مهسا فایل |
سایت دانلود فایل پاورپوینت کامل گرسنه ۸۸ اسلاید در PowerPoint
در حال بارگذاری
توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد
پاورپوینت کامل گرسنه ۸۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است
شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.
لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گرسنه ۸۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن پاورپوینت کامل گرسنه ۸۸ اسلاید در PowerPoint :
جوع
جوع، اصطلاحی در عرفان و اخلاق عرفانی، به معنای گرسنگی اختیاری. است.
فهرست مندرجات
۱ – معنای لغوی جوع
۲ – واژه جوع در قرآن
۳ – جوع در روایات شیعه وسنی
۴ – جوع از نظر صوفیان
۵ – اعمال باطنی از نظر ابن عربی
۶ – فضیلت جوع از نگاه صوفی گری
۷ – حد و شرایط جوع
۸ – جوع از دیدگاه غزالی
۹ – فواید و آثار جوع از نظر صوفیان
۱۰ – حکمت جوع نزد صوفیه
۱۱ – آفات جوع طریقتی
۱۲ – جوع از نظر ابن عربی
۱۳ – پانویس
۱۴ – منابع
معنای لغوی جوع
جوع در لغت در حالت مصدری به معنای پاورپوینت کامل گرسنه ۸۸ اسلاید در PowerPoint شدن و در حالت اسم مصدری به معنای گرسنگی است.
[۱] احمد بن علی بیهقی، تاج المصادر، ج ۱، ص ۸۲، چاپ هادی عالمزاده، تهران ۱۳۶۶ـ۱۳۷۵ ش.
[۲] فرهنگ نفیسی، تهران ۱۳۵۵ ش.
[۳] فرهنگ بزرگ سخن، به سرپرستی حسن انوری، ذیل واژه، تهران: سخن، ۱۳۸۱ ش.
و تَجوَّعَ یعنی خود را به عمد پاورپوینت کامل گرسنه ۸۸ اسلاید در PowerPoint نگاه داشت.
[۴] اسماعیل بن حماد جوهری، الصحاح: تاج اللغه و صحاح العربیه، ذیل واژه، چاپ احمد عبدالغفور عطار، بیروت)(، چاپ افست تهران ۱۳۶۸ ش.
[۵] محمد بن یعقوب فیروزآبادی، القاموس المحیط، ذیل واژه، بیروت ۱۴۱۲/۱۹۹۱.
گفتهاند که جوع نخستین مرتبه از مراتب شش گانه نیاز انسان به غذاست.
[۶] محمدحسن بکائی، الدلیل الی فقه اللغه و سرالعربیه للثعالبی، ج۱، ص ۱۶۶، مشهد ۱۴۰۷.
واژه جوع در قرآن
واژه جوع چند بار در قرآن کریم آمده که یکی دو مورد آن معنای درخور توجه دارد. در آیه ۷ سوره غاشیه و ۱۱۲سوره نحل، جوع به مثابه تنبیه و عذاب ناسپاسان است که در دنیا یا آخرت بدان دچار میشوند.
[۷] غاشیه/سوره۸۸، آیه۷.
[۸] نحل/سوره۱۶، آیه۱۱۲.
و در آیه ۱۵۵ سوره بقره، جوع، در کنار خوف و نقص در اموال و انفس، به منزله نوعی امتحان و ابتلا است.
[۹] بقره/سوره۲، آیه۱۵۵.
فضل بن حسن طبرسی،
[۱۰] فضل بن حسن طبرسی، مجمع البیان، ج۱، ص۴۳۵.
ذیل این آیه، حقیقت جوع را شهوت غالب برای طعام دانسته و گفته است که علت جوع، در بافت این آیه، اشتغال اصحاب پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآلهوسلم به جهاد در راه خدا و بازماندن ایشان از امر معاش بوده است. همچنین گفتهاند که مقصود از جوع در این آیه، قحطی
[۱۱] محمد بن احمد محلّی و عبدالرحمان بن ابیبکر سیوطی، تفسیر القرآن العظیم) معروف به تفسیر الجلالین (، ج ۱، ص ۲۲، استانبول:دارالدعوه،).
