توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ابوزکریا شمس‌الدین یحیی بن حسن اسدی ۷۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ابوزکریا شمس‌الدین یحیی بن حسن اسدی ۷۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل ابوزکریا شمس‌الدین یحیی بن حسن اسدی ۷۴ اسلاید در PowerPoint :

یحیی بن حسن اسدی

دیگر کاربردها: ابن بطریق (ابهام‌زدایی).

اِبْن بِطْریق، ابوحسین، یا ابوزکریا شمس الدین یحیی بن حسن بن حسین بن علی بن محمد بن بطریق اسدی حلی (۵۲۳ -۶۰۰ق /۱۱۲۹- ۱۲۰۴م)، محدث، فقیه ، ادیب و متکلم امامی می‌باشد.

فهرست مندرجات

۱ – آل بطریق
۲ – تحصیلات
۳ – جایگاه علمی
۴ – اساتید و مشایخ
۵ – شاگردان و راویان
۶ – سفرهای علمی
۶.۱ – اهداف سفر
۷ – اقسام راویان عصر
۸ – جدال احسن
۹ – سفر به بغداد و واسط
۹.۱ – ملاقات های علمی
۹.۲ – دست آورد های سفر
۱۰ – سفر به حلب
۱۰.۱ – ملاقات های علمی
۱۱ – آثار
۱۱.۱ – الف – خطی
۱۱.۲ – ب – چاپی
۱۱.۳ – ج – سایر آثار
۱۲ – وفات
۱۳ – فهرست‌منابع
۱۴ – پانویس
۱۵ – منابع

۱ – آل بطریق

یحیی بن حسن بن حسین بن علی بن محمد بن بطریق، در سال ۵۲۳ هـ . ق. در شهر حله عراق پا به عرصه وجود نهاد.

[۱] ریاض العلماء، ج۵، ص ۳۵۴.

[۲] هدیه الاحباب، ص ۵۸.

[۳] الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج۱۵، ص ۳۲۴.

[۴] ریحانه الأدب، ج۷، ص ۴۱۵.

آل بطریق، در زمان های گذشته از خاندان های مشهور شیعی علم و ادب در شهر حله بودند که ادیبان، دانشمندان، فقیهان و صاحبان فضل و کمال بسیاری از آن برخاسته اند.
به گفته بحرالعلوم در زمان معاصر از افراد منتسب به این خاندان، نام و نشانی در حله یافت نمی شود

[۵] صدر حسن، تأسیس الشیعه، ج۱، ص۲۸۴ حاشیه، بغداد، شرکه النشر و الطباعه العراقیه.

و آن چه از کتاب های تاریخ نویسان و شرح حال نویسان به دست می آید تنها شرح حال یحیی بن حسن و اجمالی از زندگانی دو فرزند او علی و محمد از مشهورترین افراد این خاندان می باشد.

[۶] صدر حسن، تأسیس الشیعه، ج۱، ص۱۲۹، بغداد، شرکه النشر و الطباعه العراقیه.

[۷] صدر حسن، تأسیس الشیعه، ج۱، ص۱۳۰، بغداد، شرکه النشر و الطباعه العراقیه.

اما در مورد پدر، اجداد، نوادگان و دیگر بستگان او خبر خاصی درد ست نیست و شاید دلیل آن، پراکنده شدن افراد منتسب به این خاندان در نقاط مختلف شهر ها و کشورهای اسلامی باشد.

[۸] لؤلؤه البحرین، ج۱، ص ۲۸۴.

[۹] تأسیس الشیعه، ص ۱۳۰.

۲ – تحصیلات

یحیی بن بطریق، تحصیلات خود را نزد استادان ماهر شهر حله، با یادگیری خواندن و نوشتن آغاز کرد و به خاطر علاقه فراوان به ادبیات، نویسندگی و شعر، به فراگیری لغت، ادبیات عرب و فنون نظم و نثر روی آورد. وی این مرحله از دانش اندوزی را با موفقیت کامل به پایان رساند. او تحصیلات عالی خود را در رشته های مختلف علوم اسلامی به ویژه فقه، اصول، کلام، حدیث، تفسیر و رجال نزد دانشمندان، فقیهان و محدثان آن شهر ادامه داد. فقه و کلام را بر مذهب امامیه نزد سدیدالدین محمود حمصی فراگرفت.

