پاورپوینت کامل آیه ۱ فتح ۹۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیه ۱ فتح ۹۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیه ۱ فتح ۹۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیه ۱ فتح ۹۲ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ترجمه های فارسی
۲ ترجمه های انگلیسی(English translations)
۳ معانی کلمات آیه
۴ نزول
۵ تفسیر آیه
۶ پانویس
۷ منابع

ترجمه های فارسی

(ای رسول ما غم مدارکه) البته ما تو را به فتح آشکاری فیروز می‌گردانیم (که نه بس شهر مکّه بلکه شهر دلهای اهل عالم را فتح کنی).

به راستی ما برای تو پیروزی آشکاری فراهم آوردیم؛

ما تو را پیروزى بخشیدیم [چه‌] پیروزى درخشانى!

ما براى تو پیروزى نمایانى را مقدر کرده‌ایم.

ما برای تو پیروزی آشکاری فراهم ساختیم!…

ترجمه های انگلیسی(English translations)

Indeed We have inaugurated for you a clear victory,

Surely We have given to you a clear victory

Lo! We have given thee (O Muhammad) a signal victory,

Verily We have granted thee a manifest Victory:

معانی کلمات آیه

فتح: این کلمه در اصل به معنى باز کردن است خواه طبیعى باشد یا معنوى: به معنى غلبه و پیروزى نیز آید، مراد از آن در آیه این معنى است.[۱]

نزول

«شیخ طوسى» گویند: قتاده گوید: پس از آن که این آیه نازل گردید، رسول خدا صلى الله علیه و آله از حدیبیه مراجعت کرد و در همین وقت بود که بشارت فتح مکه به وى داده شده بود.[۲]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)

سیمای سوره فتح‌

این سوره بیست و نه آیه دارد و در سال ششم هجرى بعد از ماجراى صلح حدیبیّه، در مدینه نازل شده است.

عمده مطالب این سوره در مورد بشارت فتح مکّه و مسائل مربوط به صلح حدیبیّه، بیعت رضوان، کارشکنى منافقان و کسانى که از جهاد تخلّف کردند و در پایان سیمایى از یاران پیامبراکرم صلى الله علیه و آله مى‌باشد.

جلد ۹ – صفحه ۱۱۱

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‌

به نام خداوند بخشنده مهربان‌

إِنَّا فَتَحْنا لَکَ فَتْحاً مُبِیناً «۱»

همانا ما گشایش آشکارى را براى تو پیش آوردیم.

لِیَغْفِرَ لَکَ اللَّهُ ما تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِکَ وَ ما تَأَخَّرَ وَ یُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَیْکَ وَ یَهْدِیَکَ صِراطاً مُسْتَقِیماً «۲»

تا خداوند براى تو گناهِ پیش و پس (از هجرت را که کفّار مکّه به تو نسبت مى‌دهند) ببخشد و نعمتش را بر تو تمام کند و تو را به راه راست هدایت نماید.

وَ یَنْصُرَکَ اللَّهُ نَصْراً عَزِیزاً «۳»

و خداوند تو را با پیروزى شکست ناپذیرى یارى نماید.

نکته ها

در این‌که مراد از «فتح مبین» در آیه اول سوره فتح چیست، میان مفسران اختلاف است؛ گروهى مانند: آلوسى، ابوالفتوح، علامه طباطبایى و فیض کاشانى، آن را مربوط به صلح حدیبیّه مى‌دانند و گروه دیگرى مانند شیخ طوسى، زمخشرى و فخررازى، آن را مربوط به فتح مکّه دانسته‌اند و هر دو گروه به روایاتى استناد کرده‌اند.

صلح حدیبیّه از آن جهت مهم است که سرآغاز فتح مکّه و پیروزى‌هاى مهم پس از آن بوده است، علاوه بر آنکه تا آن روز مشرکان تنها به نابودى مسلمانان مى‌اندیشیدند و براى آنان جایگاهى قائل نبودند، امّا با پذیرش صلح، در حقیقت مسلمانان را پذیرفتند که این در واقع‌

جلد ۹ – صفحه ۱۱۲

پیروزى بزرگى در صحنه سیاسى اجتماعى بود.

فتح مبین از آن جهت بود که در سال ششم، یک هزار و چهارصد نفر همراه حضرت بودند ولى بعد از دو سال، ده هزار نفر در فتح مکّه با پیامبر همراه بودند.

