پاورپوینت کامل آیات کتاب الصلوه ۱۱۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیات کتاب الصلوه ۱۱۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۱۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیات کتاب الصلوه ۱۱۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیات کتاب الصلوه ۱۱۰ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ آخر آیه ۱۰۳ از سوره نساء:
۲ آیه ۲۳۹ و ۲۴۰ از سوره بقره:
۳ آیه ۱۳۲ از سوره طه:
۴ آیه ۱ و ۲ از سوره مؤمنون:
۵ آیه ۷۸ و ۷۹ از سوره اسراء:
۶ آیه ۱۱۴ از سوره هود:
۷ آیه ۱۷ و ۱۸ از سوره روم:
۸ آیه ۱۳۰ از سوره طه:
۹ آیه ۳۹ و ۴۰ از سوره ق:
۱۰ آیه ۱۴۲ از سوره بقره:
۱۱ آیه ۱۴۳ از سوره بقره:
۱۲ آیه ۱۴۴ از سوره بقره:
۱۳ آیه ۱۴۵ از سوره بقره:
۱۴ آیه ۱۴۹ از سوره بقره:
۱۵ آیه ۱۵۰ از سوره بقره:
۱۶ آیه ۱۱۵ از سوره بقره:
۱۷ آیه ۹۷ از سوره مائده:
۱۸ آیه ۲۶ از سوره اعراف:
۱۹ آیه ۳۱ از همان سوره اعراف:
۲۰ آیه ۳ از سوره مائده:
۲۱ آیه ۵ از سوره نحل:
۲۲ آیه ۸۱ از سوره نحل:
۲۳ آیه ۱۰۸ از سوره بقره:
۲۴ آیه ۱۸ از سوره توبه:
۲۵ آیه ۶۳ از سوره مائده:
۲۶ آیه ۲۳۸ از سوره بقره:
۲۷ آیه ۱۱۱ از سوره اسراء:
۲۸ آیه ۳ از سوره مدثر:
۲۹ اواسط آیه ۲۰ از سوره مزمل:
۳۰ آیه ۷۷ از سوره حج:
۳۱ آیه ۱۸ از سوره جن:
۳۲ آیه آخر (۹۶) از سوره واقعه:
۳۳ آخر آیه ۱۱۰ از سوره اسراء:
۳۴ آیه ۵۶ از سوره احزاب:
۳۵ آخر آیه ۲۳۹ از سوره بقره:
۳۶ آیه دوم از سوره کوثر:
۳۷ آیه نخست و دوم از سوره مؤمنون:
۳۸ آیه ۱۰۰ از سوره نحل:
۳۹ آیات متوالى از اول سوره مزمل:
۴۰ آیه ۸۶ از سوره نساء:
۴۱ آیه ۱۶۲ و ۱۶۳ از سوره انعام:
۴۲ آیه ۵۵ از سوره مائده:
۴۳ آیه ۱۴ و ۱۵ و ۱۶ از سوره طه:
۴۴ آیه ۶۳ از سوره فرقان:
۴۵ آیه ۵ از سوره توبه:
۴۶ آیه ۱۹ از سوره بقره:
۴۷ آیه ۹ از سوره جمعه:
۴۸ آیه ۱۰ از سوره جمعه:
۴۹ آیه ۱۱ از سوره جمعه:
۵۰ آیه ۲ از سوره کوثر:
۵۱ آیه ۸۵ از سوره توبه:
۵۲ آیه ۱۰۱ از سوره نساء:
۵۳ آیه ۱۰۲ از سوره نساء:
۵۴ آیه ۱۰۳ از سوره نساء:
۵۵ آیه ۴۳ از سوره بقره:
۵۶ آیه ۲۰۴ از سوره اعراف:
۵۷ آیه ۱۵ از سوره سجده:
۵۸ منابع

آخر آیه ۱۰۳ از سوره نساء:

«إِنَّ الصَّلاَهَ کَانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ کِتَابًا مَّوْقُوتًا».

از این آیه چهار حکم استفاده شده. از آن جمله است: وجوب محدود بودن نماز بحدود و شرائط و اوقات.

