پاورپوینت کامل دروس ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دروس ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دروس ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دروس ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار و گزارش محتوا
۲ تاریخ تألیف
۳ تاریخ انتشار
۴ نسخه‌ها
۵ نسخه‌هاى معتبر
۶ مطالب
۷ حواشى و شروح
۸ ویژگى‌ها
۹ اسامى کنایه
۱۰ وابسته‌ها

ساختار و گزارش محتوا

این کتاب از منابع بحار الأنوار بوده و در موارد نادرى در وسائل الشیعه و مستدرک الوسائل به آن استناد شده است.

این کتاب که پس از کتاب‌هاى ذکرى الشیعه و البیان تألیف شده از دقیق‌ترین و مشهورترین کتب مؤلف مى‌باشد و در قسمت عبادات آن از الذکرى مطالبى را نقل نموده است.

وى در خطب کتاب مى‌نویسد: فلما انتهت النوبه إلینا أجبنا أن ننسج على منوالهم و نقتدى بهم فی أقوالهم و أفعالهم، فکتبنا فی ذلک ما تیسر من الذکرى و البیان و عزّزناهما بهذا المختصر للتبیان.

از آنجایى که شهید اول این کتاب را در اواخر عمر شریفش تألیف نموده موفق به تکمیل مباحث آن نشده و ابواب فقهى را از کتاب طهارت تا پایان کتاب رهن در این کتاب جمع‌آورى نموده است به همین علت بعدها سید‌ ‎جعفر بن احمد بن ملحوس حسینى حلّى، کتابى را بنام تکمله الدروس به منظور تکمیل مباحث آن تألیف نموده است که در صفح ۸۴، ناشرین کتاب وعده داده‌اند که در چاپ موجود کتاب به آن ضمیمه شود اما این مهم انجام نگرفته است.

کتاب الدروس در بین آثار مؤلف داراى ترتیب و نظم جدیدى است که قبل از آن در هیچ‌کدام از آثار بجاى مانده از فقها دیده نمى‌شود و عناوین جدیدى همچون المزار، الحسبه، المحارب، القسمه، المشترکات، تزاحم الحقوق و مباحث کتاب اضافه نموده است.

وى در این کتاب بر خلاف دیگر آثارش همچون اللمعه الدمشقیه که داراى متن ادبى مختصر و پیچیده‌اى است از صنایع بدیع و نظائر آن استفاده ننموده و با متنى روان فتاوا و نظریات فقهى قبل از خود را در این کتاب جمع‌آورى نموده است.

این کتاب را شاید بتوان مجموعه‌اى از فقه فتوایى و استدلالى دانست که مباحث استدلالى آن به صورت بسیار مختصر با ذکر اسامى بزرگان و نظریات آنان و روایات معصومین علیهم‌السلام طرح و بررسى شده است.

وى در مورد ابتکارات و مطالب گرانقدر موجود کتاب در جلد اول صفح ۱۰۵ مى‌نویسد: قد أتینا بحمد الله فی هذا المختصر ما لم یجتمع فی غیره من المطولات.

صاحب الذریعه دربار ارزش علمى و جایگاه این کتاب در ادوار فقهى شیعه مى‌نویسد: هو من أجل کتب الفقه عند الشیعه الإمامیّه، و قد تلقاه أکابر العلماء و أعاظم الفقهاء بالقبول و الإحسان و أصبح مرجعا لهم منذ عصر مؤلّفه إلى هذه الأواخر، و لیس أدل على ذلک من استنساخ بعض الفحول و الأبطال له للاستفاده منه.

و در أعیان الشیعه جلد ۱۰، صفح ۵۹ به نقل از المستدرک الوسائل آمده است: الدروس الّتی جمعت على صغر حجمها ما لم یوجد فی المطولات.

تاریخ تألیف

آنچنان که در الذریعه به نقل از ریاض المسائل آمده است، قسمت اول الدروس یعنى قسمت عبادات از سال ۷۸۰ق آغاز و در سال ۷۸۴ق پایان یافته است. (الذریعه، ج /۸ ۱۴۵).

هم‌چنین در اجاز شهید به ابن خازن در سال ۷۸۴ق در مورد این کتاب آمده است: و من ذلک کتاب الدروس الشرعیّه فی فقه الإمامیّه خرج منه نصفه فی مجلّد، (بحار الأنوار، ج /۱۰۴ ۱۸۷).

بنابراین، این کتاب بین سال‌هاى ۷۸۰ تا ۷۸۶ق تألیف شده است و مؤلف به سبب شهادتش موفق به اتمام کتاب نشده است.

تاریخ انتشار

اولین چاپ کتاب در سال ۱۲۶۹ق در تهران بوده است. (الذریعه /۸ ۱۴۵، مقدمه‌اى بر فقه شیعه، ص۱۳۶).

جلد اول کتاب موجود در سال ۱۴۱۲ق و جلد دوم در سال ۱۴۱۴ق توسط مؤسس نشر اسلامى وابسته به جامع مدرسین در قم چاپ شده است. از تاریخ انتشار جلد سوم اطلاعى در دست نیست.

گروه محققین کتاب، آقایان شیخ على دباغ، شیخ کامل سنجرى و سید‌ ‎على طباطبایى مى‌باشند.

نسخه‌ها

در الذریعه در دو جا یعنى جلد /۸ ۱۴۵ و جلد /۱۳ ۲۴۲ به ۶ نسخه اشاره شده است که عبارتند از:

نسخه‌اى به خط شیخ حسن بن موسى بن صالح سکیکى، مربوط به سال ۸۰۳ق که در نجف اشرف وقف شده است، این نسخه قدیم‌ترین نسخ خطى و نزدیک ترین نسخه به عصر مؤلف مى‌باشد.
نسخ کتابخان صدر، مربوط به سال ۸۵۰ ق، و به خط شیخ ابراهیم کفعمى.
نسخ کتابخان فخر‌الدین، مربوط به سال ۸۵۶ ق، و به خط شیخ ابراهیم کفعمى.
نسخ کتابخان شیخ مشکور، مربوط به سال ۸۵۴ ق، و به خط شیخ طعمه بن احمد حائرى.
نسخ کتابخان شوشترى‌ها، مربوط به سال ۱۰۲۶ ق، و به خط سید‌ ‎حسین بن حسن عسکرى کربلایى.
نسخه‌اى به خط حسین بن نور‌الدین سبزوارى، مربوط به سال ۸۷۲ ق.

صاحب الذریعه در مورد نسخه‌هاى شمار ۱، ۶ در جلد ۱۳ صفح ۲۴۲ مى‌نویسد: هذه النسخه و نسخه السکیکی من نفائس مخطوطات أصحابنا التی لم تذهب إلى مکتبات أوربا یستخرج من الإجازتین اللتین علیهما عدّه تراجم العلماء منسیین لا ذکر لهم فی أیّ کتاب.

در کتاب مقدمه‌اى بر فقه شیعه (صفح ۱۳۶) به ۱۰ نسخ خطى اشاره شده است که قدیم‌ترین نسخه‌هاى آن متعلّق به کتابخان مجلس سناى سابق، مربوط به سال ۷۸۵ ق، و کتابخان دانشگاه الهیات مربوط به سال ۷۹۸ق مى‌باشد.

نسخه‌هاى معتبر

در چاپ کتاب موجود از ۵ نسخه استفاده شده که عبارتند از:

تصویر نسخه‌اى که متعلّق به کتابخان ملک است، مربوط به سال ۹۰۰، و به خط رشید‌الدین محمد بن صفى‌