توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شهرستان ثانی ۹۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شهرستان ثانی ۹۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل شهرستان ثانی ۹۸ اسلاید در PowerPoint :

سیدمحمدحسین مرعشی شهرستانی

علامه ی بزرگ و نابغه ی سترگ، ضیاء الدین سید محمدحسین حسینی مرعشی شهرستانی از سادات حسینی مرعشی

[۱] نسب نامه ی سید محمدحسین با ۳۱ واسطه به امام سجاد می‌رسد. نسب نامه ی او بدین شرح است: سید محمدحسین بن محمد علی بن سید محمدحسین بن سید محمدعلی بن سید اسماعیل بن محمدباقر بن محمدتقی بن محمدجعفر بن عطاء الله بن محمد مهدی بن امیر تاج الدین حسین بن عطاء الله بن علی بن امیر عبدالله بن محمد بن عبدالکریم بن عبدالله بن عبدالکریم بن امیر محمد بن سید مرتضی علیخان بن سید علیخان بن سید کمال الدین بن قوام الدین بن سید صادق بن سید عبدالله بن سید محمد بن ابوهاشم بن سید علی مرعشی بن سید عبدالله بن سید محمد بن سید حسن بن سید حسین اصغر بن زین العابدین. ( نقباء البشر، ج۲، ص۶۲۷.

[۲] نجوم السماء، ج۲، ص۱۹۱.

[۳] المآثر و الآثار، ص۱۷۹) .

در روز پانزدهم شوال ۱۲۵۵ قمری در کرمانشاهبه دنیا آمد.

فهرست مندرجات

۱ – خاندان
۲ – حیات علمی
۲.۱ – مرجعیت
۲.۲ – شاگردان
۲.۳ – سفر به مشهدو تهران
۲.۴ – مبارزه با انحرافات اعتقادی
۲.۵ – آثار و تالیفات
۲.۵.۱ – تالیفات دراصول فقه
۲.۵.۲ – تالیفات درفقه
۲.۵.۳ – تالیفات در تاریخ
۲.۵.۴ – تالیفات درتفسیر
۲.۵.۵ – تالیفات حدیثی
۲.۵.۶ – تالیفات در منطق
۲.۵.۷ – تالیفات درصرف و نحو
۲.۵.۸ – تالیفات در علوم غریبه
۲.۵.۹ – تالیفات درهیئت و نجوم
۲.۵.۱۰ – تالیفات در شعر
۲.۵.۱۱ – تالیفات متفرقه
۳ – از نگاه دیگران
۴ – فرزندان
۵ – وفات
۶ – پانویس
۷ – منبع

خاندان

جدش سید محمدحسین حسینی مرعشی از عالمان کربلابود که بعد از ازدواج با دختر میرزا محمدمهدی موسوی شهرستانی (فقیه کربلا) به «شهرستانی» معروف شد.

[۴] الکرام البرره فی القرن الثالث بعد العشره، آقا بزرگ تهرانی، مطبعه العلمیه نجف، ۱۳۷۴ قمری، ج۲، ص۴۱۴. گفتنی است خاندان شهرستانی از سادات موسوی هستند ولی خاندان سید محمد حسین مذکور از سادات مرعشی هستند و سادات مرعشی از سادات حسینی هستند.

کتاب جلیس الابرار در شرح مشکلات اخبار به عربی و انیس الاخیار در شرح مشکلات اخبار به فارسی که مختصر کتاب جلیس الابراراست

[۵] الذریعه، آقا بزرگ تهرانی، دار الاضواء بیروت، چاپ دوم ۱۴۰۳، ج۲، ص۴۵۱.

و معادن التحقیق در اصول فقه از آثار او است. او دو فرزند داشت: یکی سید محمدتقی (۱۳۰۷ قمری)

[۶] احوالات او را در اعیان الشیعه، ج۹، ص۱۹۱ بیابید.

