پاورپوینت کامل آیا می توانید حکمت خدا را اثبات کنید؟ ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیا می توانید حکمت خدا را اثبات کنید؟ ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیا می توانید حکمت خدا را اثبات کنید؟ ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیا می توانید حکمت خدا را اثبات کنید؟ ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

حکما و متکلمان برای اثبات صفات خدا راه هایی را مطرح نمودند. ادله عقلی و مطالعه در آفاق، از جمله این روش ها است. در این استدلال ها با توجه به نفی بیهوده گی خلقت و نیز استناد به حرکت جهان براساس نظم به سوی یک هدف غایی حکمت خداوند اثبات می گردد.

پاسخ تفصیلی

توجه به این نکته ضروری است که معرفت پیدا کردن به صفات خدا اگرچه قابل مقایسه با ادراک محسوسات نیست. اما شناخت آنها امر محال و دست نیافتنی نمی باشد. به همین دلیل دانشمندان اعم از حکما و متکلمان برای شناخت و اثبات صفات خدا راه و روش هایی را فراروی ما قرار داده اند. مسلماً بهره گیری از این روش ها ما را به نتیجه مطلوب خواهد رساند. ما در ضمن این بحث به این روش ها اشاره خواهیم کرد.

لکن قبل از پرداختن به اصل موضوع که اثبات حکمت خداوند باشد شایسته است نکاتی که ما را در فهم بیشتر مطالب یاری می رساند، مطرح شود.

نکته نخست پیرامون بی نیازی خداوند است. همان گونه که می دانید نیازمندی از ویژگی های وجودات ممکن است؛ زیرا ممکنات در حدوث و بقا نیازمند به علت (علت محدثه و علت مبقیه ) می باشند. اما بعد از اثبات وجوب وجود برای خدا و نفی امکان از او مسئله نقص و نیاز نیز در مورد او منتفی می شود.

نکته دوم آن است که خداوند کار قبیح انجام نمی دهد. برای اثبات این امر می توان به چند دلیل اشاره نمود:

دلیل اوّل: خداوند متعال داعى بر فعل قبیح ندارد، و هر فاعلى که داعى بر فعل قبیح یا بر اخلال به واجب نداشته باشد، وقوع فعل قبیح از او محال است، پس صدور کار قبیح یا اخلال به واجب از خداوند محال است.

امّا اثبات صغرا: شخصی که فعل قبیح انجام می‌‏دهد داراى یکى از دواعى و انگیزه‏‌هاى ذیل است:

۱. فردى لا ابالى و بی‌‏باک است؛ یعنى باکى از ملامت دیگران ندارد، باکى از عذاب جهنم ندارد و خود را ملزم ننموده که مردى پارسا باشد، این انگیزه در ذات حق نیست؛ زیرا خداوند عبث کارى نیست که به هر کارى تن دهد.

۲. انسانى جاهل و نادان است؛ یعنى از قبح و زشتى کار قبیح آگاه نیست، لذا مرتکب مى‏شود. این انگیزه هم در مورد خداوند مفهومى ندارد؛ زیرا که خداوند عالم على الاطلاق بوده و چیزى بر او مجهول نیست.

۳. به قبح کار عالم است، ولى نیازمندى او را به ارتکاب قبیح وا مى‏دارد؛ مانند کسى که بر شرب خمر مضطر مى‏شود. این انگیزه هم در ذات حق نیست؛ زیرا خداوند غنى مطلق است و نیاز به هیچ وجه در ساحت قدس او راه ندارد.

۴. قبح کار را مى‏شناسد، ولى مجبور مى‏شود که آن را انجام دهد؛ مثلاً ستمگرى وى را مجبور مى‏سازد. این انگیزه نیز در مورد خداوند مرده است؛ زیرا نیرو و قدرتى برتر و بالاتر از او وجود ندارد تا او را بر انجام کارى مجبور و وادار سازد، بلکه او فعال ما یشاء و فعال ما یرید در هستى است. پس خداوند متعال بر فعل قبیح یا اخلال به واجب داعى ندارد.

امّا اثبات کبرا: خداوند فاعل مختار است و فاعل مختار تا قادر بر چیزى نباشد و داعى بر آن هم نداشته باشد علّت تامه نشده و تا علت تام نشود صدور فعل محال است. حال نسبت به فعل قبیح اگرچه قدرت که یک رکن تأثیر است وجود دارد، ولى انگیزه که رکن دیگر باشد وجود ندارد، لذا صدور قبیح از خدا محال است. این مسئله نسبت به امور قبیح است و امّا نسبت به اموری که حسن و داراى مصلحت هستند خداوند هم قادر است و هم داعى دارد.[۱]

معانی حکمت

حکمت در لغت به معنای عدل، اتقان و … به کار می‌رود. از نظر لغوی به کسی حکیم گفته می‌شود که در انجام دادن امور و افعالش در نهایت اتقان باشد.[۲]

حکمت در اصطلاح نیز به دو معنا آمده است:

۱. شناخت حقایق اشیا آن گونه که هستند.

۲. انجام فعلى بر وجه احسن و اکمل و مطابق مصالح کل هستى و خلقت، حال خداوند متعال به هر دو معنا حکیم است؛ زیرا که معرفت او به اشیا کامل ترین معارف است و افعال او هم در نهایت درجه استحکام و اتقان است.[۳]

اما دلایل اثبات صفت حکمت برای خداوند از چند راه میسر است:

الف. دلیل عقلى

از معانی حکمت این است که افعال خداوند دارای غایت معقول و منطقی می‌باشند. هر فعلى که براى مقصد و غرض معینى انجام نگیرد، نزد تمام عقلا عبث و بیهوده به حساب مى‏آید و فعل عبث نزد عقلا قبیح محسوب می شود و قبلاً ثابت شد که کار قبیح بر مولاى حکیم محال است، پس کار عبث بر خداوند استحاله وقوعى دارد.[۴]

اما این که گفته می شود افعال خداوند غرض دارد به این معنا نیست که غرض به ذات خداوند بازگشت می کند؛ زیرا همان گونه که گفته شد ذات خداوند کامل است و نیازی به این افعال ندارد و در واقع بازگشت این غرض ها به مخلوقات است. توضیح بیشتر این که گاهى فاعل فعلى را که انجام مى‏دهد، غرض به خود ذات بر مى‏گردد و گاهى براى منفعت رسانى به دیگران کارى را انجام مى‏دهد، اگر غرض او نوع اوّل باشد غرض استکمالى بوده و بر ذات حق ناروا است؛ زیرا که نشانه نقص و