آیه ۲۳۹ و ۲۴۰ از سوره بقره:

«حَافِظُواْ عَلَى الصَّلَوَاتِ والصَّلاَهِ الْوُسْطَى وَقُومُواْ لِلّهِ قَانِتِینَ × فَإنْ خِفْتُمْ فَرِجَالاً أَوْ رُکْبَانًا فَإِذَا أَمِنتُمْ فَاذْکُرُواْ اللّهَ کَمَا عَلَّمَکُم مَّا لَمْ تَکُونُواْ تَعْلَمُونَ».

از جمله هفت حکم که مستفاد از این آیه دانسته شده وجوب محافظت است بر نمازها و وجوب نمازهاى نه گانه و وجوب قیام در نماز و مشروع بودن قنوت و جواز صلاه است به حال راه رفتن و سواربودن در حال خوف.

آیه ۱۳۲ از سوره طه:

«وَأْمُرْ أَهْلَکَ بِالصَّلَاهِ وَاصْطَبِرْ عَلَیْهَا لَا نَسْأَلُکَ رِزْقًا نَّحْنُ نَرْزُقُکَ وَالْعَاقِبَهُ لِلتَّقْوَى».

از جمله پنج فائده که در ذیل این آیه از آن استفاده و آورده شده اینست که بر‌ اهل اسلام به پیروى و تأسّى از پیغمبر صلى الله علیه و آله و سلم واجب است که اهل خود را به نماز فرمان دهند و بدین کار وادار کنند.

آیه ۱ و ۲ از سوره مؤمنون:

«قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ × الَّذِینَ هُمْ فِی صَلَاتِهِمْ خَاشِعُونَ».

از این آیه وجوب نماز و خشوع در آن که سرمایه رستگارى و فلاح و نشانه ایمانست، استفاده گردیده است.

نوع دوم در زیر این عنوان پنج آیه که بخصوص نمازهاى پنجگانه و اوقات آنها مربوط است:

با بیان چگونگى استفاده از آن آیات و طرز استدلال به آن‌ها یاد گردیده است.

آیه ۷۸ و ۷۹ از سوره اسراء:

«أَقِمِ الصَّلاَهَ لِدُلُوکِ الشَّمْسِ إِلَى غَسَقِ اللَّیْلِ وَقُرْآنَ الْفَجْرِ إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ کَانَ مَشْهُودًا × وَمِنَ اللَّیْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَهً لَّکَ عَسَى أَن یَبْعَثَکَ رَبُّکَ مَقَامًا مَّحْمُودًا».

از جمله هفت حکم که از این آیه مستفاد شده وجوب نماز ظهر و نماز عصر و نماز مغرب و نماز عشاء است (بنابراین که مراد از «دلوک» وقت زوال باشد نه وقت غروب) و از جمله توسعه و امتداد وقت این چهار و هم اشاره به نماز صبح و هم اختصاص پیغمبر صلى اللّه علیه و آله و سلم است به نماز شب.

آیه ۱۱۴ از سوره هود:

«وَأَقِمِ الصَّلاَهَ طَرَفَیِ النَّهَارِ وَزُلَفًا مِّنَ اللَّیْلِ إِنَّ الْحَسَنَاتِ یُذْهِبْنَ السَّـیِّئَاتِ ذَلِکَ ذِکْرَى لِلذَّاکِرِینَ».

از این آیه «توسعه وقت» استفاده شده. «حسنات» در آیه به نمازهاى پنجگانه تفسیر گردیده و در بیان این که حسنات چگونه سیئات را مى‌برد و وجه آمده: یکى از باب لطف در ترک سیئات بمفاد «إِنَّ الصَّلاهَ تَنْهى عَنِ الْفَحْشاءِ» دیگر از باب تکفیر و حبط خطیئات یعنى عدم مؤاخذه و عقاب بر گناهان سابقه.

آیه ۱۷ و ۱۸ از سوره روم:

«فَسُبْحَانَ اللَّهِ حِینَ تُمْسُونَ وَحِینَ تُصْبِحُونَ × وَلَهُ الْحَمْدُ فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَعَشِیًّا وَحِینَ تُظْهِرُونَ».

هنگامى که به ابن عباس گفته شده آیا از نمازهاى پنجگانه در قرآن یادى هست، پاسخ داده است آرى و این آیه را خوانده است. «تُمْسُونَ» براى نماز مغرب و عشاء و «تُصْبِحُونَ» اشاره به نماز صبح و «عَشِیًّا» دلیل نماز عصر و «تُظْهِرُونَ» مربوط به نماز ظهر است.

