پاورپوینت کامل آیه ۱۰ سوره مجادله ۶۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیه ۱۰ سوره مجادله ۶۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیه ۱۰ سوره مجادله ۶۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیه ۱۰ سوره مجادله ۶۹ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ترجمه های فارسی
۲ ترجمه های انگلیسی(English translations)
۳ معانی کلمات آیه
۴ نزول
۵ تفسیر آیه
۶ پانویس
۷ منابع

ترجمه های فارسی

همیشه نجوا و راز گفتن از (نفوس شریره) شیطان است که می‌خواهد مؤمنان را دلتنگ و پریشان خاطر کند در صورتی که هیچ زیان به آنها نمی‌رساند جز آنکه امر خدا باشد، و مؤمنان باید همیشه بر خدا توکل کنند.

جز این نیست که گفتگوی محرمانه [بی منطق و رازگویی بی دلیل] از [ناحیه] شیطان است تا مؤمنان را اندوهگین کند، ولی نمی تواند هیچ گزندی به آنان برساند مگر به فرمان خدا. و مؤمنان فقط باید بر خدا توکل کنند [که توکل کننده به خدا از گزند شیطان مصون است.]

چنان نجوایى صرفاً از [القاآت‌] شیطان است، تا کسانى را که ایمان آورده‌اند دلتنگ گرداند، و[لى‌] جز به فرمان خدا هیچ آسیبى به آنها نمى‌رساند، و مؤمنان باید بر خدا اعتماد کنند.

هر آینه نجواکردن کار شیطان است که مى‌خواهد مؤمنان را محزون کند و حال آنکه هیچ زیانى، جز به فرمان خداوند، به آنها نمى‌رساند. و مؤمنان باید که بر خدا توکل کنند.

نجوا تنها از سوی شیطان است؛ می‌خواهد با آن مؤمنان غمگین شوند؛ ولی نمی تواند هیچ گونه ضرری به آنها برساند جز بفرمان خدا؛ پس مؤمنان تنها بر خدا توکّل کنند!

ترجمه های انگلیسی(English translations)

Indeed [malicious] secret talks are from Satan, that he may upset the faithful, but he cannot harm them in any way except by Allah’s leave, and in Allah let all the faithful put their trust.

Secret counsels are only (the work) of the Shaitan that he may cause to grieve those who believe, and he cannot hurt them in the least except with Allah”s permission, and on Allah let the believers rely.

Lo! Conspiracy is only of the devil, that he may vex those who believe; but he can harm them not at all unless by Allah”s leave. In Allah let believers put their trust.

Secret counsels are only (inspired) by the Evil One, in order that he may cause grief to the Believers; but he cannot harm them in the least, except as Allah permits; and on Allah let the Believers put their trust.

معانی کلمات آیه

«لِیَحْزُنَ»: تا غمگین سازد. باب اوّل است و متعدی. «لَیْسَ بِضَآرِّهِمْ»: شیطان نمی‌تواند بدیشان زیان و ضرری برساند.

نزول

قتاده گوید: منافقین با یکدیگر به نجوى مى پرداختند و این کار زشت موجب خشم و نارضایتى مؤمنین را فراهم می‌ساخت و بر آن‌ها گران مى آمد لذا این آیه نازل گردید.[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)

إِنَّمَا النَّجْوى‌ مِنَ الشَّیْطانِ لِیَحْزُنَ الَّذِینَ آمَنُوا وَ لَیْسَ بِضارِّهِمْ شَیْئاً إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ وَ عَلَى اللَّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ «۱۰»

همانا نجوا از سوى شیطان است تا کسانى را که ایمان آورده‌اند اندوهگین کند، در حالى که جز به اذن خداوند، هیچ (نجوایى) ضرر رسان نیست، پس باید مؤمنان تنها بر خداوند توکّل کنند.

پیام ها

۱- چنانکه ریخت و پاش و مصرف بیش از اندازه، انسان را برادر شیطان قرار مى‌دهد، «إِنَّ الْمُبَذِّرِینَ کانُوا إِخْوانَ الشَّیاطِینِ» «۱» نجوا نیز انسان را شیطان صفت مى‌کند. «إِنَّمَا النَّجْوى‌ مِنَ الشَّیْطانِ»

۲- هر گونه سخن آشکار و نهانى که موجب ترس و دلهره در میان مسلمانان گردد، کارى شیطانى است. «النَّجْوى‌ مِنَ الشَّیْطانِ لِیَحْزُنَ الَّذِینَ آمَنُوا»

۳- باید دغدغه‌ها را چنین تسلّى داد که تا خدا نخواهد کسى نمى‌تواند آسیبى برساند. لِیَحْزُنَ‌ … لَیْسَ بِضارِّهِمْ‌

۴- مؤمنان در حفظ و حراست خداوند هستند. «وَ لَیْسَ بِضارِّهِمْ شَیْئاً»

۵- تلاشهاى منافقان، از مدار قدرت الهى خارج نیست. «وَ لَیْسَ بِضارِّهِمْ شَیْئاً إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ»

۶- جنگ روانى دشمن را خنثى کنیم. لِیَحْزُنَ‌ … وَ لَیْسَ بِضارِّهِمْ شَیْئاً

«۱». اسراء، ۲۷.

