پاورپوینت کامل عمرو بن عاص اشعاری در مدح امام علی دارد، این اشعار در کدام کتاب آمده است؟ ۱۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عمرو بن عاص اشعاری در مدح امام علی دارد، این اشعار در کدام کتاب آمده است؟ ۱۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عمرو بن عاص اشعاری در مدح امام علی دارد، این اشعار در کدام کتاب آمده است؟ ۱۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل عمرو بن عاص اشعاری در مدح امام علی دارد، این اشعار در کدام کتاب آمده است؟ ۱۹ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

عمروبن عاص خطاب به معاویه بن ابی سفیان اشعاری سروده است که مجبور شده به عظمت و فضایل علی (ع) در شعر خود اعتراف نماید. متن این شعر در کتاب الغدیر تألیف علامه امینی آمده است که به جهت طولانی بودن در این جا طلیعه آن را ذکر می کنیم و شما را به کتاب الغدیر ارجاع می دهیم:

معاویهُ الحالَ لا تجهلِ و عن سُبُلِ الحَقِّ لا تعدِلِ‏
نسیتَ احتیالیَ فی جِلّقٍ على أهلِها یوم لُبْسِ الحُلِی‏
و قد أقبلوا زُمَراً یُهْرَعونَ مهالیعَ کالبقرِ الجُفَّلِ
و قولی لهم إنَّ فرضَ الصلاهِ بغیرِ وجودِکَ لمْ تُقبلِ‏
فَوَلَّوا و لم یعبئوا بالصلاهِ ورمت النفار الى القَسْطَلِ
و لَمّا عصیتَ إمام الهدى و فی جیشِهِ کلُّ مُستفحلِ‏
أَ بالْبَقر البُکْمِ أهلِ الشآمِ لأهلِ التقى و الحجا أَبتلی؟
فقلت نعم قم فإنّی أرى قتالَ المُفضَّل بالأفضلِ‏
فبی حاربوا سیِّدَ الأوصیاءِ بقولی دمٌ طُلَّ مِن نعثلِ «۴»
و کدتُ لهمْ أنْ أقاموا الرماحَ علیها المصاحفُ فی القَسْطَلِ‏
و علّمتُهمْ کشفَ سوآتِهم لردِّ الغَضَنفَرَهِ المُقبلِ‏
فَقامَ البغاهُ على حیدرٍ و کفّوا عن المِشعَلِ المصطلی‏

نسیتَ محاورهَ الأشعریِّ و نحنُ على دَوْمَهِ الجَنْدَلِ‏
ألینُ فیطمعُ فی جانبی و سهمیَ قد خاضَ فی المَقْتَلِ‏
خلعتُ الخلافهَ من حیدرٍ کخَلعِ النعالِ من الأرجلِ‏
و ألبستُها فیک بعد الإیاس کَلُبس الخواتیمِ بالأنمُلِ‏
و رقّیتُکَ المنبرَ المُشْمَخِرَّ بلا حدِّ سیفٍ و لا مُنصِلِ‏
و لو لم تکن أنت من أهلِهِ و ربِّ المقام و لم تَکْمُلِ‏
و سیّرتُ جیشَ نفاقِ العراقِ کَسَیْرِ الجَنوبِ مع الشمأَلِ‏
و سیّرتُ ذِکرَک فی الخافقینِ کَسَیرِ الحَمیرِ مع المحملِ‏
و جهلُکَ بی یا ابنَ آکلهِ ال کبودِ لأَعظَمُ ما أبتلی‏
فلو لا موازرتی لم تُطَعْ و لولا وجودیَ لمْ تُقبَلِ‏
و لولایَ کنتَ کَمِثْلِ النساءِ تعافُ الخروجَ من المنزلِ‏
نصرناک من جَهْلِنا یا ابن هندٍ على النبإ الأعظمِ الأفضلِ‏
و حیث رفعناک فوقَ الرؤوسِ نَزَلْنا إلى أسفلِ الأسفَلِ‏
و کمْ قد سَمِعْنا من المصطفى وَصایا مُخصّصهً فی علی‏
و فی یومِ خُمٍّ رقى منبراً یُبلّغُ و الرکبُ لم یرحلِ
و فی کفِّهِ کفُّهُ معلناً یُنادی بأمرِ العزیزِ العلی‏
أ لستُ بکم منکمُ فی النفوسِ بأولى فقالوا بلى فافعلِ‏
فَأَنْحَلهُ إمرَهَ المؤمنینَ من اللَّهِ مُستخلف المُنحِلِ‏
و قال فمن کنتُ مولىً لَهُ فهذا له الیومَ نعمَ الولی‏
فوالِ مُوالیهِ یا ذا الجلا لِ و عادِ مُعادی أخی المُرْسَلِ‏
و لا تَنْقضُوا العهدَ من عِترتی فقاطِعُهُمْ بیَ لم یُوصِلِ‏
فَبخْبَخَ شیخُکَ لَمّا رأى عُرى عَقْدِ حیدر لم تُحْلَلِ‏

فقالَ ولیُّکُم فاحفظوهُ فَمَدْخَلُهُ فیکمُ مَدْخَلی‏
و إنّا و ما کان من فعلِنا لفی النارِ فی الدرَکِ الأسفلِ‏
و ما دَمُ عثمانَ مُنْجٍ لنا من اللَّهِ فی الموقفِ الُمخجِلِ‏
و إنَّ علیّا غداً خصمُنا و یعتزُّ باللَّهِ و المرُسَلِ
یُحاسبُنا عن أمورٍ جَرَتْ و نحنُ عن الحقِّ فی مَعْزلِ‏
فما عُذْرُنا یومَ کشفِ الغطا لکَ الویلُ منه غداً ثمّ لی‏
ألا یا ابن هندٍ أ بِعتَ الجِنانَ بعهدٍ عهدتَ و لم تُوفِ لی‏
و أخسرتَ أُخراک کیما تنالَ یَسیرَ الحُطامِ من الأجزلِ‏
و أصبحتَ بالناسِ حتى استقام لک الملکُ من ملِکٍ محولِ‏
و کنتَ کمُقتنصٍ فی الشراکِ تذودُ الظِّماءَ عن المنهلِ‏
کأنَّکَ أُنسِیتَ لیلَ الهریرِ بصفِّینَ مَعْ هولِها المُهْولِ‏
و قد بتَّ تذرقُ ذَرقَ النعامِ حذاراً من البطل المُقبلِ‏
و حین أزاحَ جیوشَ الضلالِ وافاک کالأسد المُبسلِ‏
و قد ضاق منکَ علیکَ الخناقُ و صارَ بکَ الرحبُ کالفلفلِ
و قولک یا عمرو أین المفَرُّ من الفارسِ القَسْوَرِ المُسبلِ‏
عسى حیلهٌ منک عن ثنیِهِ فإنَّ فؤادیَ فی عسعلِ‏<