پاورپوینت کامل دروغگوئى ۲۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دروغگوئى ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دروغگوئى ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دروغگوئى ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ معنای دروغ
۲ آثار زیانبار دروغ
۳ انواع دروغ
۴ موارد جواز دروغ گفتن
۵ احادیثی درباره دروغ
۶ منبع

معنای دروغ

خبر دادن از چیزی بر خلاف واقع؛ و ضدش راستی است. دروغ گفتن، نوشتن، با اشاره و نقل آن (بدون آگاهی دادن به دروغ بودن) و گوش دادن به آن، از گناهان کبیره و حرام است؛ چه برای امری کوچک باشد یا بزرگ.

کلمه کذب (دروغ) با مشتقاتش، ۲۸۲ مرتبه در قرآن مجید آمده است؛ که به معنای دروغ گفتن، اتهام به دروغ گویی، تکذیب و قبول نکردن رسالت پیغمبران علیهم السلام و سخنان آنان، ادعای دروغین و موارد دیگر که در همه آنها معنای دروغ موجود می باشد.

آثار زیانبار دروغ

بی ایمانی
نفاق و دورویی
ریا
بی وفایی
ظاهرسازی و فریب کاری
دنیاگرایی
بی اعتمادی
فراموشی و تناقض گویی
تشویش ذهنی و فکری و اضطراب روحی.

انواع دروغ

جدی، که حرام است.
شوخی، که دو صورت دارد: یکی شوخی بودن آن معلوم است، که حرام نیست، ولی باید به اندازه ای باشد که باعث عادت به دروغ گویی نشود و آن کاری است بس مشکل. دیگری شوخی بودن آن معلوم نیست، که حرام است، مثل دروغ گفتن به فرد ساده لوح خوش باور.

موارد جواز دروغ گفتن

برای اصلاح بین افراد و جامعه.
برای دفع ضرر مالی یا جانی یا عِرضی (آبرو) از خود یا از فرد دیگر و در جنگ با دشمن.
وعده دروغ برای دلخوشی و خوشحال کردن همسر بعد از ازدواج؛ اما قبل از عقد ازدواج و در موقع عقد، باید به آنچه وعده داده شده، عمل شود. نکته قابل توجه: حدیثی که نقل شده بر جواز دروغ گفتن به همسر، شامل هر دروغی نیست، فقط مورد جواز، وعده دروغ است؛ آن هم در مواقع حساس، چون که روح احساساتی زن بگونه ای است که در زمان خلوت و انس، جز اظهار محبت، گذشت و گشاده رویی چیز دیگری را طلب نمی کند و در آن موقع هر چه خواست باید بگوید بچشم، والا اگر نه بگوید همان لحظه فورا شعله گرم برافروخته خانمش خاموش خواهد شد و مجلس گرم انس و خلوت به سردی تبدیل خواهد گشت که دیگر برای آن مجلس، کاری نمی شود انجام داد و باید زمان بگذرد تا فرصت مناسب. این مطلب را با کمی دقت در حدیث جواز وعده دروغ به همسر که مثل موارد قبل و بعد آن به صورت عام نیامده بلکه به صورت خطابی آمده است، شاید بشود فهمید.
نقل حکایات و امثال و حِکَم برای تفهیم مطلبی.

چند نکته:

نکته اول: هر چند برای دفع ضرر، چه کم یا زیاد، دروغ جایز است؛ لکن اگر ضرر، مالی و قابل تحمل است، مستحب است آن ضرر را قبول کند و دروغ نگوید.

نکته دوم: منظور از ضرر، ضرری است که نابجا و مستحقش نیست و به ناحق باشد؛ نه این که برای هر ضرری، دروغ جایز باشد. مثلا کسی با ماشین زده به یک ماشین پارک شده در کنار خیابانی، در این جا راست گفتن ضررآور است اما به خاطر مقصر بودن در تصادف، باید راست بگوید چون اگر دروغ بگوید، حق دیگری را ضایع کرده و جبران خسارت وارده و ضرر را متوجه دیگری می کند. اما ضرر مالی مثل این که دزدی سد راه کرده و با زور می خواهد پول بگیرد و یا شخصی در جستجوی فردی است که آبرو ریزی، کتک کاری و یا او را بکشد؛ در این مواقع دروغ جایز بلکه قسم خوردن هم جایز است.

احادیثی درباره دروغ

قال النبِیُّ صلی اللّه علیه و آله و سلّم کَبُرَتْ خِیَانَهً أَنْ تَحْدُثَ أَخَاکَ حَدِیثاً هُوَ لَکَ مُصَدِقٌ و َأَنْتَ بِِهِ کاذِبٌ؛ حضرت رسول صلی اللّه علیه و آله و سلّم فرمود: چه خیانت بزرگی است که به برادرت چیزی بگویی که او تو را تصدیق کند و تو به او دروغ گفته باشی. (مجموعه ورام، ج۱، ص۱۱۴)
… وَأَعْظَمُ الْخَطَایَا عِنْدَ اللَّهِ لِسَانُ الْکَذَّابِ…؛ امیرالمؤمنین علی علیه السّلام فرمود: بزرگترین خطایا (گناهان) نزد خدا، زبان دروغ پرداز است. (کافی، ج۸، ص۸۲)
عِدَّهٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِی عَبْدِاللَّهِ عَنْ أَبِیهِ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ عُرْوَهَ عَنْ عَبْدِ الْحَمِیدِ الطَّائِیِّ عَنِ الْأَصْبَغِ بْنِ نُبَاتَهَ قَالَ قَالَ أَمِیرُالْمُؤْمِنِینَ علیه السلام لَایَجِدُ عَبْدٌ طَعْمَ الْإِیمَانِ حَتَّی یَتْرُکَ الْکَذِبَ هَزْلَهُ وَجِدَّهُ؛ امیرالمؤمنین علیه السلام فرموده اند: هیچ بنده طعم ایمان را نمی یابد، تا این که دروغ را چه شوخی و چه جدی آن ترک کند. (کافی، ج۲، ص۳۴۰)
عَنْهُ عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَنْ إِبْرَاهِیمَ بْنِ م