مهسا فایل |
سایت دانلود فایل پاورپوینت کامل دعای اول صحیفه سجادیه/ شرحها و ترجمهها (بخش پنجم) ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint
در حال بارگذاری
توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد
پاورپوینت کامل دعای اول صحیفه سجادیه/ شرحها و ترجمهها (بخش پنجم) ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است
شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.
لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دعای اول صحیفه سجادیه/ شرحها و ترجمهها (بخش پنجم) ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن پاورپوینت کامل دعای اول صحیفه سجادیه/ شرحها و ترجمهها (بخش پنجم) ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :
فهرست دعاهای صحیفه سجادیه
متن دعای اول صحیفه سجادیه
شرح و ترجمه دعا:
بخش اول – بخش دوم – بخش سوم – بخش چهارم – بخش پنجم
حمد و ثنای جامع خداوند؛
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ بِکلِّ مَا حَمِدَهُ بِهِ أَدْنَی مَلَائِکتِهِ إِلَیهِ وَ أَکرَمُ خَلِیقَتِهِ عَلَیهِ وَ أَرْضَی حَامِدِیهِ لَدَیهِ، حَمْداً یفْضُلُ سَائِرَ الْحَمْدِ کفَضْلِ رَبِّنَا عَلَی جَمِیعِ خَلْقِهِ.
ثُمَّ لَهُ الْحَمْدُ مَکانَ کلِّ نِعْمَهٍ لَهُ عَلَینَا وَ عَلَی جَمِیعِ عِبَادِهِ الْمَاضِینَ وَ الْبَاقِینَ عَدَدَ مَا أَحَاطَ بِهِ عِلْمُهُ مِنْ جَمِیعِ الْأَشْیاءِ، وَ مَکانَ کلِّ وَاحِدَهٍ مِنْهَا عَدَدُهَا أَضْعَافاً مُضَاعَفَهً أَبَداً سَرْمَداً إِلَی یوْمِ الْقِیامَهِ؛
حَمْداً لَا مُنْتَهَی لِحَدِّهِ، وَ لَا حِسَابَ لِعَدَدِهِ، وَ لَا مَبْلَغَ لِغَایتِهِ، وَ لَا انْقِطَاعَ لِأَمَدِهِ؛
حَمْداً یکونُ وُصْلَهً إِلَی طَاعَتِهِ وَ عَفْوِهِ، وَ سَبَباً إِلَی رِضْوَانِهِ، وَ ذَرِیعَهً إِلَی مَغْفِرَتِهِ، وَ طَرِیقاً إِلَی جَنَّتِهِ، وَ خَفِیراً مِنْ نَقِمَتِهِ، وَ أَمْناً مِنْ غَضَبِهِ، وَ ظَهِیراً عَلَی طَاعَتِهِ، وَ حَاجِزاً عَنْ مَعْصِیتِهِ، وَ عَوْناً عَلَی تَأْدِیهِ حَقِّهِ وَ وَظَائِفِهِ؛
حَمْداً نَسْعَدُ بِهِ فِی السُّعَدَاءِ مِنْ أَوْلِیائِهِ، وَ نَصِیرُ بِهِ فِی نَظْمِ الشُّهَدَاءِ بِسُیوفِ أَعْدَائِهِ، إِنَّهُ وَلِی حَمِید.
ترجمهها
ترجمه انصاریان
و سپاس خدای را به کلّ آن سپاسی که نزدیکترین ملائکه به او، و گرامیترین آفریدگان نزد او، و پسندیدهترین ستایشگران آستان او وی را ستودهاند، سپاسی بالاتر از سپاس دیگر سپاسگزاران مانند برتری پروردگارمان بر تمام مخلوقات، و او را سپاس و حمد در برابر تمام نعمتهای او که به ما و به بندگانش که در گذشته بودهاند و باقی بندگانش که هستند و میآیند داده است، سپاسی به عدد تمام اشیا که دانش او بر آن احاطه دارد، و چندین برابر هر یک از آنها به طور جاوید و همیشگی تا روز قیامت، سپاسی که حدش را پایانی، و شماره آن را حسابی، و پایان آن را نهایتی، و مدت آن را انقطاعی نباشد، سپاسی که باعث رسیدن به طاعت و بخشش او و سبب رضا و خشنودی او و وسیله آمرزش او و راه به سوی بهشت او و پناه از انتقام او و ایمنی از غضب او و یار و مددکار بر طاعت او و مانع از معصیت او و کمک بر ادای حق و وظایف حضرت او باشد، سپاسی که به سبب آن در گروه نیکبختان از دوستانش درآییم، و در سلک شهیدان به شمشیر دشمنانش قرار گیریم، که همانا حضرت او یاریدهنده و ستوده است.
ترجمه آیتی
حمد و سپاس خداى را، بدان سان که مقربترین فرشتگانش و گرامى ترین آفریدگانش و ستوده ترین ستایندگانش مى ستایند. حمدى برتر از هر حمد دیگر، آنسان که پروردگار ما از همه آفریدگان خود برتر است.
حمد باد او را به جاى هر نعمتى که بر ما و بر دیگر بندگان در گذشته و زنده خود دارد، به شمار همه چیزها که در علم بى انتهاى او گنجد و چند برابر نعمتهایش، حمدى بى آغاز و بى انجام و تا روز رستاخیز، حمدى که حدى و مرزى نشناسد و حسابش به شمار درنیاید و پایانش نبود و زمانش در نگسلد. حمدى که ما را به فرمانبردارى و بخشایش او رساند و خشنودى اش را سبب گردد و آمرزش او را وسیله باشد و راهى بود به بهشت او و پناهگاهى بود از عذاب او و آسایشى بود از خشم او و یاورى بود بر طاعت او و مانعى بود از معصیت او و مددى بود بر اداى حق و تکالیف او. حمدى که ما را در میان دوستان سعادتمندش کامروا کند و به زمره آنان که به شمشیر دشمنانش به فوز شهادت رسیده اند درآورد. انه ولى حمید.
ترجمه ارفع
حمد خداى را به مثل حمدى که فرشتگان نزدیک به او و آفریده هاى پرارزش او برایش انجام مى دهند حمدى که بر سایر حمد و ستایشها برتر باشد، همانند برترى پروردگار ما بر همه آفریده هایش.
و نیز حمد براى او به خاطر هر نعمتى که به ما و همه بندگانش از گذشته و حال داده به عدد آنچه که خود بر آنها احاطه علمى دارد و براى هر کدام از نعمت ها چندین برابر به طور دایم تا روز قیامت. حمدى که حد و حدود آن و حساب و شماره ى آن پایان ندارد و نمى توان به انتهایش دسترسى پیدا کرد و مدتش قطع شدنى نیست حمدى که ثمره اش بندگى و بخشش حضرت اوست و وسیله ای براى رسیدن به رضا و آمرزش و بالاخره رفتن به بهشت مى باشد. حمدى که پناه از عذاب و در امان بودن از خشم پروردگار و کمک براى بندگى و اطاعت حضرت حق باشد و حمدى که مانع از گناه و مددکننده انجام واجبات و تکالیف ما شود. حمدى که به توسط آن در بین سعادتمندان از اولیاء خدا سرفراز شویم و از برکت آن در صف شهداء و کشته شدگان به اسلحه ى دشمنان پروردگار درآئیم که او یاور مومنین و ستوده شده است.
ترجمه استادولی
و ستایش خداى را به هر ستایشى که نزدیک ترین فرشتگانش به درگاه او و گرامى ترین آفریدگانش نزد او و پسندیده ترین ستایشگران پیش او، او را ستوده اند. ستایشى که بر سایر ستایش ها برترى یابد مانند همان برترى که پروردگارمان بر همه آفریدگانش دارد.
باز هم ستایش او را به جاى هر نعمتى که بر ما و بر همه بندگان گذشته و حال و آینده اش دارد، به اندازه همه آنچه علمش به آنها احاطه دارد، و نیز به جاى هر یک از آن نعمت ها چندین و چند برابر آنها، همیشه و ابد تا روز قیامت. ستایشى که حدش بى پایان، و عددش بى شمار، و آخرش بى نهایت، و مدتش نامقطوع باشد. ستایشى که موجب پیوند به طاعت و گذشت او، و سبب خشنودى او، و وسیله آمرزش او، و راهى به سوى بهشت او، و پناهى از کیفر و انتقام او، و امانى از خشم او، و پشتیبانى بر طاعت او، و مانعى از نافرمانى او، و یاورى بر اداى حق و وظایف معین از سوى او گردد. ستایشى که به سبب آن در میان دوستان سعادتمندش به سعادت رسیم، و در وصف کسانى که به تیغ دشمنانش به شهادت مى رسند درآییم، که او سرپرست و ستوده است.
ترجمه الهی قمشهای
و باز ستایش خداى متعال را آن ستایش و حمدى که مقرب ترین فرشتگان او و بهترین خلق او بر ذات پاکش کنند و پسندیده تر حمدکنندگان نزد حضرتش به جاى آرند حمدى که فضیلت و برترى آن بر سایر حمد و ثناها مانند برترى پروردگار بر تمام خلق باشد.
