توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شانگهای ۵ ۳۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شانگهای ۵ ۳۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شانگهای ۵ ۳۶ اسلاید در PowerPoint :

سازمان همکاری شانگهای

سازمان همکاری‌ شانگهای Shanghai Cooperation Organization (SCO) سازمانی بین‌دولتی و با هدف همکاری‌های امنیتی، انرژی، سیاسی، امنیتی، اقتصادی و اجتماعی تاسیس شده‌است. این سازمان در سال ۲۰۰۱ میلادی توسط رهبران کشورهای چین، روسیه، قزاقستان، قرقیزستان، جمهوری تاجیسکتان تشکیل شد. پاورپوینت کامل شانگهای ۵ ۳۶ اسلاید در PowerPoint سازمانی است که در سال ۱۹۹۶ میلادی تاسیس شد. و پس از عضویت ازبکستان تغییر نام داد و به سازمان همکاری‌های شانگهای مشهور شد.
زبان رسمی‌کاری سازمان همکاری‌های شانگهای چینی و روسی است. در سازمان همکاری‌های شانگهای به جز شش کشور اصلی، چهار عضو هند، ایران، مغولستان و پاکستان به عنوان ناظر در این سازمان عضویت دارند. افغانستان، نماینده آ سه‌ آن، اتحادیه کشورهای جنوب‌شرق آسیا و نماینده CIS کشورهای مستقل مشترک‌المنافع به عنوان مهمان در نشست‌های سازمان همکاری‌های شانگهای شرکت می‌کنند.

فهرست مندرجات

۱ – تاریخچه
۲ – زمینه‌های همکاری سازمان شانگهای
۳ – اهداف و وظایف
۴ – اعضا و نحوه عضویت در آن
۵ – ساختار نهادی
۶ – ایران و سازمان همکاری شانگهای
۷ – فرصت‌های اقتصادی شانگهای برای ایران
۸ – پانویس
۹ – منبع

تاریخچه

در ۲۶آوریل سال ۱۹۹۶و در شهر شانگهای چین پنج کشور جمهوری فدراتیو روسیه، جمهوری خلق چین، جمهوری قزاقستان، جمهوری قرقیزستان و جمهوری تاجیسکتان با هدف تقویت اعتماد متقابل و خلع سلاح در مرزهای طولانی خود، تشکّلی به‌نام “شانگهای”را تاسیس کردند. البته پیش از آن در سفر گورباچف رئیس جمهور وقت اتحاد جماهیر شوروی به چین در سال ۱۹۸۹، مذاکرات سطح بالایی در خصوص حل و فصل اختلافات مرزی آعاز شده بود، لیکن پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، هرکدام از جمهوری‌ها این مذاکرات را به‌تنهایی پی گرفته بودند.
دو موافقت‌نامه امضاشده توسط سران پنج کشور قزاقستان، چین، قرقیزستان، روسیه و تاجیکستان به‌ترتیب در سال ۱۹۹۶در شهر شانگهای و در سال ۱۹۹۷در شهر مسکو پیرامون اعتمادسازی در مناطق مرزی و خلاصه اسناد امضاشده در جریان نشست‌های آلماتی (۱۹۹۸)، بیشکک (۱۹۹۹) و دوشنبه (۲۰۰۰)، مقدمات جدّی تقویت و گسترش تعاملات و همکاری‌های دیپلماتیک و منطقه‌ای این کشورها و زمینه‌ساز حقوقی شکل‌گیری سازمان همکاری شانگهای گردید.
سرانجام در پنجمین اجلاس سران در شهر شانگهای چین در تاریخ ۲۵ خرداد ۱۳۸۰ (۱۵ ژوئن ۲۰۰۱) کشورهای عضو شانگهای، جمهوری ازبکستان را نیز به‌عضویت پذیرفتند و با امضای بیانیه‌ای، تشکیل سازمان همکاری شانگهای را اعلام نمودند. یک سال بعد و در اجلاس سران در شهر پترزبورگ (ژوئن ۲۰۰۲)، ساختار سازمانی مورد توافق قرار گرفت و سند آن به امضا رسید؛ در آن سند، مباحث مربوط به تشکیلات حقوقی، سیاسی، اصول و اهداف سازمان مشخص گردید.