یا روزه ماه رمضان
[۱۲] زمخشری، الکشاف، ج ۱، ص ۲۰۷.
[۱۳] به نقل از شافعی، محمد بنعمر فخررازی، ج ۴، ص۱۷۰، التفسیر الکبیر، قاهره (، چاپ افست تهران).
است. ابنعباس نیز،
[۱۴] علی بن ابیطلحه، صحیفه علی بن ابیطلحه عن ابنعباس فی تفسیر القرآن الکریم، ج۱، ص ۹۰، چاپ راشد عبدالمنعم رجال، قاهره ۱۴۱۱/۱۹۹۱.
بر اساس فحوای آیه، میان جوع و صبر رابطه برقرار کرده است. با در نظر گرفتن این نکات میتوان گفت که جوع در این آیه، نزدیک ترین معنا را به جوع مصطلح نزد عرفا دارد.
جوع در روایات شیعه وسنی
در احادیث شیعه و سنّی، جوع در اغلب موارد معنای مثبت یا ممدوحی ندارد و تلویحاً به صبر بر گرسنگی توصیه شده است، زیرا هرکس در دنیا پاورپوینت کامل گرسنه ۸۸ اسلاید در PowerPoint تر باشد در قیامت سیرتر خواهد بود و بالعکس.
[۱۵] ابن ماجه، سنن ابنماجه، ج ۲، ص ۱۱۱۱، استانبول ۱۴۰۱/ ۱۹۸۱.
[۱۶] حسن بن فضل طبرسی، مکارم الاخلاق، ج۱، ص ۱۴۹، قم ۱۳۹۲/۱۹۷۲.
گرچه در اینجا سخن از گرسنگی عمدی و اختیاری نیست بلکه حالت انفعالی محرومیت از غذا مورد نظر است، اما در روایتی آمده است که حضرت عیسی علیهالسلام فرمود گرسنگی نان خورش من است
[۱۷] حسن بن فضل طبرسی، مکارم الاخلاق، ج۱، ص ۴۴۸، قم ۱۳۹۲/۱۹۷۲.
و این سخن به معنای مورد نظر صوفیان از جوع نزدیک است. امام علی علیهالسلام نیز در خطبه یکصد وشصتم نهجالبلاغه،
[۱۸] علی بن ابی طالب (علیهالسلام)، امام اول، نهجالبلاغه، خطبه۱۶۰، ترجمه جعفر شهیدی، تهران ۱۳۷۰ ش.
هنگامی که از زهد انبیا سخن میگوید، به حضرت موسی و داوود و عیسی و پیامبر اکرم علیهم السلام و گرسنگی ایشان اشاره میکند. سخن امام در این خطبه بهگونهای است که متضمن هر دو معنای اختیاری و غیراختیاری از گرسنگی است.
جوع از نظر صوفیان
جوع در نظر صوفیان، کم خوردن است، به گونهای که منجر به احساس گرسنگی یا دست کم نداشتن احساس سیری شود.
[۱۹] ابوطالب مکّی، قوت القلوب، ج ۲، ص۳۲۰، چاپ سعید نسیب مکارم، بیروت ۱۹۹۵.
[۲۰] محمد بن محمد غزالی، احیاء علوم الدین، ج ۳، ص ۲۲۳، بیروت ۱۴۱۲/۱۹۹۲.
[۲۱] ابنعربی، الفتوحات المکیه، سفر ۴، ص ۲۵۹، چاپ عثمان یحیی، قاهره، سفر ۴، ۱۴۱۲/۱۹۹۲، سفر ۱۳، ۱۴۱۰/۱۹۹۰.
[۲۲] عزیزالدین بن محمد نسفی، مجموعه رسائل مشهور به کتاب الانسان الکامل، ج۱، ص ۱۰۴، چاپ ماریژان موله، تهران ۱۳۴۱ ش.
