پاورپوینت کامل هنگام نماز دچار تردید می‌شوم که نکند خدایی وجود نداشته باشد و من مشغول عبادت بافته‌های ذهنی خودم هستم! چگونه می‌توانم با چنین وضعیتی مبارزه کنم؟ ۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل هنگام نماز دچار تردید می‌شوم که نکند خدایی وجود نداشته باشد و من مشغول عبادت بافته‌های ذهنی خودم هستم! چگونه می‌توانم با چنین وضعیتی مبارزه کنم؟ ۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل هنگام نماز دچار تردید می‌شوم که نکند خدایی وجود نداشته باشد و من مشغول عبادت بافته‌های ذهنی خودم هستم! چگونه می‌توانم با چنین وضعیتی مبارزه کنم؟ ۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل هنگام نماز دچار تردید می‌شوم که نکند خدایی وجود نداشته باشد و من مشغول عبادت بافته‌های ذهنی خودم هستم! چگونه می‌توانم با چنین وضعیتی مبارزه کنم؟ ۲۰ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

دو عامل مهم می‌تواند منشأ چنین تردیدهایی باشد که طبیعتاً مبارزه با آن دو به بهبود عملکرد عبادی انسان خواهد انجامید:
الف. وسوسه‌های شیطانی
شیطان هیچ‌گاه بیکار نمی‌نشیند تا جایی که انسان را نسبت به وجود خودش – که از آن بدیهی‌تر وجود ندارد – دچار تردید کرده و سوفسطایی‌گری را ترویج می‌دهد. یکی از مهم‌ترین جاهایی که شیطان به وسوسه‌گری می‌پردازد، هنگام نماز است تا بدین وسیله انسان را از عبادت خدا بازدارد؛ چنان‌که خود شیطان چنین قسم خورده است:
«به عزّتت سوگند، همه آنان را گمراه خواهم کرد، مگر بندگان خالص تو، از میان آنها».[۱]
«اکنون که مرا گمراه ساختى، من بر سر راه مستقیم تو، در برابر آنها کمین می‌کنم! سپس از پیش رو و از پشت سر، و از طرف راست و از طرف چپ آنها، به سراغشان می‌روم و بیشتر آنها را شکرگزار نخواهى یافت!».[۲]
کمى دقت در این آیات، این مطلب را به انسان گوشزد می‌کند که شیطان از وسوسه‌گری در هیچ موقعیتی – حتی هنگام عبادت و مناجات – دست‌بردار نیست و با استفاده از سربازانی چون نفس امّاره، انسان‌های گمراه و … به دنبال هدف خویش است و باید همواره مراقب این دشمن قسم خورده بوده و او را دشمن خود قرار دهیم: «البتّه شیطان دشمن شماست، پس او را دشمن بدانید او فقط حِزبش را به این دعوت می‌کند که اهل آتش سوزان [جهنّم] باشند!».[۳]
البته وسوسه‌های شیطان، شدت و ضعف دارد. با این وجود، انسان‌ها با اعمال خود موجبات دور یا نزدیک شدن شیطان را فراهم می‌کنند. اگر انسان قدمى از حدود الهى(واجبات و محرمات) بیرون برود وارد حریم شیطان شده و در دام گسترده‌ای افتاده که شیطان آن را پهن کرده است در حالى که انجام واجبات و ترک محرمات مانند سپرى فولادین در مقابل تیرهاى ابلیس و سربازانش است.
اگر آدمی احساس کرد که می‌خواهد پا را از حدود الهى فراتر بگذارد، این آغاز وسوسه شیطان است که باید فوراً با یارى‌گرفتن از بارى تعالى، به سوى خداوند فرار کرد.[۴] هر انسانى بر نفس خود آگاه است و می‌تواند این وسوسه‌ها را احساس کند.[۵]
بنابراین، هر قدر ارتباط معنوی انسان با پروردگار بیشتر شود و به نماز و دعا و ذکر بپردازد، به مرور زمان، شیطان از او دور خواهد شد؛ زیرا خداوند متعال هرگز بندگان خود را در این مسیر تنها نمی‌گذارد.
ب. ضعف اعتقادات و ایمان
یکی از عوامل وسوسه‌ها و تفکرات اشتباه – مانند آنچه در پرسش آمده – ضعف ایمان و باورهای دینی است. از این رو؛ باید به تقویت ایمان و عقاید اسلامی پرداخت.[۶] همچنین مؤمن در عمل به دستورات دینی می‌بایست با دین‌شناسان و عاملان به دین ارتباط داشته باشد تا با استفاده از علم و عمل آنان بیش از پیش در مسیر هدایت قرار گیرد و از آسیب‌ها و شبهات برکنار و مصون باشد.
ایمان؛ یعنى باورى یا نیرویى معنوى که باعث می‌شود انسان با شجاعت و قدرت و صدق و اخلاص براى رضاى خدا تلاش کند و در مسیر قرب الهى قرار بگیرد و با آرامش کامل به دور از هر گونه شک و شبهه‌اى به انجام وظایف فردى و اجتماعى خود همت گمارد.
بسیارى از انسان‌ها قبل از این‌که قلب را جایگاه دین و ایمان بسازند و در عمل نیز به آن پایبند باشند؛ قلبشان را به دنیا، لذّت‌هاى نفسانى و هواهاى شیطانى بسته‌اند. این دلبستگى و دلدادگى چیزى جداى از مقوله دین و ایمان است. لذا قرآن مجید می‌فرماید: «بی‌شک در این [سرگذشت‌ها] تذکرى است براى کسى که او را قلبى [بیدار] باشد».[۷]
بنابراین، اگر انسان مایل هست از علم و معرف