پاورپوینت کامل از نگاه روایات؛ لقمان حکیم دارای چه شخصیتی است؟ آیا او یک برده بوده و به جایی رسید که سمت استادی نسبت به برخی پیامبران پیدا کرد؟ ۴۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل از نگاه روایات؛ لقمان حکیم دارای چه شخصیتی است؟ آیا او یک برده بوده و به جایی رسید که سمت استادی نسبت به برخی پیامبران پیدا کرد؟ ۴۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل از نگاه روایات؛ لقمان حکیم دارای چه شخصیتی است؟ آیا او یک برده بوده و به جایی رسید که سمت استادی نسبت به برخی پیامبران پیدا کرد؟ ۴۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل از نگاه روایات؛ لقمان حکیم دارای چه شخصیتی است؟ آیا او یک برده بوده و به جایی رسید که سمت استادی نسبت به برخی پیامبران پیدا کرد؟ ۴۹ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

لقمان؛ انسانی درست ‌اندیش، صاحب فکر و نظر، پرهیزکار و دارای اراده قوی در راه خدا بود.
وی در حبشه متولد شد، اما به عنوان برده به میان بنی اسرائیل آورده شد. مالک او وقتی حکمت را در گفتار و اعمال او دید، او را آزاد کرد و این‌گونه لقمان از بردگی آزاد شده و به زندگی در میان بنی اسرائیل می‌پردازد. این غلام سیاه پوست از بردگی به درجه‌ای در اجتماع آن زمان می‌رسد که با داود پیامبر هم‌نشین گشته، او را نصیحت می‌کند و استاد پیامبر خدا می‌گردد.
براساس روایات، لقمان پیامبر نبود، بلکه خداوند به او حکمت داد، و در روایات، این حکمت به فهم و عقل معنا شده است. مطالب مبسوط در مورد این حکیم الهی را در پاسخ تفصیلی مطالعه کنید.

پاسخ تفصیلی

لقمان؛ حکیمی بزرگ بود که در آیات قرآن و روایت، نصایح و گفتارهای نغز بسیاری از او نقل شده است. اما در نقطه مقابل نصایح او که بسیار زیاد است، از زندگی او مطالب اندکی به ما رسیده و در همان اندک نیز اختلاف وجود دارد.
زندگی لقمان
در مورد پدر و جد او نقل‌های مختلفی وجود دارد؛ برخی از منابع او را لقمان بن عنقاء بن سدون[۱]‏ معرفی کرده‌اند و برخی او را پسر ناحور می‌دانند.[۲] عده‌ای نیز نسب او را چنین بر شمرده‌اند: لقمان بن عنقاء بن مربد بن صارون.[۳] و… .[۴]
محل تولد او را برخی از منابع «ایله» ذکر کرده‌اند،[۵] اما نظر مشهور این است که او حبشی بود.[۶] امام علی(ع) در این باره می‌فرماید: «…لقمان حکیم، بنده‌ای از حبشه بود».[۷]
با توجه به محل تولد(اتیوپی – آفریقا) لقمان، بدیهی است که وی از نظر چهره سیاه پوست باشد.[۸] لقمان با این‌که متولد حبشه بود، اما به عنوان برده به میان بنی اسرائیل آورده شد. مالک او(نام قَین ابن جسر)[۹] وقتی حکمت را در گفتار و اعمال او می‌بیند، او را آزاد می‌کند[۱۰] و این‌گونه لقمان از بردگی آزاد شده و به زندگی در میان بنی اسرائیل می‌پردازد. او هم‌عصر با داود پیامبر بود و با او رفت و آمد داشت.[۱۱]
نکته قابل توجه در زندگی لقمان این‌جا است که این غلام سیاه پوست از بردگی و غلام بودن به درجه‌ای در اجتماع آن زمان می‌رسد که با داود پیامبر هم‌نشین گشته و حتی به او نصیحت می‌کند و استاد بر پیامبر خدا می‌گردد.