فاضل مقداد پس از این که از حسن بصرى این مضمون را «این سوره (سوره روم) جز همین آیه‌اش که مدنى است بقیه آن مکى است زیرا نمازهاى پنجگانه در مدینه واجب شده و در مکه دو رکعت دو رکعت واجب بوده است پس از هجرت به مدینه نماز سفرى بحال خود گذاشته شده و در نماز حضرى زیادت مشهور و معلوم بعمل آمده است». نقل کرده چنین افاده کرده و اکثر اقوال، برخلاف گفته حسن است چه نمازها همه در مکه واجب گردیده است.

آیه ۱۳۰ از سوره طه:

«فَاصْبِرْ عَلَى مَا یَقُولُونَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ غُرُوبِهَا وَمِنْ آنَاء اللَّیْلِ فَسَبِّحْ وَأَطْرَافَ النَّهَارِ لَعَلَّکَ تَرْضَى».

از جمله امور مستفاد از این آیه، تعیین اوقات نمازها است که مانند آیه پیش به کلمه «سبحان» و «تسبیح» از آن تعبیر شده و هم افاده توسعه آن اوقات.

آیه ۳۹ و ۴۰ از سوره ق:

«وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ الْغُرُوبِ × وَمِنَ اللَّیْلِ فَسَبِّحْهُ وَأَدْبَارَ السُّجُودِ».

باین آیه نزدیک است: آخر آیه ۴۸ و ۴۹ از سوره طور « وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ حِینَ تَقُومُ × وَمِنَ اللَّیْلِ فَسَبِّحْهُ وَإِدْبَارَ النُّجُومِ».

آیه فوق که دلالت بر وقت نماز از آن مستفاد است تعقیب و تسبیح و دعا بعد از نماز (یا دو رکعت نماز بعد از نماز مغرب یا یک رکعت نماز وتر یا مطلق نوافل بعد از فرائض بحسب اختلاف اقوال منقوله) نیز از آن استفاده شده است.

نوع سیم در ذیل این نوع که درباره «قبله» است، هشت آیه آورده شده است:

آیه ۱۴۲ از سوره بقره:

«یَقُولُ السُّفَهَاء مِنَ النَّاسِ مَا وَلاَّهُمْ عَن قِبْلَتِهِمُ الَّتِی کَانُواْ عَلَیْهَا قُل لِّلّهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ یَهْدِی مَن یَشَاء إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ».

از این آیه علاوه بر حکم «قبله» جواز «نسخ» و وقوع آن نیز استنباط گردیده است.

آیه ۱۴۳ از سوره بقره:

«وَمَا جَعَلْنَا الْقِبْلَهَ الَّتِی کُنتَ عَلَیْهَا إِلاَّ لِنَعْلَمَ مَن یَتَّبِعُ الرَّسُولَ مِمَّن یَنقَلِبُ عَلَى عَقِبَیْهِ وَإِن کَانَتْ لَکَبِیرَهً إِلاَّ عَلَى الَّذِینَ هَدَى اللّهُ وَمَا کَانَ اللّهُ لِیُضِیعَ إِیمَانَکُمْ إِنَّ اللّهَ بِالنَّاسِ لَرَؤُوفٌ رَّحِیمٌ».

آیه ۱۴۴ از سوره بقره:

«قَدْ نَرَى تَقَلُّبَ وَجْهِکَ فِی السَّمَاء فَلَنُوَلِّیَنَّکَ قِبْلَهً تَرْضَاهَا فَوَلِّ وَجْهَکَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَحَیْثُ مَا کُنتُمْ فَوَلُّواْ وُجُوِهَکُمْ شَطْرَهُ وَإِنَّ الَّذِینَ أُوْتُواْ الْکِتَابَ لَیَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّهِمْ وَمَا اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا یَعْمَلُونَ».

آیه ۱۴۵ از سوره بقره:

«وَلَئِنْ أَتَیْتَ الَّذِینَ أُوْتُواْ الْکِتَابَ بِکُلِّ آیَهٍ مَّا تَبِعُواْ قِبْلَتَکَ وَمَا أَنتَ بِتَابِعٍ قِبْلَتَهُمْ وَمَا بَعْضُهُم بِتَابِعٍ قِبْلَهَ بَعْضٍ وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءهُم مِّن بَعْدِ مَا جَاءکَ مِنَ الْعِلْمِ إِنَّکَ إِذَاً لَّمِنَ الظَّالِمِینَ».