پس از آن محامد باز خدا را حمد کنیم در مقابل هر نعمتى که از او به ما عطا شده و بر جمیع گذشتگان و بازماندگان بندگانش عطا کرده حمدى که عدد آن مانند جمیع موجوداتى که علم بى انتهایش بر آنها احاطه دارد (بى حد و نهایت) باشد و در مقابل هر یک از آن موجودات به اضعاف مضاعف همه آنها خدا را حمد و ستایش کنیم حمدى که ابدى و سرمدى و تا انتهاى روز قیامت رسد حمدى که حدش بى نهایت و حسابش بى شمار و مقدارش نامتناهى و زمانش نامنقطع باشد. حمدى که ما را به مقام طاعتش واصل گرداند و موجب عفو و سبب رضا و خشنودى و وسیله مغفرت و آمرزش او گردد حمدى که ما را راه نما به سوى بهشت او (که دار سعادت ابد است) شود و از نقمت و عذابش محفوظ دارد و از (آتش دوزخ قهر و) غضبش ایمن گرداند و آن حمد ما را بر طاعت و بندگیش موید و موفق بدارد و از معصیتش مانع گردد و بر اداى حق ربوبیت و انجام وظائف عبودیت یارى کند. حمدى که ما به آن حمد سعادت یابیم که در زمره ى اهل سعادت از اولیاى حق و دوستان خدا باشیم و در صف شهیدان به تیغ دشمنان خدا محشور شویم (و ما به حمد و ثناى حق از لطف و کرمش تمام این حوائج را مى طلبیم) که البته او ولى خلق و سلطان ملک وجود و خداى ستوده صفات است.
ترجمه سجادی
و سپاس خداى را، به هر سپاسى که نزدیک ترین فرشتگانش و گرامى ترین آفریدگانش و پسندیده ترین سپاس گویانش، او را ستوده اند. سپاسى که بر سایر سپاس ها، برترى یابد، همانند برترى پروردگارمان، بر همه آفریدگانش.
پس سپاس او را، به جاى هر نعمتى که او بر ما و بر همه بندگانش -گذشتگان و باقى ماندگان- دارد. به شماره آنچه علمش -از همه چیزها- به آن احاطه دارد و به جاى هر یک از آنها به شماره چندین برابر، همیشه و جاوید تا روز قیامت. سپاسى که حدّش بدون انتها و عددش بى حساب و آخِرش بدون نهایت و مدّتش نامقطوع مى باشد. سپاسى که به سوى طاعت و بخشایش او پیوند خوریم و سببى به سوى خوشنودى اش و وسیله اى به سوى آمرزشش و راهى به سوى بهشتش و پناه دهنده اى از عذابش و ایمنى از خشمش و پشتیبانى بر طاعتش و مانعى از معصیتش و یاورى بر اداى حقّ و وظائفش باشد. سپاسى که با آن در بین سعادتمندان از دوستانش به سعادت برسیم و با آن در ردیف کشته شدگان به شمشیرهاى دشمنانش درآییم. به درستى که او یارى دهنده ستوده است.
ترجمه شعرانی
حمد خدا را به هر چه مقربترین فرشتگان و گرامیترین بندگان و پسندیده ترین ستایش کنندگان او را حمد کردند حمدى از سایر حمدها برتر، باندازه که پروردگار ما خود از سایر آفریدگان برتر است.
سپاس او را به ازاى هر نعمت که بر ما و بر همه بندگان گذشته و آینده انعام فرمود به اندازه هر چه در علم او است شکر او را به ازاى هر یک از نعمتها چندین برابر پیوسته و جاوید تا روز رستاخیز حمدى که آن را پایان نباشد و عدد آن به شمار نیاید و به غایت آن نتوان رسید و مدت آن انقطاع نپذیرد حمدى که موجب طاعت و عفو او باشد و سبب خشنودى او گردد و علت آمرزش او شود و راه بهشت را بگشاید و از عقوبت او ما را در پناه خود گیرد و از خشم او ایمن گرداند. در طاعت او ما را نیرو دهد و از نافرمانى او بازدارد و در اداى حق و وظائف الهى مدد کند حمدى که بدان نیکبخت شویم و در زمره ى نیک بختان و دوستان او باشیم و در سلک کشتگان راه حق به شمشیر دشمنان محشور گردیم «انه ولى حمید».
ترجمه فولادوند
سپاس خداى را بدانسان که نزدیکترین فرشتگان وى و گرامى ترین آفریدگان او و پسندیده ترین ستایشگران در پیشگاه وى، او را ستایش کرده اند، سپاسى که از دیگر سپاس ها برتر باشد چونان برترى پروردگار ما بر همه ى آفریدگان وى.