جلد ۹ – صفحه ۵۱۴

۷- داروى شفابخش هر گونه ناآرامى و دلهره، توکّل بر خداوند است. «وَ عَلَى اللَّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ»

۸- توکّل بر خدا کار هر کس نیست، ایمان مى‌خواهد. «فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ» گرچه خداوند از مؤمنان حمایت مى‌کند، ولى آنان نیز باید بر خداوند توکّل کنند.

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)

إِنَّمَا النَّجْوى‌ مِنَ الشَّیْطانِ لِیَحْزُنَ الَّذِینَ آمَنُوا وَ لَیْسَ بِضارِّهِمْ شَیْئاً إِلاَّ بِإِذْنِ اللَّهِ وَ عَلَى اللَّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ «۱۰»

إِنَّمَا النَّجْوى‌ مِنَ الشَّیْطانِ‌: جز این نیست که نجوائى که متضمن گناه و دشمنى پیغمبر باشد از وسوسه شیطان، و در نظر شما مى‌آورد و شما را بر آن مى‌دارد. لِیَحْزُنَ الَّذِینَ آمَنُوا: تا محزون و غمناک گرداند مؤمنان را، وَ لَیْسَ بِضارِّهِمْ شَیْئاً: و نیست شیطان یا تناجى ایشان ضرر رساننده مؤمنان را به چیزى، إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ‌: مگر به فرمان خدا و به مشیت و مصلحت او، که ضررى و حادثه از مرگ و غیر آن به اقارب و خویشان او رساند به این وجه که در جهاد مغلوب شوند و نزد آن حال، موت بر ایشان طارى شود و موجب حزن مؤمنان گردد. نزد بعضى امر خدا به حزن، به اعتبار امر او سبحانه است به سبب آن که جهاد است. وَ عَلَى اللَّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ‌: و بر خدا، نه بر غیر او، پس باید توکل کنند مؤمنان، و مهمّ خود به حق واگذارند و از راز گفتن جهودان و منافقان باک نداشته باشند.

تنبیه: آیات شریفه را اشاراتى است: ۱- نهى از نجوائى که متضمن گناه و تعدى و نافرمانى رسول باشد. ۲- امر به آنچه خیر در آن باشد از نیکوکارى و پرهیزکارى. ۳- تذکر به حشر بندگان و جزاى اعمال. ۴- آنکه نجوائى که خلاف رضاى الهى در آن باشد، از وساوس شیطانى است که در نتیجه طارى شدن اندوه و غصه است به مؤمنان، و لذا از مطلق نجوا نهى شده. در مجمع- از حضرت پیغمبر صلّى اللّه علیه و آله و سلّم مروى است که فرمود:

جلد ۱۳ – صفحه ۶۷

اذا کنتم ثلثه فلا یتناج اثنان دون صاحبهما فانّ ذلک یحزنه: «۱» زمانى که سه نفر با هم باشید، پس نجوى و راز نگویند دو نفر از آنها با هم به جهت آنکه آن، سبب حزن دیگرى خواهد بود.

۵- امر به توکل نمودن مؤمنان بر خداوند منّان.

بیان: محقق طوسى رحمه اللّه فرماید: مراد توکل، واگذارى بنده است جمیع آنچه صادر شود از او و وارد شود بر او، به خداى تعالى به جهت علم او به اینکه ذات سبحانى اقوى و اقدر، و بجا آورد آنچه قادر است بر وجه احسن و اکمل.

حضرت امیر المؤمنین علیه السّلام فرماید: بدرستى که حضرت پیغمبر صلّى اللّه علیه و آله و سلّم شب معراج سؤال نمود پروردگار خود را کدام اعمال افضل است. فقال اللّه عزّ و جلّ: لیس شى‌ء عندى افضل من التّوکّل علىّ و الرّضا بما قسمت. فرمود خداى عزّ و جلّ: نیست چیزى نزد من افضل از توکّل بر من، و راضى بودن به آنچه قسمت فرمایم.

شأن نزول: روز جمعه حضرت در صفّه مسجد نشسته، آنجا چندان وسعتى نداشت. جمعى از اهل بدر که از جمله آنها ثابت بن قیس بود، خدمت حضرت آمدند. دیدند اصحاب اطراف ایشانند. گفتند: السّلام علیک ایها النبى و رحمه اللّه و برکاته. حضرت جواب دادند. بعد بر اصحاب سلام کردند. چون جاى ندیدند، میان مسجد ایستادند. حضرت اصحاب بدر را محترم مى‌داشت به جهت سبقت ایمان و علم ایشان. چون دید که هیچکس برنخاست تا آنها بنشینند، حضرت امر فرمود به بعضى برخیزند. آنها به کراهت برخاستند.

