پاورپوینت کامل معنای قواعد ذیل به ترتیب چیست: ۱. «قاعده ید» و یا «ذی الید» ۲ . «قاعده سوق المسلمین» و یا «بازار مسلمانان» ۳. «قاعده ارض المسلمین» و یا «سرزمین اسلامی» ۴۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل معنای قواعد ذیل به ترتیب چیست:
۱. «قاعده ید» و یا «ذی الید»
۲ . «قاعده سوق المسلمین» و یا «بازار مسلمانان»
۳. «قاعده ارض المسلمین» و یا «سرزمین اسلامی» ۴۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل معنای قواعد ذیل به ترتیب چیست:
۱. «قاعده ید» و یا «ذی الید»
۲ . «قاعده سوق المسلمین» و یا «بازار مسلمانان»
۳. «قاعده ارض المسلمین» و یا «سرزمین اسلامی» ۴۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل معنای قواعد ذیل به ترتیب چیست:
۱. «قاعده ید» و یا «ذی الید»
۲ . «قاعده سوق المسلمین» و یا «بازار مسلمانان»
۳. «قاعده ارض المسلمین» و یا «سرزمین اسلامی» ۴۰ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

۱. قاعد ید: اصل قاعد ید (ذی الید)، از قواعد فقهی معتبرى است که مورد پذیرش تمامى فقهاى اسلام، بلکه هم عقلا و مورد استناد ایشان است. این قاعده، شامل «ید» مسلم و کافر می شود و دلیل بر مالکیت او بر چیزی است، مگر در جایى که خلاف آن ثابت شود. دلیل حجیت این قاعده؛ روایات، اجماع و بنای عقلا است.

۲. قاعد سوق: قاعد سوق به این معنا است که گرفتن گوشت یا سایر محصولات حیوانی از بازار مسلمانان اماره است که حیوان موجود در آن بازار با روش شرعی ذبح گردیده و پاک است. با توجه به این معنا، ید مسلم، چیزی جدای از قاعد سوق نیست؛ و در جایی که چیزی -مانند گوشت، پیه و پوست حیوانی- از دست مسلمان گرفته شود، حلال و پاک است، گرچه علم به تذکیه آن نباشد، و مالى که مسلمان آن را برای خود مى داند، محکوم به حلیت است؛ هر چند محلّ درآمد آن معلوم نباشد. دلیل حجیت این قاعده نیز روایات، اجماع فقها و سیر متشرّعه (مسلمانان و مؤمنان) است.

۳. قاعد ارض (زمین) مسلمانان؛ یعنی این که اگر چیزی –مانند پوست حیوانی- در سرزمین مسلمانان پیدا و یا چیزی ساخته شود و شک در طهارت و یا حلال بودن آن شود، این قاعده جاری شده و آن چیز پاک و حلال است. اما آیا قاعد «ارض مسلمین» مستقلاً دارای حجّیت است و یا به قاعد ید برمی گردد، و یکی از مصادیق آن است، از سوی فقها دیدگاه هایی مطرح شده است. 

پاسخ تفصیلی

بحث از سه قاعد مطرح شده در پرسش و موارد اجرای آن، در منابع فقهی و کتاب هایی که تحت عنوان «قواعد فقهیّه» نگارش یافته به صورت مفصّل بیان شده است که از فرصت این نوشته خارج است. لذا باید به منابع مربوط به آن مراجعه کرد. با این حال، به صورت خلاصه به این سه قاعده و دلایل حجیّت آنها پرداخته می شود.

قاعد ید (ذی الید)[۱]

اصل قاعد ید، از قواعد فقهی معتبرى است که مورد پذیرش تمامى فقهاى اسلام، بلکه هم عقلا و مورد استناد ایشان است.

بحث در اینجا بحث لغوى از واژ «ید» نیست، آنچه اهمیت دارد و منشأ اثر است، بحث از مفهوم عرفى ید در این قاعده است. مفهوم ید در قاعد ید، همان استیلاء و سیطر خارجی بر چیزی است، به گونه ‌اى که شخص، زمام تمام امور و مال تحت ید خود را در دست دارد و قادر به هرگونه تصرفى در آن خواهد بود. البته مقصود از تصرّف، تصرفى است که عقلا در مقام دادوستد بدان اقدام مى‌ کنند. بنابراین، هنگامى گفته مى ‌شود این شخص ذو الید است که عرف و عقلا وى را واجد سیطره و استیلاى خارجى بر عین بدانند.[۲] بحث از قاعد ید به این معنا، شامل «ید» مسلم و کافر می شود و دلیل بر مالکیت او بر چیزی است، مگر در جایى که خلاف آن ثابت شود.[۳]

قاعد سوق

قاعد «سوق المسلمین» از جمله قواعد فقهیه‏ ای است که منفعت بسیاری در زندگی اجتماعی دارد و برخی از احکام فقهی بر آن استوار است.