آنان این کمخوردن را جزو شرایط سلوک دانسته و برای آن نتایج معنوی قائل شدهاند. واژه جوع به تدریج در میان صوفیان متقدم و متون اولیه تصوف به معنای گرسنگی اختیاری به کار رفت و اهمیت سلوکی یافت. در همین زمینه در کتب عرفانی احادیث بسیاری نقل شده که در آنها جوع معنای مثبتی دارد و به جای این توصیه که از جوع به خداوند پناه ببرید، سفارش شده است که برای رسیدن به خدا، به جوع پناه ببرید، چنان که از پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله نقل کردهاند که پیوسته با گرسنگی درِ بهشت را بکوبید.
[۲۳] ابوطالب مکّی، قوت القلوب، ج ۲، ص ۳۳۲، چاپ سعید نسیب مکارم، بیروت ۱۹۹۵.
[۲۴] محمد بن محمد غزالی، احیاء علوم الدین، ج ۳، ص ۲۱۵، بیروت ۱۴۱۲/۱۹۹۲.
[۲۵] عبداللّه بن محمد عینالقضاه، نامههای عینالقضات همدانی، ج ۲، ص ۱۰۷، ج ۲، چاپ علینقی منزوی و عفیف عسیران، تهران ۱۳۵۰ ش.
بهنظر میرسد که صوفیه جوع را به معنای صوم (روزه) نزدیک دانسته یا آن را ذیل صوم آورده
[۲۶] ابوطالب مکّی، قوت القلوب، ج ۲، ص ۳۳۲، چاپ سعید نسیب مکارم، بیروت ۱۹۹۵.
[۲۷] علی بن عثمان هجویری، کشفالمحجوب، ج۱، ص ۴۱۴، چاپ وژوکوفسکی، لنینگراد ۱۹۲۶، چاپ افست تهران ۱۳۵۸ ش.
[۲۸] عمر بن محمد سهروردی، کتابعوارف المعارف، ج۱، ص ۳۲۷ـ۳۲۹، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
و بر همین اساس، گرسنگی را سیره انبیا دانستهاند که از نظر شرع و عقل نیکو و در همه ملل (ادیان) ستوده است.
[۲۹] علی بن عثمان هجویری، کشفالمحجوب، ج۱، ص ۴۱۴، چاپ وژوکوفسکی، لنینگراد ۱۹۲۶، چاپ افست تهران ۱۳۵۸ ش.
[۳۰] محمد بن محمد غزالی، احیاء علوم الدین، ج ۳، ص ۲۱۴، بیروت ۱۴۱۲/۱۹۹۲.
به این معنا احادیثی که عرفا از پیامبر،صلی الله علیه وآله در توصیه به جوع، نقل کردهاند
[۳۱] ابوطالب مکّی، قوت القلوب، ج ۲، ص ۳۲۵ـ ۳۲۷، چاپ سعید نسیب مکارم، بیروت ۱۹۹۵.
[۳۲] محمد بن محمد غزالی، احیاء علوم الدین، ج ۳، ص ۲۱۳ـ ۲۱۸، بیروت ۱۴۱۲/۱۹۹۲.
[۳۳] عمر بن محمد سهروردی، کتابعوارف المعارف، ج۱، ص ۳۲۷ـ۳۲۹، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
با دیگر احادیث آن حضرت در اجتناب از جوع سازگار است. صوفیان جوع را جزو آداب
[۳۴] ابونصر سرّاج، کتاب اللمع فی التصوف، ج۱، ص ۲۰۲، چاپ رینولد آلن نیکلسون، لیدن ۱۹۱۴، چاپ افست تهران .
یا ارکان مجاهدت
[۳۵] عبدالکریم بن هوازن قشیری، الرساله القشیریه، ج۱، ص ۱۴۱، چاپ معروف زریق و علی عبدالحمید بلطهجی، بیروت ۱۴۰۸/ ۱۹۸۸.
