پاورپوینت کامل دروس منطق و فلسفه ۲۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دروس منطق و فلسفه ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دروس منطق و فلسفه ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دروس منطق و فلسفه ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ پانویس
۵ منابع مقاله
۶ وابسته‌ها

ساختار

کتاب دارای پیشگفتار و محتوای مطالب در دو بخش اصلی منطق و فلسفه است.

گزارش محتوا

این کتاب، حاوی مطالب منطقی و فلسفی است و برای دانشجویان و طلاب این رشته نوشته شده است. محتوای مطالب را دو بخش اصلی تشکیل می‌دهد که در بخش اول مطالب منطقی بیان شده و در بخش دوم مطالب فلسفی و هرکدام در ضمن فصولی مطرح شده است. هریک از دو بخش اصلی کتاب هم مقدمه جداگانه‌ای دارند. مقدمه اول کتاب منطق به بیان این نکته می‌پردازد که پیش از ارسطو نیز مردم از قواعد منطقی استفاده می‌کرده‌اند و ارسطو فقط جامع این قواعد بوده نه مبدع آن[۱].

سپس منطق طبیعی و صناعی، تعریف منطق، موضوع آن، تصور و تصدیق و ضروری و نظری توضیح داده شده است.[۲]. نویسنده در ابواب کتاب، به بیان مباحث مربوط به تصورات پرداخته و در آن مباحث دلالات و نسب اربعه و ذاتی و عرضی و حدود و تعریفات و… را بیان کرده است.[۳]. سپس مباحث مربوط به قضایا را بررسی نموده و پس از آن مباحث مربوط به موجهات، عکس مستوی و نقیض، قیاس و صناعات خمس را مشروحا توضیح داده است و در پایان بخش اصلی اول کتاب (بخش منطق) بحث از زمان کرده است.[۴].

نویسنده درباره عکس مستوی و عکس نقیض می‌نویسد: «عکس مستوى و مستقیم، عبارت است از قرار دادن محمول را موضوع و موضوع را محمول، به شرط آنکه صدق و کیف قضیه باقى بماند و لازم نیست بقاء کذب؛ چه، آنکه «کل حیوان إنسان»، کاذب است، درصورتى‌که عکسش صادق است.
بنابراین، عکس «موجبه کلیه» و «موجبه جزئیه»، «موجبه جزئیه» مى‌باشد؛ پس عکس «کل إنسان حیوان» می‌شود: «بعض الحیوان إنسان» و عکس «بعض الحیوان إنسان» می‌شود: «بعض الإنسان حیوان» و عکس «سالبه کلیه»، مانند خودش «سالبه کلیه» است؛ مثلا «لا شی‎ء من الإنسان بحجر»، عکسش سالبه کلیه «لا شی‎ء من الحجر بإنسان» خواهد بود؛ چه، هرگاه این عکس صادق نباشد، ناچار نقیضش که «بعض الحجر إنسان» [است‎] صادق خواهد بود؛ پس این نقیض با اصل قضیه چون به یکدیگر منضم شوند، قیاس شکل اوّل حاصل شده و نتیجه مى‎دهد: «بعض الحجر لیس بحجر» و این محال است.
و سالبه جزئیه بنا بر مشهور داراى عکس نیست؛ چه، آنکه ممکن است موضوع، اعم باشد از محمول، پس صحیح است: «بعض الحیوان لیس بإنسان»، ولى عکس آن «بعض الإنسان لیس بحیوان»، صحیح نیست، ولى این مطلب، خالى از اشکال نیست.

در قضایاى شرطیه نیز قواعد عکس جارى است؛ به این نحو که مقدم را تالى و تالى را مقدم قرار دهیم؛ درصورتى‌که براى عکس فائده متصوّر باشد، ولى اگر عکس‎ نمودن شرطیه، مفید فائده نباشد، چنانچه در «منفصله حقیقیه» که هر شى‎ء مابین اجزای آن نسبت یکسان است، داراى عکس نخواهد بود.

تبصره: چنانچه در عکس قضیه حفظ کمیت لازم نبود، بقاء جهت نیز لازم نخواهد بود؛ زیرا ممکن است امرى براى امر دیگر ضرورى باشد، ولى عکسش ضرورى نبوده، بلکه ممکن باشد؛ مثلا «کل کاتب إنسان بالضروره»، صادق است و عکس ضروری‌اش صادق نیست؛ به‌خلاف عکسش به‌نحو امکان و بالجمله «بعض الإنسان کاتب بالضروره»، کاذب، ولى «بعض الإنسان کاتب بالإمکان» صادق است.

«عکس نقیض» بر دو قسم است: اوّل تبدیل نمودن نقیض موضوع به نقیض محمول و بالعکس، بر وجهى که صدق و کیف باقى بماند؛ پس عکس نقیض «کل إنسان حیوان»، می‌شود: «کل ما لیس بحیوان لیس بإنسان» و در این قسم عکس نقیض، حکم موجبات، حکم سؤالب است در عکس مستوى؛ به این معنى که چنانچه [در آنجا] سالبه کلیه کنفسها منعکس مى‌گردید، موجبه کلیه – ‎در باب عکس نقیض هم – ‎موجبه کلیه خواهد بود و چنانچه در آنجا سالبه جزئیه، عکس نداشت، در این باب هم موجبه جزئیه داراى عکس نخواهد بود.

قسم دوم، عبارت است از قرار دادن نقیض محمول را موضوع و عین موضوع را محمول، با اختلاف در کیف. پس عکس نقیض «کل إنسان حیوان» می‌شود: «لا شی‎ء مما لیس بحیوان إنسان» و بباید دانست که طریق اوّل از عکس نقیض را «موافق» و طریق دوم را «مخالف» گویند؛ زیرا در قسم اوّل کیف برقرار است، به‌خلاف قسم دوم»[۵].

در بخش فلسفه، پس از تعریف این علم، مباحث اصالت وجود، وجود ذهنی، صورت و هیولی، اقسام علت و در پایان، مباحث مربوط به واجب تعالی و صفات و افعالش مطرح شده است. این بخش دو مقدمه کوتاه و زیبا درباره عرفان