پاورپوینت کامل وجود انشائی به چه معنا است؟ ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل وجود انشائی به چه معنا است؟ ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل وجود انشائی به چه معنا است؟ ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل وجود انشائی به چه معنا است؟ ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

وجود انشائی یکی از اصطلاحات در علم اصول است؛ این اصطلاح ظاهرا اولین بار توسط آخوند خراسانی به کار گرفته شده است. در این‌‌که مقصود آخوند از وجود انشائی چیست؟ تعبیرات دانشمندان علم اصول در تفسیر آن مختلف است.

برخی تعبیرات به گونه‌‌ای است که می‌توان آن‌را نوعی وجود اعتباری دانست. البته برخی بر این باورند که مقصود آخوند از وجود انشائی، وجود اعتباری نیست؛ بلکه وجودی نفس الامری است.

پاسخ تفصیلی

وجود انشائی یکی از اصطلاحات در علم اصول است؛ این اصطلاح ظاهرا اولین بار توسط آخوند خراسانی به کار رفته است؛ و در این‌‌که مقصود آخوند از وجود انشائی چیست؟ تعبیرات دانشمندان علم اصول در تفسیر آن مختلف است:

الف) برخی تعبیرات به گونه‌‌ای است که می‌توان آن‌را نوعی وجود اعتباری دانست؛ زیرا در توضیح آن می‌گویند: ایجاد و وجود چهار قسم است:

1. ایجاد و وجود تکوینی محض، مثل موجودات تکوینی. در ممکنات مثل علت‌ها و معلول‌‌ها، ممکنات مثل باران و روییدن گیاه که ایجاد و وجود تکوینی است و فقط تکوینیات محض است.
2. ایجاد و وجود انشائی محض که فقط انشا است و با عالم تکوین هیچ ارتباطی ندارد، مثل ملکیت که یک ایجاد و وجود انشائی است و به مجرد انشاء ملکیت محقق می‌شود، انشاء محض است. تکوین در این ایجاد و وجود اثری ندارد.
3. ایجاد و وجود انتزاعی که از منشأ انتزاع، ایجاد و انتزاع می‌شود که نه سبب تکوینی دارد و نه سبب انشائی، بلکه انتزاع محض است. مثل فوقیت و تحتیت که یک انتزاع محض است و فقط منشأ می‌خواهد.
4. ایجاد و وجودی که از طریق تکوین و طریق انشاء صورت می‌گیرد؛ یعنی هم سبب تکوینی دارد و وجود تکوینی و هم سبب انشائی دارد و وجود انشائی؛ مانند: طلب که طلب، هم وجود تکوینی دارد و هم وجود انشائی. طبیعتا وجود تکوینی‌اش به وسیله‌ی سبب تکوینی محقق می‌شود و وجود انشائیه‌اش با انشاء محقق می‌شود.

وجود تکوینی طلب، عبارت است از صفت و ویژگی خاص موجود در ذهن؛ این صفت بر اساس علت تکوینی، تحقق پیدا می‌کند. مثلا شما یک کتاب علمی، یا کتاب نهج البلاغه، یا قرآن با چاپ و ترجمه‌ی خیلی عالی مشاهده می‌کنید که با دیدن آن خصوصیات، یک میل و رغبت ایجاد می‌شود؛ مجموع رؤیت و میل و رغبت، علت تکوینی می‌شود برای این‌که در ذهن شما یک طلب تکوّن پیدا کند.

اما طلب انشائی فقط به وسیله‌ی لفظ مثل «علم بیاموز» یا «می‌خواهم که علم بیاموزی» ایجاد می‌شود. این‌جا طلب یعنی طلب تعلم وجود پیدا کرد؛ اما این ایجاد و وجود انشائی است که به سبب انشائی، یعنی لفظ محقق شد.

بر این اساس، منظور محقق خراسانی از این‌که معنای امر، طلب انشائی است؛ یعنی همین طلبی است که به ‌واسطه‌ی لفظ محقق می‌شود و آن طلب حقیقی و متکون در ذهن است معنای امر نیست.^[۱]

ب) برخی بر این باورند که مقصود آخوند از وجود انشائی، وجود اعتباری نیست؛ بلکه وجودی نفس الامری است.

در توضیح آن می‌گویند: در باب حقیقت انشاء چند مسلک و مبنا وجود دارد که برای اختصار و آنچه مرتبط به این بحث است فقط دو مسلک را اشاره می‌کنیم:

1. مسلک مشهور در باب حقیقت انشاء: مسلک مشهور این است که، انشاء عبارت است از این‌که، معنایی را به سبب لفظ، آن هم در عالم اعتبار ایجاد کنیم.

مثلاً با کلمه‌‌ی «زوّجتُ، أنکحتُ» زوجه و زوج، زوجیت را در عالم اعتبار ایجاد می‌‌کنند، زوجیت یک امر اعتباری است و این طور نیست که وقتی بین زن و شوهر عقد نکاح خوانده شد، در عالم واقع هم تغییری به وجود بیاید، عقد نکاح، فقط برای یک امر اعتباری به نام زوجیت موضوع می‌شود. بعد از عقد نکاح، بین این زن و شوهر زوجیت اعتباری با این عقد نکاح موجود می‌شود، در باب بیع وقتی می‌گوییم «بِعتُکَ»، یک ملکیت اعتباری با این «بِعتُکَ» محقق می‌‌شود.
طبق نظریه‌‌ی مشهور، انشاء مختصّ به امور اعتباریه است، وقتی می‌گوییم: «ایجاد المعنا باللفظ فی عالم الإعتبار»، یعنی انشاء در امور واقعی و حقیقی راه ندارد. اگر امری رنگ حقیقت داشته باشد و از امور واقعی باشد، دیگر انشاء در آن ‌راه ندارد، انشاء فقط در اموری راه دارد که، بتواند در عالم اعتبار تحقق پیدا کند، مثل زوجیت، ملکیت، حریت، رقیت که همه از امور اعتباری است.

بر طبق این مسلک، انشاء در امور واقعی راه ندارد و نمی‌‌توانیم بگوییم: طلبی به نام طلب انشائی داریم، برای این‌که طلب از امور واقعی و یک امر حقیقی واقعی در نفس انسان است؛ لذا دیگر در عالم اعتبار قابل تحقق نیست و نمی‌‌توانیم بگوییم: وقتی متکلّم گفت: «إفعل»، طلب را اعتبار کرده است، طلب روی این مسلک مشهور قابل اعتبار نیست؛ بنابراین قابل انشاء‌ هم نیست.

2. مسلک آخوند خراسانی در باب حقیقت انشاء: مسلک آخوند خراسانی این است که، انشاء «ایجاد معنا است به واسطه‌ی لفظ در نفس الامر». آخوند خراسانی بحث حقیقت انشاء را، در کتاب فوائد که حاشیه‌‌ای بر کتاب رسائل شیخ انصاری است، – آورده است. در یکی از فایده‌ها که در فرق بین خبر و انشاء و حقیقت انشاء است، چنین می‌گوید: «انشاء قولی است که قصد می‌شود به وسیله‌‌ی آن، ایجاد معنا، اما نه در عالم إعتبار»، بلکه در نفس الأمر.
   ریشه‌‌ی این تعریف در عبارت شهید اوّل در کتاب القواعد و الفوائد است که، آن‌جا هم شهید اول این تعریف را برای انشاء بیان کرده است.

فرق این تعریف، با تعریف مشهور فقط در همین است که، مشهور می‌‌گویند: انشاء ایجا