[۱۰] مجلسی محمدباقر، بحارالانوار، ج۱، مدخل، ص۱۴۹، بیروت، ۱۴۰۳ق /۱۹۸۳م.

[۱۱] ابن حجر احمد بن علی، لسان المیزان، ج۶، ص۲۴۷، حیدرآباددکن، ۱۳۲۹-۱۳۳۱ق.

او با جدیت زیادی بعد از سال ها کوشش و پژوهش، در رشته های کلام و رجال به آگاهی های فراوان دست یافت و در شناخت اخبار و روایات نیز دارای مهارت به سزا شد. وی در رشته فقه و اصول نیز به درجه بلند اجتهاد و مقام افتا نایل آمد و از استادان، مجتهدان و فقیهان نام آور شهر حله گردید.

[۱۲] مستدرک اعیان الشیعه، ج۱، ص ۲۵۴.

[۱۳] الثقات العیون، ص ۳۳۷.

[۱۴] ابن حجر احمد بن علی، لسان المیزان، ج۶، ص ۲۴۷.

[۱۵] العمده فی عیون صحاح الاخبار، ص ۳۱.

وی مدتی در بغداد و سپس در واسط سکنی گزید و به زهد و پرهیز شهرت یافت.

[۱۶] ابن حجر احمد بن علی، لسان المیزان، ج۶، ص۲۴۷، حیدرآباددکن، ۱۳۲۹-۱۳۳۱ق.

۳ – جایگاه علمی

ابن بطریق در نظر عالمان و فقیهان دارای موقعیت و جایگاه ویژه ای است. آنان با عبارات و اوصاف گوناگون از او به بزرگی یاد کرده اند. نویسندگان «اعیان الشیعه» و «أمل الآمل» و دیگران او را دانشمندی بزرگ، محدثی پژوهشگر، مورد اعتماد و راستگو معرفی کرده اند.

[۱۷] اعیان الشیعه، ج۱۰، ص ۲۸۹.

[۱۸] حر عاملی محمد، امل الآمل، ج۲، ص۳۴۵، به کوشش احمد حسینی، بغداد، ۱۳۸۵ق /۱۹۶۵م.

نویسنده «ریاض العما» او را چنین معرفی می کند:
شیخ بزرگ، آفتاب دین، یحیی فرزند حسن بن حسین بن علی بن محمد بن بطریق،متکلمی فاضل، دانشمندی بزرگ و محدثی عالی قدر که در مدح او گفته اند: خورشید دین، زیبایی اسلام، مرجع مردم، فقیه، مفتی آل رسول ـ صلی الله علیه و آله وسلم ـ و … .

[۱۹] ریاض العلماء، ج۵، ص ۳۵۴.

نویسندگان «الکنی و الالقاب» «الاعلام قاموس الرجال» و نیز نویسنده «لؤلؤه البحرین» مهمترین ویژگی علمی او را دقت در مطالب و پژوهش در مسائل و معارف علمی می دانند و با اوصاف «باحث» و «محقق» او را توصیف کرده اند.

[۲۰] الکنی و الاقاب، ج۱، ص ۲۲۷.

[۲۱] الاعلام قاموس الرجال، ج۸، ص ۱۴۱.

[۲۲] لؤلؤه البحرین، ج۱، ص ۲۸۳، (پاورقی).

۴ – اساتید و مشایخ

حضور استادان بزرگ و نامدار در شهر عالم خیز حله، زمینه را برای رشد و بالندگی طالبان علوم و معارف اسلامی فراهم کرده بود. ابن بطریق از این بستر مناسب، کمال استفاده را نمود و در محضر بسیاری از آنان حاضر شد و به تحصیل علم و کمال پرداخت و بهره های فراوان برد. شرح حال نوسان از بین استادان فراوان او تنها به چند نفر اشاره کرده اند.
مشایخ عمده روایی او از اهل سنت عبارتند از:
ابوالغنائم معمر بن محمد بن احمد بن عبدالله حسینی، ابوجعفر اقبال بن مبارک بن محمد عکبری واسطی، ابوبکر عبدالله بن منصور بن عمران باقلانی، ابوالحسن محمد بن حسن بن علی بن وزیر ابوالعلاء واسطی، محمد بن یحیی بن محمد بن ابی السطلین علوی بغدادی و دیگران.

[۲۳] ابن بطریق یحیی بن حسن، کتاب خصائص الوحی المبین، ج۱، ص۱۹-۲۲، به کوشش محمدباقر محمودی، تهران، ۱۴۰۶ق /۱۹۸۶م.

از مشایخ خاصه ( شیعه ) وی بیش‌تر از عمادالدین ابوجعفر محمد بن قاسم طبری صاحب بشاره المصطفی

[۲۴] العمده فی عیون صحاح الاخبار، ص ۳۱.

، احمد بن طاهر بن علی بن طاهر حسینی و محمد بن علی بن شهر آشوب مازندرانی

[۲۵] مجلسی محمدباقر، بحارالانوار، ج۱، مدخل، ص۱۴۹، بیروت، ۱۴۰۳ق /۱۹۸۳م.

، سدید الدین محمود بن علی حمصی

[۲۶] لسان المیزان، ج۶، ص ۲۴۷.

[۲۷] الثقات العیون، ص ۳۳۷.

[۲۸] مستدرکات اعیان الشیعه، ج۱، ص ۲۵۴.

نام برده اند.

۵ – شاگردان و راویان

شاگردان و راویان او عبارتند از:

[۲۹] العمده فی عیون صحاح الاخبار، ص ۳۴.

[۳۰] فوائد الرضویه ، ص ۷۰۹.

[۳۱] حر عاملی محمد، امل الآمل، ج۲، ص۳۴۵، به کوشش احمد حسینی، بغداد، ۱۳۸۵ق /۱۹۶۵م.

[۳۲] ریحانه الأدب، ج۷، ص ۴۱۵.

[۳۳] الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج۷، ص ۱۷۵.

[۳۴] الثقات العیون،ص ۳۳۸.

علی بن یحیی بن حسن بن بطریق، ابوالحسن علی بن یحیی خیاط سورآوی (متوفای ۵۹۸ ق)

[۳۵] آقابزرگ، طبقات اعلام الشیعه، قرن ۷، ص۱۱۸، به کوشش علی نقی منزوی، بیروت، دارالکتاب العربی.

، شرف الدین سید فخار بن سعد بن فخار بن احمد (متوفای ۶۳۰ ق)

[۳۶] آقابزرگ، طبقات اعلام الشیعه، قرن ۷، ص۱۲۹، به کوشش علی نقی منزوی، بیروت، دارالکتاب العربی.

، نجم الدین محمد بن ابی هشام علوی،

[۳۷] مصطفوی حسن، مقدمه اختیار معرفه الرجال طوسی، ج۱، ص۲۰، مشهد، ۱۳۴۸ش.

[۳۸] ریاض العلماء، ج۵، ص ۳۵۸.

صفی الدین سید محمد بن معد بن علی

[۳۹] آقابزرگ، طبقات اعلام الشیعه، قرن ۶، ص۳۳۸، به کوشش علی نقی منزوی، بیروت، دارالکتاب العربی.

(وی از فرزندان با واسطه امام موسی کاظم (علیه السلام ) می باشد.) سلسله نسب او چنین است: محمد بن سعد بن علی بن رافع بن ابی الفضائل سعد بن علی بن حمزه بن احمد بن حمزه بن علی بن احمد بن موسی بن ابراهیم بن موسی الکاظم (علیه السلام ) ، ابوحامد نجم الاسلام سید محمد بن عبدالله بن علی بن زهره حسینی حلبی

[۴۰] افندی عبدالله، ریاض العلماء، ج۵، ص۳۵۸، به کوشش احمد حسینی و محمود مرعشی، قم، ۱۴۰۱ق /۱۹۸۱م.

محسن بن ابراهیم بن مرزوم

[۴۱] محمدباقر مجلسی، بحار الانوار، ج۱۰۵، ص۱۰۰.

، مجد الدین ابوالمکارم احمد بن الحسین بن علی ابی الغنائم

[۴۲] ریاض العلماء، ج۵، ص ۳۵۸.

و محمد بن جعفر مشهدی.

[۴۳] حر عاملی محمد، امل الآمل، ج۲، ص۳۴۵، به کوشش احمد حسینی، بغداد، ۱۳۸۵ق /۱۹۶۵م.

