پاورپوینت کامل جبایی، محمد بن عبدالوهاب ۲۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جبایی، محمد بن عبدالوهاب ۲۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جبایی، محمد بن عبدالوهاب ۲۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جبایی، محمد بن عبدالوهاب ۲۱ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ولادت
۲ تحصیلات
۳ وفات
۴ آثار
۵ پانویس
۶ منابع مقاله
۷ وابسته‌ها

ولادت

برخلاف شهرت فراگیر ابوعلى، دانسته‌ها درباره زندگى او اندک و پراکنده است. ابوعلى خود در ۲۳۵ق، در جباء، شهرکى در خوزستان واقع در کرانه شمالى رود شوشتر متولد شد.

تحصیلات

وى در آغاز جوانى – به‌تخمین در اواسط دهه ۲۵۰ق – براى تحصیل به بصره رفت و به حلقه درس ابویعقوب یوسف بن عبدالله شحام درآمد. این تخمین بر پایه حکایاتى است که حاکى از نخستین مناظرات او ظاهراً در بصره است و اینکه در این زمان او را «پسرکى از جباء» مى‌خوانده‌اند.

پرورش جبایى در خوزستان به وى تربیتى ایرانى داده بود. ابوالحسن اشعرى در نقدى بر تأویلات قرآنى ابوعلى، تصریح دارد که زبان اصلى وى عربى نبود و به کنایه یادآور مى‌شود که او در فهم قرآن، زبان اهل روستایش جباء را مبنا قرار داده است. گفتنى است که ابن طاووس نیز گاه درک او از زبان عربى را نقد کرده است.

شحام مهم‌ترین استاد او در کلام معتزلى است و به‌عنوان واسطه‌اى در انتقال تعالیم ابوالهذیل علاف به وى ایفاى نقش کرده است. ابن شهرآشوب، ابوجعفر اسکافى (د ۲۴۰ق)، متکلم معتزلى بغداد را نیز از استادان او شمرده است که از نظر زمانى پذیرفتنى نیست. فارغ از کلام، تبحر ابوعلى در حیطه‌هاى ادبیات عرب حکایت از آن دارد که تعلیمى استوار در این باره داشته، هرچند گزارش روشنى درباره استادان ادب او به دست نیامده است.

قراین نشان مى‌دهد که ابوعلى در حدود سال ۲۵۷ق / ۸۷۱م، بصره را به قصد بغداد ترک کرد و تا حدود سال ۲۷۴ق / ۸۸۷م، هنوز آنجا بوده است. برخى حکایات نشان از ملاقات‌هایى میان ابوعلى جبایى در دوره اقامتش در بغداد با ابن راوندى – متکلم منشعب از معتزله – دارد، اما گوئین – شاید با توجه به عبارات رکیک موجود در این روایت، مانند اعتراف ابن راوندى به معارضه‌اى با قرآن – اصرار دارد که این حکایات برساخته است. دوره اقامت ابوعلى جبایى در بغداد، فرصتى مناسب بود تا بغدادیان با آموزه‌هاى مکتب معتزلى بصره نیز آشنا شوند و این آغازى بود براى اینکه مرزهاى جغرافیایى میان دو مکتب بصره و بغداد فروریزد و نام بصرى و بغدادى براى این دو مکتب، صرفاً ناظر به تمایز دو سنت معتزلى باشد.

ربع سوم سده ۳ق، دوره اوج گرفتن استادى ابوعلى بود، اما دیگر بصره اهمیت خود را در عرصه فرهنگ از دست داده بود. شهر بصره که از فتنه‌هاى مکرر در اواسط سده ۳ق رنج مى‌برد، در فاصله سال‌هاى ۲۵۵ – ۲۷۰ق، تحت سلطه زنگیان بود و در جریان استیلاى آنان بر منطقه، به ویرانه‌اى مبدل شد. به همین سبب بود که ابوعلى، زمانى که براى به دست گرفتن پیشوایى مکتب بصرى معتزله پس از استادش شحام راهى جنوب شد، ترجیح داد به موطن خود، خوزستان بازگردد و مرکزیت محافل بصرى را در آنجا استوار سازد. در همین راستاست که وى در اوایل ربع چهارم – به تخمین در ۲۷۶ق – از بغداد راهى خوزستان شد و در عسکر مکرم، در نزدیکى اهواز اقامت گزید. از آن پس، در همان جا به تعلیم پرداخت و جز در مسافرت‌هایى کوتاه، از آن شهر دورى نگزید. از جمله سفرها، باید به حضور وى در سوق الأهواز (محل کنونى اهواز) یاد کرد که در جریان آن، ملاقات‌ها و مناظره‌ه