پاورپوینت کامل حسین بن محمد اشعرى قمى ۵۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حسین بن محمد اشعرى قمى ۵۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حسین بن محمد اشعرى قمى ۵۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حسین بن محمد اشعرى قمى ۵۴ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ولادت
۲ دوره شکوفایى حسین بن محمد
۳ خاندان حسین بن محمد اشعری قمی
۴ استادان حسین بن محمد
۵ شاگردان وی
۶ شخصیت حسین بن محمد اشعری قمی
۷ یادگار علمى
۸ وفات حسین بن محمد اشعری قمی
۹ روایات منقول از حسین بن محمد اشعری قمی
۱۰ پانویس
۱۱ منابع

ولادت

هنگامى که در کتاب هاى تراجم به کندوکاو مى پردازیم، درمى یابیم که در حدود نیمه سده سوم هجرى، در خاندان نامور و دانش طلب و فرهنگ دوست اشعرى در شهر قم، کودکى دیده به جهان گشود. او در خانه اى به دنیا آمد که نور تشیع و ایمان و عشق به خاندان وحى، درخشش خیره‌کننده اى داشت. براى این نورسیده نام حسین را برگزیدند. کنیه اش، ابوعبدالله و شهرتش، اشعرى قمى و نام پدرش محمد بن عمران اشعرى است.[۱]

زمان دقیق و قطعى ولادت این محدث بزرگ مرتبه را نمى توان مشخص کرد؛ زیرا در منابع و مدارک دست اول و دیرینه عالمان اسلامى در این زمینه سخن قابل اعتمادى به چشم نمى خورد. با وجود این پاره اى از شواهد و مستندات، مانند مطالعه در زندگى استادان و شاگردان او که در این نوشتار مورد بررسى قرار خواهد گرفت، آنچه را که در ابتدا گفتیم، مى تواند اثبات کند.

دوره شکوفایى حسین بن محمد

به هر حال، روزگار طلوع امیدبخش این ستاره دانش فقه و حدیث شیعه را، مى توان روزگار ظهور مردان بزرگ و فرهیختگان برجسته حدیث، نامید. محدثان و فقهایى در این عصر زندگى مى کردند که صاحب آثار ارزشمند و والایى در حوزه فقه و حدیث بودند؛ همانند محمد بن خالد برقى، احمد بن محمد بن خالد برقى (پدیدآورنده کتاب گرانسنگ محاسن، م: ۲۸۱)، استاد مُسلّم و فرزانه حدیث شیعه ثقه الاسلام محمد بن یعقوب کلینى و ده ها محدث نامورِ دیگر.

حسین بن محمد اشعرى، در چنین زمانى ترقى و رشد خود را آغاز کرد و با علوم اهل بیت علیهم‌السلام آشنا شد. او درصدد برآمد که جان تشنه خویش را با بهره‌بردن از این سرچشمه هاى زلالِ معنویت سیراب سازد و در این مسیر رنج هاى فراوانى به جان خرید تا این که در سلسله بزرگترین محدثان و استادان حدیث شیعى قرار گرفت.

خاندان حسین بن محمد اشعری قمی

بر تمام کسانى که در زمینه تراجم محدثان شیعى قلم مى زنند و تحقیق مى کنند. آشکار است که اشعریان قم، سهمى بسزا در نشر و گسترشِ معارف اهل بیت علیهم‌السلام و روایات آنان داشته اند. حسین بن محمد در چنین خاندانى دیده به جهان گشود.

در این که پدرش، محمد بن عامر بن عمران قمى، در گروه راویان حدیث شیعى است، تردیدى نیست – همچنان که ابن قولویه قمى از او حدیث نقل مى کند. -،(×) ولى میزان وجاهت او در این علم چندان معلوم نمى باشد. عموى حسین بن محمد، عبدالله بن عامر است که در ادامه از او نیز یاد خواهیم کرد.

استادان حسین بن محمد

در این جا مناسب است، اشاره اى گذرا و کوتاه به شخصیت هایى داشته باشیم که این راوى بزرگوار در حوزه درس آنان زانوى شاگردى به زمین زد و از خرمن دانش انبوهشان، ذخیره علمى بى بدیلى را گرد آورد و در قالبِ روایت به نسل هاى آینده انتقال داد. در این جا به نامِ تعدادى از آنان بسنده مى شود:

۱. عبدالله بن عامر بن عمران اشعرى قمى:[۲] این استاد پرآوازه و برجسته شیعى از چنان جایگاه رفیعى برخوردار بود که برجسته ترین رجال شناس شیعه در منزلت او مى نگارد: «ابومحمّد شیخ من وجوه اصحابنا، ثقه».

کنیه اش ابومحمد و یکى از نخبگان و برگزیدگان عالمان شیعه و محدثى موجه است.[۳] نام مبارک این محدث بزرگ، در سرتاسر کتاب کافى مانند ستاره اى مى درخشد و مرحوم کلینى از این استاد، روایات بسیارى نقل مى کند.