در مورد شغل او نیز گفتارهای بسیاری نقل شده است. البته قول مشهور آن است که وی نجار بود.[۱۲] تعدادی نیز خیاط بودن را به او استناد داده‌اند،[۱۳] و برخی نیز معتقدند لقمان شغل قضاوت در میان بنی اسرائیل را بر عهده داشت. [۱۴]
در مورد محل دفن لقمان؛ شهرزوری(متوفای ۵۱۱ ق) در کتاب «نزهه الارواح» به نقل از ابراهیم ادهم می‌گوید: «به من رسید که قبر لقمان میان مسجد رمله و میان جایى که آن روز بازار بوده است [بود]. و در آن موضع قبر هفتاد پیغمبر بود، که بعد از لقمان رحلت نموده بودند که بنى اسرائیل ایشان را اخراج کرده بودند به طرف رمله و در آنجا همه از گرسنگى فوت شدند و قبرهاى ایشان میان مسجد رمله و میان بازار است».[۱۵]
شخصیت لقمان
شاید بهترین معرفی برای لقمان، توضیحی باشد که امام صادق(ع) پیرامون شخصیت لقمان فرموده است که می‌توان به صورت خلاصه آن‌را این‌گونه برشمرد:
۱. حکمتى که به لقمان داده شده بود، درباره حسب و نسب، مال، خانواده، قدرت بدنى و جمال و زیبایى نبود، بلکه او مردى قوى در راه خدا، متّقى در محارم خدا، درست‌اندیش و صاحب فکر و نظر بود. همواره قلب خود را با تفکّر مداوا مى‏کرد و نفس خود را با عبرت‌ها و مواعظ، تربیت و تعدیل مى‏نمود.
۲. علاوه بر این، در رفتار روزانه خود نیز دقت بسیار داشت، به نحوی که هیچ‌یک از مردم او را در حال قضاى حاجت و یا غسل ندید، و هرگز با فردى درگیر نشد.
۳. او در طول زندگی خود چند ازدواج داشت و از این ازدواج‌ها، فرزندان زیادى داشت که بیشتر آنها در کودکى مردند، امّا او براى هیچ‌یک از آنها گریه و زارى نکرد.
۴. هرگز از کنار دو نفر که در حال نزاع و کشمکش بودند عبور نمى‏کرد، مگر این‌که میانشان صلح و آشتى برقرار مى‏نمود.
۵. هرگز هیچ سخن نیکو و پسندیده‏اى را از کسى نمی‌شنید، جز این‌که او را تحسین می‌کرد و از او مى‏پرسید که این سخن را از که شنیده و چه تفسیری دارد؟
۶. بسیار در مجالس حکما و فقها شرکت مى‏کرد. با قضات و پادشاهان معاشرت مى‏کرد و به آنها پند و اندرز مى‏داد که مواظب امتحان الهى باشند و به خدا تکیه کنند.
۷. همواره در طلب علمى بود که به‌وسیله آن بر نفس خود تسلّط یابد و با هواى نفس مبارزه کند.