در نظام هدایت الهى، ابهامى وجود ندارد و همه روشن و روشنگر مى‌باشند، از جمله:

فرستاده‌اش روشنگر است. «رَسُولٌ مُبِینٌ» «۱»

قرآنش روشن و روشنگر است. «قُرْآنٍ مُبِینٍ» «۲»

با زبانى روشن و واضح بیان شده است. «هذا لِسانٌ عَرَبِیٌّ مُبِینٌ» «۳»

هشدارهایش نیز بدون ابهام است. «نَذِیرٌ مُبِینٌ» «۴»

حتّى جنگ و صلحش نیز روشن است. «فَتْحاً مُبِیناً»

پس هر گروهى در برابر این همه شفّافیت مخالفت کند، گمراهى او نیز بسیار روشن است.

«وَ مَنْ یَعْصِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلالًا مُبِیناً» «۵»

در این آیات، شش مرتبه پیامبراکرم صلى الله علیه و آله مورد خطاب واقع شده است، فَتَحْنا لَکَ‌ … لِیَغْفِرَ لَکَ‌، ذَنْبِکَ‌، عَلَیْکَ‌، یَهْدِیَکَ‌، یَنْصُرَکَ‌ که بیانگر جایگاه ویژه پیامبر اسلام نزد خداوند است.

کلمه «ذنب» به معناى دنباله و آثار و پیامدهاى هر چیز است و بیشتر در مورد گناه و پیامدهاى سوء آن بکار مى‌رود.

شکى نیست که هر حرکت حق طلبانه، براى منحرفان خوشایند نیست و آن ندا را گناه مى‌شمرند و بر ضدّ منادیان آن، انواع مشکلات، نگرانى‌ها، آزار و شکنجه‌ها، نسبت‌هاى ناروا، توطئه‌ها، اختلافات و شایعات را به راه مى‌اندازند، امام رضا علیه السلام فرمودند: گناه هیچ کس نزد مشرکان، بیشتر از گناه پیامبر نبود، زیرا پیامبر با بت‌پرستى مبارزه مى‌کرد و حال آنکه مشرکان تا قبل از فتح مکّه ۳۶۰ بت داشتند، امّا با فتح مکّه و پیروزى قدرتمند پیامبر و مسلمانان، تمام اشتباهات پوشانده ماند. «۶»

خداوند در سال دوم هجرى که قبله تغییر کرد و سال ششم که صلح حدیبیّه به وقوع‌

«۱». دخان، ۱۳.

«۲». حجر، ۱.

«۳». نحل، ۱۰۳.

«۴». اعراف، ۱۸۴.

«۵». احزاب، ۳۶.

«۶». تفسیر نورالثقلین.

جلد ۹ – صفحه ۱۱۳

پیوست و سال هشتم که مکّه فتح گردید، وعده تمام کردن نعمت را در آینده مى‌دهد مى‌فرماید: «یُتِمَّ نِعْمَتَهُ»، امّا در حجّه الوداع به آن وعده‌ها جامه عمل پوشاند و با اعلام نصب حضرت على علیه السلام به امامت، نعمت را تمام کرد و فرمود: «الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتِی» «۱»

ماجراى صلح حدیبیّه‌

پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله در ماه ذى القعده سال ششم هجرت، به قصد سفر حج به سوى مکّه حرکت کرد و مسلمانان را به شرکت در این سفر، تشویق نمود و سرانجام با جمعیّت یک هزار و چهارصد نفرى، با لباس احرام به سوى مکّه حرکت کردند. خبر به مشرکان مکّه رسید و در نزدیکى مکّه (روستاى حدیبیّه) راه را بر مسلمانان بستند و مانع ورود آنان به مکّه شدند.

در این ماجرا، نمایندگانى از دو طرف براى گفتگو رفت و آمد کردند، نماینده مشرکان هنگامى که دید مسلمانان چنان شیفته پیامبرند که قطرات آب وضوى پیامبر را براى تبرک برمى دارند، به مشرکان گفت: با این عشق و علاقه‌اى که مردم به محمد دارند، نمى‌توانید آنها را از او جدا کنید.

عثمان به عنوان سفیر مسلمانان براى مذاکره به مکّه رفت، امّا شایع شد که او را در مکّه به قتل رسانده‌اند. پیامبر صلى الله علیه و آله براى آماده‌باش مسلمانان، در زیر درختى با یارانش تجدید بیعت کرد که این بیعت، بیعت رضوان نام گرفت.

پس از چند روز، عثمان به سلامت برگشت و با حضور نمایندگان دو طرف، صلح نامه‌اى در چند ماده تهیه و توسط حضرت على علیه السلام نوشته شد و به امضاى طرفین رسید. از جمله این‌که دو گروه متعهد شدند:

تا ده سال، جنگى میان آنان صورت نگیرد.

مسلمانان از همانجا برگردند و سال آینده به مدت سه روز براى عمره به مکّه بیایند.

به دستور پیامبر صلى الله علیه و آله شترانى را که براى حج آورده بودند، در همانجا قربانى کردند و سرهاى‌

تفسیر نور(۱۰جلدى) ج‌۹ ص۱۱۳

«۱». مائده، ۳.