دانستهاند. شقیق بلخی (متوفی ۱۹۴) در رساله آدابالعبادات
[۳۶] شقیق بن ابراهیم شقیق بلخی، «رساله آداب العبادات شقیق بلخی»، ج۱، ص ۱۰۸ـ۱۱۰، چاپ پل نویا، ترجمه نصراللّه پورجوادی، در معارف، دوره ۴، ش ۱ (فروردین ـ تیر ۱۳۶۶).
زهد را، که اولین منزل از منازل چهارگانه اهل صدق است، جوع معنا کرده و شیوه خوردن طعامِ متناسب با جوع را توضیح داده است. به اعتقاد وی، گرسنگی مدخل زهد و شیوه عملی جای گرفتن معنویت زهد در دل سالک است. سُلَمی
[۳۷] محمد بن حسین سلمی، مجموعه آثار ابوعبدالرحمن سلمی: بخشهایی از حقائقالتفسیر و رسائل دیگر، ج ۱، ص ۳۶۸، چاپ نصراللّه پورجوادی، ۳: کتاب جوامع آداب الصوفیه، چاپ اتان کولبرگ، تهران ۱۳۶۹ـ ۱۳۷۲ ش.
نیز شُکر بر جوع را از آداب صوفیه دانسته است. غزالی
[۳۸] ۲۰۵، ۲۱۲، ج ۳، ص ۱۷۱، محمد بن محمد غزالی، احیاء علوم الدین، بیروت ۱۴۱۲/۱۹۹۲.
به موضوع جوع در برابر سیری و پرخوری (شِبَع) پرداخته و از سهل تستری نقل کرده است که اَبدال با چهار چیز ابدال میشوند: دوری از خلق (خلوت یا عزلت)، خاموشی (صَمْت)، گرسنگی (جوع) و شب زنده داری (سَهَر).
اعمال باطنی از نظر ابن عربی
ابنعربی نیز همین چهار رکن را تحت عنوان اعمال ظاهری آورده است (اعمال باطنی از نظر او عبارتاند از: صدق، توکل، صبر، عزیمت و یقین) که از این میان جوع و عزلت، فعلیاند و سهر و صمت، انفعالی.
[۳۹] ابنعربی، الفتوحات المکیه، سفر ۴، ص ۲۵۳ـ ۲۵۴، چاپ عثمان یحیی، قاهره، سفر ۴، ۱۴۱۲/۱۹۹۲، سفر ۱۳، ۱۴۱۰/۱۹۹۰.
[۴۰] ابنعربی، ده رساله مترجَم، ص ۱۵ـ۱۷،چاپ نجیب مایل هروی، رساله ۱: حلیه الابدال، ترجمان ناشناس، تهران ۱۳۶۷ ش.
وی توضیح داده همانگونه که خلوت متضمن خاموشی است، گرسنگی متضمن و مستعد بیداری و شبزندهداری است. نسفی
[۴۱] عزیزالدین بن محمد نسفی، مجموعه رسائل مشهور به کتاب الانسان الکامل، ج۱، ص ۹۵، چاپ ماریژان موله، تهران ۱۳۴۱ ش.
این چهار رکن را در کنار دو شرط دیگر (تَرک و صلح)، شرایط شش گانه سلوک دانسته است.
فضیلت جوع از نگاه صوفی گری
در نوشتههای صوفیانه سخنان بسیاری در اهمیت و فضیلت جوع آمده است. گفته شده است که جوع سرّی از اسرار الاهی است. خداوند جهل و معصیت را در سیری و علم و حکمت را در گرسنگی قرار داد. همچنین گفتهاند: جوع نور است و سیری نار، کلید دنیا سیری و کلید آخرت گرسنگی است و عزت در گرسنگی و ذلت در سیری است.
[۴۲] ابونصر سرّاج، کتاب اللمع فی التصوف، ج۱، ص ۲۰۲، چاپ رینولد آلن نیکلسون، لیدن ۱۹۱۴، چاپ افست تهران .
