پاورپوینت کامل مانی که بود؟ آیا او پیامبر الهی بوده است؟ آیا مانویت دین الهی است؟ ۵۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مانی که بود؟ آیا او پیامبر الهی بوده است؟ آیا مانویت دین الهی است؟ ۵۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مانی که بود؟ آیا او پیامبر الهی بوده است؟ آیا مانویت دین الهی است؟ ۵۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مانی که بود؟ آیا او پیامبر الهی بوده است؟ آیا مانویت دین الهی است؟ ۵۰ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

مانی از پدر و مادری اشکانی و با نژادی کاملا ایرانی به دنیا آمده بود. او در شش سالگی به همراه پدر، ترک مادیات کرده و به همراه یک فرقه عرفانی مسیحی زندگی می‌کرد. بنابر اعتقاد مانوی‌ها در دوازده سالگی و بیست و چهارسالگی، فرشته الهی بر او ظاهر گشت و از آن به بعد او ادعای رسالت الهی کرد.
مانی خود را جانشین پیغمبران آسمانی می‌دانست که از زمان آدم تا زرتشت و بودا و عیسی برای راهنمایی بشر آمده‌اند و خود را خاتم پیامبران و برترین ایشان می‌شمرد و ادعا داشت که او همان فارقلیط است که مسیح ظهور او را پیش بینی کرده است.
اساس و پایه دین مانی، ثنویت و دوگانگی است که از کیش مجوس، اقتباس شده است. برای مانی – مانند برخی از ادیان دیگر- انتساب مصائب و بدی‌ها و در قالب کلی‌تر شرور، به خداوند بسیار سخت بود؛ لذا به خدایی اعتقاد پیدا کردند که بسیار مهربان و رحیم بود و از او تعبیر به نور می‌کردند. در مقابل به خدایی دیگر اعتقاد پیدا کردند که در کنار خدای نور بوده و تمام بدی‌ها به او منتسب است. او هرگز خدای درستی و پاکی نیست، بلکه خدای ظلمت است و به همین جهت این خدا، خدای ظلمت خوانده شد. اعتقادات دیگری از مانی نقل است که برخی از آنها در پاسخ تفصیلی بیان می‌شود.
مسلمانان نیز مانند ادیان دیگر، رویکرد مثبتی به مانی و پیروان او نداشته‌، بلکه افکار او و پیروانش مردود می‌دانند.

