پاورپوینت کامل آیا با استفاده از قاعده «تسامح در ادله سنن» می‌توان برخی از گزارش‌های ضعیف وقایع را منبعی برای اعلام استحباب نوع خاصی از عزاداری‌ها – مانند قمه‌زنی – دانست؟ ۲۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیا با استفاده از قاعده «تسامح در ادله سنن» می‌توان برخی از گزارش‌های ضعیف وقایع را منبعی برای اعلام استحباب نوع خاصی از عزاداری‌ها – مانند قمه‌زنی – دانست؟ ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیا با استفاده از قاعده «تسامح در ادله سنن» می‌توان برخی از گزارش‌های ضعیف وقایع را منبعی برای اعلام استحباب نوع خاصی از عزاداری‌ها – مانند قمه‌زنی – دانست؟ ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیا با استفاده از قاعده «تسامح در ادله سنن» می‌توان برخی از گزارش‌های ضعیف وقایع را منبعی برای اعلام استحباب نوع خاصی از عزاداری‌ها – مانند قمه‌زنی – دانست؟ ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

«تسامح در ادله سنن»؛ معنایش آن است که در مورد سننی که مستند به معصومی شده، اما سندی معتبر برای آنها وجود ندارد، می‌توان با اندکی تسامح، محتویات آنها را پذیرفت. اندیشمندان بزرگ شیعی معتقدند که تسامح در ادله سنن، تنها مخصوص مستحبات و مکروهات شرعیه است. و نمی‌توان به غیر آن؛ مانند اخبار ضعیف مربوط به قصه‌ها، موعظه و تعزیه سرایت داد؛ یعنی نمی‌توان به مدلول و محتوای این اخبار ضعیف فتوا داد و عمل نمود؛ زیرا ادله تسامح عمومیت ندارند و شامل این امور نمی‌شوند و مقصود از «عمل به قاعده تسامح» در این موارد؛ تنها خبر دادن و نقل آنها می‌باشد، اما نمی‌توان به مدلول و محتوای این اخبار ضعیف فتوا داد؛ از این‌رو با استناد به قاعده «تسامح در ادله سنن»، نمی‌توان نقل‌های تاریخی ضعیف و یا بسیار ضعیف را مستندی برای انجام اموری مانند قمه‌زنی دانست.

پاسخ تفصیلی

نخست لازم است نگاهی کوتاه به معنای «قاعده تسامح در ادله سنن» و سپس به محدوده استناد آن با توجه به نظرات فقهایی مانند شیخ انصاری(ره) داشته باشیم.
قاعده «تسامح در ادله سنن»
سلسله روایاتى با اسناد مختلف از معصومان(ع) وارد شده‌ است مبنى بر این‌که: «من بلغه ثواب فعمله کان له ذلک …»؛ یعنى هر کسی که [از طریق روایات ضعیف] ثواب عملی به گوش او برسد، و او طبق آن عمل نماید، خداوند آن پاداش را به او می‌دهد. [۱] نام این اخبار در اصطلاح اصول فقه و حدیث‌شناسی عبارت است از: «اخبار من بلغ» که از آن قاعده «تسامح در ادله سنن» به دست آمده است. از جمله این روایات؛ صحیحه هشام بن سالم است که از امام صادق(ع) نقل می‌کند: «اگر از قول پیامبر خدا(ص) به کسى گفته شود، فلان عمل ثواب دارد و آن شخص به همین دلیل آن‌را بجا آورد، مأجور خواهد بود، و لو پیامبر(ص) چنین چیزى را نگفته باشد».[۲]
به عبارت روشن‌تر؛ «تسامح در ادله سنن»؛ معنایش آن است که در مورد سننی که مستند به معصومی شده، اما سندی معتبر برای آنها وجود ندارد، می‌توان با اندکی تسامح، محتویات آنها را پذیرفت؛ لذا مشهور فقها می‌گویند: به ‏دلیل «تسامح در ادله سنن»(اخبار من بلغ)، می‌توان حکم به استحباب یا کراهت عملی نمود.[۳]
استناد به قاعده تسامح در ادله سنن در قصه‌ها، حکایات و …
همان‌طور که بیان شد؛ استناد به قاعده تسامح در مستحبات و مکروهات جایز است. اما می‌توان به این قاعده درباره اخباری که مربوط به قصه‌ها، حکایات، و از این قبیل موارد هست، استناد کرد و به محتوا و مفاد آنها عمل نمود؟ دیدگاه چند نفر از علمای بزرگ شیعه در این باره بیان می‌شود:
۱. دیدگاه شهید ثانی (م ۹۶۶ق)
شهید ثانی در یکی از کتاب‌های حدیث‌شناسی خود می‌گوید: «بیشتر علما، عمل به خبر ضعیف را در مثل داستان‌ها، موعظه‌ها (پند و اندرز‌های اخلاقی) و فضایل اعمال جایز دانسته‌اند، ولی در صفات خداوند و احکام حلال و حرام جایز نمی‌دانند. این دیدگاه خوبی است به شرط این‌که خبر ضعیف، آثار کذب و ساختگی بودن را نداشته باشد».[۴]
۲. دیدگاه ملا احمد نراقی (م ۱۲۴۵ق)
«تسامح در ادله سنن، تنها مخصوص مستحبات و مکروهات شرعیه است و نمی‌توان به غیر آن؛ مانند اخبار ضعیف مربوط به قصه‌ها، موعظه و تعزیه سرایت داد؛ یعنی نمی‌توان به مدلول و محتوای این اخبار ضعیف فتوا داد و عمل نمود … زیرا ادله تسامح عمومیت ندارند و شامل این امور نمی‌شوند. اگر مقصود از تمسک به قاعده تسامح این باشد، که تنها این اخبار ضعیف را نقل و حکایت کنیم؛ باید گفت: اشکالی در نقل آنها نیست در صورتی که اسناد به شارع و یا امام معصوم داده نشود. اما اگر مقصود از استناد به قاعده تسامح در ادله سنن استفاده حکم و فتوا از این روایات ضعیف باشد، این استفاده و استناد صحیح نیست. به‌علاوه؛ اگر در چنین استنادی احتمال منافات با عبادات پیدا شود، چنین تسامحی جایز نیست».[۵]
۳. شیخ انصاری (م ۱۲۸۱ق)
شیخ انصاری در توضیح کلام شهید ثانی – که در بالا ذکر شد – می‌گوید: «منظور از عمل به خبر ضعیف درباره داستان‌ها، حکایت‌ها و مواعظ؛ نقل آنها و شنیدن و ضبط و ثبت آن در قلب و ترتیب آثار بر آنها است، مگر درباره احکام واجب و حرام [که نباید به محتوای خبر ضعیف عمل نمود]».[۶]
سپس می‌گوید: «عمل به هر چیزی بر حسب آن چیز است، و این یک امر وجدانی است که قابل انکار نمی‌باشد. قاعده تسامح در ادله سنن شامل حکایت فضائل اهل بیت(ع) و مصائبشان می‌شود، که از طریق روایت ضعی