منافقان شکایت کردند که شما مى‌گوئید صاحب ما عادل است و حال آنکه سابق را برمى‌خیزاند و مسبوق را به جاى او مى‌نشاند؛ حق تعالى به جهت استصواب حضرت، آیه نازل فرمود:

«۱» به نقل از منهج الصادقین، جلد ۹، صفحه ۲۰۹.

جلد ۱۳ – صفحه ۶۸

(آیه ۱۱)

تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)

یَوْمَ یَبْعَثُهُمُ اللَّهُ جَمِیعاً فَیُنَبِّئُهُمْ بِما عَمِلُوا أَحْصاهُ اللَّهُ وَ نَسُوهُ وَ اللَّهُ عَلى‌ کُلِّ شَیْ‌ءٍ شَهِیدٌ «۶» أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ یَعْلَمُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ ما یَکُونُ مِنْ نَجْوى‌ ثَلاثَهٍ إِلاَّ هُوَ رابِعُهُمْ وَ لا خَمْسَهٍ إِلاَّ هُوَ سادِسُهُمْ وَ لا أَدْنى‌ مِنْ ذلِکَ وَ لا أَکْثَرَ إِلاَّ هُوَ مَعَهُمْ أَیْنَ ما کانُوا ثُمَّ یُنَبِّئُهُمْ بِما عَمِلُوا یَوْمَ الْقِیامَهِ إِنَّ اللَّهَ بِکُلِّ شَیْ‌ءٍ عَلِیمٌ «۷» أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ نُهُوا عَنِ النَّجْوى‌ ثُمَّ یَعُودُونَ لِما نُهُوا عَنْهُ وَ یَتَناجَوْنَ بِالْإِثْمِ وَ الْعُدْوانِ وَ مَعْصِیَهِ الرَّسُولِ وَ إِذا جاؤُکَ حَیَّوْکَ بِما لَمْ یُحَیِّکَ بِهِ اللَّهُ وَ یَقُولُونَ فِی أَنْفُسِهِمْ لَوْ لا یُعَذِّبُنَا اللَّهُ بِما نَقُولُ حَسْبُهُمْ جَهَنَّمُ یَصْلَوْنَها فَبِئْسَ الْمَصِیرُ «۸» یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذا تَناجَیْتُمْ فَلا تَتَناجَوْا بِالْإِثْمِ وَ الْعُدْوانِ وَ مَعْصِیَهِ الرَّسُولِ وَ تَناجَوْا بِالْبِرِّ وَ التَّقْوى‌ وَ اتَّقُوا اللَّهَ الَّذِی إِلَیْهِ تُحْشَرُونَ «۹» إِنَّمَا النَّجْوى‌ مِنَ الشَّیْطانِ لِیَحْزُنَ الَّذِینَ آمَنُوا وَ لَیْسَ بِضارِّهِمْ شَیْئاً إِلاَّ بِإِذْنِ اللَّهِ وَ عَلَى اللَّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ «۱۰»

ترجمه‌

روز که برمى‌انگیزاند خدا آنها را همگى پس خبر میدهد آنان را بآنچه کردند تعداد و ضبط نمود آنرا خدا و فراموش کردند آنها آنرا و خدا بر همه چیز ناظر و آگاه است‌

آیا ندانستى که خدا میداند آنچه را که در آسمان‌ها و آنچه در زمین است نمى‌باشد هیچ گفتگوى نهانى سه نفر مگر آنکه او چهارمى آنها است و نه پنج نفر مگر آنکه او ششمى آنها است و نه کمتر از این و نه بیشتر مگر آنکه او با آنها است هر جا که باشند پس خبر میدهد آنان را بآنچه کردند روز رستخیز همانا خدا بهمه چیز دانا است‌

آیا نظر ننمودى بآنانکه نهى شدند از گفتگوى نهانى پس باز میگردند بآنچه نهى شدند از آن و راز گوئى میکنند بگناه و دشمنى و نافرمانى پیغمبر و چون آیند نزد تو تحیّت گویند بتو بچیزى که‌

جلد ۵ صفحه ۱۶۰

تحیّت نگفت ترا بآن خداوند و میگویند در میان خودشان چرا عذاب نمیکند ما را خدا بآنچه میگوئیم کافیست براى آنها جهنّم وارد مى‌شوند در آن پس بد جاى بازگشتى است‌

اى کسانى که ایمان آوردید وقتى که گفتگوى نهانى میکنید پس گفتگوى نهانى نکنید ب