پدر سید میرزا علی (متوفای ۱۳۵۵) و دیگری سید محمدعلی.

[۷] الذریعه، ج۲، ص۴۵۱ .

پدرش، فقیه گرانقدر سید محمدعلی شهرستانی (متوفای ۱۲۸۷ قمری) از شاگردان سید محمد مجاهد است که آثار ارزشمندی مانند الاجماعیات، الکشکول،

[۸] الذریعه، ج۱۸، ص۷۵.

شرح تبصره، نتیجه الفکر فی الولایه علی البکر،

[۹] الذریعه، ج۲۴، ص۵۰.

رساله در نماز جمعه،

[۱۰] الذریعه، ج۱۵، ص۷۶.

رسالهفی بر الوالدین،

[۱۱] الذریعه، ج۱۱، ص۱۲۹.

حجیه المظنه، کتاب الطهاره،

[۱۲] الذریعه، ج۱۵، ص۱۸۶.

نجوم الفرقان،

[۱۳] الذریعه، ج۲۴، ص۸۲.

رسالهفی قرائه الماموم غیر المسبوق،

[۱۴] الذریعه، ج۱۷، ص۵۶.

الاعتکافیه،

[۱۵] الذریعه، ج۲، ص۲۲۸.

الرسائل الاصولیهشامل مباحث حقیقت شرعیه و صحیح و اعم و استعمال مشترک در بیشتر از یک معنا و مشتق و دوازده فرع از فروع استصحاب

[۱۶] الذریعه، ج۱۰، ص۲۴۲.

از خود به یادگار گذاشته است.
گفتنی است آقا محمود بن آقا محمدعلی کرمانشاهی، نوه وحید بهبهانی در سال ۱۲۵۷ قمری به او اجازه اجتهاد داده است.

[۱۷] الذریعه، ج۱۵، ص۱۸۶.

[۱۸] الذریعه، ج۲۴، ص۸۲ نیز مراجعه شود.

میرزا محمد علی از پدرش محمد حسین شهرستانی و سید محمد مجاهدو حاج شیخ محمدتقی اصفهانی (صاحب کتاب هدایه المسترشدین) و سید محمد قصیر روایت می‌کند. او برای فرزندش محمدحسین، میرزا ابوالحسن کلهر، سید محسن بحرانی، میرزا محمد همدانی اجازه ی روایت صادر کرده است.

[۱۹] الذریعه، ج۱۱، ص۲۲.

مادرش فاطمه خانم، دختر آقا احمد کرمانشاهی از زنان مؤمن و با تقوا بود.
آقا احمد کرمانشاهی نیز با خاندان شیخ محمدحسین اصفهانی (صاحب فصول الاصول ) و شیخ محمدتقی اصفهانی (صاحب حاشیه بر معالم) دو تن ـ از عالمان نامی در اصول فقه شیعه ـ وصلت داشته است.

[۲۰] مرآه الاحوال، آقا احمد کرمانشاهی، با تصحیح و حواشی علی دوانی، انتشارات امیر کبیر، ۱۳۷۰، ج۱، ص۴۸.

با توجه به این مقدمات روشن می‌شود که سید محمدحسین شهرستانی که در این مقاله در صدد بیان احوال او هستیم، از طرف پدر به سید محمدحسین شهرستانی داماد سید محمدمهدی شهرستانی می رسد و دختر شهرستانی مادر بزرگ پدری او است. آقا احمد کرمانشاهی جد مادری او است چنان که از طریق مادری به خاندان شیخ محمدتقی اصفهانی می رسد.
دایی شهرستانی، شخصی به نام محمد ابراهیم کرمانشاهی بوده است. او عالمی فاضل بود.

[۲۱] وحید بهبهانی، علی دوانی، انتشارات امیر کبیر، ۱۳۶۲، ص۳۴۵.