[۱] انوری، حمیدرضا و مرتضی رحمانی موحد، سازمان همکاری شانگهای چشم‌اندازی به‌سوی جهان چند قطبی، تهران، مرکز چاپ و انتشارات وزارت امور خارجه، ۱۳۸۸، چاپ دوم، ص۹-۱۰.

اعضای سازمان همکاری شانگهای (SCO) با داشتن مساحتی معادل ۳۰ میلیون و ۱۸۹ هزار متر مربع، سه پنجم از مساحت آسیا و با جمعیتی در حدود یک و نیم میلیارد نفر، چیزی حدود یک چهارم جمعیت کره زمین را در اختیار دارند.
همکاری اقتصادی کشورهای عضو، به‌عنوان یکی از اولویت‌های فعالیتی سازمان شانگهای، شناخته شده است. همکاری‌های اقتصادی و تجاری در گام دوم پس از رفع مسائل امنیتی و سیاسی، مورد توجه قرار گرفت. در نخستین ملاقات سران کشورهای عضو در تاریخ ۱۴سپتامبر ۲۰۰۱در شهر آلماتی، یادداشتی بین این کشورها در مورد اهداف و محورهای اصلی همکاری اقتصادی و منطقه‌ای و همچنین ایجاد شرایط مساعد در زمینه تجارت و سرمایه‌گذاری به امضا رسید.

[۲] لوکین، آلکساندر ولادیمیروویچ، بولتن ویژه سازمان همکاری شانگهای و دورنمای توسعه، تیوا کامران، تهران، موسسه فرهنگی مطالعات و تحقیقات بین‌المللی ابرار معاصر، ۱۳۸۴، چاپ اول، ص۲۸.

زمینه‌های همکاری سازمان شانگهای

همکاری‌های اعضای سازمان را در سه زمینه سیاسی و امنیتی، اقتصادی و اجتماعی می‌توان مورد بررسی قرار داد.

[۳] زاهدی انارکی، مجتبی، سازمان همکاری شانگهای از تئوری تا عمل، فصلنامه مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، ۱۳۸۵، دوره چهارم، شماره ۵۵، ص۵۸-۵۹.

۱: همکاری در زمینه‌های سیاسی و امنیتی:
– اتخاذ مواضع مشترک در سیاست خارجی و اتخاذ سیاست‌های مشترک در مسائل منطقه‌ای و بین‌المللی؛
– اقدام مشترک در زمینه مبارزه با تروریسم، افراط‌گرایی و جدایی‌طلبی، مبارزه با قاچاق مواد مخدر، قاچاق سلاح و مهاجرت غیرقانونی؛
– همکاری در زمینه کنترل تسلیحات و خلع سلاح.
۲: همکاری در زمینه اقتصادی، بازرگانی و تجاری:
– تقویت و گسترش همکاری‌های اقتصادی و منطقه‌ای؛
– گسترش تجارت، سرمایه‌گذاری و ایجاد محیط مناسب برای رسیدن به جریان آزاد سرمایه، کالا و خدمات در کشورهای عضو؛
– برداشتن موانع در جهت گسترش و تقویت حمل و نقل جاده‌ای؛
– تبادل اطلاعات در زمینه‌های گوناگون؛
– همکاری در زمینه ترانزیت انرژی؛
– مدیریت منابع آب در منطقه.
۳: همکاری در زمینه اجتماعی: همکاری‌های آموزشی، ورزشی، بهداشت، گسترش توریسم و تبادلات فرهنگی

اهداف و وظایف

مهمترین اهداف و وظایف سازمان همکاری شانگهای عبارتند از:

[۴] دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی، سازمان همکاری شانگهای، تهران، مرکز چاپ و انتشارات وزات امور خارجه، ۱۳۸۸، چاپ اول، ص۲۱-۲۲.

۱) تقویت اعتماد متقابل، دوستی و حسن همجواری میان کشورهای عضو برای تثبیت همکاری‌های چندوجهی در زمینه‌های اقتصادی و