معنای قاعد سوق این است که گرفتن گوشت یا سایر محصولات حیوانی از بازار مسلمانان اماره است که حیوان موجود در آن بازار با روش شرعی ذبح گردیده و مذکّی است.[۴] هدف اجرای این قاعده، محافظت از بازار مسلمانان است و هرچه به نظام معاملات آنان صدمه بزند پذیرفته نمی شود. این قاعده ابزاری در برابر عسر و حرج در برخی پیش آمدهای بازار و معاملات خواهد بود.[۵]

مقصود از سوق، مکان هایی است که تحت سیطره مسلمانان باشد، نه سوق به معنای خاص کلمه. در واقع باید دین عمومی مردم این مکان ها، اسلام باشد. پس بازاری که همه یا اغلب‌شان از غیر مسلمان باشند، اعتباری ندارد.[۶]

گفتنی است در قاعد سوق، سوق و بازار مسلمانان و ید آنها، اماره براى حلال و مذکّی بودن محصولات گوشتی و حیوانی است، و آنچه، اولاً و بالذّات اماره است، همان ید مسلم است، و این که گفته می شود، سوق مسلم حجت است، به اعتبار ید آنها است.[۷] بنابراین، سوق نیز طریق به سوی قاعد ید است و خود یک امار جداگانه و مستقل نیست.[۸]

به دیگر سخن؛ ید مسلم، چیزی جدای از قاعد سوق نیست؛ و در جایی که چیزی -مانند گوشت، پیه و پوست حیوانی- از دست مسلمان گرفته شود، حلال و پاک است، گرچه علم به تذکیه آن نباشد، و مالى که مسلمان آن را برای خود مى داند، محکوم به حلیت است؛ هر چند محلّ درآمد آن معلوم نباشد.[۹]

قاعد ارض مسلمین

قاعد ارض (زمین) مسلمانان؛ یعنی این که اگر چیزی –مانند پوست حیوانی- در سرزمین مسلمانان پیدا و یا چیزی ساخته شود و شک در طهارت و یا حلال بودن آن شود، این قاعده جاری شده و آن چیز پاک و حلال است. اما آیا قاعد «ارض مسلمین» مستقلّا دارای حجّیت است، و یا به قاعد ید برمی گردد و یکی از مصادیق آن است، از سوی فقها دو نظریّه مطرح شده است؛ برخی بیان داشته اند که این قاعده، به قاعده ید بر می گردد و دارای اثر است و دلیل حجیت آن نیز، دلیل حجیت قاعده ید خواهد بود؛[۱۰] و برخی گفته اند این قاعده، قاعد مستقلی است و به روایتی از سَکونی نیز استناد می کنند که در جای خود بحث شده است.[۱۱]

دلیل حجّیت این قواعد

برای حجّیت این قواعد دلایلی اقامه شده است که به صورت کوتاه در ذیل بیان می شود:

۱. اجماع فقها:[۱۲] یعنی هم فقها اتفاق نظر دارند بر مالک بودن آنچه در دست کسی است (قاعده ید)، و حجیت بازار مسلمانان و حلال و پاک بودن محصولات حیوانی و ذبح شرعی حیوانات حلال گوشت (قاعده سوق).

۲. روایات: در بار این قواعد روایاتی وجود دارد که فقها نیز به آن استناد کرده اند، که به دو روایت بسنده می شود.

از امام باقر(ع) در بار خریدن گوشت از مغازه ها و بازارهایی که علم به ذبح شرعی آن نیست، پرسیده شد که آن حضرت در پاسخ فرمود: «اگر گوشت ها در بازار مسلمانان است، بخور و پرسش نکن».[۱۳] این روایت، یکی از دلایل حجّیت قاعد سوق است.

از امام صادق(ع) پرسیده شد به این که اگر در دست کسی چیزی دیده شد، آیا جایز است که برای او گواهی به این داد که این مال برای او است؟ امام(ع) فرمود: «بله». سپس آن حضرت در ادامه می فرماید: «به همان ملاک که آن شی‌ء را مى ‌خرید و سپس خود را مالک آن مى ‌دانید و به همان ملاک که در مالکیت خود شک نمى‌ کنید، اگر کسی را دیدید که نسبت به یک شی‌ء داراى ید است، مى ‌توانید شهادت دهید که این شخص مالک مال در دست خویش است».[۱۴] همچنین فرمود: «کسی که بر چیزی استیلاء و ید دارد، آن چیز برای او است».[۱۵]

۳. بناء عقلا در قاعد ید: یعنی عقلاى عالَم، به این قاعده استناد کرده و ید را‌ اماره و نشان