آیه ۱۴۹ از سوره بقره:

«وَمِنْ حَیْثُ خَرَجْتَ فَوَلِّ وَجْهَکَ شَطْرَ الْمَسْجِدِالْحَرَامِ وَإِنَّهُ لَلْحَقُّ مِن رَّبِّکَ وَمَا اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ».

آیه ۱۵۰ از سوره بقره:

وَ مِنْ حَیْثُ خَرَجْتَ فَوَلِّ وَجْهَکَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَحَیْثُ مَا کُنتُمْ فَوَلُّوا وُجُوهَکُمْ شَطْرَهُ لِئَلَّا یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَیْکُمْ حُجَّهٌ إِلَّا الَّذِینَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ فَلَا تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِی وَلِأُتِمَّ نِعْمَتِی عَلَیْکُمْ وَلَعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ».

آیه ۱۱۵ از سوره بقره:

«وَلِلّهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ فَأَیْنَمَا تُوَلُّواْ فَثَمَّ وَجْهُ اللّهِ إِنَّ اللّهَ وَاسِعٌ عَلِیمٌ».

آیه ۹۷ از سوره مائده:

«جَعَلَ اللّهُ الْکَعْبَهَ الْبَیْتَ الْحَرَامَ قِیَامًا لِّلنَّاسِ وَالشَّهْرَ الْحَرَامَ وَالْهَدْیَ وَالْقَلاَئِدَ ذَلِکَ لِتَعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ یَعْلَمُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأَرْضِ وَأَنَّ اللّهَ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ».

براى هر یک از آیه دوم که تحت عنوان این نوع یاد گشته تا آیه هشتم فوائد و احکامى آورده شده که از جمله در آیه هفتم قولى است که در آغاز اسلام پیغمبر صلى اللّه علیه و آله و سلّم اختیار داشته و به اصطلاح مخیر بوده که به صخره یا به کعبه نماز بگزارد پس از آن این حکم به آیه «فَوَلِّ وَجْهَکَ شَطْرَ الْمَسْجِدِالْحَرامِ» منسوخ گردیده است.

و از جمله احکام که به آیه هشتم ارتباط دارد اینست که هرگاه کسى امارات‌ شناختن قبله را فاقد و در تشخیص آن متحیر و سرگردان باشد به چهار سوى نماز بگزارد، نمازش صحیح و درست است.

نوع چهارم تحت این عنوان که درباره دیگر مقدمات نماز است، نه آیه آورده شده است:

آیه ۲۶ از سوره اعراف:

«یَا بَنِی آدَمَ قَدْ أَنزَلْنَا عَلَیْکُمْ لِبَاسًا یُوَارِی سَوْءَاتِکُمْ وَرِیشًا وَلِبَاسُ التَّقْوَىَ ذَلِکَ خَیْرٌ ذَلِکَ مِنْ آیَاتِ اللّهِ لَعَلَّهُمْ یَذَّکَّرُونَ».

آیه ۳۱ از همان سوره اعراف:

«یَا بَنِی آدَمَ خُذُواْ زِینَتَکُمْ عِندَ کُلِّ مَسْجِدٍ وکُلُواْ وَاشْرَبُواْ وَلاَ تُسْرِفُواْ إِنَّهُ لاَ یُحِبُّ الْمُسْرِفِینَ».

از این آیه که (به قول فاضل مقداد) به اتفاق مفسران، از «اخذ زینت» پوشاندن عورت اراده شده پنج حکم استفاده گردیده که از آن جمله است وجوب ستر (مربوط به نماز) و عدم اسراف در اکل و شرب.

فاضل مقداد یکى از احکام مستفاد از آن را لزوم اکل و شرب بحد اعتدال و عدم اسراف در آنچه در غیر ایام حج و چه در ایام حج دانسته از این جهت که نزول آیه در این باره بوده که بنى عامر در ایام حج طعام به اندازه قوت مى‌خوردند و چربى هیچ نمى‌خوردند و مسلمین هم از ایشان پیروى کردند و گفتند: ما به این روش از ایشان شایسته‌تر هستیم پس آیه نازل شد. «کُلُوا وَاشْرَبُوا وَلاتُسْرِفُوا…».

