پاورپوینت کامل اختلاف تعبیر در آیات «وَ جَعَلْنا فیها فِجاجاً سُبُلاً» با «لِتَسْلُکُوا مِنْها سُبُلاً فِجاجاً» برای چیست؟ ۱۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اختلاف تعبیر در آیات «وَ جَعَلْنا فیها فِجاجاً سُبُلاً» با «لِتَسْلُکُوا مِنْها سُبُلاً فِجاجاً» برای چیست؟ ۱۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اختلاف تعبیر در آیات «وَ جَعَلْنا فیها فِجاجاً سُبُلاً» با «لِتَسْلُکُوا مِنْها سُبُلاً فِجاجاً» برای چیست؟ ۱۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اختلاف تعبیر در آیات «وَ جَعَلْنا فیها فِجاجاً سُبُلاً» با «لِتَسْلُکُوا مِنْها سُبُلاً فِجاجاً» برای چیست؟ ۱۲ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

«فجاج» جمع «فج» به معناى دره‌‏اى است که در میان دو کوه قرار دارد، و به جاده‌‏هاى وسیع نیز گفته مى‌‏شود.[۱]
«سبل» جمع «سبیل» به معنای طریق و راه آسان است.[۲] بنابر این معنای جمله «سبلاً فجاجاً» عبارت است از: راه وسیع.
با توجه به وصف بودن واژه فجاج، ترتیب طبیعی عبارت اقتضا می‌کند که اول موصوف ذکر شود، پس از آن صفت.[۳] همچنان‌که در آیه ۱۹ و ۲۰ سوره نوح آمده است: «وَ اللَّهُ جَعَلَ لَکُمُ الْأَرْضَ بِساطاً* لِتَسْلُکُوا مِنْها سُبُلاً فِجاجاً»؛ و خداوند زمین را براى شما فرش گسترده‌‏اى قرار داد … تا از راه‌هاى وسیع و دره‏‌هاى آن بگذرید (و به هر جا مى‌‏خواهید بروید)!»
امّا در برخی از مواقع برای نکته و دقّتی صفت از موصوف مقدم می‌شود، چنان‌که در ۳۱ سوره انبیاء آمده است: «وَ جَعَلْنا فِی الْأَرْضِ رَواسِیَ أَنْ تَمیدَ بِهِمْ وَ جَعَلْنا فیها فِجاجاً سُبُلاً لَعَلَّهُمْ یَهْتَدُونَ»؛ و در زمین، کوه‏‌هاى ثابت و استوار قرار دادیم تا (مبادا زمین) آنها (مردم) را بلرزاند و در لابلاى کوه‌‏ها، فراخنایی براه راه­ها پدید آوردیم، شاید که آنها راه یابند.
در این‌جا برای دلالت صفت بر حال، صفت بر موصوف مقدم شده است؛ یعنی خداوند آن‌را در حالی‌که توسعه داد خلق کرد.[۴]
بنابر این، آیه دلالت می‌کند بر این‌‌که راه‌‌ها در حین آفریدن و پیدا کردن آن بر صفت اتساع بوده است.[۵]
برخی نیز گفتند مى‌‏تواند که «سبلا» بدل «فجاجا» باشد به این معنا که آفریدیم در زمین یا در کوه‌‏ها فجاج را که همان سبل است.[۶]

[۱]. راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن، تحقیق، صفوان عدنان داودى، ص ۶۲۵، دارالعلم الدار الشامیه، دمشق بیروت، چاپ اول، ۱۴۱۲ ق. «فجج الفَجُّ: شُقَّهٌ یکتنفها جبلان، و یستعمل فی الطّریق الواسع، و جمعه فِجَاجٌ. قال: مِنْ کُلِّ فَجٍّ عَمِیقٍ‏».

[۲]. همان، ص ۳۹۵. ر. ک: فرق بین طریق، سبیل و صراط در قرآن کریم، پاسخ ۲۷۳۵۴.

[۳]. ر. ک: مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج