پاورپوینت کامل چرا بر اساس قاعده «علّیّه کل شیء لنفسه محال»، هیچ چیزی نمی‌تواند علت خودش باشد؟ ۱۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چرا بر اساس قاعده «علّیّه کل شیء لنفسه محال»، هیچ چیزی نمی‌تواند علت خودش باشد؟ ۱۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چرا بر اساس قاعده «علّیّه کل شیء لنفسه محال»، هیچ چیزی نمی‌تواند علت خودش باشد؟ ۱۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چرا بر اساس قاعده «علّیّه کل شیء لنفسه محال»، هیچ چیزی نمی‌تواند علت خودش باشد؟ ۱۵ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

«علیه کل شیء لنفسه محال»، یعنی هیچ‌گاه شیء(چیزی) نمی‌تواند علت خودش باشد؛ زیرا علت همواره بر معلول مقدم است؛ یعنی هنگامی که گفته می‌شود (الف) علت (ب) است، مقصود این است که هستی (ب) از هستی (الف) است؛ و این معنا هنگامی می‌تواند صادق باشد که (الف) بر (ب) مقدم باشد.

بنابراین، علت ذاتا بر معلول مقدم است. در این صورت اگر چیزی را برای خودش علت فرض کنیم، لازم می‌آید آن چیز دارای دو وجود باشد که یکی از آن دو وجود علت باشد و مقدم، و دیگری معلول باشد و مؤخر؛ و این امر بالضروره باطل و محال است. به این ترتیب، هیچ‌گاه چیزی نمی‌تواند علت خود باشد؛ چراکه اگر شیء علت خود باشد، مستلزم امری محال است و چیزی که مستلزم امر محال باشد، خود محال است.

وجه دیگری که می‌توان برای امتناع علیت شیء نسبت به خویش ذکر کرد، این است که گفته می‌شود:

هر شیء در مقام ذات خویش مصداق حمل «هو هو» است. اکنون اگر فرض شود که شیء نسبت به خودش علت است، به حکم این‌که هر علت غیر معلول است، مصداق حمل «هو لا هو» خواهد شد. در این هنگام لازم می‌آید که یک شیء هم مصداق «حمل هو هو» باشد، و هم مصداق حمل «هو لا هو»؛ و این امر بالضروره ممتنع است.

نخستین فیلسوف اسلامی که این قاعده را در آثار خویش آورده و برای اثبات امتناع آن استدلال کرده، یعقوب بن اسحاق کندی است.

ابونصر فارابی(معلم ثانی)، نیز این قاعده را مطرح کرده و برای اثبات امتناع آن استدلال نموده است. وی از طریق این قاعده به اثبات مسئله‌ای دست یافت که همواره بین حکما و متکلمان مورد اختلاف بوده است. بر خلاف آنچه اشاعره در باب عینیت وجود و ماهیت قائل‌اند، بیشتر حکما، وجود را عارض بر ماهیت می‌دانند و در مقام اندیشه، آنها را از یکدیگر جدا و قابل انفکاک می‌دانند، اگر چه در اتحاد خارجی آن دو شکی را به خود راه نمی‌دهند. چنان‌که ملا هادی سبزواری می‌گوید:

ان الوجود عارض الماهیه                          تصورا و اتحدا هویه[۱]

ولی در باب عروض وجود بر ماهیت، این مسئله مورد اختلاف بوده است که آیا ماهیت معروض، می‌تواند علت عروض وجود بر خود باشد یا نه؟

برخی، علت‌بودن ماهیت را نسبت به عروض وجود بر خود ماهیت جایز دانسته‌اند، ولی بیشتر حکما و محققان آن‌را جایز