[۴۳] عبدالکریم بن هوازن قشیری، الرساله القشیریه، ج۱، ص ۱۴۱ـ۱۴۳، چاپ معروف زریق و علی عبدالحمید بلطهجی، بیروت ۱۴۰۸/ ۱۹۸۸.
[۴۴] ابوطالب مکّی، قوت القلوب، ج ۲، ص ۳۳۲، چاپ سعید نسیب مکارم، بیروت ۱۹۹۵.
[۴۵] محمد بن محمد غزالی، احیاء علوم الدین، ج ۳، ص ۲۱۳ـ۲۱۶، بیروت ۱۴۱۲/۱۹۹۲.
حد و شرایط جوع
حد جوع و شرایط آن به بیانهای گوناگون آمده است. برخی حد اولیه جوع را از نظر زمانی، یک شبانه روز و حداکثر آن را سه شبانه روز دانستهاند. برخی نیز حد جوع را برحسب کیفیت گرسنگی تعیین کرده و گفتهاند حد جوع آن است که نفس انسان در کنار نان، خورش طلب نکند یا میان نان و خوراکی دیگر (لذیذتر از نان) تمیز و تفاوت قائل نشود و اگر چنین نباشد، شخص واقعاً پاورپوینت کامل گرسنه ۸۸ اسلاید در PowerPoint (جایع) نیست.
[۴۶] ابوطالب مکّی، قوت القلوب، ج ۲، ص۳۲۰، چاپ سعید نسیب مکارم، بیروت ۱۹۹۵.
از جهتی دیگر، حد جوع تا جایی است که حیات و عقل شخص زایل نشود و قوّت او به حدی باشد که بتواند فرائض و عبادات خویش را بهجا آورد ولو نماز را نشسته بخواند.
[۴۷] ابوطالب مکّی، قوت القلوب، ج ۲، ص۳۲۰، چاپ سعید نسیب مکارم، بیروت ۱۹۹۵.
[۴۸] محمد بن محمد غزالی، احیاء علوم الدین، ج ۳، ص ۲۲۳، بیروت ۱۴۱۲/۱۹۹۲.
[۴۹] ابنعربی، ده رساله مترجَم، ج۱، ص ۱۶، چاپ نجیب مایل هروی، رساله ۱: حلیه الابدال، ترجمان ناشناس، تهران ۱۳۶۷ ش.
به این ترتیب، حد جوع، با توجه به اختلاف احوال انسانها، متفاوت است.
در کنار این موارد، روایتهای سخت گیرانه تری در باره جوع از برخی صوفیان نقل شده است.
[۵۰] ابوطالب مکّی، قوت القلوب، ج ۲، ص ۳۲۳، چاپ سعید نسیب مکارم، بیروت ۱۹۹۵.
[۵۱] عبدالکریم بن هوازن قشیری، الرساله القشیریه، ج۱، ص ۱۴۱ـ۱۴۲، چاپ معروف زریق و علی عبدالحمید بلطهجی، بیروت ۱۴۰۸/ ۱۹۸۸.
[۵۲] محمد بن محمد غزالی، احیاء علوم الدین، ج ۳، ص ۲۱۶، بیروت ۱۴۱۲/۱۹۹۲.
سهل تستری، گاه تا بیست روز چیزی نمیخورده و در ماه رمضان تنها با آب افطار میکرده است.
[۵۳] عبدالکریم بن هوازن قشیری، الرساله القشیریه، ج۱، ص ۱۴۱، چاپ معروف زریق و علی عبدالحمید بلطهجی، بیروت ۱۴۰۸/ ۱۹۸۸.
[۵۴] محمد بن محمد غزالی، احیاء علوم الدین، ج ۳، ص ۲۱۶، بیروت ۱۴۱۲/۱۹۹۲.
هجویری نیز
[۵۵] علی بن عثمان هجویری، کشفالمحجوب، ج۱، ص ۴۲۱، چاپ وژوکوفسکی، لنینگراد ۱۹۲۶، چاپ افست تهران ۱۳۵۸ ش.
گفته است برخی محققان برآن
- همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
- ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
