پاورپوینت کامل فطرت چیست؟ آیا شامل تمام قوا و گرایش‌های درونی می‌شود؟ ۲۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فطرت چیست؟ آیا شامل تمام قوا و گرایش‌های درونی می‌شود؟ ۲۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فطرت چیست؟ آیا شامل تمام قوا و گرایش‌های درونی می‌شود؟ ۲۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل فطرت چیست؟ آیا شامل تمام قوا و گرایش‌های درونی می‌شود؟ ۲۴ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

فطرت؛ معانی مختلفی دارد که یکی از معانی آن، فطری بودن به معنای ذاتی بودن آن است و این اطلاق از این باب است که قرآن کریم «فِطرَه» را به معنای گونه خاصی از آفرینش به‌کار برده است، اگر ما براى انسان یک سلسله ویژگی‌ها در اصل خلقت قائل باشیم، این ویژگی‌ها، مفهوم فطرت را می‌دهد.
فطریات، در دو ناحیه دریافت‌ها و خواست‌ها مورد بررسی قرار می‌گیرند. دریافت‌ها مربوط به شناخت‌های ذاتی و خواست‌ها، مربوط به گرایش‌های ذاتی است. این گرایش‌ها خود به دو قسم تقسیم می‌شوند: ۱. گرایش‌هایی که جنبه مادی داشته و برطرف کننده نیازهای جسمی انسان می‌باشند که معمولاً به آن «امور غریزی» گفته می‌شود و ۲. گرایش‌هایی که روحانی بوده و نیازهای معنوی را برآورده می‌کنند و موجب کمال انسانی می‌شوند که به این نوع از گرایش‌ها، گرایش فطری یا مقدّسات گفته می‌شود؛ لذا فطرت شامل تمام گرایش‌های درونی نمی‌شود.

پاسخ تفصیلی

در درون هر موجودی، ذاتیاتی وجود دارد که او را از سایر موجودات متمایز می‌کند. به عبارتی، وقتی انسان اثرات گوناگونی از موجودات مختلف را مشاهده کرد به این نتیجه رسید که درون هر موجودی خصوصیتی وجود دارد که موجب تمایز او از بقیه موجودات می‌گردد. این خصوصیات را در هر مرتبه‌ای از جمادات، نباتات، حیوانات و انسان می‌توان ملاحظه کرد.
به عنوان مثال؛ موجودات بی‌جان، خصوصیاتی دارند که مختص به خودشان است، مثلاً گفته می‌شود خصوصیت نمک این است که شوری دارد، خصوصیت آب، تری است و … که از آن به «طبیعت» یا «طبع» تعبیر می‌شود. در حیوانات نیز خصوصیاتی وجود دارد که نباتات آن خصوصیات را ندارند، خصوصیت بارز حیوان «غریزه» است. هر حیوانی برای خود غرائزی دارد که موجب تداوم حیات او می شود؛ مثلاً مورچه برای تأمین غذای خود کارهایی انجام می‌دهد که از کسی یاد نگرفته و در ذات او نهفته است. همچنین در انسان خصوصیاتی مثل خیرخواهی و کمال‌طلبی و … وجود دارد که مختص به خودش است و در مراحل پایین‌تر از او وجود ندارند.
با این توضیحات، گفته می‌شود که فطرت[۱] چند معنا دارد و یکی از معانی آن فطری به معنای ذاتی است. این اطلاق از آن باب است که قرآن کریم در آیه «فِطْرَهَ اللَّهِ الَّتى فَطَرَ النّاسَ عَلَیْها»؛[۲] «فِطرَه» را به معنای گونه خاصی از آفرینش به‌کار برده است، اگر ما براى انسان یک سلسله ویژگی‌ها در اصل خلقت قائل باشیم، این ویژگی‌ها، مفهوم فطرت را مى‏دهد.[۳] با این حال، هر موجودی برای خود ذاتیاتی دارد که در انسان به برخی از آن ذاتیات، فطرت گفته می‌شود، چراکه انسان موجودی کامل بوده و تمام مراحل و ذاتیات مراحل قبل خود را دارد، لذا ممکن است برخی از ذاتیات انسان همان چیزی باشد که در حیوان وجود دارد که در این موارد به آن غریزه گفته می‌شود.
پس، خصوصیات یک امر فطری در انسان:
۱. ذاتی است؛ به این معنا که در پیدایش خود معلول اسباب بیرونی نیستند و آمیخته با آفرینش انسان هستند.
۲. از نوعی قداست برخورد است.
۳. جنبه روحانی داشته و به رفع نیازهای روحی می‌پردازد، به خلاف غریزه که تماماً مرتبط با جسم است و نیازهای مادی را برطرف می‌کند.
۴. کلیت و عمومیت دارند (همگانی‌اند).
۵. ثابت و پایدارند (همیشگی‌اند).
۶. انسان به آن علم حضوری دارد و می‌تواند به آن علم حصولی نیز پیدا کند.[۴]
فطریات، در دو ناحیه دریافت‌ها و خواست‌ها مورد بررسی قرار می‌گیرند.[۵] در ناحیه دریافت و شناخت، بحث در این است که آیا انسان معلوماتی ذاتی و غیر اکتسابی دارد یا خیر؟ یعنی آیا انسان بدو تولد به چیزی علم دارد و یا این‌که هیچ چیز نمی‌داند و به مرور زمان کسب می‌کند؟ در این‌جا نیز دیدگاه‌های مختلفی وجود دارد که خارج از محل بحث ما است. به‌طور کلی، نظر حکما این است که اصول اولیه تفکر در انسان، فطری است اما نه به آن معنا که قبل تولد می‌دانسته و بعداً فراموش کرده است و بعد دوباره یاد آوری می‌کند،[۶] بلکه به این معنا که وقت