پاسخ تفصیلی

از مذاهب دوره ساسانی که قلمروی وسیعی داشته، دین مانی است. این دین بر اثر مبارزه ادیان دیگر(زرتشتیت، مسیحیت، اسلام…) با آن؛ قرن‌ها است که از میان رفته و تنها اثراتی از آن در دیگر ادیان باقی مانده است.[۱]
مانی از پدر و مادری اشکانی و با نژادی کاملا ایرانی،[۲] در بابل در سال ۲۱۶ (و به قولی ۲۱۵)[۳] میلادی مانی متولد شد.[۴] نام پدر او پاتیگ بوده که در همدان زندگی می‌کرد و از آن‌جا که همواره در جست‌وجوی حقیقت بود، آن‌جا را به مقصد بابل که سرزمین افکار و عقائد مذهبی بود، ترک کرد.[۵]
زمانی که مانی طفلی شش ساله بود، پدرش ترک همسر کرده و به همراه فرزند زندگی در میان گنوسی‌ها( فرقه‌ای عرفانی از مسیحیت) را آغاز کرد، این جدایی بدین جهت بود که دوری گزیدن از زن، شراب و گوشت از ملزومات اعتقادی و وظایف دینی بسیاری از فرقه‌های گنوسی بود و پاتیگ بدین جهت باید ترک همسر می‌کرد.[۶] این دوران اثرات شگرفی بر مانی گذاشت و بعد خواهیم گفت که گنوسی‌ها بیش‌ترین سهم در اعتقادات مانویت را به دست آوردند؛ لذا در بساری مواقع مانویت را می‌توان فرقه‌ای تارک دنیا و عارف مسلک دانست.
بنابر اعتقاد مانوی‌ها؛ در ایام جوانی مانی، انقلاب روحی در او پدید آمد و به او دستوراتی داده شد[۷] که در بخش اعتقادات مانی خواهد آمد. این انقلاب به این نحو بود که در دوازده (یا سیزده) سالگی و بیست و چهار (یا بیست و پنج) سالگی از فرشته‌ای دستور گرفت مذهبی که به نادرستی آن نیز پی برده بود را رها کند و خود مأمور هدایت بشر شود. از این پس وی خود را رسول یا فرستاده‌ی روشنایی خواند.[۸]
دین مانی به سبب آن‌که کتاب‌های مذهبی و تبلیغی آن به زبان عامه مردم نوشته شده و قابل فهم همگان بود، به سرعت در شرق و غرب انتشار یافت و خیلی زود رقیب بزرگی برای پیروان دین مسیح و بودا و زرتشت گردید. … در حدود سال سی‌صد میلادی یعنی قریب به یک ربع قرن بعد از وفات مانی، دین وی در شام و مصر و افریقای شمالی تا اسپانیا و فرانسه پیش رفت.[۹]
مانی خود را جانشین پیامبران آسمانی می‌دانست که از زمان آدم تا زرتشت و بودا و عیسی برای راهنمایی بشر آمده‌اند و خود را خاتم پیامبران و برترین ایشان می‌شمرد و ادعا داشت که او همان فارقلیط است که مسیح ظهور او را پیش بینی کرده است.[۱۰]
البته گذشت زمان و از بین رفتن مانویت، نشان داد که مانی، فارقلیط وعده داده شده نیست و دین او دین نهایی نیست. اما در عین حال از این ادعا می‌توان ثابت کرد که مسیح بشر را به آمدن فارقلیط وعده داده است و رد کردن آن اعتقاد درستی نیست و این وعده‌ای است که خداوند در قرآن بیان داشته[۱۱] و پیامبر اسلام همان فارقلیطی دانسته که عیسی بدان نوید داده است.
تأثیر ادیان دیگر بر مانویت
«در تعلیمات مانی تأثیر مسیحیت بیش از دیگر ادیان است و محقق گردیده است که وی از دین عیسی بیش از دین‌های دیگر اطلاع داشته است. البته منابع اطلاعات او مستقیماً از دین مسیح نبود، بلکه آگاهی او بیشتر از طریقه‌های گنوسی یا همان عرفان مسیحی بود».[۱۲] مانی علاوه بر نامه‌هایی که برای پیروانش می‌نوشت، شش کتاب نیز تألیف کرد: شاپورگان، سفر الاسرار، سفر الجبابره، کنز‌الاحیاء، فرائض السماعین و کتاب فرقماطیا.[۱۳] البته اینها نام‌های ترجمه شده عربی از کتاب‌های او می‌باشند؛ زیرا یک کتاب او به زبان پهلوی بوده و پنج کتاب دیگر نیز به زبان آرامی شرقی نوشته شدند که در منابع عربی از آن به عنوان سریانی یاد می‌شده است.[۱۴] مانی حتی خطی برای خود و پیروانش نیز ساخت که از چند خط دیگر آن زمان استفاده کرده بود.[۱۵]
در مورد گلچین کردن ادیان دیگر توسط مانی، نقل‌های دیگری نیز وجود دارد که ادعا را فراتر از تأثیر مسیحیت و زرتشتیت می‌برد: «او حکمت جهان بینی خود را از جهان بینی گنوستیک‌ها، سرودهایش را از بابلی‌ها، فلسفه تناسخ را از بوداییان، اسامی فرشتگان را از مواعظ زرتشتیان وام گرفته بود».[۱۶]
پیشوایان سعى مى‏کردند به اقتضاى زمان و مکان، دین جدید را با عقاید و احوال ملل متنوع سازگار کنند؛ به همین علت، آرای مانویه به صور گوناگون در جهان منتشر شده است؛ به طوری که طى ۱۲ قرن از قرن سوم تا ۱۵ میلادى، آیین مانوى در سراسر نیم‌کره شمالى، از اقیانوس اطلس تا اقیانوس آرام، پیروانی داشت.[۱۷]
مانی و مخالفان او
دین مانی با این‌که بسیاری از اعتقادات ادیان دیگر را گرفته بود، ولی نتوانست هماهنگی و تقریبی با ادیان دیگر داشته باشد و تقریباً تمام ادیان بزرگ که با مانویت برخورد داشتند، در پی مبارزه و نابودی این گروه بر آمدند. البته بحث‌های علمی میان اینان و پیروان ادیان دیگر نیز بسیار رایج بود و در منابع اسلامی، گفتارهای بسیاری از مناظره‌‌های مسلمانان و مانوی‌ها نقل شده است.
زرتشتیان که دین صاحب قدرت در ایران؛ خاستگاه مانویت بودند به مخالفت با مانویت پرداخته و حتی محرِّک شاه برای قتل مانی بودند. مسیحیت نیز در تمام محدوده قدرت خود مانویت را تکفیر کرد و حتی حکم قتل و فتوای کشتار و اعدام مانویان را در برخی دوره‌های زمانی داد.[۱۸]
این سیره در میان خلفای عباسی که تمرکز قدرتشان در ایران قدیم بود نیز پابرجا ماند، به طوری که وقتی یک زندیق (مانوی) را در نزد مهدى خلیفه عباسی بردند، دستور داد او را بکشند و به دار بیاویزند و سپس به فرزندش هادى گفت: اى فرزند! اگر روزى کار به دست تو افتد تو خود را آماده قلع و قمع این گروه (مانوی‌ها) کن.[۱۹]
اعتقادات مانی
اساس و پایه دین مانی ثنویت و دوگانگی است که از کیش مجوس، اقتباس شده است.[۲۰]
برای مانی مانند برخی از ادیان دیگر، انتساب مصائب و بدی‌ها و در قالب کلی‌تر شرور، به خداوند بسیار سخت بود. تصور خدایی که خالق بدی‌ها باشد، از ذهن آنها دور بود؛ لذا به خدایی اعتقاد پیدا کردند که بسیار مهربان و رحیم بود و از او تعبیر به نور می‌کردند که این تعبیر کاملاً بیان‌گر اعتقاد و تصورات آنها به خداوند است. با این رویکرد، دیگر نتوانستند بدی‌ها را به نور انتساب دهند، ناچار به خدایی دیگر اعتقاد پیدا کردند که در کنار خدای نور بوده و تمام بدی‌ها به ایشان منتسب است. او هرگز خدای درستی و پاکی نیست، بلکه خدای ظلمت است و به همین جهت این خدا، خدای ظلمت خوانده شد. این اعتقاد به دو خدایی در دین زرتشت وجود داشت و مانی نیز آن‌را قبول کرد و در دین خود برپا داشت، البته این اعتقاد با بیانی