پاورپوینت کامل خداوند چگونه به وسیله رزق و روزی انسان را آزمایش می‌کند؟ ۲۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل خداوند چگونه به وسیله رزق و روزی انسان را آزمایش می‌کند؟ ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل خداوند چگونه به وسیله رزق و روزی انسان را آزمایش می‌کند؟ ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل خداوند چگونه به وسیله رزق و روزی انسان را آزمایش می‌کند؟ ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

با توجه به روایات؛ خداوند گروهى را با نعمت فراوان آزمایش می‌کند که آیا شکر نعمت را به جا می‌آورند و بخشى از ثروت خداداد را در مصالح اجتماعی و دینی به کار گرفته و به محرومان توجه دارند و یا بر عکس، فزونى ثروت آنها را از خدا و خلق بی‌گانه می‌کند و در غرور و غفلت فرو می‌برد؛ یا گروهی را با تنگى روزى و سوء ظن نسبت به خدا آزمایش می کند که آیا صبر و استقامت آنها درهم می‌شکند و به حرام و ناشکرى و اعتراض بر پروردگار رو می‌آورند یا خیر.

پاسخ تفصیلی

روایات بسیاری در این زمینه وجود دارد که دو نمونه از آنها بیان می‌شود.
الف. امام علی(ع) می‌فرماید: «و ارزاق را بر مبناى تنگى و فراخى قسمت نمود، و در این تقسیم‌بندى عدالت به خرج داد تا هر کس را بخواهد با فراوانى رزق و کمى آن آزمایش کند، و بدین وسیله ثروتمندان و فقرا را از جهت شکر نعمت و تحمل سختى در مجراى امتحان قرار دهد. آن‌گاه روزى فراخ را با سختى و پریشانى درهم آمیخت».[۱]
ب. امام سجاد(ع) چنین با خدا مناجات می‌کند: «خدایا! تو ما را آزمودى تا در کم و بیش روزی‌هایمان بدگمان شدیم و در مدت عمرمان به آرزوهاى دور و دراز گرفتار آمدیم، تا آن‌گاه که روزى خود از درگاه دیگر روزی‌خواران طلبیدیم و به عمرى دراز چون عمر پیران کهنسال طمع بستیم».[۲]
نکته‌ها و پیام‌ها
۱. خداوند با کم کردن و زیاد کردن روزى، بندگانش را امتحان می‌کند. چنان‌که خود می‌فرماید: «و قطعاً شما را به چیزى از [قبیلِ‏] ترس و گرسنگى، و کاهشى در اموال و جان‌ها و محصولات می‌آزماییم؛ و مژده ده شکیبایان را».[۳]
۲. آزمایش خداوند گاهى با کم کردن روزى و ایجاد فقر در زندگى انسان است تا صبر او را بیازماید. چنان‌که می‌فرماید: «و امّا چون وى را می‌آزماید و روزی‌اش را بر او تنگ می‌گرداند، می‌گوید: پروردگارم مرا خوار کرده است».[۴]
و گاهى نیز آزمایش خداوند از طریق روزى زیاد صورت می‌گیرد تا انسان شکرگزار و ناسپاس معلوم شود. چنان‌که می‌فرماید: «و چون به آنان گفته شود: از آنچه خدا به شما روزى داده انفاق کنید، کسانى که کافر شده‌اند، به آنان که ایمان آورده‌اند، می‌گویند: آیا کسى را بخورانیم که اگر خدا می‌خواست [خودش‏] وى را می‌خورانید؟ شما جز در گمراهىِ آشکارى [بیش‏] نیستید».[۵]
ممکن است پروردگار گروهى را با نعمت فراوان آزمایش کند که آیا شکر این همه نعمت را به جا ‌آورده و بخشى از ثروت خداداد را در اختیار محرومان قرار داده و آنچه را دارند در جاى خود مصرف می‌کنند، یا بر عکس، فزونى ثروت، آنها را از خدا و خلق بی‌گانه می‌کند و در غرور و غفلت فرو می‌برد؟! و گروهی نیز با تنگى روزى آزمایش می‌شوند که آیا این تنگ‌دستی، صبر و استقامت آنها را درهم می‌شکند و آنان را به حرام و ناشکرى و اعتراض بر پروردگار وادار می‌سازد، یا خیر؟
در مواردی در یک انسان نیز ممکن است هر دو حالت واقع شود: گاه غنى و بی‌نیاز، و گاه فقیر و تنگ‌دست؛ و هر کدام از این دو، میدان آزمون الهى است، میدان آزمون شکر و صبر و عدم استقامت و بی‌تابى.[۶]
۳. از آن‌جا که ممکن است چنین توّهم شود که تفاوت گذاشتن میان بندگان، با عدالت سازگار نیست در جمله بعد می‌افزاید: «خداوند رزق و روزی را به طور عادلانه تقسیم کرد».
اشاره به این‌که عدالت به معناى مساوات و برابرى نیست؛ بلکه عدالت آن است که به هر کس آنچه مصلحت او است بدهند، چنان‌که در حدیثى از پیامبر اکرم(ص) آمده است که فرمود: خداوند می‌فرماید: «بعضى از بندگان با ایمان من هستند که جز تنگدستى آنها را اصلاح نمی‌کند و اگر آنها را بی‌نیاز سازم موجب فسادشان می‌شود و بعضى از بندگان من هستند که جز سلامت [و بی‌نیازی] آنها را اصلاح نمی‌کند و اگر آنها را بیمار [و فقیر] کنم موجب فسادشان می‌شود؛ [بنابر این، به هر یک آنچه سبب صلاح حالشان می‌شود می‌دهم]».[۷]
۴. در روایت دوم به آزمایش با سوءظن نسبت به خدا اشاره شده است. توضیح این‌که:
انسان‌ها در کشاکش زندگى به مسائل شگفت‌انگیز و حیرت‌آورى برخورد می‌کنند. با این‌که هر روز از زمانى که خورشید از نقطه مشرق جهان سر برمی‌کشد، جنبش و جوشش مردم شروع شده و همه براى جلب منافع بیشتر از خانه بیرون می‌ریزند و هر فرد با تمام توان می‌کوشد، اما در آخرین ساعات روز هر کس به اندازه تقدیر الهى بیش به دست نمی‌آورد؛ زیرا کم یا زیاد قسمت‌ها، همگى از مبدأ،[۸] تقدیر و اندازه‌گیرى می‌گردد و او است که روزى همه را به اندازه متناسب، مقدّر می‌دارد؛ چنان‌که می‌فرماید: «ما معیشت آنها را در حیات دنیا در میانشان تقسیم کردیم».[۹]‏ با این حال، تقدیر را در دست دیگران می‌بینیم و این غفلت موجب غفلت دیگرى شده است و آن این است که نسبت به خداوند سبحان به سوء ظن دچار شده‌ایم و بدین‌سان غفلت‌هاى پى در پى آن‌چنان ما را از خویش بی‌گانه کرده که گمان می‌کنیم عمر ما جاودانه خواهد بود و در تأمی