پاورپوینت کامل حسن بن متیل قمی ۴۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حسن بن متیل قمی ۴۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حسن بن متیل قمی ۴۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حسن بن متیل قمی ۴۶ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ تولد حسن بن متیل
۲ درباره پدرش
۳ خاندان و فرزندان ایشان
۴ استادان حسن بن متیل قمی
۵ شاگردان وی
۶ حسن بن متیل قمی از دیدگاه علما
۷ تألیفات ایشان
۸ وفات حسن بن متیل قمی
۹ روایات حدیث
۱۰ پانویس
۱۱ منابع

تولد حسن بن متیل

حسن بن متیل، تقریباً در دو سه دهه آغازین سده سوم هجری در خاندان شیعی به دنیا آمد. لقب مشهور او «دقاق» و ظاهراً متولد قم است. پدرش را «مَتیل» و یا «مُتِیّل» نام برده‌اند. در این که آیا وی محدث بوده و چه فعالیت‌هایی داشته؟ در کتب تراجم اشاره‌ای نشده است.[۱]

حسن بن متیل در محیط پاک و پاکیزه و مذهبی قم رشد کرد و شاید فضای آکنده از عشق و ارادت مردمان این شهر به اهل بیت علیهم‌السلام موجب شد که وی شیفته خاندان پیامبر صلی الله علیه و آله گردد و دانش حدیث را از محضر نورانی جمعی از محدثان نامور شیعی فراگیرد.

درباره پدرش

۱- اشاره شد که «متیل» نام پدر حسن است. این کلمه به دو گونه ضبط شده است: علامه حلی «مَتیل» ضبط نموده است؛ ولی شاگرد برجسته او، ابن داود حلّی، «مُتیّل» قرائت کرده است.[۲]

درباره «دقاق» که لقب مشهور حسن بن متیل است، گفته شده: از آنجا که این کلمه به معنی «فروشنده آرد» است، پس احتمالاً او یا پدرش به این کار اشتغال داشته‌اند.[۳]

۲- دلایل قمی ‌‌بودن این راوی گرانقدر، از این قرار است: اولاً، جعفر بن قولویه قمی‌‌[۴]، شیخ طوسی[۵] علامه بزرگوار ممقانی، آیت الله خویی و آیت الله جعفر سبحانی از وی به «قمی» نام برده‌اند.[۶] ثانیاً معروف‌ترین استادان و شاگردانش، قمی ‌‌بوده‌اند؛ همانند احمد بن محمد بن خالد رقی قمی‌‌ و محمد بن حسن بن ولید قمی.

خاندان و فرزندان ایشان

از مجموع روایاتی که به دست ما رسیده، برمی‌‌آید که خاندان متیل از خاندان‌های معروف شیعی بوده و انسان‌های برجسته، پروا پیشه و ولایت‌مداری از این خاندان برخاسته‌اند. متیل چند فرزند داشته که عبارتند از:

۱- حسن؛
۲- احمد؛
۳- علی که فرزند وی، به نام محمد بن علی، استاد شیخ صدوق است.

احمد بن متیل فرزندی به نام جعفر داشته و از برخی روایاتی که وی نقل کرده است، برمی‌‌آید که وی محدثی برجسته و دارای جایگاه والایی بوده است؛ از جمله:

شیخ صدوق با واسطه از جعفر بن احمد بن متیل روایت می‌‌کند: هنگام مرگ نایب خاص امام زمان علیه‌السلام، یعنی محمد بن عثمان، من بالای سرش نشسته بودم و با او سخن می‌‌گفتم و مسئله‌ای می‌‌پرسیدم و جناب حسین بن روح در کناری نشسته بود. در آخرین لحظات زندگی، محمد بن عثمان رو به من کرد و فرمود: من مأمورم که وصیت کنم و حسین بن روح را جایگزین خود سازم. جعفر گفت: بلافاصله من از بالای سر جناب محمد بن عثمان برخاستم و دست ابوالقاسم حسین بن روح را گرفتم و در جای خودم، که بالای سر محمد بن عثمان بود، نشاندم و خودم در پایین پای محمد بن عثمان نشستم. (این مطلب نشانه نهایت فروتنی و ولایت‌پذیری جعفر نسبت به نماینده امام است.)

شیخ طوسی، از جعفر بن محمد بن قولویه، از جعفر بن احمد بن متیل قمی ‌‌نقل کرده است: ده نفر از بزرگان در محضر محمد بن عثمان حاضر بودند و کارهای او را انجام می‌‌داند، که یکی از آنان حسین بن روح بود. تمام آن چند نفر از حسین بن روح به محمد بن عثمان نزدیکتر بودند؛ به گونه‌ای که هر زمان محمد بن عثمان نیازمند به کاری می‌‌شد، کارها به دست دیگران انجام می‌‌پذیرفت؛ چون برای حسین بن روح چندان پیوند و ویژگی نبود. ولی با کمال شگفتی هنگامی‌‌ که مرگ آن بزرگوار فرارسید، به حسین بن روح وصیت کرد.

