پاورپوینت کامل در آی? ۳۲ سور? ص خداوند می فرماید: «فَقالَ إِنِّی أَحْبَبْتُ حُبَّ الْخَیْرِ عَنْ ذِکْرِ رَبِّی حَتَّى تَوارَتْ بِالْحِجابِ». مفسّران شیعه می گویند: دوست داشتن این اسب ها برای خداوند و در راه جهاد فی سبیل الله است. چگونه این تفسیر را از عبارت(عن ذکر ربّی) می توان فهمید؟ ۲۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل در آی? ۳۲ سور? ص خداوند می فرماید: «فَقالَ إِنِّی أَحْبَبْتُ حُبَّ الْخَیْرِ عَنْ ذِکْرِ رَبِّی حَتَّى تَوارَتْ بِالْحِجابِ». مفسّران شیعه می گویند: دوست داشتن این اسب ها برای خداوند و در راه جهاد فی سبیل الله است. چگونه این تفسیر را از عبارت(عن ذکر ربّی) می توان فهمید؟ ۲۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل در آی? ۳۲ سور? ص خداوند می فرماید: «فَقالَ إِنِّی أَحْبَبْتُ حُبَّ الْخَیْرِ عَنْ ذِکْرِ رَبِّی حَتَّى تَوارَتْ بِالْحِجابِ». مفسّران شیعه می گویند: دوست داشتن این اسب ها برای خداوند و در راه جهاد فی سبیل الله است. چگونه این تفسیر را از عبارت(عن ذکر ربّی) می توان فهمید؟ ۲۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل در آی? ۳۲ سور? ص خداوند می فرماید: «فَقالَ إِنِّی أَحْبَبْتُ حُبَّ الْخَیْرِ عَنْ ذِکْرِ رَبِّی حَتَّى تَوارَتْ بِالْحِجابِ». مفسّران شیعه می گویند: دوست داشتن این اسب ها برای خداوند و در راه جهاد فی سبیل الله است. چگونه این تفسیر را از عبارت(عن ذکر ربّی) می توان فهمید؟ ۲۶ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

مفسران می گویند مراد از خیر در این آیه، اسب است. و ذکر را به معنای اطاعت خدا و یا به معنای کتاب خدا (تورات) گرفته اند، و آیه را چنین تفسیر کردند که دوست داشتن این اسب ها برای خداوند و در راه جهاد فی سبیل الله و اطاعت از امر پروردگار است؛ زیرا حضرت سلیمان هم از سوی پروردگار مأمور به جهاد با کفّار بود هم سفارش به مهربانی با اسب ها شده بود.

پاسخ تفصیلی

قبل از تفسیر آی «فَقالَ إِنِّی أَحْبَبْتُ حُبَّ الْخَیْرِ عَنْ ذِکْرِ رَبِّی حَتَّى تَوارَتْ بِالْحِجابِ»،[۱] ضروری است نخست دو موضوع «خیر» و «ذکر رب» در این آیه بررسی شود.

الف. خیر

در این که مراد از خیر در این آیه چیست، از سوی مفسران دیدگاه های مختلفی ارائه شده است که به آنها اشاره می شود.

۱. بیشتر مفسّران می گویند: منظور خیر در این آیه، اسب است و در میان عرب، معمول است که از «خیل» (اسب) به «خیر» تعبیر مى‏کنند.[۲]

۲. برخی از مفسّران، گفته اند «خیر» در این آیه، به معنای مال و ثروت است.[۳] چنان که در آی قرآن، آمده است: «وَ إِنَّهُ لِحُبِّ الْخَیْرِ لَشَدِیدٌ».[۴] یا در آی دیگر می فرماید: «کُتِبَ عَلَیْکُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَکُمُ الْمَوْت إِنْ تَرَکَ خَیْراً…».[۵] در هر دو آیه، خیر به معنای مال است.[۶]

۳. برخی هم با قبول قول دوم، معتقدند که منظور از مال در آی مورد سؤال، همان اسبانى هستند که سلیمان را به خود مشغول کردند.[۷]

۴. بعضی نیز می گویند که ابن مسعود،[۸] در این آیه به جای حبّ الخیر، حبّ الخیل، قرائت نموده.[۹]

به هر حال، مفسران در نهایت مراد از خیر در این آیه را، اسب می دانند.

