پاورپوینت کامل تفسیر عیّاشى چگونه کتابی و برای چه قرنی است؟ ۳۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تفسیر عیّاشى چگونه کتابی و برای چه قرنی است؟ ۳۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تفسیر عیّاشى چگونه کتابی و برای چه قرنی است؟ ۳۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تفسیر عیّاشى چگونه کتابی و برای چه قرنی است؟ ۳۲ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

محمد بن مسعود بن محمد بن عیاشى سمرقندى، کنیه‌اش ابو النضر و معروف به «عیّاشى»، فقیه بزرگوار و عالم وارسته‌اى است که در رشته‌هاى: فقه، ادب، حدیث و تفسیر تبحّر فراوان داشته است. او از اعیان علما و از اکابر فقهاى شیعه، معاصر مرحوم ثقه الاسلام کلینى بوده است.
عیّاشی تفسیری دارد که با عنوان «تفسیر العیّاشى» معروف شده و از تفسیرهاى کهن امامیه است که متعلق به عصر غیبت صغرا(۲۶۰- ۳۲۹) می‌باشد.
تفسیر عیّاشى بر اساس روایات و احادیث نوشته شده و متضمّن مناقب خاندان رسالت و اهل بیت عصمت(ع) می‌باشد و از تفاسیر مأثور شیعه امامیه است؛ با این حال، به دلیل توجّه مؤلّف به آیات الاحکام، ویژگى فقهى این تفسیر بیشتر از دیگر تفاسیر کهن امامیه، همچون تفسیر فرات کوفى و تفسیر على بن ابراهیم قمّى است.

پاسخ تفصیلی

محمد بن مسعود بن محمد بن عیاشى سمرقندى، کنیه‌اش ابو النضر و معروف به «عیّاشى»،[۱] فقیه بزرگوار و عالم وارسته‌اى است که در رشته‌هاى: فقه، ادب، حدیث و تفسیر تبحّر فراوان داشته است. او از اعیان علما و از اکابر فقهاى شیعه، معاصر مرحوم ثقه الاسلام کلینى بوده است.[۲]
عیاشى در آغاز با توجه به محیط نشو و نماى خود که حدود سمرقند و بخارا بوده و اکثر ساکنان آن دیار از فقه اهل سنت پیروى می‌کردند، پیرو مکتب فقهى اهل سنت بود، ولى در اثر مطالعه و ممارست در کتاب‌هاى شیعه، توفیق نصیب او گردید و مکتب پر فیض فقه جعفرى را پذیرفت[۳] و تمامى تَرکه پدر را که بالغ بر سیصد هزار دینار بود در راه علم و نشر حدیث انفاق و خرج نمود.[۴]
نجاشی درباره او می‌گوید: «[عیّاشی] ثقه و مورد اعتماد، بسیار راستگو، و از بزرگان طائفه امامیه است … خانه‌اش همانند مسجد پُر از جمعیت قارى، محدّث، عالم، دانشجو و مفسر می‌گردید».[۵]
ایشان دانشمندى توانا بوده که شاگردان زیادى را تربیت کرده است.[۶] از جمله شاگردان او، کشّى، صاحب رجال معروف «إختیار معرفه الرجال» است که از عیاشی روایت نقل می‌کند.[۷]
عیّاشى در علم طب، نجوم، قیافه و فقه کتاب‌های زیادی نوشته است.[۸] مهم‌ترین تألیف او تفسیر اوست که به آن خواهیم پرداخت.
مورّخان تاریخ وفات او را ۳۲۰ هجرى دانسته‌اند.[۹]
درباره این‌که آیا نوشته‌های عیّاشی اعتبار دارد یا نه، دو پاسخ داده شده است:
۱. همان‌طور که گفته شد عیّاشى در سنین جوانى از تسنن به تشیّع گرایش پیدا کرده است و سالیانى دراز پس از آن تاریخ زنده بوده و کتاب‌هایى نوشته؛ پس حتماً نوشته‏هاى قبلى خود را از بین برده است. چنین شخصى که درباره او مدح‌هایى گفته‌اند (مانند ثقه، صدوق، عین من عیون هذه الطائفه)[۱۰] اگر مثلاً در ۲۵ سالگى کتابى را به شیوه و افکار اهل تسنّن نوشته و سپس از علماى بزرگ شیعه شده، حتماً آن‌را از بین می‌برد یا تذکّر می‌دهد که آن کتاب معتبر نیست.[۱۱]
۲. حدیث شیعه و سنّى به هم اشتباه نمی‌شود؛ زیرا سبک آن دو فرق می‌کند. کسى که با علم حدیث آشنایى داشته باشد، با ملاحظه کتاب می‌فهمد که این حدیث شیعى است یا سنّى. سبک سلسله سند و منقول عنه بسیار فرق دارد؛ حتى راویان دو فرقه نیز از هم متمایزند. اهل سنت روایات را از پیامبر(ص) و اصحاب نقل می‌کنند؛ در حالى که شیعه روایات را از پیامبر(ص) و ائمه اطهار(ع) نقل می‌نماید؛ یعنى بر فرض که تألیفات وى بخشى در زمان سنّى بودن و قسمتى در زمان شیعه بودنش باشد، ضررى ندارد و قابل تشخیص است.[۱۲]
معرّفی تفسیر عیّاشى
عیّاشی تفسیری دارد که با عنوان «تفسیر العیّاشى» معروف شده و از تفسیرهاى کهن امامیه است که متعلق به عصر غیبت صغرا(۲۶۰- ۳۲۹) می‌باشد.
تفسیر عیّاشى بر اساس روایات و احادیث نوشته شده و متضمّن مناقب خاندان رسالت و اهل بیت عصمت(ع) می‌باشد و از تفاسیر مأثور شیعه امامیه است؛[۱۳] با این حال، به دلیل توجّه مؤلّف به آیات الاحکام، ویژگى فقهى این تفسیر بیشتر از دیگر تفاسیر کهن امامیه، همچون تفسیر فرات کوفى و تفسیر على بن ابراهیم قمّى است. برای نمونه؛ عیّاشی در ذیل آیه شریفه «کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیامُ کَما کُتِبَ عَلَى الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ‏»،[۱۴] و آیه بعد از آن[۱۵] هشت تا روایت فقهی ذکر می‌کند،[۱۶] در حالی که تفسیر قمّی هیچ روایت فقهی نقل نمی‌کند.[۱۷] و مواردی دیگری[۱۸] که با تحقیق و جستجو چنین مطلبی به دست می‌آید.
روش تفسیر عیّاشى
عیّاشی؛ نخست در مقدمه‌اى کوتاه، به ذکر احادیثى درباره فضیلت قرآن کریم، ترک روایت احادیث مخالف با قرآن، مطالب مذکور در قرآن و لزوم مراجعه به ائمه اطهار(ع) براى فهم و تفسیر قرآن، پرداخته است.[۱۹] سپس در تفسیر آیات قرآن کریم به نقل روایاتى از ائمه(ع) درباره اعتقادات و آموزه‌هاى شیعى –به ویژه در فضائل اهل بیت(ع) و منقصت دشمنان ایشان- می‌پردازد. بیشتر این روایات از امام باقر و امام صادق(ع) نقل شده است.
متن موجود تفسیر عیّاشى نوشته‌اى مرسل است که در آن اسناد احادیث ذکر نشده است و تفسیر قرآن کریم را از ابتدا تا سوره کهف در بر دارد، اما بر اساس مطالبى که از ا