۶ – سفرهای علمی

ابن بطریق علاوه بر سفر های زیارتی و عبادی به شهر های مذهبی، چندین سفر تحقیقی و پژوهشی نیز به شهر های علمی و فرهنگی آن زمان داشت که حدود سی سال بین سال های (۵۷۰ ـ ۶۰۰ هـ . ق) طول کشید و در مقصدهایی که از قبل در نظر داشت سکونت گزید.

۶.۱ – اهداف سفر

از نوشته ها و آثار گرانبهای او و نیز تصریح شرح حال نویسان بر می آید، که انیگزه اصلی این سفرها، رفع مهجوریت از نام، پیام و منقبت اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام)، هجمه های فرهنگی گسترده مخالفان اهل بیت (علیهم السلام)، محرومیت مجامع علمی و مذهبی شیعی از منابع و ادله اثبات کننده حقانیت، منقبت و فضیلت ائمه ، خصوصا علی (علیهم السلام) بوده است.

۷ – اقسام راویان عصر

ابن شهر آشوب، شیخ و استاد بزرگ ابن بطریق وضعیت هجمه گسترده حمله به حریم مکتب اهل بیت (علیهم السلام) را در قالب تألیف مقاله و خطبه از ناحیه عالمان و محدثان اهل سنت در قرن ششم هجری با دسته بندی کردن آن ها در کتاب مشهور «المناقب» خود بدین مضمون بیان می کند:
در این زمان، بیشترین اختلاف بین اهل سنت و شیعه در امامت معصومین (علیهم السلام) وجود دارد. اکثر مردم از ولایت و محبت اهل بیت (علیهم السلام) گریزان هستند و از یاد و نام و ذکر فضایل آن حضرات دوری می کنند.
منابع روایی شیعه از بسیاری از روایاتی که در موضوع مناقب و فضایل ائمه ، به ویژه علی (علیهم السلام) وارد شده، خالی است. راویان اهل سنت نیز بیشترین کتمان و حق پوشی را در این زمینه انجام می دهند که به طور کلی این راویان و مولفان را می توان به چند دسته تقسیم کرد.
گروه اول: کسانی هستند که از نقل هر گونه روایت در مورد مناقب معصومین ـ علیهم السلام ـ سرباز می زنند.
گروه دوم: کسانی هستند که آن روایات را نقل کرده، ولی آن ها را ساختگی دانسته و در سند و یا دلالت آن ها خدشه وارد می کنند.
گروه سوم: آن روایات را نقل کرده و سند آن ها ار قبول دارند ولی مضمون آن را بر غیر معصومین (علیهم السلام) تطبیق می دهند.
گروه چهارم: برای خنثی سازی آن روایات، به جعل و ساختن روایات دال بر منقبت و فضلیت برای دیگر اصحاب پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلم) دست می زنند.
گروه پنجم: کسانی هستند که برای مخفی نگاه داشتن فضائل آن حضرات دست به تقطیع روایات می زنند مثلا «الحسن و الحسین سیدا شباب اهل الجنه» را نقل می کنند ولی از نقل دنبال آن که فضیلت علی (علیه السلام) را می راسند سرباز می زنند و دنبال آن «و ابو هما خیر منهما» است.
گروه ششم: شبهه افکنانی هستند که در فضائل آن حضرات از قبیل علم ، شجاعت، ایمان و امثال آن ها القای شبهه کرده و از حضرت علی (علیه السلام) چهره ای نامطلوب خشن، بدون جاذبه، بی تدبیر و … در ذهن مخاطبان و شنوندگان و خوانندگان خود می سازند.

[۴۴] مناقب آل ابی طالب، ج۱، ص ۱۹ به بعد.

۸ – جدال احسن

ابن بطریق با پی بردن به گستردگی هجمه مخالفان به حریم مکتب اهل بیت (علیهم السلام) و آگاه شدن از نحوه عملکرد آنان در سست کردن ارکان تشیع، به دفاع برخاست و شیوه دفاعی خود را بر اساس جدال احسنپایه ریزی کرد.
در این شیوه از مقابله، از منابع و ادله ای استفاده می شود که مورد قبول طرف مقابل است. در مورد مناقب و فضائل ائمه (علیهم السلام) ، مهمترین دلیلی که اهل سنت آن را قبول دارند و می پذیرند، آیات و روایات نبو