حمد باد او را به جاى هر نعمتى که بر عهده ى ما و همه ى بندگان مرده و زنده ى خود دارد و به شماره ى همه ى چیزهایى که علم وى بدان احاطه دارد و چند برابر نعمتهایش، ستایشى بى آغاز و بى پایان تا روز رستاخیز. ستایشى که حد و مرزى ندارد و حساب آن در شمار نیاید و پایان ندارد. سپاسى که ما را به فرمان پذیرى و بخشایش او کشاند و مایه ى خشنودى و گذشت و آمرزش اوست و راه به بهشت و پناه از انتقام و ایمنى از خشم وى دارد و پشتیبان طاعت و مانعى از معصیت و یارى دهنده بر اداء حق و وظایف او باشد. سپاسى که ما را در میان دوستان نیکبختش کامروا کند و در جرگه ى آنها در آورد که با تیغ دشمنانش به فوز سعادت کامیاب شدند، آرى خداوند یارى دهنده و ستوده است.
ترجمه فیض الاسلام
و سپاس خداى را به هر چه که او را نزدیکترین فرشتگانش و گرامى ترین آفریدگانش و پسندیده ترین ستایش کنندگانش ستوده اند (گرچه من نتوانم به آن اندازه و به آن جور سپاسگزار باشم، ولى چنین مى گویم تا شاید خداى تعالى به فضل و احسانش مرا در زمره ى ایشان داخل نماید)
سپاسى که بر سپاسهاى دیگر برترى داشته باشد مانند برترى پروردگار ما بر همه ى آفریدگانش
پس او را است سپاس به جاى هر نعمتى که بر ما و بر همه ى بندگان گذشته و مانده اش دارد به شماره ى همه ى چیزها (از کلى و جزئى) که علم او به آنها احاطه دارد و همه را فراگرفته، و بجاى هر یک از نعمتها بشماره ى چندین برابر همیشه و جاوید تا روز قیامت
سپاسى که حد آن را انتهاء و عدد آن را شمارش و به پایان آن دسترس و مدت آن بریدنى نیست (سپاس ابدى و همیشگى)
سپاسى که موجب رسیدن به فرمانبرى، و گذشت او، و سبب خشنودى، و وسیله ى آمرزش، و راه به بهشت، و پناه از عذاب، و آسودگى از خشم، و پشتیبان طاعت، و جلوگیر از معصیت، و مدد بر انجام حق (اوامر) او و شرائط آن باشد
سپاسى که به وسیله ى آن در بین نیکبختان دوستان او کامروا گردیم و به سبب آن در رشته ى کشتگان به شمشیرهاى دشمنانش درآئیم، که خدا یارى دهنده ى (مومنین) و (در خوشى و سختى) ستوده شده است (زیرا سختى نیز مانند خوشى نعمتى است که صبر و شکیبائى بر آن موجب ثواب و پاداش است که باعث حمد و سپاس مى شود).
شرحها
دیار عاشقان (انصاریان)
«وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ بِکلِّ مَا حَمِدَهُ بِهِ أَدْنَى مَلاَئِکتِهِ إِلَیهِ وَ أَکرَمُ خَلِیقَتِهِ عَلَیهِ وَ أَرْضَى حَامِدِیهِ لَدَیهِ، حَمْداً یفْضُلُ سَائِرَ الْحَمْدِ کفَضْلِ رَبِّنَا عَلَى جَمِیعِ خَلْقِهِ ثُمَّ لَهُ الْحَمْدُ مَکانَ کلِّ نِعْمَه لَهُ عَلَینَا وَ عَلَى جَمِیعِ عِبَادِهِ الْمَاضِینَ وَ الْبَاقِینَ عَدَدَ مَا أَحَاطَ بِهِ عِلْمُهُ مِنْ جَمِیعِ الْأَشْیاءِ، وَ مَکانَ کلِّ وَاحِدَه مِنْهَا عَدَدُهَا أَضْعَافاً مُضَاعَفَهً أَبَداً سَرْمَداً إِلَى یوْمِ الْقِیامَهِ حَمْداً لاَ مُنْتَهَى لِحَدِّهِ وَ لاَ حِسَابَ لِعَدَدِهِ وَ لاَ مَبْلَغَ لِغَایتِهِ وَ لاَ انْقِطَاعَ لِأَمَدِهِ»:
“سپاس و حمد خدیا را به حمدى که نزدکترین فرشتگانش و گرامى ترین آفردیگانش و پسندیده ترین ستایش کنندگانش او را ستوده اند، سپاس و حمد یکه بر تمام حمدها برترى داشته باشد، مانند برترى پروردگارمان بر همه آفریدگانش.
سپس او را سپاس و حمد در برابر هر نعمتى که برما و بر همه بندگان گذشته اش و مانده اش دارد، حمدى به شماره همه موجودات از کلّى و جزئى که دانش او به آنها احاطه دارد و همه را فرا گرفته، و بجاى هر یک از نعمت ها به شماره چندین برابر، همیشه و جاوید تا روز قیامت.
سپاسى که مرز آن را انتها و عددش را شماره، و پایانش ار دسترس و مدّت آن را تمام شدنى نیست، سپاسى دائم و حمدى جاوید و همیشگى”.
«حَمْداً یکونُ وُصْلَهً إِلَى طَاعَتِهِ وَ عَفْوِهِ وَ سَبَباً إِلَى رِضْوَانِهِ وَ ذَرِیعَهً إِلَى مَغْفِرَتِهِ، وَ طَرِیقاً إِلَى جَنَّتِهِ وَ خَفِیراً مِنْ نَقِمَتِهِ وَ أَمْناً مِنْ غَضَبِهِ وَ ظَهِیراً عَلَى طَاعَتِهِ، وَ حَاجِزاً عَنْ مَعْصِیتِهِ وَ عَوْناً عَلَى تَأْدِیهِ حَقِّهِ وَ وَظَائِفِهِ. حَمْداً نَسْعَدُ بِهِ فِی السُّعَدَاءِ مِنْ أَوْلِیائِهِ وَ نَصِیرُ بِهِ فِی نَظْمِ الشُّهَدَاءِ بِسُیوفِ أَعْدَائِهِ إِنَّهُ وَلِی حَمِیدٌ»:
“سپاسى که موجب رسیدن به فرمانبرى و گذشت او، و سبب رضا و خوشنودى، و وسیله آمرزش، و راه به بهشت و حفاظت از عذاب فردا، و ایمنى از خشم و غضب، و پشتیبان اطاعت و عبادت، و مانع از معصیت، و مدد بر انجام حقوق او و وظائف از جانب وى باشد.
سپاسى که به سبب آن در میان سعادتمندان از اولیاء گرامش کامروا گردیم، و به موجب آن در صف کشته شدگن به شمشیرهاى دشمنانش در آئیم، که وجود مقدّس او ولىّ مؤمین و ستوده صفات است”.
شرح صحیفه (قهپایی)
«و الحمدلله بکل ما حمده به ادنى ملائکته الیه و اکرم خلیقته علیه و ارضى حامدیه لدیه».
«حمده» به صیغه ى ماضى باب تفعیل و به صیغه ى ماضى ثلاثى مجرد هر دو روایت شده. و صیغه التفعیل هنا للمبالغه و التکثیر.
و «ادنى» افعل التفضیل من الدنو، بمعنى القرب.
یعنى: سپاس مر خداى را که به عدد آنچه مبالغه کردند در حمد او به آن نزدیکترین ملائکه ى او به سوى او و گرامیترین مخلوقات او و پسندیده ترین حمدکنندگان او نزد او،
«حمدا یفضل سائر الحمد کفضل ربنا على جمیع خلقه».
سپاسى که زیادتى داشته باشد جمیع حمدها را، همچو زیادتى که پروردگار ما دارد بر جمیع مخلوقات. یعنى زیادتى غیر متناهى. چه، واجب را بر ممکن فضلى است غیر متناهى.
«ثم له الحمد مکان کل نعمه له علینا و على جمیع عباده الماضین و الباقین عدد ما احاط به علمه من جمیع الاشیاء، و مکان کل واحده منها عددها اضعافا مضاعفه ابدا سرمدا الى یوم القیامه».
المکان: الموضع. و التضعیف ان یزاد على اصل الشى ء فیجعل مثلین او اکثر. و کذلک الاضعاف و المضاعفه.
و «ابد» وجودى است که آن را نهایت نباشد. و «سرمد» وجودى است که آن را نه نهایت باشد و نه بدایت.
یعنى: پس مر خداى راست سپاس به جاى هر نعمتى که مر او راست بر ما و بر جمیع بندگان او، از گذشته ها و آینده ها، به عدد آنچه احاطه کرده به او علم او از جمیع چیزها- یعنى حمد غیر متناهى، چه، معلومات الهى غیر متناهى است- و به جاى عدد هر فرد فرد از آن چیزها در حالتى که اضعاف مضاعف آن بوده باشد، حمدى ابدى- جاودانى که او را آخر نبوده باشد- سرمدى- که او را نه اول باشد و نه آخر- تا قیام روز قیامت.