شهرستانی در احوالات خود می‌نویسد:
«زمانی که حقیر در کرمانشاه متولد شدم، والدم در سفر بود. خال (دایی) مذکور (مراد محمدابراهیم است) به ایشان نوشت که خداوند مولودی به شما عطا کرده که با شما مفاخره می‌کند. می‌گوید: منم حسین و پدرم علی و مادرم فاطمه و جدم احمد و خالم ابراهیم! سید محمدحسین این نکته را به بیان دایی اش اضافه می‌کند: بلی و برادرم حسن و پسرانم علی و زین العابدین و دخترانم سکینه و فاطمه».

[۲۲] نجوم السماء، میرزا محمد مهدی لکنهوی کشمیری، مکتبه بصیرتی قم، بی تا، ج۲، ص۱۹۵.

[۲۳] وحید بهبهانی، ص۳۴۵.

حیات علمی

سید محمدحسین از هفت سالگی مشغول به تحصیل شد.

[۲۴] اشک روان بر امیر کاروان، سید محمد حسین شهرستانی، مؤسسه مطبوعاتی دار الکتاب جزائری، قم ۱۳۸۰، ص۷۱.

او مقدمات را در کرمانشاه گذراند و در مدتی کوتاه، قرآن را حفظ کرد. او در زمان تحصیل، کتاب صمدیه و الفیه را ـ که از کتب درسی حوزه‌های علمیه است ـ از حفظ کرد و بر کتاب الفیه شرحی نوشت. تحصیل و حفظ این کتب در حالی بود که سیزده بهار از عمرش بیش تر نگذشته بود. او دوره ی مقدمات را توانست در عرض سه سال به پایان برساند.

[۲۵] مجله تراثنا، ش ۳، ص۱۵۹.

بعد از آن، سید محمدحسین به کربلارفت و در حوزه ی درسی پدر بزرگوار خود شرکت کرد. او در سال ۱۲۸۲ قمری توانست از پدر اجازه روایت بگیرد.
استاد مهم دیگر او شیخ محمدحسین فاضل اردکانی است. او با این که یکی از کوچک‌ترین شاگردان این استاد بود، استاد به او احترام زیاد می‌گذاشت و تا او در درس حاضر نمی‌شد، درس را شروع نمی‌کرد.

[۲۶] مجله تراثنا، ش ۲۱، ص۲۶۲.

فاضل اردکانی در شعبان سال ۱۲۸۷ قمری اجازه ی روایتی برای شهرستانی صادر کرده است.

[۲۷] الذریعه، ج۱، ص۱۷۹.

آیتالله مرعشی نجفی از طریق آیت‌الله میرزا علی شهرستانی و میرزا محمد هندی از سید محمدحسین شهرستانی روایت می‌کند.

[۲۸] کتاب الزهد، حسین بن سعید کوفی، با تحقیق غلامرضا عرفانیان، چاپخانه العلمیه قم، ۱۳۹۹، ص۲۵ و ۳۶.

شهرستانی، استاد خود فاضل اردکانی را بر دیگر اساتید ترجیح می‌دادند و با این که او شاگرد شیخ انصاری نیز بوده است، فاضل اردکانی را از شیخ انصاری اعلم می‌دانستند. آیت‌الله حاج شیخ مرتضی حائری از قول پدر خود حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی نقل می‌کند که مرحوم شهرستانی، بالای سر مبارک حضرت سیدالشهداء، علیه السلام، قسم یاد کرده است که فاضل اردکانی از شیخ انصاری استاد الفقهاء، اعلم است.

[۲۹] سر دلبران، شیخ مرتضی حائری، دفتر نشر برگزیده، چاپ دوم ۱۳۷۷، ص۷۵.

سید معز الدین محمدمهدی بن حسن حسینی قزوینی حلی (متوفای ۱۳۰۰ قمری) از دیگر کسانی است که به او اجازه روایت داده است.

[۳۰] معارف الرجال، شیخ محمد حرز الدین، کتابخانه مرعشی نجفی قم، ۱۴۰۵، ج۳، ص۱۱۱.

