پاورپوینت کامل آیا معجزه به جهت درستی ادعای نبوّت پیامبران بوده یا به جهت اجابت خواسته‌های مردم لجوج؟ و مقصود از این‌که «خداوند همه چیز را از آب آفرید»، چیست؟ ۱۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیا معجزه به جهت درستی ادعای نبوّت پیامبران بوده یا به جهت اجابت خواسته‌های مردم لجوج؟ و مقصود از این‌که «خداوند همه چیز را از آب آفرید»، چیست؟ ۱۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیا معجزه به جهت درستی ادعای نبوّت پیامبران بوده یا به جهت اجابت خواسته‌های مردم لجوج؟ و مقصود از این‌که «خداوند همه چیز را از آب آفرید»، چیست؟ ۱۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیا معجزه به جهت درستی ادعای نبوّت پیامبران بوده یا به جهت اجابت خواسته‌های مردم لجوج؟ و مقصود از این‌که «خداوند همه چیز را از آب آفرید»، چیست؟ ۱۹ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

۱. باید دانست که؛ آوردن معجزه یک دلیل عقلی قاطع و دلیل برهانی بر صحت ادعای نبوّت خواهد بود، نه این‌که تنها یک دلیل اقناعی (قانع‌کننده) برای مردم باشد.[۱]
۲. این آیاتی که در پرسش ذکر کردید؛ سخن از افراد لجوجی است کـه بـه هیچ وجه حاضر به تسلیم در برابر حق نبودند و اگر پیامبر اسلام(ص) در برابر خواسته‌های آنها تسلیم نشده نیز به جهت همین لجاجت و دشمنی بوده است و مسلّم است پیامبر(ص) در برابر پیشنهادهایی مبنی بر آوردن معجزه که از چنین انگیزه‌هایی سرچشمه بگیرد، تسلیم نخواهد شد؛ زیرا خیلی از درخواست‌ها برای حقیقت‌جویی نبود، بلکه صرفاً عناد و لجاجت و تأمین منافع شخصی و به ابتذال کشیدن معجزه بود. و امیدی به ایمان این گروه نیست. با این وجود، اگر معجزاتی از پیامبران به دستور و قدرت خداوند به مردم ارائه می‌شد به جهت شناساندن پیامبران خدا و اتمام حجت بر مردم بود، نه الزام و اجبار بر پذیرفتن دعوت پیامبران و یا اجابت خواسته‌های لجوجانه برخی از مردم. معجزات پیامبر اسلام(ص) نیز در راستای شناساندن محمد مصطفی(ص) به عنوان پیامبری از سوی خدای تعالی بود؛ لذا میان این آیات و آوردن معجزات هیچ‌گونه تناقضی نیست. و نشانه‌هایی که خداوند فرستاده به جهت اجابت درخواست‌های لجاجت‌گونه گروهی از مردم نبوده است.
۳. مقصود از این‌که «خداوند همه چیز را از آب آفرید»؛ موجودات زنده‌اى است که براى انسان‌ها محسوس است.[۲] به دیگر سخن؛ حیات دارای اقسامى دارد: حیات جمادى، نباتى، حیوانى، ملکوتى، علمى، روحانى، و مراد در آیه شریفه حیات نباتى و حیوانى است؛ یعنى هر چیزی که احتیاج به حیات نباتى و حیوانى دارد حیات او بسته به آب است،[۳] چنانچه در آیه دیگری علّت نزول باران را چنین یادآوری می‌کند: «تا به وسیله آن سرزمینى مرده را زنده کنیم و آن‌را در اختیار آشامیدن چهارپایان و انسان‌هاى زیادى از آنچه آفریده‌ایم قرار دهیم».[۴] بنابراین، «وَ جَعَلْنا مِنَ الْماءِ کُلَّ شَیْ‏ءٍ حَیّ»؛[۵] یعنی این‌که آب در ایجاد موجود زنده دخالت تام و تمام دارد و بدون آب، حیات و موجود زنده ممکن نیست، نه آن‌که همه چیز از آب به وجود آمده است، و «حى» صفت «کل شى‏ء» است و تقدیر آن «کل شى‏ء حى جعلناه من الماء» می‌باشد.[۶] در نتیجه، این آیه شامل ملائکه و اجنّه نمی‌شود[۷] و تناقضی با آیاتی که بیان کننده آفرینش آنان هستند، ندارد؛ همان‌طور که درباره آفرینش جنّیان می‌خوانیم: «و آفریده است افراد جنّ را از آنچه آمیخته به آتش است».[۸]
اما بحث دیگری درباره ماده اولیه تکوین و جهان هستی به صورت مطلق مطرح است که به پاسخ «ماده اوّلیه جهان»، سؤال ۲۷۲ مراجعه کنید.

[۱]. ر.ک: سبحانى، جعفر، الإلهیات على هدى الکتاب و السنه و العقل، ج ۳، ص ۶۷، ۷۱، ۹۳ – ۹۷، المرکز العالمی للدراسات الإسلامیه، قم، چاپ سوم، ۱۴۱۲ق؛ «جایگاه معجزه در رسالت انبیاء»، سؤال ۱۱۶۸۱؛ «شناخت مدعى وحى (پیامبر)»، سؤال ۱۱۹.

[۲]. حسینى همدانى، سید محمد حسین، انوار درخشان، ج ۱۱، ص ۴۱، کتابفروشى لطفى، تهران، چاپ اول، ۱۴۰۴ق؛ مکارم شیرازى، ناصر، تفسیر نمونه، ج ۱۳، ص ۳۹۶، دار الکتب الإسلامیه، تهران، چاپ اول، ۱۳۷۴ش؛ و ر.ک: «ماده اوّلیه جهان»، سؤال ۲۷۲.

[۳]. طیب، سید عبد الحسین، اطیب البیان فی تفسیر القرآن، ج ۹، ص ۱۶۸، انتشارات اسلام، تهران، چاپ دوم، ۱۳۷۸ش.

[۴]. فرقان، ۴۹.

[۵]. انبیاء، ۳۰.

[۶]. قرشى، سید على اکبر، تفسیر احسن الحدیث، ج ۶، ص ۵۰۶، بنیاد بعثت، تهران، چاپ سوم، ۱۳۷۷ش.

[۷]. تفسیر نمونه، ج ۱۳، ص ۳۹۶؛ و ر.ک: «تجرد ملائکه»، سؤال ۹