فایل کامل و عالی پاورپوینت آیه ۹۶ سوره صافات، خداوند را خالق اعمال انسان‌ها معرفی می‌کند. آیا این بیانگر جبر نیست؟!

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 فایل کامل و عالی پاورپوینت آیه ۹۶ سوره صافات، خداوند را خالق اعمال انسان‌ها معرفی می‌کند. آیا این بیانگر جبر نیست؟! دارای ۱۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی فایل کامل و عالی پاورپوینت آیه ۹۶ سوره صافات، خداوند را خالق اعمال انسان‌ها معرفی می‌کند. آیا این بیانگر جبر نیست؟!،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فایل کامل و عالی پاورپوینت آیه ۹۶ سوره صافات، خداوند را خالق اعمال انسان‌ها معرفی می‌کند. آیا این بیانگر جبر نیست؟! :

پاسخ اجمالی

قرآن کریم در آیه ۹۶ سوره صافات می‌فرماید: «وَ اللَّهُ خَلَقَکُمْ وَ ما تَعْمَلُونَ»؛ (خدا شما و آنچه می‌‏سازید را آفریده است).                 

جبری‌ها(اشاعره) به این آیه استدلال کرده و معتقدند «ما»ی موجود در آیه مصدرى است، نه موصوله، که تقدیر آن چنین می‌شود: «و اللّه خلقکم و عملکم»، یعنی «خداوند شما و عمل شما را آفریده است». و از همین‌رو نتیجه می‌گیرند که تنها خداوند است که افعال بندگانش را می‌آفریند.

به عبارت دیگر، انسان‌ها در انجام کارهای خود مختار نیستند؛ بلکه آنان هر کارى که خدا آفریده است را انجام خواهند داد!

 در رد نظر اشاعره باید گفت؛ این آیه بر مدعاى آنها دلالت ندارد؛ زیرا هنگامی که این آیه را با توجه به آیه پیشین(أَ تَعْبُدُونَ ما تَنْحِتُونَ) بسنجیم، مختار بودن انسان‌ها به خوبی از آنها به دست می‌آید؛ چون در آن آیه، خداوند تراشیدن را به خود مشرکان نسبت می‌دهد و تراشیدن بت‌ها و پرستش آنها را فرایندی جبری و از پیش تعیین شده نمی‌پندارد؛ زیرا در این صورت، توبیخ مندرج در آیه بعد معنایی نخواهد داشت؛ اما مشاهده می‌کنیم که خداوند در آیه دوم در مقام اعتراض و توبیخ برآمده و می‌گوید: چگونه آنچه خود ساخته‌اید را خداى خود قرار می‌دهید، در صورتى که آفرینش تمام هستی از جمله آفرینش خود شما، مواد و نیرویی که به کار می‌برید و سنگ و چوبی را به صورت بت در می‌‌آورید و … همه و همه به دست خداوند است؟! یعنی چرا شما به جای آن‌که آفریدگارتان را پرستش کنید، آنچه خود با اختیار و با نیروی خدادادی ساخته‌اید را می‌پرستید؟!

به چنین استفهامى، استفهام توبیخى(سرزنش) می‌گویند که دلیلی بر بطلان راه و روش چنین مردمانی است؛ یعنی خداوند درصدد بیان این موضوع است که آنچه انسان با دست خود تراشیده، صلاحیت ندارد که مدبّر انسان و معبود او باشد؛ زیرا آفریدگار انسان و اعمالش خدا است، و روشن است که خلقت از تدبیر جدا نیست. پس همان‌گونه که خداى متعال آفریننده انسان است، ربّ او هم هست و این از سفاهت و حماقت است که انسان خداى عزیز و ربّ واقعى را کنار گذاشته و سنگ و چوب را پرستش کند.

اگر -همان‌گونه که اشاعره می‌گویند- منظور آیه این بود که اعمال انسان‌ها به صورت جبری توسط خداوند آفریده شده و اراده آنان هیچ نقشی ندارد، دیگر توبیخ و تقبیح معنایی نداشت؛ زیرا بندگان می‌