او این اجازه را در سال ۱۲۹۲ قمری برای شهرستانی نوشته است و شهرستانی صورت این اجازه را در کتاب زوائد الفوائدآورده است.

[۳۱] الذریعه، ج۱۱، ص۲۸ و ج۱۲، ص۵۹.

میرزا باقر یزدی یکی دیگر از اساتید سید محمد حسین بود. او استاد سید در هیئت و نجوم بود. میرزا غلام هروی استاد حساب و هندسه و عروض او بود.

[۳۲] اعیان الشیعه، سید محسن امین، دار التعارف للمطبوعات، بیروت ۱۴۰۳، ج۹، ص۲۳۲.

سید محمدحسین این دوران خود را این چنین بازگو می‌کند:
«هنگامی که به حد تمییز و قوه ی تشخیص رسیدم، به قرائت قرآن مشغول شدم و در زمانی اندک آن را از حفظ کردم. بعد از آن به خواندن بعضی از کتاب‌های فارسی و عربی مشغول شدم. در این میان به همراه پدر علامه‌ام، به زیارت مشهدرفتم و بعد از یک سال و خرده‌ای که بازگشتم، دوباره به درس مشغول شدم و کتاب صمدیه و الفیه را از بر کردم. بعد از آن در حالی که سیزده ساله بودم، به کربلا مشرف شدیم و در آن جا به بحث و مذاکره علمی مشغول شدم و نحو و بیان و منطق و سایر مقدمات را در ظرف سه سال به پایان بردم و کتاب فوائد و مهجه در نحو، تسهیل المشاکل و صیغ مشکله در صرف نوشتم و بسیاری از شواهد مغنی را که به صورت شعر بود، شرح کردم و بعد از آن مهذب التهذیب در منطق را تالیف کردم. بعد از آن به خواندن اصول فقه مشغول شدم و در طی مدت شش سال، حاشیه بر قوانین تا اواسط بحث تقلید نوشتم. بعد از آن به مباحثه ی فلسفه و کلام و حساب و هیئت و هندسه و دیگر علوم پرداختم و کتاب غای المسئول و تحقیق ادله الاحکام در اصول فقه نگاشتم. بعد از آن مشغول علم فقه شدم و کتاب سبیل الرشادو هدای المقتصد در شرح کفای الاحکام در این زمینه نوشتم».

[۳۳] اعیان الشیعه، ج۹، ص۲۳۲.

مؤلف کتاب نجوم السماء، شیخ انصاری را به عنوان یکی از اساتید سید محمدحسین شهرستانی معرفی کرده است و گوید از او اجازه داشته است.

[۳۴] نجوم السماء، ج۲، ص۱۹۱.

این مطلب در جای دیگری نیامده است و خود شهرستانی نیز در آثار خود بدان اشاره‌ای نمی‌کند. اگر گفته ی نجوم السماءصحیح باشد با توجه به این که شیخ انصاری در سال ۱۳۸۱قمری وفات کرده است، باید استفاده از محضر او پیش از این تاریخ و پیش از دریافت اجازه از پدرش باشد.

مرجعیت

سید محمدحسین شهرستانی بعد از وفات استادش فاضل اردکانی بر کرسی تدریس و مرجعیت تقلید تکیه زد و مورد توجه عموم قرار گرفت.

شاگردان

سید محمدحسین شهرستانی از همان ابتدا مورد توجه طلاب علوم دینی قرار گرفت و بسیاری از طلاب در دروس او حاضر می‌شدند. از جمله کسانی که در دروس او شرکت می‌کردند، می‌توان به این افراد اشاره کرد.
۱ ـ سید علی شهرستانی (۱۳۴۴ قمری)
او فرزند سید محمدحسین شهرستانی است. در دروس کلام و حکمت و حساب و هیئت پدرش شرکت کرد. بعد از آن، عازم نجف اشرف شد و در دروس ملا حبیب الله رشتی و فاضل ایروانی حاضر شد. بعد از آن به سامرارفت و در دروس میرزای شیرازی شرکت کرد. سید علی بعد از آن به کربلابازگشت و به تدریس و تالیف مشغول شد. مرجعیت کربلابعد از پدر به او رسید و در مدت عمر خود توانست حدود پنجاه کتاب و رساله تالیف کند.