۲. احمد بن اسحاق قمى:[۴] این محدث قطعاً از برازنده ترین عالمان و محدثان پرورش یافته در مکتب امامان شیعه است. موقعیت بلندمرتبه او را مى توان از کلام دانشمند رجال شناس شیعه بدست آورد. احمد بن اسحاق قمى نماینده و وکیل امام در میان شیعیان قم بود. هنگامى که شیعیان به خدمت امامان مى رسیدند، او به عنوان پیشواى قافله مطرح بود. ایشان یکى از یاران خاص حضرت امام حسن عسکرى علیه‌السلام و از یاران و روایتگران امام جواد و امام هادى علیه‌السلام محسوب مى شد.[۵]
۳. معلى بن محمد بصرى:[۶] نام این روایتگر مشهور در جاى جاى کتاب «کافى» همچون ستاره اى درخشان، نمایان است. گرچه بعضى از بزرگان دانش رجال درباره اش گفته اند: از منظر نقل روایت و مذهب داراى لغزش‌هایى است؛[۷] اما به گفته حضرت آیت الله العظمى وحید خراسانى، مدظلّه العالى: «این که شخصیتى همانند کلینى در چنین کتاب معتبرى این همه روایات از معلى نقل مى کند، این بهترین دلیل بر وثاقت و بزرگوارى معلى بن محمد بصرى است».(××)
۴. محمد بن عمران بن حجاج بسیعى؛[۸]
۵. محمد بن احمد بن خاقان النهدى:[۹] درباره این محدث بزرگ گفته شده: محدثى بسیار فاضل و نیکوحال و موجه؛ بلکه بعضى از بزرگان شیعه او را از اصحاب اجماع محسوب کرده اند؛[۱۰]
۶. احمد بن علویه اصفهانى، معروف به ابن ابى الاسود:[۱۱] وى ضمن این که در گروه راویان جاى دارد، شاعر توانایى هم بوده است.

نوشته اند که او قصیده اى را در مدح حضرت امیرالمومنین علیه‌السلام سرود که ۳۳۰ بیت داشت و در فصاحت و بلاغت و پندآموز بودن معانى و مضامین، در حدى بوده که ابوحاتم سجستانى روزى در شهر بصره به پاى خاست و چنین گفت: اى اهل بصره! شاعر اصفهانى، در سرایش شعر و استحکام شعرى و غنى بودن مضامین، بر شما غلبه کرد. او در سال ۳۲۰ به عالم باقى شتافت؛[۱۲]

۷. محمد بن بندار ذهلى:[۱۳] کنیه این بزرگوار ابوجعفر و چون در قم دیده به جهان گشود و در همان جا زیست، به قمى هم شهرت دارد. درباره اش گفته اند: روایتگرى است موجه و شاخص که کتاب هایى تألیف کرده است.[۱۴]

شیخ طوسى نیز به کتاب او اشاره کرده است و مى گوید: او را کتابى است به نام «المثالب».[۱۵]

شاگردان وی

حسین بن محمد اشعرى که برهه اى از عمر پربرکت خویش را در راه گردآورى اخبار و روایات خاندان عصمت و طهارت سپرى کرد و به اندیشه در پیرامون آن‌ها پرداخت، با گذشت روزگار در گروه محدثانِ عالى مقام شیعه جاى گرفت. او که میراث گرانبهاى احادیث خاندان عصمت و طهارت را در جان خود جاى داده بود، براى حفظ این میراث به تعلیم و تربیت شاگردان بزرگى پرداخت.

وقتى شاگردان حوزه درس او را ملاحظه مى کنیم، به بزرگترین محدثان مکتب تشیع برمى خوریم که از این آبشخور زلال و گوارا عطش دانش طلبى خود را سیراب کرده اند و خوشه‌چین خرمن علم و فضل او بوده اند… در این جا تنها به چهره هاى شاخص و ممتاز شاگردان او اشاره مى کنیم:

۱. محمد بن یعقوب کلینى:[۱۶] کلینى، صاحب کتاب «اصول و فروع کافى» است. این کتاب به گواهى تمامى صاحب نظران، در طى قرن هاى گذشته تاکنون، از معتبرترین کتاب هاى حدیثى اسلامى و شیعى است. این کتاب ها دربردارنده سه محور کلى است: اعتقادات و باورهاى دینى، منش هاى اخلاقى و مسائل فقهى.

نجاشى درباره او مى گوید: دانشمند بزرگ و استاد حدیث شیعه در شهر رى و چهره برجسته آنان است، او از موثق ترین و موجه ترین مردم در نقل حدیث به شمار مى آید. آن بزرگوار کتاب کافى را در مدت ۲۰ سال تألیف کرد و در این راه زحمت فراوان کشید. در سال ۳۲۹ ق در شهر بغداد بدرود حیات گفت و محمد بن جعفر حَسَنى، معروف به ابوقیراط، بر بدن پاک او نماز خواند و در محله باب الکوفه یا دروازه کوفه به خاک سپرده شد.[۱۷]

شیخ طوسى در فهرست چنین مى نگارد: کلینى کنیه اش ابوجعفر و چهره موثق و حدیث شناس بزرگى است. سپس از ابن عبدون نقل مى کند که قبرش را دیده و بر سنگ قبرش، نام خود او و پدرش حک شده است.[۱۸]

۲. محمد بن حسن بن ولید قمى:[۱۹] در شأن و منزلت این فقیه و محدث نوشته اند: وى از استادان و دانشمندان قم و فقیه، پیشوا و چهره برجسته آنان بوده است. او در قم زیست مى کرد و بسیار بسیار باوجاهت است. این بزرگوار استاد معروف شیخ صدوق است. او در سال ۳۴۳ ق از دنیا رخت بربست و به آرامگاه ابدى خود شتافت.[۲۰]

شیخ طوسى مى گوید: او محدثى جلیل القدر و آشنا و متخصص در فن روایت شناسى است.[۲۱]

۳. على بن بابویه قمى:[۲۲] فقیه و دین‌شناس و محدث عالى مقام شیعه، پدر بزرگوار شیخ صدوق و یکى از مخلص ترین عال