۸. هرگز درباره چیزى که ندیده بود اظهار نظر نمى‏کرد و…».[۱۶]
در قرآن سوره‌ای به نام این مرد بزرگ وجود دارد و خداوند در مورد او می‌فرماید: «وَ لَقَدْ آتَیْنا لُقْمانَ الْحِکْمَهَ أَنِ اشْکُرْ لِلَّهِ وَ مَنْ یَشْکُرْ فَإِنَّما یَشْکُرُ لِنَفْسِهِ وَ مَنْ کَفَرَ فَإِنَّ اللَّهَ غَنِیٌّ حَمیدٌ».[۱۷]
براساس صریح این آیه خداوند به لقمان حکمت داد که در برخی از روایات این حکمت به فهم و عقل معنا شد و طبیعتاً داشته با ارزشی است. امام موسی بن جعفر(ع) فرمود: «وَ لَقَدْ آتَیْنا لُقْمانَ الْحِکْمَهَ؛ این حکمت، فهم و عقل است».[۱۸]
در قرآن و روایات؛ عموماً آموزه‌ها و نصیحت‌های لقمان را این‌گونه نقل کرده‌اند که ایشان به فرزند خود گفته است: «وَ إِذْ قالَ لُقْمانُ لاِبْنِهِ وَ هُوَ یَعِظُهُ یا بُنَی‏»،[۱۹] «قَالَ لُقْمَانُ یَا بُنَیَّ»[۲۰] و موارد دیگری که همه از قول لقمان به فرزندش می‌باشد که اسم او نیز ناتان بوده است.[۲۱]
حکیم بودن یا نبی بودن لقمان
روایاتی وجود دارد که در آن تصریح شده لقمان پیامبر نبوده، بلکه حکمت به او داده شده است:
رسول خدا(ص) ‌فرمود: «واقعیت این است که بگویم لقمان پیامبر نبود، اما بنده‏اى بود بسیار اندیشمند، یقینش نیکو بود و خدا را دوست می‌داشت پس خدا هم او را دوست داشته و حکمت به او عنایت فرمود. … ندایى به گوش او رسید: اى لقمان! آیا میل دارى خداوند تو را خلیفه و نماینده خود در زمین قرار دهد تا بین مردم به عدالت حکم کنى؟ پاسخ داد: اگر خداوند مرا در این کار آزاد قرار داده من هرگز این آزمایش و این مسئولیت را قبول نمی‌کنم، و اگر امر می‌فرماید پس مطیع دستور او خواهم بود؛ زیرا یقین دارم که در اجرای مسئولیت به من کمک نموده و موفق به وظائف خویش می‌فرماید. ملائکه از لقمان پرسیدند، در حالى‌که ایشان را نمى‏دید و صدایشان را می‌شنید، دلیل کلام تو چیست؟
لقمان پاسخ داد: زیرا دادرسى و قضاوت مهم‌ترین و مشکل‏ترین شغلى است که تاریکى و ظلمت (اشتباه) از هر طرف آن‌را فرا گرفته، اگر قاضى خود را حفظ کند راه نجات داشته و اگر خطا کرد از راه بهشت دور خواهد شد. (من خواهان چنین مقام سنگینى نیستم) کسى که در دنیا ذلیل و در آخرت صاحب مقام و ارجمند باشد بهتر از آن است که در دنیا ارجمند ولى در آخرت ذلیل باشد، آن‌که دنیا را بر آخرت ترجیح دهد هرگز به آرزوهاى خود نرسیده و آخرت هم از دست او بیرون خواهد رفت. ملائکه از پاسخ و طرز استدلال لقمان تعجب کرده و او را تحسین نمودند، آن‌گاه لقمان به خواب رفت و خداوند حکمت را به او داد و لقمان از حکمت خویش بهره‌مند می‌شد و با داود پیامبر(ص) همکارى و معاونت مى‏نمود». این نقل، به گونه‌های مختلف در منابع سنی[۲۲] و شیعه[۲۳] نقل شده است. از این روایت به دست می‌آید که لقمان، حکیم بوده و مقام نبوّت نداشته؛ با این حال برخی لقمان را نبی می‌دانستند.[۲۴]
علاوه بر این، از روایت مذکور به دست می‌آید که لقمان در میان حکومت و حکمت مخیّر گشته و حکمت را انتخاب کرده است.[۲۵]
در برخی از روایات نیز پیامبر(ص)، سلمان فارسی را مانند لقمان معرفی می‌کند.[۲۶]
ارتباط لقمان با پیامبران
در این مورد روایتی وجود دارد: «و لقمان از آن‌جا که هم‌عصر حضرت داود(ع) بود، بسیار با داود ملاقات مى‏کرد و او را موعظه مى‏نمود و داود به او گفت: خوشا به حالت! اى لقمان که داراى حکمت شده‏اى و در عین حال بلا و امتحان از تو منصرف شده، در حا