«حمدا لا منتهى لحده، و لا حساب لعدده، و لا مبلغ لغایته و لا انقطاع لامده».
الحد: النهایه. و منه الحدیث فى صفه القرآن: «لکل حرف حد»: اى: نهایه.
و الامد: الغایه. یقال: «للانسان امدان، مولده و موته. قاله ابن الاثیر فى نهایته.
یعنى: سپاسى که نهایت نباشد آخر آن را، و به شمار در نتوان آورد عدد آن را، و رسیدن نباشد غایت آن را، و انقطاع پذیر نباشد نهایت آن را.
«حمدا یکون وصله الى طاعته و عفوه، و سببا الى رضوانه، و ذریعه الى مغفرته، و طریقا الى جنته، و خفیرا من نقمته، و امنا من غضبه، و ظهیرا على طاعته، و حاجزا عن معصیته، و عونا على تادیه حقه و وظائفه».
یقال: بینهما وصله -بضم الواو و سکون الصاد- اى: اتصال و ذریعه. و کل شىء اتصل بشىء، فیما بینهما وصله. و الوصله و الذریعه و الوسیله نظائر. یقال: جعلت ذلک سببا الى حاجته و ذریعه الى بغیته و وسیله الى طلبته و وصله الى ارادته و سلما الى ملتمسه و مسلکا الى مغزاه، و طریقا الى طلبته، و بلاغا الى مبتغاه. قاله عبدالرحمن بن عیسى الهمدانى فى الفاظه.
و العفو هو التجاوز عن العقوبه. یقال: عفوت عن ذنبه، اذا ترکته و لم تعاقبه.
و الخفیر، اى: الحامى و المانع. قال ابن الاثیر فى نهایته: خفرت الرجل: حفظته و کنت له خفیرا تمنعه.
و «نقمته» به همان سه لغت که از پیش گذشت، در این مقام نیز روایت شده.
و الامن: ضد الخوف. و الظهیر: المعین. و الحاجز: المانع. یقال: حجزه یحجزه حجزا، اى: منعه.
یعنى: حمد و سپاسى که سبب اتصال و رسانیدن ما باشد به طاعت و فرمانبردارى او، و سبب تجاوز و درگذشتن او باشد از گناهان، و سبب خشنودى او باشد، و وسیله ى آمرزیدن او باشد، و دلیل و هادى ما باشد به بهشت او، و حامى و نگاهدارنده ى ما باشد از عقوبت او، و ایمن سازنده باشد از غضب و سخط او، و مددکار باشد بر طاعت و فرمانبردارى او، و مانع باشد از معصیت و نافرمانى او، و عون و مددکار باشد بر گزاردن حق او- از واجبات شرعیه- و برگزاردن وظایف حق- از آداب و سنن که در این حقوق رعایت باید کرد.
«حمدا نسعد به فى السعداء من اولیائه، و نصیر به فى نظم الشهداء بسیوف اعدائه، انه ولى حمید».
الولى معناه انه المتولى لاصلاح شوون المومنین و القائم بمهماتهم فى امور الدین و الدنیا.
و الحمید، اى: المحمود على کل حال. فهو فعیل بمعنى المفعول. او: المثنى على عباده لطاعتهم له. فهو فعیل بمعنى الفاعل. قاله الشهید فى قواعده.
یعنى: «سپاسى که سعادت و نیکبختى یابیم به سبب آن حمد در میان نیکبختان از دوستان او، و منتظم شویم در سلک شهیدان، و بگردیم از جمله ى شهدایى که کشته شده باشند از شمشیر دشمنان او». چه، در حدیث مروى است از حضرت خاتم المرسلین که فرمود:
«فوق کل بر بر، حتى یقتل الرجل فى سبیل الله (عز و جل. فاذا قتل فى سبیل الله) فلیس فوقه بر».
و همچنین از امیرالمومنین على علیه السلام مروى است که فرمود:
«الجهاد باب من ابواب الجنه، فتحه الله لاولیائه».
«به درستى که خداى سزاى پرستش، سازنده ى کار مومنان است در دین و دنیا، و دوست ایشان است به نشر رحمت و احسان، و ستوده به همه زبان، یا: ستاینده ى سپاسداران».
شرح صحیفه (مدرسی)
اللغه:
ادنى: از دنو به معنى قرب است.
شرح:
یعنى ثناء مر معبودى را رواست به هر ثنائى که ثناء کرده است او را ملائکه ى مقربین او و بزرگترین مخلوق او و خوبترین مداحان او.