[۳۵] اعیان الشیعه، ج۱۰، ص۲۱.

التبیان فی تفسیر غریب القرآن،

[۳۶] الذریعه، ج۳، ص۳۳۱.

التحفه العلویه فی الآفاق الرضویه،

[۳۷] الذریعه، ج۳، ص۴۵۵.

تحفه المؤمنین رساله عملیه فارسی،

[۳۸] الذریعه، ج۳، ص۴۷۴.

التذکره فی شرح التبصره ،

[۳۹] الذریعه، ج۴، ص۲۵.

ترجمه کشف الریبه،

[۴۰] الذریعه، ج۴، ص۱۳۰ و ج۱۸، ص۳۷.

خیر الزاد رساله عملیه که چاپ شده است،

[۴۱] الذریعه، ج۷، ص۲۸۴.

رجم الشیاطین فی التبری عن اعداء الدین،

[۴۲] الذریعه، ج۱۰، ص۱۶۴.

الصحیفه النبویه،

[۴۳] الذریعه، ج۱۵، ص۲۴.

فوائد الطب و مجرباته فارسی،

[۴۴] الذریعه، ج۱۶، ص۳۴۶.

قبله البلدان،

[۴۵] الذریعه، ج۱۷، ص۴۴.

کشف الحجاب فی شرح خلاصه الحساب،

[۴۶] الذریعه، ج۱۸، ص۲۶.

کنز الحساب،

[۴۷] الذریعه، ج۱۸، ص۱۵۰.

کنز الفوائدکه شبیه کشکول است،

[۴۸] الذریعه، ج۱۸، ص۱۶۱.

نصایح فارسی،

[۴۹] الذریعه، ج۲۴، ص۱۶۸.

نصره الشریعه فی الاستنصار لمذهب الشیعهدر رد نصیحه الشیعهکه یکی از علمای اهل سنت نوشته است،

[۵۰] الذریعه، ج۲۴، ص۱۷۵.

وظائف الجوارح

[۵۱] الذریعه، ج۲۵، ص۱۱۴.

از آثار او است.
آقا بزرگ تهرانی نسخ بعضی از این کتب را در کتابخانه ی او دیده است.

[۵۲] الذریعه، ج۲، ص۹۸.

آیت الله سید شهاب الدین مرعشی نجفی از شاگردان او در درایه بوده است.

[۵۳] شرح احقاق الحق، سید شهاب الدین مرعشی نجفی، کتابخانه مرعشی نجفی، ج۱، ص۱۲۸.

۲ ـ شیخ موسی بن جعفر حائری قرمیسینی (حدود ۱۳۴۰ قمری) صاحب کتاب الاجازات. شهرستانی بر کتاب الطهاره او تقریظی نوشته است.

[۵۴] الذریعه، ج۱۵، ص۱۸۷.

او در رثای استادش مرثیه‌ای سروده است.

[۵۵] الذریعه، ج۳، ص۴۴۵.

آقا بزرگ تهرانی از طریق او از شهرستانی روایت می‌کند.

[۵۶] الذریعهج ۳، ص۴۸۱.

۳ ـ سید شمس الدین محمود مرعشی پدر آیت‌الله سید شهاب الدین مرعشی نجفی

[۵۷] شرح احقاق الحق، ج۱، ص۱۲۸.

۴ ـ غلام علی مرندی (متوفای حدود ۱۳۴۵ قمری)

[۵۸] تراجم الرجال، سید احمد حسینی، کتابخانه مرعشی نجفی، قم ۱۴۱۴، ج۱، ص۴۲۳.