جلد ۹ – صفحه ۱۱۴

خود را تراشیده و از احرام خارج شدند و به مدینه بازگشتند.

گرچه مسلمانان به حج نرفتند، ولى این صلح نامه و مفاد آن که تعطیل شدن جنگ به مدت ده سال و آزاد شدن مراسم عمره بود، براى مسلمانان پیروزى آشکارى به حساب مى‌آمد.

زیرا پایانى بر خصومت‌ورزى آشکار مشرکان و گشودن راهى براى تبلیغ دین و تجدید قواى مسلمانان بود و زمینه‌ساز فتح مکّه گشت.

پیام ها

۱- پیروزى همیشه در سایه جنگ و جهاد نیست. إِنَّا فَتَحْنا … (خداوند صلح حدیبیّه یا فتح مکّه را پیروزى نامیده است.)

۲- موفّقیّت و پیروزى خود را در سایه لطف خدا بدانیم، نه نتیجه فکر، طرح، تدبیر و قدرت خود. إِنَّا فَتَحْنا …

۳- پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله مورد عنایت مخصوص خداست. فَتَحْنا لَکَ‌ … لِیَغْفِرَ لَکَ‌ …
یَهْدِیَکَ‌ … یَنْصُرَکَ‌ (مخاطب شخص پیامبر است)

۴- همه چیز به دست خداست. «فَتَحْنا، لِیَغْفِرَ، یُتِمَ‌، یَهْدِیَکَ‌، یَنْصُرَکَ» (تا خدا اراده نکند، هیچ چیزى تحقق پیدا نمى‌کند.)

۵- پیروزى بر دشمن، هدف نهایى نیست، بلکه مقدّمه‌اى براى دریافت نعمت‌هاى دیگر است. «فَتَحْنا، لِیَغْفِرَ، وَ یُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَیْکَ»

۶- اگر براى خدا کار کنیم، خداوند خود پاسخ دشمنان ما را مى‌دهد و دهان آنان را مى‌بندد. «لِیَغْفِرَ لَکَ اللَّهُ ما تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِکَ وَ ما تَأَخَّرَ»

۷- حتّى پیامبر هم با هدایت و توفیق الهى به راه مستقیم مى‌رود. «یَهْدِیَکَ صِراطاً مُسْتَقِیماً»

۸- آنچه خداوند مرحمت مى‌کند، برجسته‌ترین، روشن‌ترین و بهترین‌هاست.

پیروزى آشکار، نعمت تمام، هدایت به راه مستقیم و نصرتش غالب است.
«فَتْحاً مُبِیناً، یُتِمَّ نِعْمَتَهُ‌، یَهْدِیَکَ صِراطاً مُسْتَقِیماً، نَصْراً عَزِیزاً»

تفسیر نور(۱۰جلدى)، ج‌۹، ص: ۱۱۵

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‌

إِنَّا فَتَحْنا لَکَ فَتْحاً مُبِیناً «۱»

إِنَّا فَتَحْنا لَکَ فَتْحاً مُبِیناً: بدرستى که ما فتح کردیم و گشودیم براى تو فتحى روشن و گشودنى هویدا. علما را در این فتح اقوالى است: ۱- فتح مکه معظمه. ۲- فتح خیبر. ۳- ظفر و نصرت حضرت بر جمیع دشمنان به حجج باهره و معجزات ظاهره و اعلاى کلمه اسلام. ۴- مراد فتح صلح حدیبیه است که مقدمه فتح مکه است.

خلاصه واقعه: سال ششم هجرت، حضرت در خواب دید که با جمعى از اصحاب به طواف مکه معظمه رفته‌اند. اصحاب تصور کردند در همین سال واقع شود. حضرت روز دوشنبه غره ذى قعده آن سال از مدینه بیرون و به عمره احرام گرفت، هفتاد شتر براى هدى همراه با اکثر صحابه، چون به حدیبیه نزول نمودند خبر به مشرکان رسید، به منع حضرت اتفاق کردند. از طرف آنها جمعى براى کشف حال خدمت حضرت، و معلوم شد حضرت براى زیارت آمده نه حرب، با این وصف قریش به حمیت و عصبیت راضى نشدند و اراده قتال کردند؛ بدین سبب بیعه الرضوان واقع شد. کفار از بیعت خائف، و کسى را خدمت حضرت و صلح کردند و صلحنامه نوشتند که تا ده سال میان اهل اسلام و مشرکان قریش جنگ نباشد و مسلمانان سال آینده عمره بجاى آرند. اصحاب محزون شدند، حتى عمر به حضرت گفت: آیا نفرمودى اینکه داخل مسجد الحرام شویم! حضرت فرمود: آیا همین سال وعده دادم، من گفتم خدا وعده داده فتح مکه نمایم و سعى و طواف بجاى آرم. پس زیاد گفتگو نمودند، حضرت فرمود: اگر صلح قبول نمى‌کنید قریش مستعد حرب باشند، حمله نمودند شکست خوردند و به طرف پیغمبر آمدند، حضرت فرمود: یا على بگیر شمشیر را و حمله نما.