آیه ۳ از سوره مائده:

«حُرِّمَتْ عَلَیْکُمُ الْمَیْتَهُ وَالْدَّمُ وَلَحْمُ الْخِنْزِیرِ وَمَا أُهِلَّ لِغَیْرِ اللّهِ بِهِ…».

از این آیه به استناد این که اسناد «تحریم» بذات میته و دم و جز این ها از امور یاد شده، روا نیست پس باید از باب «دلالت اقتضا» چیزى از قبیل «وجوه انتفاع» در تقدیر گرفته شود و پوشیدن پوست «میته» در نماز از وجوه انتفاعست پس ممنوع‌ و نامشروع است. (در مذاهب میان پوست مدبوغ و غیر آن اختلافست.)

فاضل پنج فرع در این مورد ذکر کرده که از آن جمله است نجس بودن این امور.

آیه ۵ از سوره نحل:

«وَالأَنْعَامَ خَلَقَهَا لَکُمْ فِیهَا دِفْءٌ وَمَنَافِعُ وَمِنْهَا تَأْکُلُونَ».

و آیه ۸۰ از همان سوره «وَاللّهُ جَعَلَ لَکُم مِّن بُیُوتِکُمْ سَکَنًا وَجَعَلَ لَکُم مِّن جُلُودِ الأَنْعَامِ بُیُوتًا تَسْتَخِفُّونَهَا یَوْمَ ظَعْنِکُمْ وَیَوْمَ إِقَامَتِکُمْ وَمِنْ أَصْوَافِهَا وَأَوْبَارِهَا وَأَشْعَارِهَا أَثَاثًا وَمَتَاعًا إِلَى حِینٍ».

از جمله سه امرى که از آیه استنباط شده طهارت پشم و موى و کرک است هر چند از میته باشد به شرطى که چیده و قطع گردد نه این که از ریشه کشیده شود.

آیه ۸۱ از سوره نحل:

«وَاللّهُ جَعَلَ لَکُم مِّمَّا خَلَقَ ظِلاَلاً وَجَعَلَ لَکُم مِّنَ الْجِبَالِ أَکْنَانًا وَجَعَلَ لَکُمْ سَرَابِیلَ تَقِیکُمُ الْحَرَّ وَسَرَابِیلَ تَقِیکُم بَأْسَکُمْ کَذَلِکَ یُتِمُّ نِعْمَتَهُ عَلَیْکُمْ لَعَلَّکُمْ تُسْلِمُونَ».

از جمله امور سه گانه که از آیه استفاده شده جواز نماز است، در جامه‌هاى پنبه‌اى و کتانى.

آیه ۱۰۸ از سوره بقره:

«وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن مَّنَعَ مَسَاجِدَ اللّهِ أَن یُذْکَرَ فِیهَا اسْمُهُ وَسَعَى فِی خَرَابِهَا أُوْلَـئِکَ مَا کَانَ لَهُمْ أَن یَدْخُلُوهَا إِلاَّ خَآئِفِینَ».

از جمله هفت فائده که براى این آیه یاد گشته حرمت تخریب مساجد است بهر وضعى که بحسب عرف تخریب بشمار باشد خواه ویران ساختن دیوار باشد یا بردن فرش یا خاموش داشتن آن یا دائرکردن شغل هایى که مانع عبادت و منافى با آن است.

آیه ۱۸ از سوره توبه:

«إِنَّمَا یَعْمُرُ مَسَاجِدَ اللّهِ مَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ وَأَقَامَ الصَّلاَهَ وَآتَى الزَّکَاهَ وَلَمْ یَخْشَ إِلاَّ اللّهَ فَعَسَى أُوْلَـئِکَ أَن یَکُونُواْ مِنَ الْمُهْتَدِینَ».

از این آیه حکم عمارت مسجد (خواه به اصلاح و نظافت و فرش انداختن و روشن ساختن باشد و خواه به مشغول داشتن به عبادت و برکنار ساختن از اعمال لهو و لعب و داد و فریاد و معرکه گیرى) استفاده شده است.

فاضل مقداد سه آیه دیگر هم که به مساجد مربوط است و در زیر آورده مى‌شود به عنوان تبعیت از آیه هشتم نه بعنوان استقلال در اینجا یاد کرده است.