سائر: به معنى جمیع و به معنى بقیه و در اینجا مراد جمیع است.
الترکیب:
حمدا مفعول فعل محذوف اى احمده حمدا.
ثناء مى کنم او را ثنائى که زیادتى داشته باشد آن ثناء بر ثناء تمام مخلوق مثل زیادتى خداوند بر مخلوق خود.
اللغه:
ابد و سرمد: اول عبارتست از چیزیکه اول نداشته باشد و ثانى عبارتست از چیزیکه آخر نداشته باشد،
حساب: شماره،
امد: زمان.
الترکیب:
«ثم» از براى بیان مرتبه نه اینکه تاخیر مکان، دو احتمال دارد، یکى اینکه مفعول فیه باشد از براى عامل مقدر در این صورت عدد صفت مى شود از براى مصدر محذوف اى احمد حمدا عدد ما احاط احاطه جمله ى مضاف الیه او مى شود و احتمال دیگر مکان مرفوع باشد مبتداء و عدد مرفوع خبره.
شرح:
حمد مال او است عوض هر نعمت که از براى او است بر ما و تمام بندگان گذشتگان و آیندگان او حمد مى کنم او را حمدى که باشد به مقدار عدد آنچه که احاطه دارد علم او به آن از جمیع اشیاء یعنى لایحصى مقدار عدده و عوض هر یک از نعمت شماره نعمت اضعاف مضاعف لایزال بوده باشد تا یوم القیمه. ثناء مى کنم ثناء کردنى که نهایه از براى مرتبه ى او نباشد و شماره از براى عدد او نباشد و به نهایت نرسد و زمان او تمام نشود.
توضیح:
این نحو ثناء کردن به حضرت بارى نه از باب مبالغه و اغراق باشد که شبهه ى کذب است اگر چه او کذب محمود است به اصطلاح اهل بدیع لکن ائمه علیهم الصلوه و السلام شان مبارکشان اجل از این مقام است بکله مراد به امثال این عبارت عجز از ادراک کنه ثناء او است به نحوى که مناسب کنه جلال عدیم المثال او باشد و لذا حضرت خاتم انبیاء علیه و على آله الف الف الصلوه و السلام و التحیه و الثناء مى فرماید نمى توانم احاطه کنم ثناء بر تو را به علت اینکه خود ثناء خود کردى نه مقصود این است که عاجزم از ثناء به قدر اینکه فهمیدم بلکه مرادم احاطه به کنه است فتامل.
اللغه:
وصله: به فتح واو و ضم آن چیزى است که به آن توصل به سوى مقصود شود.
رضوان: به معنى خوشنودى و مرتبه اى از مراتب قدس است که فوق جنت است که اولیاء کمل به آن مرتبه مى رسند این است که مى فرماید: که رضوان الله اکبر
ذریعه: یعنى وسیله یعنى چیزى که به او متقرب بشود به چیز دیگر.
خفیر: ملجاء و پناه،
ظهیر: کمک و هم پشت،
حاجز: یعنى حاجب،
ولى: یعنى اولى به تصرف و مولى،
حمید: یعنى محمود در هر فعل و حال او.
شرح:
یعنى مى کنم حمد او را حمدى که موجب وصول به سوى طاعت او شود و عفو او، و سبب شود به سوى خشنودى او و وسیله شود به سوى غفران او، و راه شود به سوى غفران جنت او و پناه شود از عقاب او و امن شود از غضب او و کمک شود، بر طاعت او و حاجب شود از معصیت او و اعانت کند بر اداء حق او و آن چیزهائى که وظیفه ى او است حمد مى کنم او را حمدى که سعید مى شود به سبب آن در سعداء خوبان او یعنى در درجه ى ایشان باشیم و صبر کنیم به سبب آن در رشته ى شهداء به شمشیر اعداء، او است اولى به هر مخلوق و او است محمود در تمام افعال خود.
تنبیه:
گفته شده است که عبد بعد از اینکه حمد خدا را کرد ظفر یافته است به چهار چیز: یکى اینکه حق خداى تعالى را وفا کرده است، یکى دیگر اداء شکر نعمت او کرده است و سیم اینکه تقرب پیدا مى کند در استحقاق ثواب او و چهارم اینکه استحقاق مى رساند زیادتى نعمت را بعد از اینکه این فوائد مترتب بر آن شد این فوائد جزئیه که در فقرات مذکوره دارد همه ایشان راجع به این چهار مى شود و فواید حمد لاتعد است.
