسلام» است ادامه می‌دهد. وی در جلد آخر کتاب، چند قاعده فقهی و چند بحث فقهی دیگر را که در کتاب‌های رایج فقهی‌ وجود‌ ندارد، مطرح می‌کند[۴].

از جمله نقدهایی که به کتاب وارد شده، عبارت است از:

تفکیک میان علوم مؤثر در حکم‌شناسی و علوم‌ مؤثر‌ در‌ موضوع‌شناسی: در تفقه و اجتهاد دو کار صورت می‌گیرد: یکی موضوع‌شناسی و دیگری‌ حکم‌شناسی‌. به تبع برخی از علوم که با اجتهاد و تفقه ارتباط دارند، در موضوع‌شناسی‌ مؤثرند‌ و