اول آیه ۲۸ از سوره اعراف: «قُلْ أَمَرَ رَبِّی بِالْقِسْطِ وَأَقِیمُواْ وُجُوهَکُمْ عِندَ کُلِّ مَسْجِدٍ وَادْعُوهُ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ».
دوم آیه ۸۷ از سوره یونس: «وَأَوْحَیْنَا إِلَى مُوسَى وَأَخِیهِ أَن تَبَوَّءَا لِقَوْمِکُمَا بِمِصْرَ بُیُوتًا وَاجْعَلُواْ بُیُوتَکُمْ قِبْلَهً وَأَقِیمُواْ الصَّلاَهَ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِینَ».
سیم آیه ۱۰۷ و ۱۰۸ از سوره توبه: «وَالَّذِینَ اتَّخَذُواْ مَسْجِدًا ضِرَارًا وَکُفْرًا وَتَفْرِیقًا بَیْنَ الْمُؤْمِنِینَ وَإِرْصَادًا لِّمَنْ حَارَبَ اللّهَ وَرَسُولَهُ مِن قَبْلُ وَلَیَحْلِفَنَّ إِنْ أَرَدْنَا إِلاَّ الْحُسْنَى وَاللّهُ یَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَکَاذِبُونَ × لاَ تَقُمْ فِیهِ أَبَدًا لَّمَسْجِدٌ أُسِّسَ عَلَى التَّقْوَى مِنْ أَوَّلِ یَوْمٍ أَحَقُّ أَن تَقُومَ فِیهِ…».

آیه ۶۳ از سوره مائده:

«وَإِذَا نَادَیْتُمْ إِلَى الصَّلاَهِ اتَّخَذُوهَا هُزُوًا وَلَعِبًا…».

مراد از نداء در آیه شریفه به اتفاق مفسران، اذانست. پس مشروع بودن «اذان» از آیه استفاده شده و اذان، اعم است از اذان شخص منفرد که موجب تکمیل نماز است و از اذان اعلامى که بر مناره گفته مى‌شود و از اذان جماعت که هم مکمل نماز و هم مفید اعلامست.

نوع پنجم تحت این عنوان که درباره «مقارنات نماز» مى‌باشد نه آیه یاد گردیده است:

آیه ۲۳۸ از سوره بقره:

«وَقُومُواْ لِلّهِ قَانِتِینَ».

از جمله فوائد چهارگانه که از این آیه استفاده شده وجوب «قیام» و وجوب «نیت» است در نماز، چه کلمه «للّه» اشاره است بلزوم «نیت».

آیه ۱۱۱ از سوره اسراء:

«وَقُلِ الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِی لَمْ یَتَّخِذْ وَلَدًا وَلَم یَکُن لَّهُ شَرِیکٌ فِی الْمُلْکِ وَلَمْ یَکُن لَّهُ وَلِیٌّ مِّنَ الذُّلَّ وَکَبِّرْهُ تَکْبِیرًا».

آیه ۳ از سوره مدثر:

«وَرَبَّکَ فَکَبِّرْ».

از این آیه وجوب گفتن لفظ «اللّه اکبر» در نماز استفاده شده است.

اواسط آیه ۲۰ از سوره مزمل:

«فَاقْرَؤُوا مَا تَیَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ عَلِمَ أَن سَیَکُونُ مِنکُم مَّرْضَى».

و نظیر این قسمت از آیه است قسمت دیگر از همان آیه در همان سوره «فَاقْرَؤُا ما تَیَسَّرَ مِنْهُ» از این دو آیه وجوب قرائت قدرى (به طور اجمال) از قرآن در نماز استفاده شده است.

آیه ۷۷ از سوره حج:

«یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا ارْکَعُوا وَاسْجُدُوا وَاعْبُدُوا رَبَّکُمْ وَافْعَلُوا الْخَیْرَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ».

وجوب «رکوع» و وجوب «سجود» از جمله شش فائده است که از این آیه استفاده شده است.

آیه ۱۸ از سوره جن:

«وَأَنَّ الْمَسَاجِدَ لِلَّهِ فَلَا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَدًا».

از این آیه با نظر به روایت نبوى «أمرت ان اسجد على سبعه آراب («اى اعضاء») و روایت از حضرت جواد علیه السلام در مجلس معتصم خلیفه عباسى (هى الأعضاء السبعه الّتی یسجد علیها) حکم مواضع هفتگانه که لزوم رسیدن آنها است در حال سجده به زمین استنباط گردیده است.

آیه آخر (۹۶) از سوره واقعه:

«فَسَبِّح