پاورپوینت کامل در تعالیم و آموزه‌های اسلام برای نشستن چه آدابی وجود دارد؟ ۲۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل در تعالیم و آموزه‌های اسلام برای نشستن چه آدابی وجود دارد؟ ۲۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل در تعالیم و آموزه‌های اسلام برای نشستن چه آدابی وجود دارد؟ ۲۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل در تعالیم و آموزه‌های اسلام برای نشستن چه آدابی وجود دارد؟ ۲۳ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

در تعالیم و آموزه‌های تربیتی اسلام، برای تمام حرکات و رفتارهای مسلمانان دستور و آدابی در نظر گرفته شده است. این آموزه‌ها یا در قالب بیان رفتار و منش معصومان(ع) است، و یا در ضمن توصیه و سفارش قرآن و احادیث وارد شده است.[۱] البته ذکر این نوع آداب عموماً در مقام بیان استحباب بوده و انجام ندادن آنها گناه نیست. به‌علاوه؛ این موارد برای شرایط عادی است؛ یعنی اگر فردی دچار بیماری و یا مشکل خاصی است که نمی‌تواند این آداب را انجام دهد و یا برای او مشقت و ضرر دارد،‌ موظف به رعایت این آداب نیست.
با توجه به این مقدمه؛ در این‌جا تعدادی از روایات مرتبط با آداب نشستن را ذکر می‌کنیم:
۱. نقل شده است: «پیامبر(ص) به سه حالت می‌نشست: الف. سرپا مى‏نشست؛ یعنی ساق‌هاى پا را از زمین بلند کرده و دو زانو را در میان دو دست خود حلقه‌وار گرفته [و ران‌ها را به شکم می‌چسباند] و به وسیله دست و شانه، پاها را می‌بست. ب. گاهى دو زانو می‏نشست. ج. گاهى یک پا را خم می‌کرد و پاى دیگر را روى آن می‌انداخت، و هرگز دیده نشد که آن‌حضرت(ص) چهار زانو بنشیند».[۲]
ابوحمزه ثمالى می‌گوید: «دیدم على بن حسین(ع) نشسته و یکى از دو پا را روى ران دیگر نهاده، گفتم: مردم از این نوع نشستن بدشان آید و گویند: این نشستن پروردگارى است، در پاسخ فرمود: من خود از دلتنگى چنین نشستم و پروردگار را دلتنگى نیست و خواب او را فرانگیرد».[۳] منظور از تعبیر (این نشستن پروردگارى است) اعتقاد گروهی است که خدا را دارای جسم می‌دانند و این نوع نشستن را به او استناد می‌دهند.[۴]
۲. رو به قبله بودن در حالات مختلف، سفارش شده که از جمله آنها نشستن رو به قبله است. امام صادق(ع) می‌فرماید: «رسول خدا(ص) بیشتر اوقات که مى‏نشست رو به قبله بود».[۵] راوی می‌گوید: «امام صادق(ع) را دیدم که در منزل خود رو به قبله کنار در ورودى مى‏نشیند».[۶]
۳. در روایتی ذکر خاصی برای نشستن در مجالس، توصیه شده است. پیامبر اکرم(ص) فرمود: «زمانی که یکی از شماها در مجلسی نشست؛ از آن‌جا خارج نشود مگر این‌که سه مرتبه بگوید: “سبحانک و بحمدک لا إله إلا أنت اغفر لی و تب علی” اگر مجلس خیر بود این ذکر مانند مُهرى است براى تأیید آن، و اگر مجلس موعظه بود کفاره‏اى است‏…».[۷]
۴. توصیه‌هایی برای نشستن در جلسه عمومی وجود دارد. از مجموع روایات در این مقام، استفاده می‌شود که انسان نباید دارای کبر و غرور بوده و خود را تنها شایسته‌ی قسمت خاصی بداند. در این‌جا تعدادی از روایات این باب را ذکر می‌کنیم:
امام صادق(ع): «رسول خدا(ص) این‌گونه بود که در هر منزلى که وارد می‌شد همان دم در مى‏نشست».[۸]
و از همان امام: «هر کس وارد مجلسى شد و بدون در نظر گرفتن مقام و اعتبار در جایى نشست، تا وقتى که از جایش برخیزد خداوند و فرشتگان بر او درود مى‏فرستند».[۹]
«پیامبر(ص) فرمود: وقتى کسى وارد مجلسى شد هر جا که خالى است بنشیند».[۱۰]
۵. رسول خدا(ص) فرمود: «زمانی که مجلسی برپا گردید؛ اگر کسی که در مجلس است، از برادر خود دعوت کرد و براى او جا باز کرد، دعوتش را اجابت کند. این احترامى است که به او نهاده و اگر کسى برایش جا باز نکرد هر کجا که جا بود،‌ در آن‌جا بنشیند».[۱۱] «زمانی که در نزد معلم و یا در جلسه کلاس و مجالس علم می‌نشینید،‌ نزدیک به هم نشسته و برخی در پشت برخی دیگر بنشینید و جدا جدا و دور از یکدیگر ننشینید».[۱۲] و «در مجالس فقط براى سه گروه باید جا باز کرد: سالخوردگان به حرمت سن و سال ایشان، براى دانشمند و براى افراد حاکمان عادل به سبب مقام ایشان».[۱۳]

 اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی، به دوستانتان معرفی کنید.