ب. ذکر رب

امّا در تفسیر ذکر رب، برخی برآنند که مراد از ذکر ربّ، ورد آخر روز یا نافله است.[۱۰] بعضی دیگر گفته اند مراد، نماز عصر است.[۱۱] عده ای نیز معتقدند، طاعت و عبادت خدا است.[۱۲]و برخی دیگر گفته اند مراد، از ذکر رب، کتاب ربّ است که منظور از کتاب، تورات است.[۱۳]

کسانی که مراد از ذکر را نماز عصر، یا نافله و یا ورد آخر روز گرفته اند، می گویند کلم «احببت» در بردارند معنای ایثار،[۱۴] و کلم «عن» به معنای «علی» است.[۱۵] در نتیجه منظور سلیمان(ع) از جمله «أَحْبَبْتُ حُبَّ الْخَیْرِ…» این است که:

من آن قدر به اسب ها علاقه یافتم که وقتى اسبان را بر من عرضه کردند، نماز عصر، یا نافله، یا ورد آخر روز از یادم رفت تا وقتش فوت شد، و خورشید غروب کرد. البته باید دانست که ترک ورد یا ترک نافله که سلیمان(ع) در آخر روز به آن متعبد بود، اقتضای نسبت گناه به ایشان ندارد؛ زیرا که ترک ورد یا ترک نافله معصیت نیست.[۱۶] همچنین، علاق سلیمان (ع) به اسبان براى خدا بوده، و علاقه به خدا او را علاقه‏ مند به اسبان مى‏کرد، چون مى ‏خواست آنها را براى جهاد در راه خدا تربیت کند، پس رفتنش و حضورش براى عرض اسبان به وى، خود عبادت بوده است. در حقیقت عبادتى او را از عبادتى دیگر باز داشته است، چیزى که هست نماز در نظر وى مهم ‏تر از آن عبادت دیگر بوده است. از این رو به ملائکه امر مى ‏کند که: آفتاب را برگردانند، تا او نماز خود را در وقتش بخواند.[۱۷]

کسانی که ذکر را به معنای طاعت خدا و یا کتاب خدا(تورات) گرفته اند، می گویند:«أَحْبَبْتُ» فعلی است که به عن متعدی شده.[۱۸] در نتیجه معنای آیه چنین می شود: من این اسبان را به جهت اطاعت از خدا، یا به دلیل دستور او در کتاب تورات مبنی بر دوست داشتن اسب های جنگی، دوست دارم، چنانچه نزدیک به همین مضمون را برخی از مفسّران بیان نمودند و در تفسیر آیه گفته اند: سلیمان در اینجا براى این که تصور نشود که علاقه او به این اسب هاى پرقدرت، جنبه دنیا پرستى دارد، «گفت: من این اسبان را به خاطر یاد پروردگارم و دستور او دوست دارم». من مى ‏خواهم از آنها در میدان جهاد با دشمنان او استفاده کنم.[۱۹]

به نظر می رسد سخن کسانی که ذکر را به معنای کتاب گرفته اند، از اقوال دیگر، قوی تر باشد؛ زیرا در لغت نیز یکی از معانی ذکر، عبارت است از: «کتابی که در آن تفصیل دین است.[۲۰] و در آی «إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّکْرَ وَ إِنَّا لَهُ لَحافِظُونَ»،[۲۱] نیز مفسّران گفته اند مراد از ذکر، قرآن است.[۲۲]

نتیجه ا