۵ ـ ابوالمحاسن شیخ محمدحسن بن حماد بن محسن جناجی (۱۳۴۴ قمری) که وزیر معارف عراق بوده است.

[۵۹] الذریعه، ج۹، ص۴۹.

[۶۰] معجم المؤلفین، عمر کحاله، دار احیاء التراث العربی، بی تا، ج۹، ص۱۸۸.

۶ ـ شیخ عباس قزوینی

[۶۱] تراجم الرجال، ج۱، ص۲۶۱.

۷ ـ سید آقا حسن (۱۳۴۸ قمری)

[۶۲] مستدرکات اعیان الشیعه، سید حسن امین، دار التعارف للمطبوعات، بیروت، ج۵، ص۷.

۸ ـ سید حشمت علی بن حاج جماعت علی (۱۳۵۳ قمری)

[۶۳] مستدرکات اعیان الشیعه، ج۵، ص۱۴۴.

۹ ـ سبط الحسین الجائسی بن رمضان علی لکنهوی (۱۳۷۴ قمری)

[۶۴] مستدرکات اعیان الشیعه، ج۵، ص۲۲۱.

۱۰ ـ شیخ کاظم بن صادق معروف به شیخ کاظم هر (۱۳۳۳ قمری)

[۶۵] اعیان الشیعه، ج۹، ص۱۰.

سفر به مشهدو تهران

سید محمدحسین بعد از وفات استادش فاضل اردکانی و در سال ۱۳۰۵ قمری برای زیارت امام رضا، علیه السلام، عازم مشهدمقدس شد. در بازگشت از این سفر به تهران رفت.

[۶۶] اعیان الشیعه، ج۹، ص۲۳۲.

در تهران مورد استقبال پر شور مردم و رجال دولتی قرار گرفت. ملا علی کنی که بزرگ علمای تهران بود نهایت تجلیل و تکریم از شهرستانی می کند و اقامه ی نماز جماعت خود را در مدرسه ی مروی بر عهده ی ایشان می‌گذارد. این سفر در زمستان و در ماه رمضان سال ۱۳۰۶ قمری بوده است. در نماز جماعت او، طبقات زیادی از مردم حضور می‌یافتند، به گونه‌ای که صف نماز گزاران از مسجد تجاوز می‌کرد و به داخل صحن می‌رسید.

[۶۷] اعیان الشیعه، ج۹، ص۲۳۲.

[۶۸] نقباء البشر، ج۲، ص۶۲۸.

[۶۹] نجوم السماء، ج۲، ص۱۹۴.

آقا بزرگ تهرانی خود شاهد این صحنه‌ها بوده است و گزارشی کوتاه از این سفر او داده است.

[۷۰] نقباء البشر، ج۲، ص۶۲۸.

او به غیر از امامت جماعت، در مدرسه ی میرزا حسین خان صدر قزوینی، تدریس می‌کرد.

[۷۱] اعیان الشیعه، ج۹، ص۲۳۲.

سید محمدحسین بعد از چندی اقامت در تهران به کربلا ئبازگشت و به تدریس و تالیف و ارشاد و رسیدگی به حوائج مردم پرداخت.
سید محمدحسین به غیر از این سفر سفری به بیت الله الحرام نیز داشته است و گزارش سفر خود را در سفرنامه ی حجازآورده است. آقا بزرگ تهرانی این کتاب را در کتابخانه ی آل شهرستانی در کربلادیده است.

[۷۲] الذریعه، ج۱۲، ص۱۸۶.

مبارزه با انحرافات اعتقادی

شیخیه، یکی از گروه‌هایی است که بعضی اعتقادات انحرافی دارند. یکی از انحرافات این گروه که به دست حاج محمد کریم خان کرمانی (متوفای ۱۲۸۸قمری) بنیان گذاشته شد، اعتقاد به رکن رابع است. به گفته ی او انسان علاوه بر