مروى است که کسى عرض کرد خدمت یکى از معصومین علیهم الصلوه و السلام که تعلیم ده بر من عملى را که دعایم مستجاب شود فرمودند ثناء خدا کنید زیرا که نمازگذارى نیست مگر اینکه آنرا دعا مى کند بقوله سمع الله لمن حمده یعنى مستجاب کرد خدا دعاى حامد را و الحمد لله اولا و آخرا.
ترجمه و شرح صحیفه (امامی و آشتیانی)
در هشتمین و آخرین فراز از این دعا امام علیه السلام عظمت و اهمیت حمد و ستایش خداوند را در ضمن عبارات مختلف و از زوایاى گوناگون مورد توجه قرار مى دهد. در نخستین جمله مى گوید: (ستایش مخصوص خداوند است به هر نحو و هرگونه که نزدیکترین فرشتگانش و گرامى ترین مخلوقش او را ستایش کنند و پسندیده ترین حامدانش او را ثنا گویند (و الحمد لله بکل ما حمده به ادنى ملائکته الیه و اکرم خلیقته علیه و ارضى حامدیه لدیه).
و مى افزاید: (این حمد و ستایش باید از چنان ارزش و اعتبارى برخوردار باشد که بر همه ى ستایشها فائق آید و برترى داشته باشد درست همانگونه که پروردگار بر جمیع خلق فضل و برترى دارد) (حمدا یفضل سائر الحمد کفضل ربنا على جمیع خلقه).
و در دومین جمله خدا را در مورد همه ى نعمتها که بر بندگان ارزانى داشته ستایش مى کند و مى فرماید: (سپس حمد و ستایش مخصوص او است به جاى همه نعمتهائى که بر ما و بر همه ى بندگان گذشته و باقى مانده اش ارزانى داشته است (ثم له الحمد مکان کل نعمه له علینا و على جمیع عباده الماضین و الباقین).
و در سومین جمله به عدد حمد و ستایش او اشاره کرده مى گوید: (تعداد حمد و ستایش به آن اندازه باشد که علم خداوند به آن احاطه دارد یعنى به اندازه ى همه ى اشیاء و مکان هر یک از آنها به تعداد آنها (نه به آن اندازه) که چندین برابر آنها) (عدد ما احاط به علمه من جمیع الاشیاء، و مکان کل واحده منها عددها اضعافا مضاعفه).
آنگاه به بعد زمانى این ستایش اشاره کرده مى گوید: (حمد و ستایشى همواره ابدى و سرمدى و تا روز قیامت ادامه یابنده) (ابدا سرمدا الى یوم القیامه).
و از نظر شمارش و حد و حدود مى گوید: (حمدى باشد که حد و اندازه اش نهایتى نداشته باشد و تعدادش به حساب نیاید و هرگز به نهایت نرسد و مدتش پایان نگیرد) (حمدا لا منتهى لحده، و لا حساب لعدده، و لا مبلغ لغایته، و لا انقطاع لامده).
در جمله ى بعد به آثار دیگرى از آثار حمد و ستایش او پرداخته مى گوید: (ستایشى باشد که موجب رسیدن اطاعت خدا و عفو او و سبب خشنودیش گردد) (حمدا یکون وصله الى طاعته و عفوه، و سببا الى رضوانه).
نه تنها حمد و ستایشى باشد که این آثار را دارد بلکه آثار دیگرى را نیز به دنبال داشته باشد (یعنى نردبانى به سوى مغفرت او، راهى به سوى بهشتش، پناهگاهى از نقمت و عذابش، امنیتى از غضبش پشتیبانى نسبت به طاعتش، مانعى از معصیتش و عون و کمکى بر اداى حق و وظائفش به دنبال داشته باشد) (و ذریعه الى مغفرته، و طریقا الى جنته، و خفیرا من نقمته، و امنا من غضبه و ظهیرا على طاعته و حاجزا عن معصیته، و عونا على تادیه حقه و وظائفه).
در آخرین جمله که دعا پایان مى یابد اثر دیگرى از آثار حمد را بازگو مى کند مى گوید: (این حمد و ستایش آن چنان باشد که ما را در جرگه ى سعداى اولیاء خدا قرار دهد و در سلک شهیدان به خون خفته با سلاح دشمنانش درآورد) (حمدا نسعد به فى السعداء من اولیائه، و نصیر به فى نظم الشهداء بسیوف اعدائه).
و در نهایت مى گوید: (او ولى حمید است) (انه ولى حمید). یعنى سرپرستى است از هر نظر منزه و داراى قدرت و عظمت و لطف و رافت و رحمت، بنابراین همه ى
- همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
- ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