صدوق از استادش علی بن بلال روایت می‌‌کند که او گفت: ما شیعیان تردید نداشتیم که چنانچه مرگ محمد بن عثمان رخ دهد، جز جعفر بن احمد بن متیل یا پدرش احمد بن متیل را جایگزین نخواهد کرد؛ چون رابطه نایب دوم امام زمان علیه‌السلام با آن دو بسیار صمیمی‌‌ بود؛ به گونه‌ای که بیشتر اوقات، محمد بن عثمان در خانه جعفر بود؛ حتی در آخر عمر غذا نمی‌‌خورد، مگر آن غذایی که در خانه جعفر فراهم شده بود. از این رو، دانشمندان شیعه تردید نداشتند که اگر برای محمد حادثه‌ای پیش آید، نمایندگی امام عصر علیه‌السلام به جعفر خواهد رسید.

ولی چون مشخص شد که حسین بن روح نایب خاص خواهد بود، آن دو بزرگوار در برابر جناب حسین تسلیم محض بودند و کاری که حاکی از ناراحتی آنان باشد، از آنان دیده نشد و چنان بودند که با محمد بن عثمان رفتار می‌‌کردند.[۷]

استادان حسن بن متیل قمی

معروف‌ترین استادان این بزرگمرد حدیث، به این قرارند:

۱- احمد بن محمد بن خالد برقی قمی؛
۲- محمد بن حسین بن ابی الحطاب؛
۳- یعقوب بن یزید انباری؛
۴- سَهل بن زیاد آدمی؛
۵- محمد بن حسان رازی؛
۶- احمد بن محمد بن عیسی قمی؛
۷- محمد بن احمد العلوی؛
۸- عمران بن موسی اشعری قمی؛
۹- محمد بن عبدالله مهران؛
۱۰- حسن بن علی بن فضال.[۸]

شاگردان وی

حسن بن متیل نیز همانند بسیاری از محدثان، پس از بهره جستن از خرمن دانش و فضل بزرگان حدیث، اندوخته‌های خویش را در اختیار پیروان و شیفتگان مکتب امامان شیعه می‌‌نهد. به نام تعدادی از شاگردان این مرد بزرگ اشاره می‌‌کنیم:

۱- محمد بن حسن بن ولید قمی. از محدثان بلندمرتبه شیعه و از استادان بنام شیخ صدوق است که در سال ۳۴۳ ق. درگذشت.[۹]
۲- حمزه بن قاسم، معروف به ابویعلی. وی یکی از نوادگان حضرت ابوالفضل علیه‌السلام است.

نجاشی در شأن او می‌‌نگارد: حمزهبن قاسم بن علی بن حمزه بن الحسن بن عبیدالله بن عباس بن علیّ بن ابی طالب علیه‌السلام که «ابویعلی» کنیه او است، یکی از دانشوران موجه و بزرگ مرتبه عالمان شیعی است. وی اخبار فراوانی را نقل کرده است و آن بزرگوار ضمن کتابی، راویانی را که از امام جعفرصادق علیه‌السلام حدیث نقل کرده‌اند، نام برده و آن کتاب بسیار خوبی است.[۱۰]

حکایتی درباره محل دفن حمزهبن قاسم نقل شده که ۱۵۰ سال قبل رخ داده و نشان دهنده عنایت حضرت بقیه الله عجل الله تعالی فرجه شریف به وی است. حاجی نوری در کتاب شریف نجم الثّاقب به سند بسیار معتبر، از فرزند حضرت آیت الله سید مهدی قزوینی، که صاحب کرامات فراوان است، نقل می‌‌کند: پدرم (مرحوم سید مهدی قزوینی) گفت: من همواره به یکی از جزایری که بین رودخانه دجله و فرات واقع است، برای تبلیغ و ارشاد عشایر بنی زبید می‌‌رفتم. چون آنان از اهل سنت بودند، می‌‌کوشیدم آنان را به مذهب اهل بیت علیهم‌السلام هدایت کنم. (با تلاش‌های پدرم همه آنان به تشیع گرایش یافتند و شیعه شدند و اینک بر همین عقیده باقی‌اند.)

پدرم فرمود: در همان جزیره، مزاری است معروف به مرقد حمزه فرزند حضرت موسی بن جعفر علیه‌السلام. مردم او را زیارت می‌‌کنند و کرامات زیادی هم برای او نقل می‌‌کنند. در نزدیک آن بارگاه روستایی، حدود صد خانوار بود. هرگاه به جزیره می‌‌رفتم، از کنار مرقد حمزه می‌‌گذشتم و او را زیارت نمی‌‌کردم؛ چون در نزد من ثابت شده بود که قبر او در شهر ری نزدیک قبر حضرت عبدالعظیم حسنی است.

روزی نزد اهل آن روستا مهمان بودم. اهالی آنجا از من درخواست کردند