پاورپوینت کامل آیا هیچ گزارشی وجود دارد که پیامبر(ص) و ائمه(ع) گاه هنگام عبادت و مناجات از خود بی‌خود گشته و بی‌هوش می‌شدند؟! ۱۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیا هیچ گزارشی وجود دارد که پیامبر(ص) و ائمه(ع) گاه هنگام عبادت و مناجات از خود بی‌خود گشته و بی‌هوش می‌شدند؟! ۱۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیا هیچ گزارشی وجود دارد که پیامبر(ص) و ائمه(ع) گاه هنگام عبادت و مناجات از خود بی‌خود گشته و بی‌هوش می‌شدند؟! ۱۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیا هیچ گزارشی وجود دارد که پیامبر(ص) و ائمه(ع) گاه هنگام عبادت و مناجات از خود بی‌خود گشته و بی‌هوش می‌شدند؟! ۱۴ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

هر انسانی معرفت و شناخت اجمالی از خدای متعال دارد، و هر مقدار این معرفت و شناخت بیشتر شود، خضوع و خشوع او نسبت به خدا در همه‌ی حالات، به ویژه در نماز ظهور بیشتری پیدا می‌کند. رسول خدا(ص) و ائمه(ع) در اوج این معرفت و شناخت قرار داشتند، در نتیجه هنگام مناجات و عبادت تمام توجه‌شان به خدا بود، تا جایی که رنگ صورتشان برمی‌گشت و مانند بنده‏اى ذلیل که در پیش‌ روی فرمانروایی بزرگوار و قدرت‌مند ایستاده باشد، به نماز می‌ایستادند. بدنشان از ترس خداوند می‌لرزید، چنان‌که گویی در نمازشان با دنیا خداحافظی می‌کنند و فرصت ندارند نماز دیگری را بخوانند؛[۱] از این‌رو دور از انتظار نبود که آن‌حضرات(ع)، هنگام عبادت‌هایشان محو جمال و جلال الهی شده و بیهوش شوند.

در این‌جا به نمونه‌هایی از بیهوش‌شدن پیامبر(ص) و ائمه(ع) هنگام نماز و مناجات اشاره می‌کنیم:

رسول خدا(ص)

امام علی(ع) به دانشمندی یهودی فرمود: رسول خدا(ص) مدّت ده سال در هنگام بندگی خداوند بر پاهای خود می‌ایستاد و عبادت می‌نمود تا آن‌که پاهای ایشان متورم و سطبر شده و رنگ صورتشان به زردی می‌گرایید. آن‌حضرت(ص) دائما نماز شب می‌خواند، تا آن‌که مورد عنایت خداوند قرار گرفت: «طه؛ ما أَنْزَلْنا عَلَیک الْقُرْآنَ لِتَشْقی»‏؛[۲] (ما قرآن را بر تو نازل نکردیم که خود را به زحمت بیفکنی! بلکه هدف ما آن بود که به واسطه آن سعادت‌مند شوید)؛ اما ایشان چنان گریه می‌کرد که در برخی اوقات بی‌هوش می‌شد. روزی یکی از اصحاب به آن‌حضرت(ص) گفت: مگر خداوند گناهان گذشته و آینده‏‌ای را که به تو نسبت می‌دادند نیامرزید؟! (پس چرا این مقدار بی‌تابی می‌کنید؟) رسول خدا(ص) پاسخ داد: آری! اما مگر نباید بنده سپاس‌گزار خدا باشم».[۳]

امام علی(ع)

گزارش‌های متعددی وجود دارد که امام علی(ع) نیز گاه هنگام عبادت بیهوش می‌شد:

ابو درداء گفت: امام علی(ع) در منطقه بنی نجار، گوشه‌‌ای خلوت را برگزید تا به تفکر در آیات الهی و راز و نیاز با پروردگار بپردازد. امام(ع) در نیمه‌های یک شب، نخست چند رکعت نماز گزارد و به دعا و تضرع و گریه روی آورد و راز و نیاز با