امیر المؤمنین علیه السّلام با شمشیر حمله به قریش، چون امیر المؤمنین را مشاهده نمودند قریش برگشتند، اصحاب خجالت‌زده خدمت حضرت و بفرمود تا همان‌

جلد ۱۲ – صفحه ۱۴۱

جا محلّ شدند و قربانى کردند و بیست روز در حدیبیه توقف؛ شبى این سوره نازل شد، لذا بعضى تفسیر آیه بر این وجه نموده‌اند که ما حکم کردیم براى تو حکمى ظاهر و هویدا که آن صلح با قریش است و در حقیقت این صلح مقدمه فتح شد.

سالم بن ابى جعد گوید از جابر پرسیدیم از عده در حدیبیه، گفت: قریب هزار و پانصد نفر و تشنگى بر ما غالب شد حضرت دست مبارک در ظرفى گذاشته آب جارى و همه سیراب شدیم.

تتمه: از شعبى نقل است که بعد از نزول این آیه، آیات عظیمه و علامات غریبه به فعل آمد: ۱- صلح حدیبیه. ۲- بیرون آمدن آب از چاه حدیبیه. ۳- فتح مکه. ۴- فتح خیبر. ۵- ظفر اهل روم به فارس و اهل کتاب به مشرکان.

۶- وعده مغفرت که علت فتح است به اعتبار مسببیت آن از جهاد- یعنى فتح از حیث آنکه متفرع بر مشقت جهاد که مستلزم دفع شرک و ترفع اسلام است سبب آن شد که:

تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‌

إِنَّا فَتَحْنا لَکَ فَتْحاً مُبِیناً «۱» لِیَغْفِرَ لَکَ اللَّهُ ما تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِکَ وَ ما تَأَخَّرَ وَ یُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَیْکَ وَ یَهْدِیَکَ صِراطاً مُسْتَقِیماً «۲» وَ یَنْصُرَکَ اللَّهُ نَصْراً عَزِیزاً «۳» هُوَ الَّذِی أَنْزَلَ السَّکِینَهَ فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ لِیَزْدادُوا إِیماناً مَعَ إِیمانِهِمْ وَ لِلَّهِ جُنُودُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ کانَ اللَّهُ عَلِیماً حَکِیماً «۴»

لِیُدْخِلَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِناتِ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِینَ فِیها وَ یُکَفِّرَ عَنْهُمْ سَیِّئاتِهِمْ وَ کانَ ذلِکَ عِنْدَ اللَّهِ فَوْزاً عَظِیماً «۵»

ترجمه‌

همانا ما گشودیم براى تو گشودنى آشکار

تا بیامرزد براى تو خدا آنچه را که پیش گذشت از گناهت و آنچه را که مؤخّر است و تمام گرداند نعمتش را بر تو و هدایت کند تو را براهى راست‌

و یارى کند تو را خدا یارى کردنى بى‌نظیر و با عزّت‌

او است آنکه فرو فرستاد آرامش را در دلهاى مؤمنان تا بیفزایند گرویدنى با گرویدنشان و براى خدا است لشگرهاى آسمانها و زمین و بوده است خدا داناى درست کردار

تا داخل کند مردان با ایمان و زنان با ایمان را در بهشتهائى که میرود از زیر آنها نهرها جاودانیان در آن و بپوشاند از ایشان بدیهاشانرا و باشد این نزد خدا کامیابى بزرگ.

تفسیر

خداوند سبحان گشود ابواب علم و معرفت را بر پیغمبر خود و رسانید او را باوج کمال ظاهرى و باطنى وقتى که بشارت داد بآنحضرت فتح مکّه و موفقیّت او را بجهاد و حج و اسلام آوردن اقارب و ارحام او که علاقه‌مند بهدایت آنان بود در عالم رؤیاء صادقه تا محو فرماید از وجود اقدس او جمله‌ئى از نقائص امکانیّه را و بیامرزد ببرکت ذات شریف او گناهان سابقه و لاحقه دوستان و شیعیان آنخاندان عصمت و طهارت را که در دست گرفته و بخود نسبت داده و در پیشگاه الهى براى شفاعت حاضر نموده و بأدنى ملابست باو اضافه شده و تا تمام نماید نعمت نبوّت را

جلد ۵ صفحه ۱۹